نرمی مفاصل به این معنا است که شما می توانید یک یا چندین تا از مفاصل خود را بیشتر از سایرین حرکت دهید، برخی از افراد تصور می کنند که این موضوع انعطاف پذیری بالایی است که دارند در صورتی که این دو مورد با هم متفاوت است. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که علت و درمان نرمی مفاصل چیست و توضیح دقیق تری از آن ارائه دهیم. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این عارضه دچار است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

البته در ابتدا این موضوع را بیان کنیم که نرمی مفاصل خود به تنهایی یک عارضه پزشکی نمی باشد و اگر علائم دیگری در کنار آن وجود نداشته باشد حتی می تواند یک مزیت برایتان باشد، با این حال در اغلب موارد افراد دچار به این موضوع علائمی مثل درد مفاصل و عضلات نیز دارند که این موضوع برای آن ها مشکل می شود.

علت نرمی مفاصل چیست؟

علت نرمی مفاصل

بیایید در ابتدا بررسی نماییم که دقیقا چه چیزی باعث می شود تا برخی افراد به نرمی مفاصل دچار شوند؟ در ادامه بارز ترین دلایل بروز را که شما را ملزم به مراجعه نزد فوق تخصص ارتوپدی می کند را برای شما آورده ایم.

رباط های ضعیف یا کشیده

رباط ها تشکیل شده از انواع فیبر های پروتئینی می باشند، از جمله این فیبر ها می توان به الاستین (که باعث کشش می‌شود) و کلاژن (که قدرت می‌دهد) اشاره کرد. هرگونه تغییرات در فرایند های شیمایی بدن می تواند منجر به ضعیف شدن فیبر ها و کشش بیشتر در رباط شود.

این موضوع احتمال نرمی مفاصل را افزایش می دهد، زیرا شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می دهد نرمی مفاصل ناشی از کلاژن های غیر طبیعی است که برای افراد می تواند ارثی باشد.

یعنی اگر یکی از والدین به نرمی مفاصل دچار باشد احتمال این که فرزند او نیز این عارضه را به ارث ببرد بسیار است.

همچنین بخوانید: نرمی کشکک زانو چیست و چگونه درمان می شود؟

شکل استخوان ها

در صورتی که قسمت هایی از سوکت مفصل ران یا شانه کوتاه باشد، دامنه حرکت در مفصل بیشتر از حد معمول می شود و در این شرایط احتمال در رفتگی زیاد است. البته این احتمال تنها روی یک مفصل یا تعداد کمی از مفاصل اثر دارد، این مورد نیز جزو موارد ارثی می باشد و نمی توان گفت که خیلی شایع است.

خاصیت ارتجاعی عضله

میزان سفتی یا شل بودن عضلات توسط سیستم عصبی کنترل می شود، به طور کلی هرچه ماهیچه ها شل تر باشند، میزان دامنه حرکتی در مفاصل بیشتر می شود و به همین صورت برعکس؛ بنابراین برای برخی افراد ممکن است هیچ مشکل جدی ای وجود نداشته باشد و تنها ماهیچه های آن ها شل تر از سایرین باشد.

چه کسانی بیشتر به نرمی مفاصل دچار می شوند؟

نرمی مفاصلل دست

برخی افراد بیشتر از سارین در معرض ابتلا به این عارضه قرار دارند، اگر بخواهیم مهم ترین مواردی که در بروز این اختلال نقش دارند را بررسی کنیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ژنتیک

همان طور که در بالا اشاره کردیم برخی از افراد این عارضه را به صورت ارثی دارند، یعنی اگر والدین شما دارای نرمی مفاصل هستند احتمال این که شما نیز به آن دچار شوید بسیار است.

جنسیت

طی تحقیقاتی که در این مورد انجام شده است، ثابت شده است که زنان بیشتر از مردان به این عارضه دچار می شوند.

سن

با افزایش سن فیبر های کلاژن موجود در رباط های بدن چسبندگی بیشتری بهم پیدا می کنند. همین موضوع یکی از اصلی ترین دلایل تغییرات عضلات در افزایش سن است.

افرادی که دارای نرمی مفاصل هستند اگرچه تا سن سی سالگی دردی احساس نمی کنند، اما معمولا پس از گذشت از این سن متوجه می شوند که انعطاف پذیری کمتری دارند و انجام حرکات کششی برای آن ها سخت می شود.

بیشتر بخوانید: درمان خانگی پوکی استخوان با 9 روش ساده

تمرین یا ورزش

برخی مواقع گروهی از افراد از زمان کودکی خود به تمرینان ورزشی مثل ژیمناسیک مشغول هستند، در این ورزش ها به دلیل کشش هایی که انجام می شود احتمال نرمی مفاصل بسیار است، هر چقدر بیشتر در این ورزش ها مشغول باشید احتمال افزایش نرمی مفاصل در شما بیشتر است.

داشتن بیماری های پیش زمینه ای

از جمله این بیماری ها می توان به سندروم داون اشاره کرد، اکثر افرادی که به این سندروم دچار هستند نرمی مفاصل نیز دارند. الاستین (که باعث کشش می‌شود) و کلاژن (که قدرت می‌دهد).

چگونگی درمان نرمی مفاصل

درمان نرمی مفاصل

نرمی مفاصل به خودی خود چیزی نیست که شما بخواهید آن را درمان کنید و یا نگران آن باشید زیرا مربوط به اسکلت های داخلی بدن است، با این حال در برخی مواقع برای گروهی افراد علائم دیگری در کنار آن نمایان می شود که می تواند آزار دهنده باشد.

در چنین شرایطی باید وضعیت شما بررسی شود و پس از آن متناسب با وضعیت بدنی شما یکی از گزینه های درمانی زیر ارائه می شود:

ورزش

برخی از افراد بر این باورند که افراد مبتلا به نرمی مفاصل نباید به سراغ ورزش بروند، در صورتی که این تصور کاملا غلط است و حتی انجام حرکات ورزشی مخصوص برای این افراد بسیار مفید می باشد.

البته توصیه ما این است که برای انتخاب حرکات ورزشی خود نزد فیزیوتراپ مراجعه کنید، در فیزیوتراپی به خوبی به شما توضیح داده می شود که چه حرکاتی برایتان مفید می باشد و چگونه باید آن ها را انجام دهید.

رژیم غذایی و تغذیه

البته که هیچ رژیم غذایی برای کمک به نرمی مفاصل وجود ندارد، اما داشتن یک رژیم متعادل و سالم به تعادل وزن بدن شما کمک می کند. مخصوصا زمانی که علائم دیگری در شما وجود دارد و از گزینه های درمانی پیشرفته تر استفاده می کنید، بسیار مهم است که در کنار آن رژیم غذایی مناسبی داشته باشید.

دارو ها

معمولا استفاده از دارو زمانی پیشنهاد می شود که علائم دیگری در شما وجود داشته باشد، رایج ترین دارویی که تجویز می شود پاراستامول است، اغلب بهتر است دوز قبل از فعالیت مصرف شود تا درد تحت کنترل باشد، نه اینکه صبر کنید تا خیلی بد شود.

در صورت لزوم، پزشک می‌تواند داروی مسکن قوی‌تری مانند کو کدامول یا co-dydramol برای شما تجویز کند، هرچند که بعضی اوقات ممکن است عوارض جانبی مانند یبوست یا سرگیجه ایجاد کند.

البته در نظر داشته باشید که هرگز نباید سرخود و بدون مشورت با پزشک برای مصرف دارو اقدام کنید، زیرا ممکن است داروی مصرفی اصلا برای شما مناسب نباشد، بنابراین به جهت مصرف دارو حتما با پزشک خود مشورت داشته باشید.

جراحی

به صورت کلی انجام جراحی برای افرادی که به نرمی مفاصل دچار هستند توصیه نمی شود و تنها در صورتی میتوان از جراحی استفاده کرد که خیلی ضروری باشد. یکی از دلایلی که استفاده از جراحی توصیه نمی شود این است که افراد دارای نرمی مفاصل سریع تر به کوفتگی و کبودی دچار می شوند و این گونه ممکن است به انتقال خون بیشتری نیاز دارد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت و درمان نرمی مفاصل در سنین مختلف آشنا نماییم. اگر بخواهیم خلاصه ای از مطالب را بیان کنیم باید بگوییم که نرمی مفاصل به تنهایی خود عارضه ای جدی نمی باشد و حتی می توان در انجام برخی فعایلت ها مثل موسیقی برای شما یک ویژگی مثبت باشد.

اما اگر علائم دیگری در کنار آن ایجاد شود و شما درد هم احساس کنید، موضوع فرق می کند و لازم است که شما به صورت تخصصی تر برای درمان اقدام کنید. بنابراین در صورتی که متوجه درد یا هرگونه علائم دیگر شده اید باید برای تشخیص و انتخاب یک روند درمانی مناسب نزد پزشک متخصص مراجعه کنید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

میگرن چیست و چگونه درمان می شود؟ در یک تعریف ساده میگرن نوعی بیماری عصبی است که با درد شدیدی در یک طرف سر همراه است. عموما این درد بین چند ساعت تا چند روز طول می کشد و ممکن است در کنار آن علائم دیگری نظیر: سرگیجه، حالت تهوع، حساسیت به نور، اختلال بینایی، سوزن سوزن شدن و … را تجربه کنید.

اما در خصوص سوال دوم که مربوط به درمان بیماری میگرن می باشد، به صورت کلی تاکنون درمانی قطعی برای این عارضه معرفی نشده است، اما روش هایی وجود دارد که می توان به کمک آن حملات میگرن را تا حد بسیار زیادی کنترل کرد و سبک زندگی راحت تری را پیش گرفت.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا در خصوص تمامی موضوعات مربوط به این بیماری، اعم از: علت، علائم و روش های درمانی موثر صحبت کنیم. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان از این بیماری رنج می برد توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علائم میگرن چیست؟

تفاوت میگرن یا سردرد

نشانه و علائم اصلی میگرن معمولا سردرد شدید در یک طرف سر است. این درد معمولاً به صورت یک احساس ضربان متوسط ​​یا شدید است که هنگام حرکت بدتر می شود و شما را از انجام فعالیت های عادی باز می دارد. البته در برخی موارد، درد می تواند در هر دو طرف سر شما ایجاد شود و ممکن است حتی صورت یا گردن شما را تحت تاثیر قرار دهد که در این صورت باید نزد فوق تخصص درد مراجعه نمایید.

علائم دیگری که معمولاً با میگرن همراه است عبارت است از:

• حالت تهوع
• استفراغ
• افزایش حساسیت به نور و صدا، به همین دلیل است که بسیاری از افراد مبتلا به میگرن می‌ خواهند در یک اتاق ساکت و تاریک استراحت کنند.
• برخی از افراد گاهی اوقات علائم دیگری را تجربه می کنند که معمولا شامل موارد زیر می باشد:
• تعریق
• تمرکز ضعیف
• احساس خیلی گرم یا خیلی سرد
• درد شکم
• اسهال

البته همه افراد مبتلا به میگرن این علائم اضافی را تجربه نمی کنند و برخی افراد ممکن است تنها همان عالم اصلی که سردرد می باشد را داشته باشند.

همچنین در بیشتر موارد علائم میگرن معمولا بین چهار ساعت تا سه روز طول می کشد، اگرچه ممکن است تا یک هفته بعد از آن احساس خستگی شدید کنید.

علائم اورا

حدود یک نفر از هر سه نفر مبتلا به میگرن، قبل از میگرن، علائم هشدار دهنده موقتی به نام اورا دارند. این علائم شامل موارد زیر می شود:

• مشکلات بینایی، مانند دیدن چراغ های چشمک زن، الگوهای زیگزاگ یا نقاط کور
• بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن، که معمولاً از یک دست شروع می شود و به تدریج به سمت بالا و صورت شما می رسد.
• احساس سرگیجه یا عدم تعادل
• مشکل در صحبت کردن
• از دست دادن هوشیاری

علائم هاله یا همان اورا معمولاً در طول حدود پنج دقیقه ایجاد می شود و تا یک ساعت ادامه می یابد. این که شما چه مقدار از این علائم را داشته باشید کاملا متفاوت است و وابسته به میزان بیماری هر فرد، در میان اشخیص متفاوت است.

در صورتی که شما هر یک از علائم بالا را داشته باشید لازم است که برای درمان نزد متخصص مغز و اعصاب مراجعه نمایید تا با بررسی وضعیت شما، بهترین روش درمان بیماری میگرن ارائه شود.

دلایل مختلف مبتلا شده به میگرن

علت بیماری میگرن

بسیاری از پزشکان دلایل ابتلا به میگرن را مربوط به چندین عامل می دانند که شامل: عوامل هورمونی، عاطفی، فیزیکی، غذایی، محیطی و دارویی پیشنهاد شده است.

با توجه به متنوع بودن این دلایل، تشخیص این که علت میگرن شما دقیقا کدام یک از آن ها می باشد کمی دشوار است. در ادامه تمامی این موارد را برای شما آورده ایم:

تغییرات هورمونی

برخی از زنان در حوالی دوره قاعدگی خود دچار میگرن می شوند که احتمالاً به دلیل تغییرات در سطح هورمون هایی مانند استروژن در این زمان است.

این نوع میگرن ها معمولا بین دو روز قبل از شروع قاعدگی تا سه روز بعد از آن رخ می دهند. به افرادی که تنها در این زمان میگرن را تجربه می کنند، گفته می شود که دارای میگرن قاعدگی خالص هستند.

عموما برای این دسته از افراد پس از رسیدن به یائسگی و تمام شدن دوران قاعدگی، علائم میگرن به پایان می رسد. اما همیشه این طور نیست و برای گروه اندکی دیگر با شروع یائسگی وضعیت میگرن آن ها بدتر می شود.

در ادامه انواع دلایل را به صورت دسته بندی شده برای شما آورده ایم:

دلایل عاطفی:

• فشار
• اضطراب
• تنش
• شوکه شدن
• افسردگی
• هیجان

دلایل فیزیکی:

• خستگی
• خواب بی کیفیت
• شیف کاری زیاد
• وضعیت بدنی ضعیف
• کشش گردن یا شانه
• قند خون پایین
• تحرک ورزشی زیاد، اگر به آن عادت ندارید

دلایل غذایی:

• جا انداختن وعده های غذایی
• کم آبی بدن
• الکل
• افزودنی های غذایی صنعتی
• محصولات کافئین مانند چای و قهوه
• غذاهای خاص مانند شکلات، مرکبات و پنیر

دلایل محیطی:

• چراغ های روشن یا نور شدید و مستقیم
• سوسو زدن صفحه نمایش مانند تلویزیون یا صفحه نمایش کامپیوتر
• سیگار کشیدن (یا قرار گرفتن در اتاق های دودی)
• سر و صدا های بلند
• تغییرات آب و هوا، مانند تغییر در رطوبت یا دمای بسیار سرد
• قرار گرفتن در فضای خفه کننده

درمان بیماری میگرن چیست؟

درمان بیماری میگرن

در همین ابتدا بیان کنیم که هیچ درمان قطعی و صد در صدی برای این بیماری معرفی نشده است؛ اما به کمک روش هایی که در ادامه معرفی می کنیم شما می توانید حمله ها و علائم این بیماری را تا حد زیادی کنترل کنید.

البته در صورتی که میگرن شما از نوع شدید باشد و سردرد های مزمن به سراغ شما بیاید، معمولا در این شرایط دارو های خوراکی نتیجه بخش نمی باشد و باید از تزریق آمپول به عضلات سر که با سوزن های انسولین انجام می شود استفاده کنید.

البته اثرات کامل این آمپول ها معمولا تا دو هفته پس از تزریق ظاهر می شود، اما خوشبختانه نتایج آن برای 12 الی 16 هفته برای شما باقی می ماند.

همچنین خواندن مقاله آیا سر درد عصبی قابل درمان است؟ را به شما پیشنهاد می کنیم.

خنک کردن

به جهت کم شدن میزان درد می توانید یک کیسه یخ را بر روی پیشانی، گردن یا پوست سر خود قرار دهید. دلیلی علمی پشت این روش قرار ندارد، اما طی تجربیات اکثر بیماران، استفاده از یخ تاثیر بسیاری در کمتر شدن درد دارد. البته اگر نمی توانید سرمای یخ را تحمل کنید می توانید از یک پارچه خیس شده در آب سرد استفاده کنید.

کافئین

در قهوه و برخی از نوشیدنی ها مواد کافیئی قرار دارد که موجب کمتر شدن درد شما می شود، البته این مورد زمانی نتیجه بخش است که سردرد های شما خفیف باشد. همچنین این ماده می تواند به جذب سریع برخی از دارو های میگرنی دیگر کمک کننده باشد.

البته این مورد را هم در نظر داشته باشید که شما نباید در مصرف این دارو زیاده روی کنید زیرا ممکن است خستگی و سردرد بیشتر برایتان ایجاد شود.

قرار گرفتن در محیط های ساکت و کم نور

همان طور که در مطالب بالا اشاره کردیم برای اکثر بیماران میگرنی، نور شدید و صدا بسیار ازار دهنده است و می تواند وضعیت آن ها را بدتر کند، به همین دلیل افراد مبتلا به میگرن باید همراه تلاش کنند تا خود را در چنین وضعیت هایی قرار ندهند.

ورزش

البته که زمانی که حملات میگرنی به سراغ شما می آید، ورزش کردن نه تنها مفید نمی باشد بلکه می تواند وضعیت شما را بدتر کند. اما در سایر زمان ها داشتن یک روتین ورزشی مناسب می تواند به جهت پیشگیری از درد برای شما موثر باشد.

خواب مناسب

بسیار مهم است که افراد مبتلا به این بیماری خواب مناسبی داشته باشند، داشتن خواب کوتاه یا حتی خواب های طولانی می تواند سبب بروز درد و کاهش آستانه تحمل فرد شود. بنابراین بهترین کار این است که در طول شبانه 7 الی 8 ساعت خواب در زمانی درست داشته باشند.

مدریت محرک ها

در بالا در خصوص تمامی محرک ها یا همان دلایل بروز میگرن صحبت کردیم، شما باید تشخیص بدهید که چه دلیلی وضعیت شما را بدتر می کند و با شناسایی آن نسبت به کنترل اقدام کنید.

دقت داشته باشید که بسیار مهم است که دلایل سردرد های خود را شناسایی کنید زیرا در این صورت بهتر می توانید وضعیت را کنترل کنید.

منیزیم

این ماده بیشتر در سبزیجات دارای برگ تیره، دانه های کامل و آجیل پیدا می شود. البته زمانی که درد به سراغ شما می آید مصرف این مواد تاثیری ندارد. اما در سایر زمان ها می تواند برای پیشگیری استفاده شود.

آیا جراحی برای درمان بیماری میگرن تاثیری دارد؟

جراحی برای میگرن

استفاده از روش جراحی برای درمان بیماری میگرن تاکنون توسط سازمام غذا و دارو تایید نشده است. اما برخی از پزشکان در این زمنیه آموزش دیده اند و با گذراندن دوره های خاص می توانند از این روش استفاده کنند.

معمولا در طی روند جراحی، جراح با قرار دادن الکترود هایی در زیر پوست، عصب هایی مثل اعصاب پس سری، عمق مغز، واگ و گانگلیونی را پوشش می دهد. این درمان تا به حال در کنترل سر درد های میگرنی موفق بوده است.

اما بازهم بهتر است که تحقیقات کامل در این زمینه انجام بدهید و با مشورت کامل با پزشکان متخصص در صورت ضرورت به سراغ آن بروید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت، علائم و درمان بیماری میگرن آشنا نماییم. دقت داشته باشید که معمولا این بیماری به این صورت است که برخی از روش های درمان برای فردی نتیجه بخش است و برای افرای دیگر بی تاثیر. بنابراین لازم است تا شما انواع روش های درمانی را بررسی نمایید تا بتوانید بهترین آن ها را شناسایی کنید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. در صورت داشتن هرگونه سوال یا تجربه ای در این خصوص که برای سایرین مفید است در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

در این مقاله از کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که نقش ژنتیک در بیماری های ارتوپدی چه می باشد و یا اصلا تاثیری دارد یا خیر؟

در حالت کلی بیماری ها ارتوپدی به عارضه هایی گفته می شود که مربوط به مفاصل و استخوان ها می شود؛ عموما این نوع از آسیب ها مربوط به صدمات و ضریه هایی می باشد که به بدن وارد می شود اما در برخی مواقع ممکن است ریشه ژنتیکی داشته باشند. برای آشنایی بیشتر با بیماری های ارتوپدی ژنتیکی و جرئیات مربوط به آن تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

عوامل موثر در ایجاد آسیب های ارتوپدی

بیماری های ژنتیکی استخوان

همان طور که اشاره کردیم بیماری هایی که در اطراف ما وجود دارد و اکثریت افراد آن را به عنون آسیب های ارتوپدی می شناسند اغلب دارای ریشه خارجی می باشند و به دلیل عوامل محیطی و مراقبت نکردن از خود رخ می دهند.

شایع ترین دلیلی که سبب رخ دادن آسیب های ارتوپدی خصوصا در میان جوانان می شود ایچاد فشاری بیشتر از حد تحمل به مفاصل می باشد. البته آسیب های ورزشی نیز بی تاثیر نیستند که اکثر افرادی که به فعالیت های ورزشی مشغول هستند به چنین آسیب هایی هم دچار می شوند.

در ایران نیز با توجه به این که افراد کمتر از خود مراقبت می کنند و از سبک زندگی سالمی پیروی نمی کنند بیشتر به چنین آسیب هایی دچار می شوند.

طی تحیقاتی که انجام شده است اولین موردی که بیشترین دلیل برای بیماری های ارتوپدی را دارد حوادث رانندگی و آسیب هایی که در طی این حوادث وارد می شود می باشد.

پس از آن بیماری آرتروز جزو بیماریی هایی که اکثریت افراد به نوعی از آن دچار می شوند و به دلیل علائم حاصل از آن نزد پزشک مراجعه می کنند.

به صورت کلی عارضه هایی ساده که برای مفاصل بدن رخ می دهد، مثل پیچ خوردگی یا فشار زیاد به زانو عموما به دلیل کارهای ورزشی یا اضافه وزن می باشد و نمی توان گفت که دلیل چندان مهمی در پشت آن ها قرار دارد.

برای چنین آسیب هایی تنها کافیست تا نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید تا درمان شما طی مدت زمان کوتاهی انجام شود.

نقش ژنتیک در بیماری های ارتوپدی

انواع ناهنجاری های استخوانی

بر خلاف تصوری که بیشتر افراد دارند، ژنتیک نقش بسیار کم و اندکی در ایجاد بیماری های ارتوپدی دارد. عموما بیماری های ارتوپدی که مربوط به عوامل محیطی نمی باشند و به اصلاح ارثی هستند بسیار ناچیز هستند.

بنابراین عمده ترین دلیلی که سبب رخ دادن هر گونه بیماری ارتوپدی در بدن انسان می شود مربوط به عوامل محیطی و خارجی می باشد و ما بسیار کم دیده ایم افرادی را که به دلایل ژنتیکی به بیماری های مختلف دچار شده باشند.

شایع ترین بیماری های مادرزادی استخوانی که در سال های اخیر دیده شده است شامل: تومورهای استخوانی، کیست استخوان و پوکی استخوان می باشد.

البته برخی از بیماری های دیگر مثل در رفتکی مداوم لگن یا بیماری پای چنبری و یا حتی زانو پرانتزی، ممکن است به دلایل ارثی یا ژنتیکی باشند، که البته این دسته از موارد عموما در کودکان ایجاد می شود. اما موارد دیگری که در بالا اشاره کردیم معمولا در سنین بزرگسالی خود را نشان می دهند. اما به طور کلی آمار بیماری های ارتوپدی ژنتیکی در مقابل بیماری هایی که به دلایل متنوع دیگر رخ می دهند بسیار ناچیز است.

آیا آرتروز ارثی است؟

بیماری استخوانی مادرزادی

بیان کردیم که یکی از عمده ترین دلایلی که افراد به بیماری های ارتوپدی دچار می شوند ارتروز است. اما سوال دیگری که برای همه ایجاد می شود این است که آیا خود بیماری آرتروز می تواند ارثی باشد؟

در ابتدا این موضوع را در نظر داشته باشید آرتروز اشاره ای به یک بیماری خاص ندارد، بلکه چندین بیماری وجود دارد که به نام آرتروز شناخته می شود. برخی از ای بیماری ها شامل روماتیسم، نقرس، آرتریت و … می باشند. علاوه بر آن آرتروز ممکن است در هر یک از استخوان های بدن نظیر دست، پا، شانه، زانو و … رخ دهد.

تاکنون پاسخ مشخصی برای این سوال پیدا نشده است، اما عموما ما به افرادی که در خانواده خود سابقه ابتلا به بیماری آرتروز را دارند توصیه می کنیم تا بیشتر ورزش کنند و سبک رفتاری بهتری داشته باشند، به این صورت توصیه می شود تا پیشگیری های لازم از ابتلا به این بیماری را انجام دهند.

بیشتر بخوانید: هزینه عمل جراحی آرتروز زانو چقدره؟

علل بروز بیماری های ارثی و مادرزادی چیست؟

علت بروز بیماری های ارتوپدی ارثی هم می تواند مادرزادی باشد و هم محیطی و یا حتی ترکیبی از هر دوی این موراد. مسئله ای که در خصوص بیماری هایی ژنتیکی وجود دارد این است که چه مقدار از کروموزم های بدن را درگیر می کنند. گاهی اوقات میزان این تغییر به حدی کم است که اصلا به چشم نمی آید و اما در برخی مواقع لازم است تا حتی از گزینه های درمانی استفاده کرد.

اما در خصوص بیماری ها ارتوپدی ژنتیکی، در چنین مواردی یعنی ژن خاصی در بدن کار خود را به خوبی انجام نداده است و پروتئینی مخصوص به نام کلاژن تیپ یک تولید نمی شود.

بنابراین اگر مشکلات ارتوپدی در شما به صورت ژنتیکی وجود دارد لازم است تا آزمایش های مربوط به را بدهید تا مشخص شود علت دقیق این مسئله مربوط به کدام قسمت است.

همچنین همان طور که ذکر کردیم عوامب محیطی نیز در این بیماری بی تاثیر نمی باشند، البته که این عوامل بسیار گسترده هستند اما شایع ترین آن ها عبارت است از: برنامه غذایی، اختلالات هورمونی، مواد شیمیایی، عوامل فیزیکی، عوامل عفونی و …

تمامی این موارد می توانند موجب مشکلات ارتوپدی برای شما شوند و باید به آن ها دقت کافی داشت.

درمان مشکلات ارتوپدی ژنتیکی

درمان بیماری هار ارتوپدی

در آخر اگر بخواهیم در خصوص چگونگی درمان بیماری های ارتوپدی ژنتیکی صحبت کنیم باید گفت درمان در این زمینه چندان راحت نیست! مسلما در این جا نمی توان گزینه های درمانی را بررسی کرد زیرا در ابتدا باید مشخص شود کدام بخش از بدن به این مشکلات دچار شده است و میزان آسیب تا چه اندازه است.

برخی موارد با استفاده بریس، تغییر شکل زندگی و دیگر موارد این چنینی می توان مشکلات ارتوپدی را درمان کرد، اما در برخی شرایط دیگر ممکن است به پیوند یا قطع عضور محبور شوند.

بنابراین شما در مرحله اول باید تمامی آزمایش ها و عکس برداری ها لازم را انجام دهید تا شرایط آسیب دیدگی به خوبی مشخص شود، پس از آن با مشورت با پزشک فوق تخصص ارتوپد می توانید یک روش درمانی مناسب انتخاب کنید.

سخن آخر

مشکلات استخوان بندی و ارتوپدی امروزه جزو عارضه هایی می باشد که اکثر افراد آن را تجربه می کنند. با این که دلیل این مشکلات اغب مربوط به صدمات ناگهانی می باشد اما اگر در خانواده شما شخصی به بیماری های ارتوپدی نظیر آرتروز دچار است و نگران هستید شما هم به صورت ژنتیکی به آن دچار شوید، پیشنهاد می کنیم حتما نکات مراقبتی لازم را انجام دهید.

با انجام برخی از کار ها مثل ورزش کردن، داشتن تغذیه مناسب، دوری از عوال خطرزا و … می توانید از بروز آسیب های ارتوپدی در امان باشید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با ژنتیک در بیماری های ارتوپدی آشنا نماییم. در صورتی که سوال یا تجربه ای در این زمینه دارید نظرات خود را در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

انواع ضایعه نخاعی چیست؟ آیا ضایعه های نخاعی درمان میشود؟ بهترین دکتر برای ضایعه نخاعی کمر و گردن در تهران کجاست؟

در این مقاله از کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص تمامی جزئیات مربوط به آسیب های نخاعی صحبت کنیم، بنابراین اگر به دنبال مطالعه بیشتر در این زمینه هستید توصیه می کنیم تا انتها همراه ما باشید.

ضایعه نخاعی (Spinal Cord Injury) چیست؟

ضایعه نخاعی

آسیب های نخاعی اشاره به مواردی دارد که منجر به اختلال در کارکرد صحیح نخاع کمری و گردنی می شود. این عوامل می تواند شامل بی حسی، بی حرکنی، اختلال در دستگاه ادراری و یا ترکیبی از تمامی این موارد باشد. شایع ترین دلایل این موضوع شامل: سقوط از ارتفاع، تصادفات رانندگی، آسیب های ورزشی و … می باشد.

همچنین در صورتی که ضربه ای مستقیم به ستون فقرات وارد شود موجب آسیب نخاع، ریشه های اعصاب و یا هر دوی این موارد می شود. در مورد اعمال حرکتی ممکن است ضعف اندام یا فلج یک اندام و آسیب نورون حرکتی فوقانی یا نورون حرکتی تحتانی وجود داشته باشد. در مورد اعمال حسی نیز ممکن است فقدان حس، کاهش حس، افزایش حساسیت یا احساس ‎های غیرطبیعی نظیر احساس سوزش یا کرختی بروز کند.

البته باید بیان کرد که بسیار کم پیش می آید که طناب نخاعی به آسیب های شدید دچار شود، اما در صورت رخ دادن دارای عواقب بسیاری اذیت کننده و طولانی است. عموما این عارضه بیشتر در افراد جوان تر و کسانی که کمتر از 30 سال سن دارند رخ می دهد و برای درمان لازم است که نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

انواع ضایعه نخاعی

انواع ضایعه نخاعی

آسیب هایی که به نخاع وارد می شود در دو دسته ناقص و کامل قرار می گیرند. در ادامه در خصوص هر یک از این موارد توضیح کامل تری ارائه می دهیم.

ضایعه نخاعی کامل

در صورتی که ضایعه نخاعی به صورت کامل رخ بدهد، هیچ گونه عملکرد حسی یا حرکتی در سطح ضایعه وجود نخواهد داشت. آسیب های نخاعی کامل عموما با قطع عرضی نخاع، آسیب های عروقی شدید، کشش های طولی نخاغ و فشار های شدید همراه می باشد.

در این نوع از آسیب دیدگی با توجه به این که ارتباط نخاع با مغز به طور کامل از بین می رود، بنابراین ادارک حسی و کنترل حرکتی فرد نیز مختل می شود. در چنین شرایطی درمان اهمیت بسیاری پیدا می کند زیرا باید دقت داشت که آیا می توان عملکرد های حسی و حرکتی را بازگشت داد یا خیر.

ضایعه نخاعی ناقص

اما در مورد دیگر که مربوط به ضایعه نخاعی نافص است، قسمت هایی از عملکرد حسی و حرکتی در سطح آسیب همچنان قابل احساس است. در صورتی که روند درمان را با سرعت انجام داد می توان امید داشت که بهبود عصبی نیز به طور کامل انجام می شود.

عوامل خطر زا در رخ دادن آسیب نخاعی

نخاع کمری

با این که در بیشتر موارد ضایعه نخاعی مربوط به حوادث می باشد و ممکن است این اتفاق برای هر شخصی رخ بدهد، اما برخی از عوامل وجود دارد که خطر رخ دادن آسیب های نخاعی را بیشتر می کند. این موارد شامل:

جنسیت: طی تجربیات ما آسیب های نخاعی در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد.

سن: بیشتر مراجعینی که نزد ما مراجعه می کنند در گروه سنی 16 تا 30 سال قرار دارند، بنابراین افرادی که در این رنج سنی می باشند بیشتر در احتمال خطر قرار دارند.

پیری: افرادی که سنی بیشتر از 60 سال دارند و سالخورده هستند، به دلیل عدم کنترل و افتادن‌های مکرر بیشتر در معرض ضایعات نخاعی هستند.

رفتار های آسیب زا: برخی رفتار ها می توانند شما را در معرض آسیب های بیشتر قرار دهد، به طور مثال انجام ورزش های سنگین بدون رعایت نکات ایمنی یا شیرجه در آب های کم عمق و عواملی از این دسته. همچنین تصادفات رانندگی شایع ترین دلیل آسیب های نخاعی در افراد زیر 60 سال می باشد.

داشتن بیماری های مفصلی و استخوان: داشتن بیماری هایی مثل آرتروز و پوکی استخوان موجب می شود تا در صورت ره دادن حتی آسیب های کوچک، شما در خطر آسیب های نخاعی باشید.

همچنین بخوانید: بهترین دکتر کمر درد در تهران کیست؟

آیا ضایعه نخاعی قابل درمان است؟

یکی از سوال هایی که به طور مکرر از ما پرسیده می شود این است که آیا امکان درمان آسیب های نخاعی وجود دارد؟ نمی توان برای پاسخ این سوال جوابی کامل ارائه داد؛ اما بسیاری از تحقیقات نشان داده است که می توان انتظار داشت بهبودی کمی پس از درمان ایجاد شود.

عموما آسیب هایی که با قطع کامل نخاع همراه نباشند، گزینه بهتری برای درمان می باشند که البته این موضوع نیز وابسته به درجات آسیب می باشد. اما به طور کلی می توان گفت در بسیاری از بیماران مقداری از بهبود تورم در نخاع باعث برگشتن عملکرد اعصاب قطع نشده می گردد.

اگر یک نتیجه گیری از روند درمان بخواهیم داشته باشیم، پس از درمان مقداری از قدرت های حرکتی و حسی در بیمار برگشت دارد. اما این مقدار وابسته به عوامل مختلفی می باشد که در بیماران مختلف با یکدیگر متفاوت است اما تا حدودی قابل پیش بینی است.

البته نمی توان گفت سرعت بهبودی سریع است، در بسیاری موارد حتی سال ها طول کشیده است تا کمی از ادارک حسی در بیمار به طور مجدد ایجاد شود.

بیشتر بخوانید: روش های درمان تنگی کانال نخاعی

گزینه های درمانی برای آسیب های نخاعی چیست؟

درمان ضایعه نخاعی

عموما بیمارانی که دچار ضایعه نخاعی می شوند به درمان های مکمل دیگری احتیاج پیدا می کنند، این درمان ها شامل موارد زیر می باشد:

• درمان‌های اورژانسی جهت جلوگیری از آسیب بیشتر و انجام اقدامات پزشکی اولیه (مثلاً حفظ تهویه و جریان خون مناسب)
• جراحی در مواردی که لازم باشد (مثلاً ثابت کردن قطعات شکسته)
• درمان‌های دارویی
• درمان اختلالات مثانه و روده
• مراقبت پوستی جهت پیشگیری از ایجاد زخم بستر
• درمان توانبخشی در اولین فرصتی که توسط پزشک تعیین می‌شود.
• تحرک و فعالیت به وسیله تجهیزات کمکی همچون پاراپودیوم ،تجهیزات ارتوپد فنی و … جهت جلوگیری از تحلیل رفتن عظلات.
• گاهی درمان روانپزشکی و مشاوره روانشناسی در بعضی از بیماران لازم است.

البته در حال حاضر هیچ گونه درمان قطعی برای این عارضه معرفی نشده است، با اینکه بسیاری از پزشکان در حال تحقیق بر روی این مسئله هستند، اما بازهم نتیجه ای حاصل نشده است. اما برخی از کار ها وجود دارد که انجام دادن آن ها موجب می شود تا شما کمی در روند درمان بهبود داشته باشید. این موارد به شرح زیر می باشد:

اقدامات اورژانسی

یکی از کارهایی که تاثیر بسیاری در خصوص آسیب های نخاعی دارد مربوط به اقدامات اورژانسی می باشد، یعنی زمانی که طی حادثه ای فرد دچار آسیب دیدگی می شود، اگر در همان لحظه پرسنل اورژانس اقدامات محافظه کارانه لازم را انجام بدهند می توان امید داشت که مقداری از آسیب دیدگی های فرد کم می شود.

ساده ترین کاری که آن ها باید انجام بدهند این است که ستون فقرات بیمار را در حالتی صاف قرار بدهند و بدون اتلاف وقت سریعا بیمار به بیمارستان منتقل شود.

دارو

دارو درمانی گزینه ای می باشد که معمولا برای تمامی بیماران تجویز می شود. به طور مثال معمولا دارویی که جهت درمان ضایعه نخاعی حاد استفاده می‌شود متیل پردنیزولون داخل وریدی است.

در صورتی که طی ۸ ساعت اولیه آسیب دیدگی، این تزریق انجام شود می توان امید داشت که میزان آسیب دیدگی فرد بسیار کم خواهد بود. البته در نظر داشته باشید که این دارو به طور کامل موجب درمان نمی شود اما با کم کردن سلول های عصبی و کم شدن میزان التهاب موجب بهبودی نسبی می شود.

به صورت کلی دارو ها معمولا جهت کنترل برخی از تاثیرات ناشی از ضایعه نخاعی استفاده می‌ شوند. دارو های مسکن و کنترل کننده اسپاسم عضلانی، کنترل کننده مثانه و روده و عملکرد جنسی در چنین شرایطی به بیماران قطع نخاع تجویز می‌ شود که البته باز هم باید در ابتدا شرایط بیمار مورد بررسی قرار بگیرد.

استفاده از تثبیت کننده ها

بهتر است به جهت جلوگیری از آسیب های شدید تر شما از تثبیت کننده های کمر و گردن استفاده کنید، استفاده از بریس های مخصوص موجب می شود تا فشار مضاعفی به نخاع کمری و گردن وارد نشود و این گونه روند بهبودی راحت تری خواهید داشت.

جراحی

معمولا زمانی از جراحی استفاده می شود که نیاز باشد استخوان های شکسته، اشیای خارجی، فتق دیسک یا مهره های شکسته را از کمر خارج کرد. البته در برخی موارد نیز از جراحی به جهت ثابت نگه داشتن ستون فقرات و پیشگیری از تغییر شکل ناحیه کمری استفاده می کنند.

داشتن درمان مداوم

همان طور که تا اینجا مطالعه کردید، ضایعه نخاعی جزو مواردی می باشد که به راحتی نمی توان آن را درمان کرد، بنابراین لازم است شما به صورت مستمر تحت درمان باشید.

در طی این بیماری ممکن است شما به عارضه های دیگری نظیر افت سلامت، انقباض عضلات، زخم، مشکلات روده و مثانه، عفونت‌های دستگاه تنفسی و لخته شدن خون و … نیز دچار شوید. بنابراین لازم است که به طور مرتب تحت درمان باشید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با ضایعه نخاعی و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این عارضه دچار شده است باید بدانید که نباید انتظار داشته باشید روند بهبودی سریعا حاصل شود، بلکه باید به طور مرتب تحت درمان باشید تا بتوانید انتظار بهبودی داشته باشید.

منظور از آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟ چه چیزی سبب می شود تا کودکان به درد در ناحیه کمری دچار می شوند؟ آیا به کمک روش های خانگی می توان کمر درد در کودکان در سنین مختلف را درمان کرد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری در خصوص آسیب دیدگی مهره ها در کودکان صحبت کنیم، بنابراین اگر احساس می کنید علائم این نوع درد در کودکتان وجود دارد توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی نخاع

آنانومی مهره های کمر

برای درک اینکه چگونه و چرا آسیب های مهره های کمر اثرات متفاوتی بر روی قسمت های مختلف بدن دارند، درک آناتومی ناحیه کمری و نخاع برای شما می تواند مفید باشد. طناب نخاعی به بخش هایی تقسیم می شود که با استخوان های مجاور ستون فقرات مطابقت دارد، که شامل موارد زیر می باشد:

• ستون فقرات ابتدایی (ناحیه گردن)
• قفسه سینه (پشت میانی)
• کمر (کمر)
• ساکروم (پایه ستون فقرات)

به صورت کلی هرچه آسیب وارد شده به نخاع کودک مربوط به بخش های بالاتر باشد، صدمات ناشی از آن بیشتر است. البته این مورد را هم باید در نظر داشت که سیستم بدنی کودکان بسیار ضعیف می باشد، بنابراین حتی هر نوع آسیب های جزئی و صدمات کوچیک نیز به ناحیه کمری، عوارض جدی به دنبال دارد و لازم است که برای درمان هرچه سریع تر نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

انواع آسیب های مهره های کمر کودکان

از آنجایی که بخش نخاعی نقش اساسی در بدن ایفا می کند، هرگونه آسیب احتمال آسیب گسترده و جدی را دارد. آسیب های نخاعی می تواند به صورت زیر رخ دهد:

• کبودی، کوفتگی، ورم (هیچ نوع پارگی به دنبال نخواهد داشت)
• پارگی جزئی
• پارگی کامل

علاوه بر این، آسیب های نخاعی می توانند در دسته موارد زیر نیز قرار بگیرند:

• نقص، تنها باعث از دست دادن جزئی احساس و حرکت در زیر سطح آسیب می شود
• از دست دادن حس، باعث از دست دادن کامل حس و عملکرد زیر سطح آسیب می شود

تمامی این موارد با علائم مخصوص به خود همراه می باشند که شایع ترین آن ها کمردرد در کودکان است، در صورتی که به موقع اقدامات لازم جهت درمان را انجام ندهید احتمالا علائم جدی تری را احساس خواهید کرد.

بیشتر بخوانید: شکستگی مهره کمر و درمان آن

علت آسیب نخاعی در کودکان چیست؟

همان طور که بیان کردیم، قدرت بدنی کودکان بسیار پایین است، بنابراین تقریباً هر نوع ضربه می تواند منجر به آسیب به نخاع کمری کودک شود. برخی از رایج ترین موقعیت های آسیب زا که کودکان تجربه می کنند عبارتند از:

• پرت شدن از ارتفاع
• تصادفات جاده ای با خودرو
• آسیب های ورزشی
• کودک آزاری یا سایر موارد خشونت

علائم آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟

علائم آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

میزان نشانه ها و علائم دقیقی که کودک شما تجربه می کند به درجه شدت و محل خاص آسیب دیدگی او بستگی دارد.

بلافاصله پس از ضربه، او ممکن است دچار شوک نخاعی شود؛ از دست دادن شدید احساس، حرکت عضلات و رفلکس های زیر سطح آسیب، تمامی این موارد این چنینی ناشی از تورم است. در مورد آسیب دیدگی های نخاعی خفیف (مانند کبودی)، شوک ستون فقرات می تواند طی چند روز آینده با کاهش تورم کاهش یابد و برخی یا تمام حس ها و عملکردها ممکن است به تدریج برگردند.

با این حال، زمانی که میزان آسیب دیدگی شدید تر باشد، علائم دیگر ظاهر می شوند. این موارد بسته به محل آسیب می تواند شامل یکی یا تمامی موارد زیر باشد:

• ضعف عضلانی
• از دست دادن جزئی یا کامل حرکت عضلات در قفسه سینه، بازوها یا پاها
• مشکل تنفس
• از دست دادن عملکرد روده و مثانه

به طور کلی، هر چه آسیب در پشت یا گردن بالاتر باشد، علائم گسترده تر خواهد بود. به عنوان مثال، اگر آسیب کودک شما در قسمت پایین ستون فقرات او باشد، ممکن است احساسات پاها، مثانه و روده‌های خود را از دست داده باشد (و کنترل آن را مختل کند). اگر آسیب های نخاعی او در ناحیه بالای گردن باشد، ممکن است نتواند دست‌ ها یا پاهایش را حرکت دهد یا به تنهایی نفس بکشد.

دقت داشته باشید که آسیب های نخاعی برای کودکان بسیار آزار دهنده است، زیرا دردی که در پی این آسیب ها می باشد فشار زیادی به دیگر بخش های بدن وارد می کند و قطعا تحمل این چنین درد هایی برای بچه ها دشوار است.

چگونگی تشخیص

در بسیاری از موارد، وسعت کامل آسیب نخاعی کودک فوراً مشخص نیست. به همین دلیل بسیار مهم است که در اسرع وقت تشخیص را از یک متخصص پزشکی واجد شرایط دریافت کنید.

عموما زمانی که شما با توجه به علائم کودک خود نزد پزشک مراجعه می کنید، در ابتدا یک معاینه بالینی از وضعیت او انجام می شود. پزشک تمامی بخش های کمری و ناحیه ستون فقرات را بررسی می کند تا تشخیص دهد وضعیت کودک در چه حدی می باشد.

در مرحله بعد، پزشکان ممکن است یک یا همه موارد زیر را تجویز کنند:

• آزمایش خون
• اشعه ایکس، عموما از دوز های کمی برای کودکان استفاده می شود، در حدی که بتوان عکس هایی از بخش هایی از کمر به دست آورد
• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، ترکیبی از آهنرباهای الکترومغناطیس، امواج فرکانس رادیویی و کامپیوترها که  تصاویر دو بعدی و سه بعدی از ستون فقرات و سایر ساختارهای بدن می گیرد.
• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، یک روش غیر تهاجمی است که از تجهیزات اشعه ایکس و کامپیوترهای قدرتمند برای ایجاد تصاویر دقیق از ستون فقرات، نخاع و سایر اعضای بدن استفاده می کند.

درمان آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟

درمان آسیب های کمری کودکان

عموما نمی توان روش درمانی ثابتی را برای تمامی افراد تجویز کرد، برای مشخص کردن نوع روش درمانی کودکان باید مواردی را در نظر داشت که به شرح زیر می باشند:

• نوع و محل آسیب نخاعی که فرزند شما متحمل شده است
• میزان آسیب
• میزان عوارضی که ممکن است ایجاد شود
• تحمل فرزند شما برای داروها، رویه ها یا درمان های خاص
• ترجیحات خانواده شما برای درمان

پس از بررسی تمامی موارد بالا، پزشک متخصص یکی از روش های درمانی زیر را برای کودک انتخاب می کند:

مصرف دارو

عموما اولین گزینه درمانی که تجویز می شود دارو است، البته نمی توان دارو را به عنوان یک گزینه درمانی در نظر داشت، عموما دارو ها به عنوان گزینه ای برای کنترل درد و پیشگیری برای ایجاد عوارض جدی تر می باشند.

همچنین اگر کودک شما به جهت حرکت کمر خود دچار مشکل باشد، می توان از دارو برای تسکین درد و افزایش قدرت حرکت استفاده کرد. اما تمامی داروهای مصرفی باید زیر نظر پزشک باشد، بنابراین از مصرف خودسرانه آن پرهیز کنید.

استفاده از کمپرس سرد و گرم

استفاده از کمپرس، خصوصا زمانی که کودک شما درد دارد، بگیکی از بهترین روش های درمانی ای است که می توانید استفاده کنید.

توصیه می کنیم روزی چند بار و هر بار برای ۲۰ دقیقه از این کمپرس استفاده کنید. به جهت انجام این کار چند تکه یخ را درون پارچه قرار دهید و روی کمر کودک بگذارید تا درد و التهاب آن کاهش یابد.

پس از چند روز استفاده از کمپرس سرد به سراغ کمپرس های گرم بروید، به این جهت هم می توانید از کیسه آب گرم استفاده کنید و هم یک حوله را داغ کنید و بر روی کمر قرار دهید. کمپرس گرم موجب خون رسانی بهتر به کمر می شود و به همین صورت درد کمر نیز کنترل می شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی کودکان

بسیاری از کودکان زمانی که به آسیب های نخاعی دچار می شوند برای تکان دادن کمر خود و حرکات های کمری دچار مشکل می شوند‌. در این شرایط بهترین کار این است که نزد متخصص فیزیوتراپی مراجعه نمایید.

فیزیوتراپیست تمریناتی را به کودک شما ارائه می دهد که به کمک آن ها عضلات کمری و ستکن فقرات به خوبی تقویت می شود و کودک این امکان را خواهد داشت که بتواند قدرت خود را مجدد به دست آورد. بناربراین توصیه می کنیم حتما چند جلسه نزد فیزیوتراپ مراجعه نمایید.

جراحی مهره های کمر

گزینه آخری که پزشک از آن برای درمان مشکلات نخاعی استفاده می کند جراحی است. در طی جراحی قسمت های آسییب دیده به خوبی درمان و ترمیم می شود و به این صورت درد نخاعی به طور کامل حذف می شود. اما این که از کدام یک از روش های جراحی استفاده شود وابسته به این است که مشکلات کودک تا چه حدی باشد و تنها توسط جراح قابل تشخیص است.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با آسیب های نخاعی کودکان آشنا نماییم، در نظر داشته باشید که شما باید بلافاصله پس از مشاهده علائم اولیه اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید تا از بسیاری عوارض جلوگیری شود.

امیداواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با آسیب های نخاعی آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.