سندروم تونل تارسال یکی از آسیب های مربوط به پا است که معمولا برای افرادی رخ می دهد که برای مدت زمان طولانی در حالت سرپا قرار دارند. از این آسیب همچنین به عنوان درد عصبی در استخوان درشت نی نیز یاد می شود. اما سوالی که ایجاد می شود این است که درمان سندروم تونل تارسال چیست؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا شما را با جزئیات این آسیب و گزینه های درمان سندروم تونل تارسال آشنا کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این آسیب دچار هستید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

سندرم تونل تارسال چیست؟

تونل تارسال کجاست

یک اختلال عصبی است که باعث درد در پا و مچ پا می شود. همچنین ممکن است هنگام راه رفتن، ایستادن یا پوشیدن کفش ‌های خاص باعث سوزش یا سوزن سوزن شدن یا بی ‌حسی شود. این به دلیل فشرده شدن عصب تیبیال خلفی است، عصبی که از طریق کانالی نزدیک پاشنه پا به کف پا می گذرد.

استرس مکرر، صدمات، داشتن کف پای صاف، اضافه وزن یا داشتن ضایعه در نزدیکی ناحیه تونل تارسال می تواند باعث التهاب بافت اطراف و فشرده سازی عصب شود. درمان های مختلفی برای سندرم تونل تارسال وجود دارد. پزشک ممکن است استراحت و یخ زدن پای آسیب دیده و مصرف داروهای خوراکی را برای کاهش درد و التهاب توصیه کند. در برخی موارد، بی حرکت کردن پا یا استفاده از دستگاه ارتز می تواند کمک کننده باشد. جراحی رفع فشار ممکن است در موارد شدیدتر ضروری باشد.

سندرم تونل تارسال، که می‌توان آن را اختلال عملکرد عصب تیبیال نیز نامید، یک بیماری غیر معمول است که در آن اعصاب محیطی پا به درستی کار نمی‌کند. عصب تیبیال عصب محیطی در ساق پا است که مسئول احساس و حرکت عضلات پا و ساق پا است. در سندرم تونل تارسال، عصب تیبیال آسیب می بیند و باعث ایجاد مشکل در حرکت و احساس در پای آسیب دیده می شود که برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

علت شایع سندرم تونل تارسال

شامل فشار یا آسیب، فشار مستقیم روی عصب تیبیا برای مدت طولانی است، که گاهی اوقات توسط سایر ساختارهای بدن یا نزدیک زانو ایجاد می شود.

بیماری هایی که به اعصاب آسیب می رسانند، از جمله دیابت، ممکن است باعث سندرم تونل تارسال شوند.

گاهی اوقات، سندرم تونل تارسال می‌تواند بدون علت آشکار در برخی موارد ظاهر شود.

اثرات سندرم تونل تارسال

احساس های مختلفی برای این سندروم وجود دارد، فرد مبتلا ممکن است درد، گزگز، سوزش یا سایر احساسات غیر معمول را در پای پای آسیب دیده تجربه کند.

عضلات پا، انگشتان پا و مچ پا ضعیف‌تر می‌شوند و پیچ‌شدن انگشتان پا یا خم کردن پا ممکن است دشوار شود.

اگر شرایط بدتر شود، عفونت و زخم ممکن است در پایی که سندرم را تجربه می کند ایجاد شود.

معاینه فیزیکی پا می تواند به شناسایی وجود سندرم تونل تارسال کمک کند. آزمایشات پزشکی مانند بیوپسی عصبی نیز برای تشخیص این بیماری استفاده می شود. بیماران ممکن است فیزیوتراپی و داروهای تجویزی دریافت کنند. در موارد شدید، برخی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

علائم سندرم تونل تارسال

بیماران مبتلا به سندرم تونل تارسال یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه می کنند:

• گزگز، سوزش یا احساسی شبیه به شوک الکتریکی
• بی حسی
• درد

علائم معمولا در قسمت داخلی مچ پا و یا در پایین پا احساس می شود. در برخی افراد، یک علامت ممکن است جدا شده و تنها در یک نقطه بروز کند. در برخی دیگر، ممکن است تا پاشنه، قوس، انگشتان پا و حتی ساق پا گسترش یابد.

گاهی اوقات علائم سندرم به طور ناگهانی ظاهر می شود. آنها اغلب با استفاده بیش از حد از پا ایجاد می شوند یا تشدید می شوند، مانند ایستادن طولانی مدت، راه رفتن، ورزش یا شروع یک برنامه ورزشی جدید.

در صورت بروز هر یک از علائم سندرم تونل تارسال، باید به دنبال درمان اولیه باشید. اگر درمان نشود، این بیماری پیشرفت می کند و ممکن است منجر به آسیب دائمی عصبی شود. علاوه بر این، از آنجایی که علائم سندرم تونل تارسال را می توان با سایر شرایط اشتباه گرفت، ارزیابی مناسب برای تشخیص صحیح و شروع درمان مناسب ضروری است.

تشخیص TTS

تشخیص صحیح TTS مستلزم توجه متخصصان مجرب مغز و اعصاب و متخصصین اعصاب است. مهم است که پزشک شدت بیماری را تعیین کند تا در صورت لزوم، مناسب ترین برنامه درمانی از جمله جراحی را توصیه کند.

روند تشخیصی برای TTS ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• انجام معاینه بالینی جامع
• شرح حال کامل پزشکی
• آزمایش الکتریکی  EMG یا مطالعه هدایت عصبی
• تصویربرداری ( اشعه ایکس ، سی تی اسکن  یا ام آر آی)

همچنین بخوانید: درمان قطعی سندروم تونل کارپال

درمان سندروم تونل تارسال

درمان سندروم تونل تارسال

اگر مشکوک به سندرم تونل تارسال هستید، باید با متخصص پا مشورت کنید. او سابقه پزشکی شما را بررسی می کند تا ببیند آیا سابقه دیابت، آرتریت یا صافی کف پا دارید یا خیر. آنها همچنین بررسی خواهند کرد که آیا اخیراً در ناحیه آسیب دیده اید یا خیر. یک آزمایش الکتریکی برای بررسی اینکه آیا عصب آسیب دیده است انجام می شود. همچنین ممکن است از تست تینل ساده‌تر استفاده شود. که شامل ضربه زدن به عصب برای ایجاد یک حس است. همچنین ممکن است از اسکن MRI ناحیه مورد نظر استفاده شود.

درمان برای سندرم تونل تارسال بسیار متفاوت است. بسته به شدت بیماری، درمان‌ها شامل گزینه‌های غیرجراحی و جراحی می‌شوند. گزینه های غیرجراحی شامل داروهای ضد التهابی و تزریق استروئید به این ناحیه است. ارتزها، مانند آتل یا بریس که پا را بی حرکت می کند، یکی دیگر از گزینه های غیرتهاجمی است.

برای کسانی که کف پای صاف دارند، می توان کفش های سفارشی ساخت تا پشتیبانی بهتری از پا داشته باشند. گزینه های جراحی شامل آزادسازی تارسال تونلی است که در آن برشی در پشت مچ پا تا قوس پا ایجاد می شود. که رباط را آزاد می کند و فشار از روی عصب را کاهش می دهد. برخی از پزشکان از یک جراحی کم تهاجمی تر استفاده می کنند که در آن برش های کوچک تری در مچ پا ایجاد می شود و رباط کشیده می شود.

اگر از احساسات دردناک در پای خود رنج می برید، به یک متخصص پا مراجعه کنید تا تشخیص دهد که آیا سندرم تونل تارسال را تجربه می کنید یا خیر. سندرم تونل تارسال که کنترل نشود می تواند باعث آسیب دائمی عصب پا شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم شما را با درمان سندروم تونل تارسال و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم، در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگرچه این عارضه شایع نیست اما اگر علائم آن را در خود احساس می کنید بهتر است در سریع ترین زمان ممکن برای درمان اقدام کنید، زیرا هرچقدر زمان درمان طولانی تر شود احتمال شدت یافتن آسیب بیشتر می شود.

بیماری پرتس عارضه ای است که در کودکان به دلیل اختلال در خون رسانی سر استخوان ران ایجاد می شود. درمان بیماری پرتس در کودکان به دو روش جراحی و غیر جراحی ممکن است.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا شما را با جزئیات مربوط به این بیماری، علل، علائم و درمان آشنا کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علائم بیماری پرتس چیست؟

بیماری پرتس یا سیاه شدن سر استخوان ران

علائم معمولاً به تدریج در طی یک دوره زمانی ایجاد می شوند. اولین نشانه ای که نشان می دهد کودک ممکن است به بیماری پرتس مبتلا باشد زمانی است که دچار لنگش می شود. لگن آسیب دیده در اغلب اوقات دردنام است، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد

لگن آسیب دیده اغلب دردناک است و درد در کشاله ران نیز احساس می شود. درد اغلب در ران و زانو نیز احساس می شود. این به این دلیل نیست که زانو تحت تأثیر قرار گرفته است، بلکه به این دلیل است که درد لگن به صورت ارتجاعی به سمت زانو ها کشیده می شود و به مرور حتی ممکن است به ناحیه مچ پا نیز کشیده شود.

کوتاه شدن اندام

ساق لگن آسیب دیده ممکن است در مقایسه با سمت سالم کوتاه شود. که البته این علائم با مراجعه نزد فوق تخصص ارتوپد اطفال قابل درمان است.

لنگی

کودکان مبتلا به بیماری پرتس اغلب دچار لنگی می شوند که به تدریج طی چند هفته بدتر می شود.

سفتی و کاهش دامنه حرکتی

با آسیب بیشتر لگن، لگن آسیب دیده سفت می شود و دامنه حرکات مفصل ران کاهش می یابد.

همچنین بخوانید: علت درد لگن در زنان از چه می باشد؟

تحلیل رفتن عضلات

از آنجایی که نمی توان از پای آسیب دیده به طور معمول استفاده کرد، ماهیچه های ساق ضعیف تر می شوند. این باعث می شود که عضلات ران در سمت آسیب دیده تحلیل بروند و بنابراین وقتی ساق پا را با پای دیگر مقایسه می کنید لاغرتر به نظر می رسد. هنگامی که هر دو لگن تحت تأثیر قرار می گیرند، ممکن است این امر آشکار نباشد.

آیا علائم بهتر می شود؟

در بسیاری از موارد، بالای استخوان ران در مفصل ران (سر استخوان ران) دوباره رشد می کند و به حالت طبیعی خود باز می گردد. سپس مفصل ران به حالت عادی باز می گردد و می تواند طبق معمول کار کند.

با این حال، این امر ممکن است دو یا چند سال پس از شروع اولین بیماری طول بکشد. حتی پس از این مدت، ممکن است مقداری سفتی در لگن باقی بماند و خطر ابتلا به آرتروز در سنین بالاتر افزایش یابد .

تشخیص بیماری پرتس

تشخیص را معمولاً می‌توان توسط متخصص، با معاینه مفصل ران، به‌علاوه عکس‌برداری اشعه ایکس انجام داد . گاهی اوقات اگر تشخیص واضح نباشد یا اگر نیاز به تصویر دقیق تری از مفصل ران باشد، ممکن است آزمایشات دیگری مورد نیاز باشد. آزمایشات احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• اسکن استخوان
• اشعه ایکس که در آن رنگ به فضای داخل مفصل ران تزریق می شود (به این آرتروگرام می گویند).

همچنین ممکن است برای رد سایر مشکلات، مانند عفونت استخوان یا مفصل، آزمایش خون و نمونه‌ای از مایع از مفصل ران لازم باشد.

علت بیماری پرتس چیست

علت بیماری پرتس چیست

بیماری پرتس در بخشی از مفصل ران به نام سر فمورال رخ می دهد. این قسمت بالای گرد استخوان ران (فمور) است که در داخل حفره لگن (استابولوم) قرار دارد. اتفاقی برای رگ‌ های خونی کوچکی می ‌افتد که سر استخوان ران را با خون تامین می ‌کنند. بنابراین قسمت هایی از سر استخوان ران جریان خون خود را از دست می دهند. در نتیجه، سلول‌های استخوانی در ناحیه آسیب‌ دیده می ‌میرند، استخوان نرم می ‌شود و استخوان می ‌تواند شکسته یا منحرف شود. میزان آسیب استخوان می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد.

علت دقیق مشکل عروق خونی که در وهله اول رخ می دهد مشخص نیست. زیرا طی بررسی های انجام شده کودکانی که به این بیماری دچار می شوند حال عمومی خوبی دارند و هنوز مشخص نشده است که دقیقا چه چیزی سبب بروز این عارضه می شود.

طی چند ماه رگ‌ های خونی دوباره رشد می‌کنند و خون به بافت استخوانی باز می‌ گردد. سپس بافت استخوانی جدیدی ساخته می شود تا سر استخوان ران اصلاح شود و دوباره رشد کند. که این روند شبیه به نحوه اصلاح و رشد مجدد استخوان پس از هر شکستگی طبیعی یا شکستگی به استخوان است. اما، با بیماری پرتس، مدت زمان بیشتری طول می کشد (اغلب بین دو تا سه سال).

درمان بیماری پرتس در کودکان

درمان بیماری پرتس در کودکان

هدف از درمان ترویج روند بهبودی می باشد، همچنین باید  اطمینان حاصل کنید که بالای استخوان ران در مفصل ران (سر استخوان ران) به خوبی در حفره مفصل ران در حین بهبود و رشد مجدد باقی می ماند.

اینکه کدام روش درمانی انتخاب شود به سن کودک شما و میزان آسیب دیدگی لگن کودک شما بستگی دارد. درمان‌ها ممکن است شامل مشاهده، استراحت در رختخواب و یا استفاده از عصا، پوشیدن گچ یا بریس مخصوص پا یا جراحی باشد. پزشک شما بهترین درمان را برای کودک شما توصیه خواهد کرد.

مشاهده و فیزیوتراپی

در کودکان کوچکتر (کمتر از 6 سال) و مبتلایان به بیماری خفیف، بیماری پرتس معمولاً بدون درمان خاصی به خوبی بهبود می یابد. این کودکان با مشاهده، اغلب با فیزیوتراپی یا تمرینات خانگی درمان می شوند. تمرینات خانگی کمک می کند تا مفصل ران متحرک و در موقعیت خوبی در حفره ران قرار گیرد. مشاوره همچنین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

برای تشویق به شنا (برای فعال نگه داشتن مفصل ران در طیف کامل حرکات). ولی برای جلوگیری از فعالیت‌هایی که می‌تواند منجر به هر گونه ضربه سنگین روی مفصل ران شود، مانند مواردی که شامل ترامپولین و قلعه‌های فنری است.

با این حال، هر توصیه ای متناسب با نیازهای فرزند شما خواهد بود. کودک شما همچنین نیاز به پیگیری منظم با متخصص خود دارد تا چگونگی بهبود سر استخوان ران او را بررسی کند. معمولاً انجام اشعه ایکس منظم از باسن آنها پیشنهاد می شود.

دارو

داروهای مسکن نیز ممکن است برای کمک به تسکین درد مفید باشند. مسکن های رایج پیشنهادی ایبوپروفن و پاراستامول هستند.

استراحت در رختخواب و یا عصا

در صورت بد بودن علائم ممکن است برخی از کودکان برای مدت کوتاهی به این مورد نیاز داشته باشند.

عمل جراحی بیماری پرتس

ممکن است در برخی موارد، عمل جراحی در نظر گرفته شود، به ویژه در کودکان بزرگتر یا آنهایی که به شدت آسیب دیده اند. جراحی می تواند به نگه داشتن سر استخوان ران در موقعیت مناسب در حین بهبود کمک کند. در صورتی که سر استخوان ران به خوبی بهبود نیافته باشد، می توان از جراحی نیز برای بهبود شکل و عملکرد سر استخوان ران استفاده کرد.

نتیجه چیست؟

مشکل اصلی این است که بخشی از استخوان ران در مفصل ران (سر استخوان ران) ممکن است با شکل گرد (کروی) خوب دوباره شکل نگیرد، که به آن کمک می‌کند تا به خوبی در حفره مفصل ران قرار گیرد. این می تواند منجر به آسیب دائمی به مفصل ران شود. که ممکن است باعث سفتی مفصل ران شود. همچنین می‌تواند باعث آرتروز مفصل ران در سنین کمتر از حد معمول شود، مثلاً در سن 40 سالگی.

هر چه کودک در زمان بروز بیماری پرتس کوچکتر باشد، شانس نتیجه بهتری دارد. کودکانی که پس از حدود 8 تا 9 سالگی به بیماری پرتس مبتلا می شوند، بیشترین خطر ابتلا به مشکلات دائمی مفصل ران، مانند سفتی و آرتریت را دارند.

هر چه این بیماری شدیدتر باشد، خطر مشکلات دائمی مفصل ران بیشتر است.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با درمان بیماری پرتس در کودکان و حزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که شما باید در زمان بروز علائم اولیه حتما برای درمان اقدام کنید تا روند نتیجه درمانی شما سریع تر حاصل شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از آسیب های شایعی که ممکن است هر یک از افراد در طول زندگی خود با آن روبرو شوند مربوط به مو برداشتن استخوان می باشد. این آسیب معمولا در حین پرش یا ضربه به استخوان ایجاد می شود که شایع ترین علائم مو برداشتن استخوان درد، تورم و کبودی است.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص این آسیب صحبت کنیم و ببینم که چگونه رخ می دهد و در صورت بروز از چه طریق می توان به درمان آن کمک کرد؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

منظور از مو برداشتن استخوان چیست؟

فرق شکستگی با مو برداشتن

شکستگی های خط مو، که به آن شکستگی های استرسی نیز گفته می شود، یکی از آسیب های رایج در حوزه پزشکی است. که به دلیل اعمال فشارهای مکرر و تمرین بیش از حد ایجاد می شود. منظور از مو برداشتن استخوان، ترک های کوچک روی استخوان ها هستند که در صورت عدم درمان فوری می توانند شدید شوند.

اساساً این آسیب ناشی از پاسخ ضعیف استخوان با نیروهای واکنش زمین است که در طول فعالیت هایی مانند پریدن، دویدن یا راه رفتن به استخوان ها اعمال می شود. علیرغم اینکه استخوان ها در صورت اعمال فشار روی آن ها این توانایی را دارند که کمی خم شوند، در صورت استفاده بیش از حد ممکن است ترک های کوچکی نیز ایجاد کنند که برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

گروه های پرخطر

برخی از ورزشکاران در معرض خطر بالایی برای ایجاد مو برداشتن استخوان هستند، از جمله:

• بسکتبالیست ها
• بازیکنان هاکی
• تنیس بازان
• بالرین ها
• فوتبالیست ها یا بازیکنان راگبی
• شرکت کنندگان در ورزش های دو و میدانی

گروه های دیگری از افراد نیز در معرض خطر بالایی هستند، از جمله:

• زنان، به ویژه آنهایی که سیکل های قاعدگی نامنظم دارند
• افراد دارای کف پای صاف یا قوس بلند
• افراد مبتلا به بیماری هایی که استخوان ها را ضعیف می کند، مانند پوکی استخوان
• افرادی که قبلاً دچار شکستگی در گذشته شده اند
• افرادی که کمبود رژیم غذایی دارند

علائم مو برداشتن استخوان

علائم مو برداشتن استخوان

در ادامه چند مورد از رایج ترین علائم و نشانه های مو برداشتن استخوان را برای شما آورده ایم:

• دردی که هنگام انجام فعالیت بدنی بدتر می شود
• ناتوانی در آوردن وزن بیش از حد روی ناحیه آسیب دیده بدون درد
• تورم، کبودی و حساسیت

همچنین بخوانید: انواع شکستگی استخوان کدام اند و چگونه درمان میشود؟

درد تدریجی

درد به تدریج در بیماران ایجاد می شود. این درد فقط در مواقع تحمل وزن وجود دارد و در حالت استراحت از بین می رود. دقت داشته باشید درد این آسیب با پیچ خوردگی مچ پا که در آن درد در سرتاسر وجود دارد متفاوت است. در برخی از بیمارانی که تحمل درد بالاتری دارند، ممکن است نتوانند این درد را احساس کنند زیرا اندورفین های تولید شده در طول فعالیت ها می توانند آن را بپوشانند.

این دسته از بیماران دیرتر متوجه آسیب خود می شوند و ممکن است در زمان های فعالیت شدید آن را احساس کنند.

تورم موضعی

در هنگام جراحات، سیستم ایمنی بدن ما فعال می‌شود. سیگنال‌های شیمیایی توسط مغز برای گشاد شدن مویرگ‌ها منتشر می‌شود که منجر به افزایش جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده می‌شود. سپس گلبول های سفید خون با هر گونه عفونت موجود مبارزه می کنند. این افزایش مایع باعث تورم می شود که در خارج قابل مشاهده است و با استفاده از کمپرس یخ یا داروهای ضد التهاب قابل تسکین است.

کاهش درد هنگام استراحت

یکی دیگر از علائم رایج کاهش فوری درد در هنگام استراحت است. این بدان معناست که آسیب وارد شده شامل هیچ گروه عضلانی نیست و یا یک شکستگی بزرگ است. بیمارانی که از مو برداشتن استخوان رنج می‌برند، زمانی که فعالیت ‌هایی را که انجام می‌ دهند متوقف کنند، سریعاً تسکین خواهند یافت.

درد مداوم پس از ضربه

هنگامی که بیماران توصیه های پزشکان را برای استراحت نادیده می گیرند و تصمیم به ادامه فعالیت می گیرند، وضعیت آنها بدتر می شود و خطر زیادی وجود دارد که شکستگی استرس قبلاً به یک شکستگی کامل تبدیل شده باشد. حتی زمانی که بیمار در حال استراحت است درد را می توان در تمام طول مدت احساس کرد.

 مو برداشتن استخوان چگونه تشخیص داده می شود

اگر بیمار احساس می کند که دچار شکستگی خط مو شده است، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. پزشک می تواند چندین معاینه انجام دهد مانند:

معاینه ی جسمی

پزشک ناحیه دردناک را بررسی می کند. آنها احتمالاً فشار ملایمی را اعمال می کنند تا ببینند آیا باعث درد می شود یا خیر.

ام آر آی

MRI بهترین آزمایش تصویربرداری برای تعیین مو برداشت استخوان است. این آزمایش از آهن ربا و امواج رادیویی برای ارائه تصاویر استخوانی شما استفاده می کند. ام آر آی شکستگی را قبل از عکسبرداری با اشعه ایکس مشخص می کند .

اشعه ایکس

شکستگی های خط مو اغلب بلافاصله پس از آسیب در عکسبرداری با اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند. شکستگی ممکن است چند هفته پس از ایجاد آسیب قابل مشاهده باشد. بنابراین این گزینه برای افرادی که بلافاصله پس از آسیب مراجعه می کنند مفید نمی باشد.

اسکن استخوان

اسکن استخوان شامل دریافت دوز کمی از مواد رادیواکتیو از طریق ورید است. این ماده در مناطقی که استخوان ها در حال ترمیم هستند تجمع می یابد. اما از آنجایی که این آزمایش نشان دهنده افزایش خونرسانی به یک ناحیه خاص است، به طور خاص ثابت نمی کند که یک شکستگی خط مو وجود دارد. نشان دهنده شکستگی خط مو است اما صد در صد قابل تشخیص نیست.

درمان ترک خوردگی و مو برداشتن استخوان

درمان مو برداشتن پا

درمان اصلی مو برداشتن استخوان، خودداری از انجام فعالیت هایی است که باعث تشدید آسیب به مدت تقریباً یک ماه و نیم می شود. هنگامی که استخوان از ترک های کوچکش بهبود یافت، فرد می تواند به تدریج فعالیت های عادی خود را از سر بگیرد. در مواردی که درد شدید احساس می شود، ناحیه آسیب دیده باید استراحت کند و با گچ گیری یا بریس بی حرکت شود. درج کفش مانند ارتزهای حمایتی و عصاهای راه رفتن نیز می تواند توصیه شود، اما تنها زمانی که حرکات طبیعی بیمار از قبل تحت تأثیر قرار گرفته باشد.

در صورت غیرقابل تحمل بودن درد نیز استفاده از مسکن تجویز می شود. خوشبختانه، شکستگی های خط مو به ندرت نیاز به جراحی دارند، زیرا تنها با دو هفته استراحت به راحتی قابل ترمیم هستند. با این حال، اگر به شکستگی ها مراقبت های پزشکی مناسب داده نشود، آسیب همچنان می تواند بدتر شود.

جلوگیری از مو برداشتن استخوان

اقدامات ساده می تواند به شما در جلوگیری از این آسیب کمک کند.

• تغییرات را به آرامی انجام دهید. هر برنامه ورزشی جدیدی را به آرامی شروع کنید و به تدریج پیشرفت کنید. از افزایش بیش از 10 درصد ورزش در هفته خودداری کنید.
• از کفش مناسب استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که کفش‌های شما به خوبی مناسب فعالتی که انجام می دهید هستند. اگر کف پای صافی دارید، از پزشک خود در مورد کفی های قوس کفش خود سوال کنید.
• ورزش های متقابل، یعنی فعالیت‌های کم‌تأثیر را به برنامه ورزشی خود اضافه کنید تا از فشار مکرر بر قسمت خاصی از بدن خود جلوگیری کنید.
• تغذیه مناسب داشته باشید. برای قوی نگه داشتن استخوان ها، مطمئن شوید که رژیم غذایی شما حاوی کلسیم، ویتامین D و سایر مواد مغذی کافی است.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با مو برداشتن استخوان و جزئیات مربوط به آن ها آشنا کنیم، در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگرچه این آسیب علائم چندانی ندارد اما همواره باید تلاش کنید تا در سریع ترین زمان ممکن نسبت به درمان اقدام کنید تا از عوارض جدی تر جلوگیری شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از آسیب هایی که برخی افراد در طول زندگی خود با آن روبرو می شوند مربوط به شکستگی استخوان ران می باشد، این عارضه اگرچه نادر است اما در زمان وقوع تمامی فعالیت های فرد را تحت تاثیر قرار می دهد بنابراین مهم است که در سریع ترین زمان ممکن برای درمان شکستگی استخوان ران اقدام شود.

در این مطلب سایت کلینیک خانه درد ما قصد داریم بررسی نماییم علل و علائم شکستگی چیست و در صورت بروز چگونه می توان برای درمان شکستگی استخوان ران اقدام کرد. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این آسیب دچار شده اید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

شکستگی استخوان ران چیست؟

شکستگی استخوان فمور لگن

شکستگی استخوان ران اگرچه بسیار نادر است اما در صورت رخ دادن می تواند تمامی عملکرد شما را تحت تاثیر قرار دهد و لازم است که برای درمان نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید، استخوان ران می تواند در یکی از این سه ناحیه شکسته شود:

• سر/گردن استخوان (نزدیک لگن)
• شفت اصلی استخوان
• انتهای پایینی (نزدیک زانو)

آسیب معمولاً زمانی رخ می دهد که یک ضربه با نیروی زیاد به استخوان ران برخورد کند. شایع ترین علل شکستگی استخوان ران عبارتند از:

• تروما با سرعت بالا، مانند تصادف وسیله نقلیه موتوری یا موتور سیکلت.
• سقوط از بلندی
• آسیب در حین ورزش های شدید یا تماسی.
• یک بیماری استخوانی موجود که استخوان را ضعیف می کند، مانند تومور، بیماری پاژه، کیست استخوان یا پوکی استخوان.

انواع شکستگی استخوان ران

شکستگی استخوان ران

شکستگی استخوان ران بر اساس نوع آسیب، نحوه شکستگی استخوان و محل شکستگی متفاوت است. شفت فمور به سه قسمت تقسیم می شود و محل آسیب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شکستگی های پروگزیمال استخوان ران، قسمت بالایی استخوان، در کنار مفصل ران را درگیر می کند
• شکستگی ‌های شفت فمور بخش میانی استخوان را درگیر می ‌کنند و معمولاً آسیب ‌های بسیار شدیدی هستند
• شکستگی فمور سوپراکوندیلار ناحیه درست بالای زانو را درگیر می کند و غیرشایع در نظر گرفته می شود

علاوه بر این، شکستگی استخوان ران ممکن است بر اساس نوع آسیب طبقه بندی شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شکستگی عرضی یک خط مستقیم در سراسر شفت استخوان ران است
• شکستگی مایل یک خط یا شکستگی زاویه دار است
• شکستگی مارپیچی شکستگی است که شفت استخوان ران را احاطه کرده است
• شکستگی خرد شده زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان به چند قطعه شکسته شود
• شکستگی جابجا شده زمانی رخ می دهد که قطعات استخوان در هر طرف شکستگی در یک راستا قرار نگیرند
• شکستگی باز یا مرکب زمانی اتفاق می‌افتد که قطعات استخوانی ممکن است پوست را سوراخ کند و همچنین به عضلات و تاندون‌های اطراف آسیب برساند.

همچنین بخوانید: علل، علائم و درمان شکستگی استخوان دنبالچه

علائم شکستگی استخوان ران

استحکام یک استخوان ران سالم به این معنی است که برای شکستن آن به نیروی قابل توجهی نیاز است. به طور معمول، یک تصادف بزرگ مانند خرابی ماشین یا یک آسیب جدی ورزشی. برخی از شرایط پزشکی، مانند پوکی استخوان، می تواند استخوان را تا حدی ضعیف کند که راحت تر شکسته شود.

البته در افراد مسن شرایط فرق دارد و این آسیب بسیار راحت تر ایجاد می شود زیرا استخوان های آن ها استحکام اولیه خود را از دست داده اند.

شکستگی استخوان ران ممکن است باعث درد شدید در ناحیه بالای ساق پا یا ناحیه لگن شود. همچنین ممکن است باعث درد کمتری در باسن، زانو، ران، کشاله ران یا کمر شود.

ممکن است تجربه کنید:

• مشکل در راه رفتن، یا ناتوانی در راه رفتن، حرکت دادن پا یا ایستادن.
• تورم در ناحیه لگن.
• کبودی شدید در ناحیه شکستگی یا تغییر رنگ پوست.
• اسپاسم عضلانی در ران.
• بی حسی و گزگز در ران یا ساق پا.
• تغییر شکل استخوان ران
• خونریزی، اگر استخوان از پوست بشکند.

احتیاط: شکستگی استخوان ران ممکن است تهدید کننده زندگی باشد. مرگ ممکن است به دنبال شکستگی استخوان ران به دلیل عوارضی مانند لخته شدن خون، ذات الریه یا عفونت رخ دهد. علائم آسیب تهدید کننده زندگی عبارتند از:

• تورم موضعی در پاها یا کشاله ران، همراه با قرمزی و حساسیت به لمس.
• تب، تعریق، لرز یا خستگی مفرط.
• درد قفسه سینه و یا مشکل در تنفس.
• خونریزی شدید یا غیر قابل کنترل.
• قطعه استخوانی که از روی پوست بیرون زده است.
• گیجی یا از دست دادن هوشیاری.

چگونه تشخیص داده می شود؟

شکستگی استخوان ران یک آسیب جدی است که معمولاً توسط پزشک متخصص تشخیص داده می شود. اشعه ایکس یا سی تی اسکن به تایید شکستگی کمک می کند. شکستگی‌ها می‌توانند از یک ترک ساده تا یک شکست شدید که در آن استخوان ران به قطعاتی تبدیل می‌شود که می‌توانند از پوست جدا شوند یا حتی سوراخ شوند، متغیر باشند.

درمان معمولاً شامل پذیرش فوری در بیمارستان و جراحی احتمالی است. درمان گسترده در بیمارستان و فیزیوتراپی نیز معمولاً مورد نیاز است. اکثر افرادی که از شکستگی استخوان ران رنج می برند به درمان تخصصی نیاز دارند و با روش های خانگی نمی توان به درمان آن ها کمک کرد.

بهبودی کامل از شکستگی استخوان ران می تواند از 12 هفته تا 12 ماه طول بکشد. با این حال اکثر افرادی که شکستگی استخوان ران را تجربه می کنند می توانند با کمک یک فیزیوتراپیست در روز اول یا دو روز پس از آسیب و یا جراحی راه رفتن را شروع کنند.

درمان شکستگی استخوان ران

مدت درمان شکستگی ران

در ابتدا این مورد را در نظر داشته باشید که تمامی شکستگی های استخوان را نیاز به جراحی دارند و درمان غیر جراحی برای آن ها ممکن نیست. البته اگر بیمار کودک باشد در برخی موارد می توان به کمک گچ گیری آن ها را درمان کرد اما برای بزرگسالان این طور نیست.

درمانی جراحی

در اکثریت موقع برای درمان شکستگی فمور بین 24 تا 48 ساعت باید اقدام کرد. روش های جراحی که برای این نوع شکستگی وجود دارد متنوع می باشند که با توجه به تشخیص پزشک یکی از آن ها انتخاب می شود.

میله گذاری: این روش دارای جوش خوردگی بیشتر و عوارض کمتری می باشد.

پلاک گذاری: در ابتدا استخوانی شکسته جا اندازی می شود و سپس شکافی روی پوست ایجاد می شود و پلاک به داخل ران و روی استخوان برده می شود و به کمک پیچ ها استخوان متثل می شوند. در این روش مهارت پزشک اهمیت بسیاری دارد.

فیکساتور خارجی: اگر پوست و عضلات ران دچار آسیب باشند و شکستگی با عفونت همراه باشد از این روش استفاده می شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با درمان شکستگی ران و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در آخر اگر بخواهیم یک جمع بندی داشته باشیم، آسیب استخوان ران بسیار دردناک می باشد و درمان آن متناسب با میزان آسیب زمان بر است.

برای افراد بالای 60 سال، افراد مبتلابه متابولیک استخوان، افراد مبتلابه سرطان این شکستگی در دسته شکستگی‌های بسیار خطرناک است. با توجه به میزان آسیب، برای درمان هم می توان از عمل های جراحی بسته استفاده کرد و هم عمل های جراحی باز، توصیه ما این است که برای به حداقل رسیدن میزان عوارض، برای درمان حتما نزد جراحان متخصص و با تجربه کافی مراجه کنید.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

برای بسیاری از افراد این سوال ایجاد می شود که کاربرد فیزیوتراپی در مشکلات ستون فقرات چیست؟ آیا رفتن به جلسات فیزیوتراپی و انجام تمرینات تاثیری بر روی درد های کمری دارد؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که کاربرد فیزیوتراپی در مشکلات ستون فقرات چیست و چگونه می توان از آن برای بهبود مشکلات کمر استفاده کرد. بنابراین اگر شما نیز جزو افرادی هستید که در خصوص این موضوع سوالاتی دارید توصیه می کنیم تا انتها همراه ما باشید.

درمان درد ستون فقرات از طریق فیزیوتراپی

فیزیوتراپی دیسک کمر و سیاتیک

جنبه های کلیدی خاصی از فیزیوتراپی وجود دارد که برای درمان درد ستون فقرات ضروری است. به طور خلاصه به شرح زیر توضیح داده شده اند:

فعالیت اولیه: مهم نیست که چقدر در ستون فقرات خود احساس درد می کنید، راه ایده آل برای ادامه روند درمان، حرکت زودهنگام است. که توسط فیزیوتراپیست ها تشویق می شود زیرا شواهد قابل توجهی برای اثبات این واقعیت وجود دارد. بی حرکت نگه داشتن خود برای مدت طولانی اصلا موثر نیست زیرا باعث انباشته شدن درد بیشتر به دلیل از دست دادن حرکت می شود.

تمرینات تثبیت کننده خاص: این جنبه خاص از فیزیوتراپی با اعمال استرس بر بهبود قدرت و ثبات عضلاتی که در نتیجه درد ستون فقرات ضعیف شده اند، سروکار دارد و در کنار آن به خلاص شدن از شر احساس گرفتگی کمک می کند.

تمرینات کششی عمومی: فیزیوتراپیست ها به بیماران توصیه می کنند پس از تشخیص علت درد ستون فقرات، یک سری تمرینات کششی با ساختار مناسب انجام دهند.

فیزیوتراپی و درد ستون فقرات

فیزیوتراپی به عنوان یکی از پرکاربردترین روش‌های درمانی مورد استفاده برای تسکین درد ستون فقرات در نظر گرفته می‌شود. پشت و ستون فقرات ما به گونه ای طراحی شده اند که قدرت قابل توجهی را ارائه می دهند، از نخاع و ریشه های عصبی بسیار حساس محافظت می کنند، همچنان انعطاف پذیری را ارائه می دهند و امکان تحرک را در همه جهات فراهم می کنند.

استفاده از فیزیوتراپی برای درمان درد ستون فقرات در دو حالت به صورت یک خط درمان و در ترکیب با سایر درمان ها مانند ماساژ، کشش، گرما درمانی، اولتراسوند و غیره انجام می شود.

ستون فقرات نقش مهمی در زندگی روزمره ما ایفا می کند زیرا به حرکت کمک می کند، حمایت لازم را فراهم می کند، از سیستم عصبی مرکزی محافظت می کند و به آن اجازه می دهد از طریق نخاع عمل کند. بنابراین حفظ ستون فقرات در وضعیت سالم بسیار مهم است.

فیزیوتراپی فرم ایده آل درمان را فراهم می کند و بخشی جدایی ناپذیر از روند بهبودی است. از طریق اجرای تکنیک‌های مختلف فیزیوتراپی، نه تنها می‌توان از درد تسکین یافت، بلکه مطمئن شد که فعالیت‌های روزانه را می توان به خوبی انجام داد. بنابراین اگر فوق تخصص ستون فقرات استفاده از این روش را تجویز کرده است حتما به توصیه آن عمل کنید.

در چه موارد می توان از فیزیوتراپی استفاده کرد؟

آیا بیرون زدگی دیسک کمر با فیزیوتراپی درمان می شود

در صورتی که کمر درد شما جزو بیماری های اورژانسی نباشد این امکان وجود دارد که با کمک تمرینات فیزیوتراپی به درمان آن کمک کنید. البته فیزیوتراپی زمان تاثیر گذاری بیشتری دارد که علت درد کمر مشخص باشد تا تمرینات متناسب با وضعیت بیمار ارائه شود. برخی از درد های کمری که فیزیوتراپی در درمان آن ها تاثیر بسیاری دارد عبارت است از:

کمر درد محوری

کمردردی که به یک علت شناخته شده و قابل تشخیص نسبت داده نمی شود، کمردرد محوری یا غیر اختصاصی نامیده می شود . این وضعیت معمولاً ناشی از گروهی از عوامل مؤثر است، مانند استفاده از وضعیت بدنی نا مناسب و بدون پشتیبانی یا داشتن اضافه وزن

فیزیوتراپی معمولاً برای کمردردهای محوری مزمن که بیش از 3 ماه طول کشیده است توصیه می شود و بر کشش و تقویت کمر تمرکز می کند و در عین حال سعی می کند عوامل سبک زندگی را که ممکن است در ایجاد درد نقش دارند حذف کند.

سیاتیک

اگرچه سیاتیک یک تشخیص پزشکی نیست، اما سیاتیک مجموعه‌ای از علائم ناشی از یک بیماری زمینه ‌ای است که ممکن است عصب نخاعی در قسمت پایین کمر را تحریک یا تحت فشار قرار دهد و باعث کمردرد و یا درد پا شود.

فیزیوتراپی و ورزش برای سیاتیک معمولاً شامل تمرینات اکستنشن و فلکشن (خم شدن به جلو و عقب)، تمرینات تقویتی کمر و روش‌های تحرک اعصاب و مفاصل و غیره است.

همچنین بخوانید: انواع دلایل درد ستون فقرات + چگونگی درمان با روش های مختلف

درد پس از جراحی و بهبودی

پس از جراحی ستون فقرات، فیزیوتراپی و ورزش می تواند به رفع خستگی، بازگشت به فعالیت های عادی روزمره و جلوگیری از آسیب مجدد کمک کند. درگیر شدن در یک برنامه ورزشی منظم و هدایت ‌شده می ‌تواند برای کمک به بهبودی بدن از عمل جراحی و به حداقل رساندن قسمت ‌های بعدی کمردرد حیاتی باشد.

فیزیوتراپیست ها معمولا تمرینات تقویتی شکم، پشت و پا را همراه با برخی ورزش های هوازی برای شروع برنامه تمرینی بعد از جراحی توصیه می کنند.

دقت داشته باشید که زمانی که کمردرد ناشی از شرایط پزشکی جدی است، مانند سندرم دم اسب، عفونت یا تومورهای ستون فقرات که نیاز به مداخله فوری پزشکی یا جراحی است، فیزیوتراپی توصیه نمی‌ شود.

فیزیوتراپی غیرفعال برای درد کمر

هنگامی که به نظر می رسد تمرینات موثر نیستند، فیزیوتراپیست ها می توانند درمان های غیرفعال به بیمار را در قالب موارد زیر در نظر بگیرند:

کیسه های یخ یا گرما: کیسه های یخ به جلوگیری از تورم نخاع و همچنین کاهش التهاب کمک می کند. این کار می تواند با اعمال گرما دنبال شود زیرا جریان خون را در ناحیه تحریک می کند.

واحدهای TENS: تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست با استفاده از جریان الکتریکی ولتاژ پایین، درد ستون فقرات را درمان می‌کند.

اولتراسوند: از طریق سونوگرافی، از لرزش برای رساندن گرما و انرژی به عضلات ستون فقرات، رباط ها، تاندون ها و دردها استفاده می شود. هدف نهایی کاهش درد و بهبود سریعتر است.

طول درمان فیزیوتراپی برای کمردرد

طول کل یک برنامه ورزشی به شدت و مدت علائم کمر بستگی دارد.

• برای کمردرد مزمن، فیزیوتراپی معمولاً با یک برنامه 8 هفته ای شروع می شود که تحت راهنمایی فیزیوتراپیست انجام می شود.
• یک درمان نگهدارنده یا توانبخشی طولانی مدت پس از مرحله هدایت شده تجویز می شود که می تواند در خانه انجام شود.
• مدت زمان برنامه هدایت شده ممکن است بر اساس نتیجه درمان افزایش یا کاهش یابد.

فیزیوتراپی ممکن است با سایر درمان ‌های غیرجراحی کمر برای بهبود نتیجه کلی درد ترکیب شود. درمان‌های جایگزین عملی، مانند ماساژ درمانی، درمان دستی و طب سوزنی زمانی که همراه با یک رژیم فیزیوتراپی انجام شود، ممکن است مفید باشد. ترکیبی از فیزیوتراپی و تزریق استروئید اپیدورال کمری نیز ممکن است توسط پزشک بیمار برای برخی از انواع کمردرد توصیه شود. پزشکان همچنین ممکن است داروهای مسکن تجویز کنند. فیزیوتراپیست ها ممکن است خود درمانی هایی مانند گرما و سرما درمانی را برای کاهش درد و التهاب و بهبود بهبود بافت تجویز کنند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با کاربرد فیزیوتراپی در مشکلات ستون فقرات و جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. در آخر اگر پزشک شما استفاده و انجام این تمرینات را توصیه کرده است بهتر است حتما آن ها را انجام دهید.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.