جراحی لامینکتومی چیست و چگونه انجام میشود

جراحی لامینکتومی چیست و به چه افرادی توصیه می شود؟ مراقبت های بعد از عمل لامینکتومی به چه صورت است؟ آیا این جراجی دارای عوارض است؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این جراحی صحبت کنیم و به بررسی پاسخ سوالات شما در مورد آن بپردازیم. بنابراین اگر به دنبال اطلاعات بیشتری در خصوص این روش جراحی هستید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی کاربردی

به جهت درک بهتر شما از این عمل جراحی، لازم است که در ابتدا با آناتومی مهره های کمر آشنا شوید. در حالت کلی ستون فقرات از روی هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است که دارای حالتی استوانه و کم ارتفاع است. به این صورت که به پشت جسم مهره یک حلقه استخوانی متصل شده که نخاع را در جای خود قرار داده و از آن محافظت می کند.

این حلقه تشکیل شده از چهار تیغه استخوانی می باشد، دو تیغه که از پشت جسم مهره بیرون می زنند را پدیکول می گویند و سپس از بخش انتهایی پشتی پدیکل دو تیغه دیگر خارج شده است که به طرف هم می روند تا بهم متصل شوند. به این تیغه لامینا گفته می شود.

از محل اتصال پیدکل و لامینا دو زائده استخوانی خارج شده است، یکی از این زائده ها که به سمت خارج رفته است به آن زائده عرضی مهره Transverse process میگویند و یک زائده دیگر به نام زائده مفصلی Articular process که مفاصل فاست را می سازند.

در محل اتصال دو لامینا در پشت حلقه های استخوانی، یک زائده دیگر موجود است که به پشت می رود و به آن زائده خاری یا زائده شوکی گفته می شود. دو پدیکول نیمه جلویی و دو لامینا نیمه پشتی حلقه استخوانی محافظ نخاع را میسازند.

این جراحی توسط بهترین متخصص ستون فقرات انجام می شود و دارای مراحلی است که در ادامه به صورت دقیق برایتان آورده ایم.

در حین جراحی چه اتفاقی می افتد؟

لامینکتومی یکی از انواع جراحی ستون فقرات است که معمولاً 1 تا 3 ساعت طول می کشد که شامل مراحل زیر می باشد:

مرحله 1: اولین کاری که انجام می شود مربوط به آماده کردن بیمار است. معمولا شما پشت دراز می کشید و اقدامات لازم جهت بیهوشی انجام می شود.

مرحله 2: یک برش پوستی در وسط کمر و روی مهره های مناسب ایجاد می شود. طول این برش بستگی به تعداد لامینکتومی دارد. ماهیچه های قوی پشت از وسط شکافته شده و به هر طرف حرکت می کنند و لایه هر مهره را آشکار می کند.

مرحله 3: هنگامی که استخوان در معرض دید قرار گرفت، برای تأیید محل مهره از اشعه ایکس عکسبرداری می شود.

پس از آن جراح فرآیند خاردار استخوانی را برمی دارد. در مرحله بعد، لامینای استخوانی با مته یا ابزارهای استخوان گیر برداشته می شود. لیگامنتوم فلاووم ضخیم شده که لایه های مهره زیرین را به مهره بالا متصل می کند برداشته می شود. این کار برای هر مهره آسیب دیده تکرار می شود.

مرحله 4: برداشتن فشار نخاع
پس از برداشتن لایه و لیگامنتوم فلاووم، پوشش محافظ نخاع (دورا ماتر) قابل مشاهده است. جراح می تواند به آرامی کیسه محافظ نخاع و ریشه عصبی را جمع کند تا خارهای استخوانی و رباط ضخیم شده را از بین ببرد.

مرحله 5: فشار دادن عصب نخاعی
مفاصل فاست که مستقیماً روی ریشه‌های عصبی قرار دارند، ممکن است برای دادن فضای بیشتری به ریشه‌های عصبی بریده شوند این مانور که فورامینوتومی نامیده می شود، سوراخ عصبی (جایی که اعصاب نخاعی از کانال نخاع خارج می شوند) را بزرگ می کند. اگر فتق دیسک باعث فشرده سازی شود، جراح دیسککتومی را انجام می دهد.

مرحله 6: فیوژن (در صورت لزوم)
اگر ناپایداری ستون فقرات دارید یا چندین مهره را لامینکتومی کرده اید، ممکن است فیوژن انجام شود. فیوژن اتصال دو مهره با پیوند استخوانی است که با سخت افزارهایی مانند صفحات، میله ها، قلاب ها، پیچ های پدیکول یا قفس به هم متصل می شوند.

مرحله 7: بستن
برش های عضلانی و پوست با بخیه به هم دوخته می شوند و کار جراح تموم می شود.

آیا لامینکتومی می تواند تنگی نخاع را درمان کند؟

بله، جراح ستون فقرات شما ممکن است جراحی لامینکتومی را برای درمان تنگی ستون فقرات در نظر بگیرد . منظور از تنگی باریک شدن تدریجی کانال نخاعی (تونلی که توسط استخوان‌های ستون فقرات ایجاد می‌شود، جایی که طناب نخاعی از آن عبور می‌کند) است.

فضای باریک، ریشه های عصبی و نخاع را شلوغ می کند، که ممکن است باعث درد شدید شود یا حرکت را به روش های خاصی دشوار کند. نگی ستون فقرات اغلب با بالا رفتن سن، زمانی که بافت‌های ستون فقرات به تدریج در طول زمان فرسوده می‌شوند، اتفاق می‌افتد.

از علائم رایج این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد هنگام راه رفتن یا خم شدن.
  • بی حسی یا سوزن سوزن شدن در نزدیکی پاها، کشاله ران یا کمر.
  • مشکلات مثانه یا روده (که کمتر رایج است اما می تواند جدی باشد).

آیا لامینکتومی می تواند فتق دیسک را درمان کند؟

بله، جراحان ستون فقرات معمولاً نوع خاصی از لامینکتومی را برای درمان فتق دیسک انجام می دهند.

دیسک های بین مهره ای بالشتک های نرم و انعطاف پذیری بین استخوان های پشتی (مهره ها) هستند که ضربه گیر ستون فقرات هستند. فتق دیسک زمانی اتفاق می‌افتد که بخش داخلی نرم دیسک به بیرون از پوشش فیبری خارجی فشار داده شود. سپس مواد دیسک اکسترود شده می تواند به عصب نخاعی یا طناب نخاعی فشار وارد کند و منجر به یک مشکل جدی شود.

فتق دیسک می تواند بسیار دردناک باشد بنابراین در صورتی که برای درمان این گزینه برای شما تجویز شده است حتما آن را انجام دهید.

همچنین بخوانید: بالا رفتن از پله بعد از عمل دیسک کمر

مراقبت های بعد از عمل لامینکتومی

زمانی که پس از عمل به هوش می آید، فشار خون، ضربان قلب و تنفس شما کنترل می شود و درد شما برطرف می شود. پس از بیدار شدن به یک اتاق معمولی منتقل خواهید شد که در آن سطح فعالیت خود را افزایش خواهید داد (نشستن روی صندلی، راه رفتن و ..) در این جا مشخص می شود که آیا احتیاجی به استفاده از بریس دارید یا نه.

ظرف 1 تا 2 روز از بیمارستان مرخص می شوید و دستورالعمل ترخیص داده می شود. دقت کنید حتماً یک نفر در خانه داشته باشید که در 24 تا 48 ساعت اول به شما کمک کند.

دستورالعمل های مراقبت در منزل جراح را به مدت 2 هفته پس از جراحی یا تا زمان ملاقات بعدی خود دنبال کنید. به طور کلی رعایت نکات زیر توصیه می شود:

محدودیت هایی که دارید:

  • از خم شدن یا چرخاندن کمر خودداری کنید.
  • چیزی سنگین تر از 5 کیلو بلند نکنید.
  • پرهیز از نوع فعالیت شدیدی از جمله کار در حیاط، کارهای خانه و رابطه جنسی.
  • 2 تا 3 روز اول یا هنگام مصرف داروهای مسکن یا شل کننده های عضلانی رانندگی نکنید. اگر درد شما به خوبی کنترل شود، می توانید رانندگی کنید.
  • الکل ننوشید خون را رقیق می کند و خطر خونریزی را افزایش می دهد. همچنین الکل را با داروهای ضد درد مخلوط نکنید.
  • فعالیت
  • محل بخیه خود را 3 تا 4 بار در روز به مدت 15 تا 20 دقیقه یخ بگذارید تا درد و تورم کاهش یابد.
  • بیش از یک ساعت در یک وضعیت ننشینید یا دراز نکشید مگر اینکه خواب باشید. سفتی منجر به درد بیشتر می شود.
  • هر 3 تا 4 ساعت یکبار 5-10 دقیقه بلند شوید و پیاده روی کنید. تا جایی که می توانید به تدریج راه رفتن را افزایش دهید.

خطرات یا عوارض احتمالی لامینکتومی چیست؟

عوارض احتمالی لامینکتومی عبارتند از:

  • خون ریزی
  • عفونت
  • مشکلات پزشکی یا بیهوشی
  • لخته های خون
  • آسیب عصبی
  • نشت مایع نخاعی
  • مشکلات روده یا مثانه (بی اختیاری
  • تشدید کمردرد

درد بعد از عمل

شما ممکن است در همان روز جراحی به خانه بروید یا یک تا دو روز در بیمارستان بمانید (اگر جراحی شما به صورت باز انجام شده باشد ، ممکن است بستری شدن در بیمارستان طولانی تر باشد).

همان طور که می دانید این عمل جزو جراحی هایی است که روش های متعددی برای آن وجود دارد. جراحان می توانند لامینکتومی را با استفاده از برش های بزرگ (جراحی باز) یا برش های کوچک با ابزارهای تخصصی یا همان جراحی ستون فقرات کم تهاجمی انجام دعند. اگر پزشک شما از تکنیک های کم تهاجمی برای انجام لامینکتومی استفاده کند، ممکن است زودتر به خانه بروید یا بعد از جراحی درد کمتری داشته باشید.

قبل از رفتن به خانه، پرستاران به شما کمک می‌کند تا هر گونه ناراحتی را مدیریت کنید. آن ها به شما همچنین توضیح می دهد که چه زمانی و چگونه باید از رختخواب خارج شوید و بعد از جراحی شروع به حرکت کنید. همچنین لازم است با یک فیزیوتراپیست ملاقات داشته باشید تا به شما آموزش دهد که از چه زمانی می توانید فعالیت های خود را شروع کنید.

بیشتر بخوانید: هزینه و تعرفه های عمل جراحی دیسک کمر

زمان بهبودی پس از جراحی لامینکتومی

میزان سرعت بهبودی در هر شخص نسبت به دیگری متفاوت است و نمی توان انتظار داشت که تمامی بیماران شبیه به هم باشند زیرا وضعیت بدنی افراد با هم متفاوت است. به سرعت کلی توصیه می شود تا استراحت داشته باشید و تا جایی که می توانید از فعالیت های شدید خودداری کنید، تا جایی که ممکن است فشاری به کمر وارد نشود و در حالت مناسب باشید.

یکی از مهم ترین کارهایی که موجب می شود روند بهبودی در شما سریع تر طی شود و در زمان مناسب تری بتوانید به کار های خود بازگردید، این است که تمامی دستور العمل های پزشک را به خوبی دنبال کنید.

جراح شما بهتر از هر شخص دیگری از وضعیت بدنی شما آگاه است و قطعا نکاتی که به شما توصیه می شود مهم است، بنابراین اگر می خواهید در زمان سریع تری سرپا شوید نسبت به انجام نکات مراقبتی دقت داشته باشید.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

در مورد هر گونه علائمی که پس از جراحی شما را نگران می کند، با پزشک خود تماس بگیرید اما در این میان به علائم احتمالی عفونت یا عوارض جدی تر توجه ویژه ای داشته باشید.

البته که برخی علائم پس از جراحی طبیعی است و جایی برای نگرانی ندارد، اما برخی موارد دیگر وجود دارد که در صورت بروز باید سریعا نزد پزشک خود مراجعه کنید تا وضعیت شما بررسی شود، این موارد شامل:

  • قرمزی، تورم یا بوی بد در نزدیکی محل برش.
  • تورم یا حساسیت پا.
  • تشدید درد در نزدیکی محل برش، شانه یا شکم.
  • تب
  • مشکل در تنفس یا بلع.
  • سرگیجه
  • مشکلات کنترل روده یا مثانه

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با جراحی لامینکتومی آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

عمل جراحی کیفوپلاستی

عمل جراحی کیفوپلاستی چگونه انجام میشود

عمل جراحی کیفوپلاستی جزو عمل هایی می باشد که به جهت درمان شکستگی های مهره های ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد، در طی این روش بیمار تخت تاثیر بی حسی موضعی قرار می گیرد و به کمک دستگاه رادیولوژی بدون پرش پوست و با کمک سیمان درمان صورت می گیرد.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری به معرفی این روش بپردازیم و بررسی نماییم که بیشتر برای چه افرادی مناسب است و مزایا و معایب آن چیست؛ بنابراین اگر به دنبال این هستید تا اطلاعات بیشتری از عمل جراحی کیفوپلاستی داشته باشید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

روش انجام عمل جراحی کایفوپلاستی

عکس مراحل عمل جراحی کیفوپلاستی

مراحل جراحی کیفوپلاستی

این عمل به جهت شکستگی مهره های کمر انجام می شود بنابراین لازم است تا توسط متخصص ستون فقرات در تهران انجام شود و نمی توان آن را تحت نظر هر پزشکی انجام داد؛ برای انجام این عمل جراح در ابتدا با ایجاد حفره‌ای توسط بالون‌هایی قابل اتساع که از طریق سوزن وارد مرکز تنه مهره‌ شده، و با باد کردن بالون به صورت تئوری ارتفاع تنه مهره‌ را به حدود قبل از شکستگی می ‌رساند.

پس از آن یک سوزن تو خالی از محل استخوان ها عبور داده می شود و از این طریق مخلوطی از سیمان، پودر باریوم و یک حلال به محل مورد نظر تزریق می شود.

تمامی مراحل جراحی، به کمک فلوروسکوپی در مانیتور قابل نمایش است و به این صورت پزشک می تواند مطمئن شود که آیا سیمان به خوبی وارد مهره های کمر شده است یا نه.

پس از اتمام عمل دارو های آرام بخش به صورت ورید برای بیمار تزریق می شود، به جهت آسان تر شدن کار بیمار، از سوند فولی برای او استفاده می شود؛ همچنین در تمامی طول عمر، فشار خون و ضربان قلب بیمار تحت کنترل است تا هیچ گونه مشکلی ایجاد نشود.

در نظر داشته باشید که نحوه ورود سوزن به داخل تنه مهره ها به دو صورت انجام می شود: ترانس پدیکولار و پاراپدیکولار

مزایا استفاده از روش کیفوپلاستی

هر چقدرم که بیمار درد داشته باشد، ب استفاده از این روش تمامی درد ناشی از شکستگی و فشردگی از بین می رود، همچنین دوران نقاهت کوتاهی دارد و نهایت طی چند هفته علائم و ناراحتی بیمار از بین می رود.

در بیشتر موارد و حدود 75 درصد افراد، نتیجه عمل موفقیت آمیز است، حتی کسانی که قبل از عمل قادر به انجام کاری نیستند، پس از استفاده از این روش فعالیت خود را از سر می گیرند.

با توجه به این که برش صورت نمی گیرد و یا در صورت نیاز بسیار کوچک است، بنابراین عوارض مربوط به جای بخیه و مشکلات پوستی پایین است.

همچنین بخوانید: انواع شکستگی مهره های ستون فقرات و چگونگی درمان

عوارض کیفوپلاستی

عوارض تزریق سیمان در ستون فقرات

عوارض تزریق سیمان در ستون فقرات

مسلما هر عملی با عوارض مخصوص به خود همراه است، از عوارضی که جراحی کیفوپلاستی به همراه دارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • عفونت
  • ترومبوز ورید عمقی (DVT)
  • آمبولی سیمان
  • نیاز به جراحی باز
  • نقص عصبی
  • ادامه درد یا افزایش LBP
  • مشکلات ناشی از بیهوشی
  • نشت سیمان استخوانی به بافت های اطراف

عمل جراحی کیفوپلاستی بیشتر برای چه افرادی مناسب است؟

یکی از سوال هایی که برای بیماران ایجاد می شود این است که آیا این جراحی برای آن ها مناسب است؟ اصلا چگونه یک پزشک تشخیص می دهد که چه روشی برای افراد مختلف مناسب است؟

به طور کلی اگر جزو یکی از دسته های زیر قرار دارید، عمل جراحی کیفوپلاستی مناسب شما است:

  • افراد پیری که به شکستگی Compression دچار شده اند و میزان تحرکشان کاهش یافته است. (کاهش تحرک سبب تحلیل استخوان می شود و مصرف دوز بالای مسکن توانایی فرد را کمتر می کند)
  • افرادی که سن آن ها زیاد است و نمی توانند جراحی باز را تحمل کنند.
  • کسانی که به دلیل ضعیف بودن مهره ها و استخوان امکان جراحی ترمیمی را ندارند.
  • افرادی که به دلیل تومور بدخیم مهره های کمریشان تخریب شده است.
  • افرادی که به هر دلیلی قادر به انجام جراحی نیستند.
  • در افراد جوانی که بر اثر استفاده طولانی مدت استروئیدها یا به علت اختلالات متابولیکی دچار پوکی استخوان شده‌اند.
  • در افرادی که به علت درد شدید به بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند، یا در شرایطی که بیماران به استراحت و دارو درمانی محدود می ‌شوند.
  • افرادی که درمان ‌های ساده مانند استراحت، دارودرمانی، بستن بریس بر روی آنها موثر نبوده است و حتی در فرد مشکلاتی مانند زخم معده ایجاد کرده است.
  • این روش برای درمان، کیفوز (افزایش قوس ستون فقران سینه ‌ای به سمت جلو) و فرم کوهان مانند ستون فقرات بکار می ‌رود.

این روش به چه کسانی توصیه نمی شود؟

عوارض سیمان استخوانی

عمل جراحی کیفوپلاستی

مسلما همان طور که برای برخی افراد مناسب است، به همین صورت بهتر است برخی از افراد آن را انجام ندهند. به صورت کلی ما به افراد زیر این روش جراحی را توصیه نمی کنیم:

  • افرادی که عفونت پوستی لوکال دارند.
  • ابتلا به عفونت‌های ستون فقرات از جمله استئومیلیت، دیسکیت و آبسه اپیدورال
  • افرادی که درد ندارند.
  • ترومبوسیتوپنی و کوآگولوپاتی پیش از عمل باید اصلاح شود.
  • بیماران با تب یا عفونت‌های سیستمیک قبل از عمل باید ارزیابی و درمان شوند.
  • کایفوپلاستی برای درمان شکستگی های کهنه کمر کاربرد ندارد.

توصیه های پیش از جراحی

  • برای این عمل لازم است که شما از دارو های تقویت کننده استفاده کنید، به این منظور پیش از عمل لیستی از دارو هایی که باید مصرف کنید به شما داده می شود.
  • خانم های باردار باید حتما پزشک خود را در جریان قرار دهند، زیرا این عمل به عکس برداری احتیاج دارد و تشعشعات آن می تواند برای جنین خطرناک باشد.
  • استفاده از مواد غذایی مثل شیر، خامه، اب پرتقال و … در روز جراحی ممنوع است. در صورتی که لازم است تا حتما دارویی مصرف کنید، آن را سه ساعت قبل از عمل با مقداری بسیار از کم از آب میل کنید.
  • قبل از عمل باید خون شما مورد آزمایش قرار بگیرد تا پزشک از لخته شدن طبیعی خون مطمئن شود.

همچنین با توجه به این که بعد از عمل نمی توانید برخی کار ها را انجام دهید، بهتر است شخصی همراه شما باشد.

مراقبت های پس از عمل به چه صورت است؟

تزریق سیمان به کمر

مراقبتهای بعد از عمل کیفوپلاستی

به جهت درمان سریع تر و این که دوران نقاهت کوتاه تری داشته باشید، توصیه می شود که پس از عمل خود نکات زیر را در نظر داشته باشید:

  • پس از جراحی لازم است که بیمار برای یک روز بستری شود تا در این مدت فشار خون، ضربان قلب و تنفس بیمار تحت کنترل باشد، البته برخی بیماران در همان روز ترخیص می شوند.
  • حداقل یک ساعت پس از عمل بیمار باید بر روی تخت بخوابد، پس از یک ساعت مدتی نشسته باشد و پس از دو ساعت می تواند با ملاحظه و کمک سایرین راه برود.
  • به جهت کنترل درد جراحی بیمار باید دارو های مسکن را مصرف کند.
  • یکی از عوارض جراحی و دارو ها یبوست است، به جهت جلوگیری از آن بهتر است آب فراوان بنوشید و غذاهای سرشار از فیبر مصرف کنید.
  • حداقل تا 24 ساعت پس از جراحی باید استراحت داشته باشید و فشاری به خود وارد نکنید.
  • همچنین به جهت کاهش و کنترل تورم و درد، می تواند برای سه روز بعد از جراحی از کیسه های یخ بر روی محل درد استفاده کنید.
  • تا مدتی نباید به سمت جلو خم شوید، در صورت لزوم از بریس استفاده کنید.
  • احتیاجی به پیاده روی نمی باشد، تنها 5 دقیقه در روز امکان راه رفتن دارید و در همین مدت باید قدم های کوتاه بردارید.
  • دو روز بعد از عمل می توانید به حمام بروید، اما اگر قصد شنا کردن یا دراز کشیدن در وان دارید باید با پزشک خود مشورت کنید و تا زمانی که اجازه نداده است از انجام آن خودداری کنید.
  • به طور کلی تا سه ماه پس از عمل شما باید به شدت مراقبت داشته باشید و از انجام هرگونه کار سنگین خودداری کنید، پس از سه ماه می توانید فعالیت های طبیعی خود را از سر بگیرید.

کلام آخر

در این مقاله شما را عمل جراحی کیفوپلاستی و تمامی جزئیات مربوط به آن آشنا کردیم، در نظر داشته باشید که ما صرفا یک توضیحات کلی به شما ارائه دادیم و توضیحات دقیق تر را تنها باید از پزک معالج خود بخواهید، زیرا وضعیت بدنی هر شخص با دیگری متفاوت است و تمامی نکات برای همه یکسان نیست.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم بخشی از سوالات موجود در ذهنتان را پاسخ دهیم. در صورتی که تجربه ای در این زمینه دارید و یا سوالی برای شما ایجاد شده است در قسمت نظرات برای ما بیان کنید تا در اولین فرصت توسط متخصصین کلینیک خانه درد راهنمایی شوید.

انواع تومور نخاعی

انواع تومور نخاعی و درمان

انواع تومور نخاعی چیست و آیا امکان درمان برای آن ها وجود دارد؟ منظور از تومور های خوش خیم و بد خیم چیست و چه تفاوتی میان آن ها وجود دارد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا انواع تومور نخاعی را مورد بررسی قرار دهیم و در آخر روش های درمانی رایجی که برای آن ها وجود دارد را بیان کنیم. اگر به دنبال اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

تومورهای نخاعی چیست؟

عکس تومور نخاعی

تومور نخاعی کمر

طناب نخاعی دسته ای طولانی از اعصاب است که از مغز تا قسمت تحتانی پشت شما کشیده می شود. اعصاب پیام هایی را ارسال می کنند که حرکت و احساس را در قسمت های مختلف بدن ما کنترل می کند. استخوان های اطراف نخاع مهره نامیده می شوند و از نخاع محافظت می کنند.

اعصابی که حرکت و احساس بدن ما را کنترل می کنند از قسمت های مختلف ستون فقرات خارج می شوند. تومورهایی که از قسمت بالایی ستون فقرات شروع می شوند می توانند باعث بی حسی و ضعف در بازوهای شما شوند و تومورها در قسمت تحتانی ستون فقرات می توانند بر روی شما بخش های زیر اثر بگذارند:

  • پاها
  • کنترل روده یا مثانه
  • عملکرد جنسی

تومورهای اولیه نخاع می توانند در موارد زیر شروع شوند:

  • سلول های خود نخاع
  • غشاها (مننژها) که نخاع را می پوشانند
  • اعصاب نخاع

به صورت کلی علائم تومورهای نخاعی شامل درد و بی حسی یا ضعف در قسمت های مختلف بدن است. همچنین ممکن است کنترل مثانه یا روده خود را از دست بدهید. شما برای بررسی های بیشتر و انتخاب روند برای این عارضه باید نزد متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

انواع تومورهای های نخاعی

عکس تومور کمر

انواع تومور های نخاعی

تومور های نخاعی به دو دسته خوش خیم و بد خیم تقسیم می شوند.

تومور های بدخیم

این مدل بیشتر در بخش داخلی ستون فقرات ایجاد می شود و تنها بر روی نخاع تاثیر ندارد و بخش های دیگر نیز درگیر نی شوند. انواع این مدل عبارت است از:

استئو سارکوما

این مدل نوعی سرطان استخوان است که منشا آن ستون فقرات می باشد. با این حال بیشتر در ران و ساق پا دیده شده است.

کندروسارکوما

این نوع از طریق سلول های غضروفی که در اطراف استخوان قرار دارند ایجاد می شود. البته این مدل هم باز در ستون فقرات چندان شایع نیست، اما دیده شده است که به عنوان یک سرطان اولیه در استخوان های ستون فقرات تشکیل شده است.

مولتیپل میلوما

این سرطان بیشترین بخشی را که تحت تاثیر قرار می دهد پلاسمای خون می باشد. در این مدل سلول های آسیب دیده در مغز استخوان و لایه های خارجی استخوان در قسمت هایی از ستون فقرات جمع می شوند.

لنفوم

بخش دیگری از سرطان ها گروهی از سیستم های ایمنی بدن را به عنوان لنفوسیت را مورد حمله قرار می دهند. این مورد ابتدای کار در ستون فقرات به عنوان یک تومور ایجاد می شود اما ممکن است در جای دیگر نیز احساس شود و در نهایت در سمت ستون فقرات گسترش یابد.

ورم کوردوما

یک سرطان بدخیم است که ممکن است در هر بخش از طول ستون فقرات ایجاد شود. اما طی تجربیات ما بیشتر در استخوان های خارجی دیده می شود.

سارکوم یوینگ

سرطانی است که بر روی استخوان و بافت هایی که در اطراف آن قرار دارد تاثیر می گذارد. البته که در بزرگسالان کمی نادر است و بیشتر مربوط به کودکان می باشد.

همچنین بخوانید: علائم سرطان استخوان چیست؟

تومورهای خوش خیم نخاعی

در بالا در خصوص انواع تومور های بد خیم ستون فقرات صحبت کردیم، اما خوشبختانه در بیشتر موارد تومور های ستون فقرات از نوع خوش خیم می باشند. انواع آن ها شامل موارد زیر می باشد:

  • تومورهای خوش خیم اپیدورال
  • تومورهای خوش خیم داخل رحمی
  • کیست های نخاعی و توده های توموری

هر یک از این سه مورد که به آن ها اشاره کردیم خود دارای انواع بسیاری می باشند. همچنین در نظر داشته باشید که اگرچه این موارد جزو تومور های خوش خیم می باشند اما در صورت پیشرفت و زمانی که بزرگ می شوند به بافت های اطراف خود فشار می آورند و در نتیجه مشکلات جدی تری ایجاد می شود.

بیشتر بخوانید: انواع ضایعه نخاعی و درمان آن ها

درجه تومور چقدر است؟

تومور نخاعی

انواع درجه تومور های نخاعی

درجه بندی روشی برای تقسیم سلول های تومور به گروه ها بر اساس ظاهر سلول ها است. برای تعیین درجه، یک پزشک متخصص به نام پاتولوژیست نمونه ای از سلول های تومور ستون فقرات را زیر میکروسکوپ بررسی می کند.

هر چه سلول ها نرمال تر به نظر برسند، درجه پایین تر است. هرچه سلول‌ها غیرطبیعی‌تر به نظر برسند، درجه بالاتری دارند.

تومورهای درجه 1 و 2 درجه پایینی دارند. تومورهای درجه 3 و 4 درجه بالایی دارند.

درجه 1

سلول ها بسیار شبیه سلول های طبیعی هستند. آنها معمولاً رشد آهسته دارند و احتمال انتشار کمتری دارند.

جراحی معمولا تنها درمانی است که برای تومور درجه 1 نیاز دارید.

درجه 2

سلول ها کمتر شبیه سلول های طبیعی هستند. آنها معمولاً رشد آهسته دارند اما می توانند به بافت مغز نزدیک رشد کنند.

احتمال بازگشت تومورهای درجه 2 پس از جراحی بیشتر است و برخی از آنها می توانند به تومور بدخیم تبدیل شوند.

درجه 3

سلول ها غیر طبیعی تر به نظر می رسند. آنها می توانند به سایر قسمت های مغز و نخاع گسترش یابند. احتمال بیشتری وجود دارد که پس از جراحی به رادیوتراپی و شیمی درمانی نیاز داشته باشید.

رتبه 4

سلول ها بسیار غیر طبیعی به نظر می رسند. تومور درجه چهار سریعترین تومور هایی هستند که رشد می کنند. این درجه اغلب پس از درمان بر می‌گردند و می ‌توانند به سایر قسمت ‌های مغز و گاهی به نخاع سرایت کنند. معمولاً درمان با رادیوتراپی و شیمی درمانی انجام می شود.

تفاوت خوش خیم با بدخیم

پزشکان ممکن است برخی از تومور های درجه پایین را به عنوان خوش خیم معرفی کنند و تومور های درجه بالا به عنوان بدخیم.

این سیستم درجه بندی معمولاً برای اکثر تومورها خوب عمل می کند. اما برای برخی از تومورهای مغزی، به این وضوح نیست.

به عنوان مثال، یک تومور خوش خیم با رشد آهسته می تواند علائم جدی ایجاد کند و اگر در قسمت خاصی از نخاع باشد، تهدید کننده زندگی باشد. و برخی از آستروسیتومای درجه پایین می توانند در طول زمان بدخیم شوند.

تومورهای خوش خیم گاهی با رادیوتراپی و شیمی درمانی درمان می شوند. این برای کمک به کنترل آنها و کاهش خطر بازگشت تومور است.

تبدیل از خوش خیم به بدخیم

برخی از تومور های درجه پایین می توانند به یک تومور بدخیم تبدیل شوند. به آن تبدیل بدخیم یا پیشرفت به بدخیمی می گویند.

به عنوان مثال، یک تومور درجه 2 می تواند به تومور درجه 3 پیشرفت کند. یا یک تومور درجه 3 می تواند به درجه 4 تغییر کند.

تومور ستون فقرات چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص تومور ستون فقرات می تواند یک فرآیند پیچیده باشد. پزشک ممکن است یک آزمایش عصبی برای آزمایش حرکات و حواس شما انجام دهد.

اگر پزشک شما علائم بالقوه تومور ستون فقرات را بیابد، احتمالاً از آزمایش های تصویربرداری برای تأیید تشخیص استفاده می کند. آزمایشات دیگری که ممکن است به شناسایی تومور ستون فقرات کمک کند عبارتند از:

  • آزمایش خون
  • شیرهای ستون فقرات
  • آزمایشات ادرار
  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، که عبارت است از استاندارد طلایی برای تشخیص تومورهای مغز و ستون فقرات
  • اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)
  • طیف سنجی تشدید مغناطیسی (MRS)
  • توموگرافی گسیل پوزیترون
  • توموگرافی کامپیوتری گسیل تک فوتون (SPECT)
  • آنژیوگرافی
  • الکتروانسفالوگرام
  • مغناطیس فالوگرافی
  • بیوپسی بافت

چه درمان هایی برای تومورهای نخاعی استفاده می شود؟

درمان تومور نخاعی

درمان تومور نخاعی کمر و گردن

تومورهای بدخیم نیاز به درمان دارند. با این حال، برخی از تومورهای خوش خیم ممکن است فقط به نظارت فعال نیاز داشته باشند تا مطمئن شوید که خیلی بزرگ نمی شوند یا باعث درد یا سایر علائم مخرب نمی شوند.

درمان معمولا شامل:

  • عمل جراحي
  • شیمی درمانی
  • پرتو درمانی
  • درمان هدفمند
  • ترکیبی از این درمان ها

دارو های مورد استفاده برای کاهش علائم عبارتند از:

  • دارو های مسکن
  • دارو های ضد تشنج
  • استروئیدها و داروهای ضد التهابی
  • دارو های ضد افسردگی
  • دارو های ضد تهوع
  • تومورهای خوش خیم

کلام آخر

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با انواع تومور نخاعی و درمان آن ها آشنا نماییم. دقت داشته باشید که ما در این مطلب تنها جزئیات را بیان کردیم و در صورتی که به این بیماری ها دچار هستید لازم است تا سریعا نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا توضیحات تخصصی تر ارائه شود.

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات – کاربرد و نکات مربوط به قبل و بعد عمل

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات جزو عمل های حساسی می باشد که برای کمر انجام می شود. به صورت کلی روند این جراحی به این صورت است که جراح برای کمک به پایداری و نگه داشتن ستون فقرات در بدن از پیچ و مهره استفاده می کند.

با توجه به حساست بالایی که این عمل دارد، سوال هایی متعددی در خصوص آن پرسیده می شود. از این رو تصمیم گرفتیم به جهت کمک به شما عزیزان در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد به صورت جامع و کامل در مورد جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات صحبت کنیم و تمامی سوالات شما در این زمینه را پاسخ دهیم.

از این رو اگر شما یا یکی از نزدیکانتان قصد انجام این جراحی را دارد و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن داشته باشید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

عمل فیوژن ستون فقرات چیست؟

عمل ستون فقرات

جراحی فیوژن ستون فقرات

جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات یکی از عمل هایی که به جهت پایداری ستون فقرات مورد استفاده قرار می گیرد. در طی این عمل برای محکم کردن ستون فقرات از دو یه سه عدد مهره های خارجی استفاده می شود آن ها به یکدیگر متصل می شوند.

این عمل دارای تکنیک هایی است که به جهت بازسازی و تقلید از از روند طبیعی استخوان ها طراحی شده است، در طول این عمل جراحی ستون فقرات از یک ماده خارجی که حالتی همانند استخوان دارد برای فضای میان مهره های ستون فقرات استفاده می کند.

همچنین در اکثریت مواقع به دلیل محک نگه داشتن مهره ها در کنار یکدیگر و جلوگیری از لغزش مهره ها، از صفحات فلزی، پیچ ها و مهره ها استفاده می شود. این که دقیقا روند جراحی شما به چه صورت پیش برود وابسته به نظر جراح و نوع آسیب دیدگی شما می باشد و برای تمامی افراد یکسان نخواهد بود.

در صورتی که قصد انجام این عمل را دارید توصیه می کنیم نزد بهترین متخصص ستون فقرات در تهران مراجعه نمایید تا بهترین نتیجه را از عمل خود داشته باشید.

کاربرد های عمل فیوژن ستون فقرات

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که تحت چه شرایطی جراح استفاده از این روش جراحی را توصیه می کند و ملزم به انجام آن هسیتد؟ عموما شایع ترین دلیلی که این جراحی برای افراد استفاده می شود این است که بیمار به دلایل مختلفی در ناحیه ستون فقرات دجار آسیب های شدید شده است.

در چنین شرایطی به جهت ثابت کردن ستون فقرات و جلوگیری از آسیب های بیشتر جراحی فیوژن انجام می شود. برای انجام این عمل لازم است که پزشک تصاویری واضح و کامل از نواحی داخلی ستون فقرات داشته باشد تا متنساب با وضعیت ستون فقرات روند جراجی پیش برود.

بنابراین متوجه شدیم که این عمل به جهت کاهش علائم های بیماری استفاده می شود. البته که این عمل موجب کاهش انعطاف و حرکت پذیری بخش های کمری می باشد و همین موضوع موجب کاهش مشکلات ستون فقرات می شود.

عموما بیماری هایی که برای آن ها می توان از جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات استفاده کرد شامل موارد زیر می باشد:

  • تومور ها
  • تنگی کانال نخاعی
  • بیرون ‌زدگی دیسک
  • بیماری ‌های تخریب کننده‌ ی دیسک
  • مهره‌ های شکننده که ممکن است باعث آسیب به نخاع شوند
  • اسکولیوسیز
  • کایفوز
  • ضعف ستون مهره ‌ها یا عدم ثبات و پایداری در آن که به علت مشکلاتی چون تومور، عفونت و آرتروز ایجاد شده باشد
  • اسپاندلیوسیز (ضایعه‌ای که در آن یکی از مهره‌ها به داخل فضای نخاعی سُر می‌ خورد و درد شدیدی ایجاد می ‌کند)

حین انجام عمل جراحی فیوژن ستون فقرات

جراحی ستون فقرات

فیوژن کمر

برای انجام این جراحی و درمان کمر درد بیمار لازم است که شما تحت بیهوشی عمومی قرار بگیرید. روش های جراحی که می توان برای عمل از آن ها استفاده کرد متعدد می باشد. این که جراح شما کدام یک از آن ها را انتخاب کند وابسته به محل مهره ای که باید جوش داده شود و علت اصلی عمل شما دارد.

اما عموما روند جراحی به شرح زیر می باشد:

ایجاد شکاف

به جهت دسترسی راحت جراح به محل جوش خوردن مهره های کمر، لازم است که یک شکاف ایجاد شود. وابسته به نیاز جراحی، شکاف ایجاد شده در یکی از این قسمت ها می باشد: گردن، کمر و مستقیم روی ستون فقرات، روی یک طرف ستون فقرات و یا روی شکم یا گلو تا بتواند از جلو به مهره مورد نظر دست پیدا کند.

آماده کردن گراف استخوانی

به بخشی که دو مهره از ستون فقرات را بهم جوش می دهد گرافت های استخوانی گفته می شود. برای تهیه این بخش از بانک استخوان یا از بدن خود بیمار و معمولاً از استخوان لگن وی گرفته می ‌شوند.

در صورتی که نیاز باشد تا از بدن خود بیمار استفاده شود، جراح یک شکاف بر روی بالای استخوان لگن ایجاد می کند و قسمتی از آن را بر می دارد پس از آن شکاف ایجاد شده به کمک بخیه بسته می شود.

فیوژن

به جهت جوش دادن دائمی مهره های کمر، جراح از مواد گرافت استخوانی استفاده کرده و آن ها در میان مهره ها جایگزاری می کند. در برخی مواقع با توجه به وضعیت بیمار و به جهت ثبات بیشتر از از پلیت های فلزی، پیچ ها و میله ها نیز استفاده می شود.

البته در برخی موارد گروهی از جراحان از مواد مصنوعی هم به جای گرافت استخوان استفاده می کنند که مزایا و معایب مخصوص خود را دارد. از مزایا آن می توان به افزایش رشد استخوان و تسریع در روند انجام فیوژن مهره ها اشاره کرد.

نکات لازم برای بعد از جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات

زندگی بعد از عمل فیوژن کمر

مراقبت های بعد از عمل فیوژن ستون فقرات

تا اینجا به خوبی با روند جراحی و جزئیات قبل از عمل به خوبی آشنا شدید. در اینجا قصد داریم به مواردی بپردازیم که به بعد از عمل جراحی مربوط می شود و به نوعی مراقبت های بعد از عمل ستون فقرات می باشند:

درد پس از عمل

طبیعی که پس از بیهوشی و تا چند وقت پس از عمل احساس درد داشته باشید، در این زمان مصرف مسکن های تجویز شده توسط توصیه می شود.

اما این نکته را در نظر داشته باشید که فقط باید دارو های تجویز شده را مصرف کنید، مسکن ‌های ضد التهابی مانند آدویل و آلیو را بدون تجویز و تأیید پزشک مصرف نکنید زیرا از رشد استخوان جدید جلوگیری کرده و ممکن است باعث شکست عمل فیوژن شود.

یکی دیگر از کارهایی که به جهت تسکین درد می توانید انجام دهید این است که بر روی محل شکاف های زخم روزانه به مدت 15 الی 20 دقیقه یخ قرار دهید.

فعالیت هایی روزانه

  • احتمالا تا چند روز پس از عمل جراحی شما برای انجام فعالیت های روزمره خود همانند استحمام و لباس پوشیدن به کمک احتیاج خواهید داشت.
  • در خصوص چگونگی راه رفتن یا بالا و پایین رفتن از پله ها، لازم است تا مطابق با نظر و توصیه های پزشک پیش بروید، زیرا اون بهتر از شخصی به وضعیت بدنی شما آگاه است و قطعا بهترین راهنمایی را ارائه می دهد.

توصیه ما به شما این است که برای هر چهار ساعت یک بار حدود 5 الی 10 دقیقه راه بروید، به تدریج و با بهبودی می توانید این زمان را افزایش دهید.

مراقبت از زخم و استحمام

  • حتما برای تمیز کردن زخم خود از پارچه های تمیز استفاده کنید تا دچار عفونت ستون فقرات نشوید.
  • ترجیحا بهتر است تا دو روز بعد از عمل استحمام نکنید، اما در صورتی که قصد عمل داشتید باید روی زخم خود را بپوشانید و به آرامی بدن خود را شستوشو دهید.
  • وجود برخی از ترشحات بر روی زخم طبیعی است، اما اگر ترشحات شما شدید (رنگ زرذ یا سبز) باشد و با بوی بد همراه باشد لازم است تا سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

محدودیت ها

  • تا 6 هفته از عمل جراحی فیوژن ستون فقرات باید از خم شدن، بلند کردن اشیا و چرخاندن کمر خود خودداری کنید.
  • تا دو هفته پس از عمل نباید هیچ گونه جسمی که وزنی بیشتر از 2.5 کیلوگرم دارد را بلند کنید.
  • برای حداقل 3 هفته از استعلام دخانیات و محصولاتی که حاوی نیکوتین می باشد خودداری کنید، زیرا در رشد استخوان شما اثرگذار است و می تواند مانع از نتیجه مناسب عمل باشد.
  • تا زمانی که ستون فقرات شما بهبودی حداقلی را به دست نیاورده است باید از رانندگی کردن خودداری کنید، پس از تا یک ماه نهایت 45 دقیقه رانندگی کنید.

عوارض عمل فیوژن کمر

عکس پیچ و مهره در کمر

عوارض عمل فیوژن کمر

در خصوص عوارض نیز باید بیان کنیم معمولا این جراحی جزو عمل های بدون خطر می باشد، اما مانند هر عمل دیگری برخی عوارض جانبی برای آن وجود دارد. این موارد شامل:

  • عفونت
  • التیام کند زخم‌ ها
  • خونریزی
  • لخته شدن خون
  • آسیب‌دیدگی عروق خونی یا عصب‌ها و ستون فقرات اطراف
  • درد در ناحیه ‌ای که گرافت استخوانی از آنجا برداشته شده است.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با جراحی فیوژن کمر و ستون فقرات آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

مراقبت های قبل از عمل دیسک کمر

نکات مراقبتی قبل از عمل دیسک کمر

یکی از سوالاتی که کاربران سایت و مراجعین کلینیک خانه درد بسیار از ما پرسیده اند مربوط به مراقبت های قبل از عمل دیسک کمر می باشد.

از این رو تصمیم گرفتیم تا در این مقاله هر آنچه که به مربوط به کارهای قبل از جراحی کمر می شود را برای شما بازگو کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان قصد انجام این عمل را دارید و نگران تکات مراقبتی قبل از عمل هستید، توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

مراقبت های قبل از عمل دیسک کمر

تجربیات عمل دیسک کمر

عمل دیسک کمر

در ابتدا نکاتی را بیان می کنیم که شما باید قبل از جراحی کمر توسط فوق تخصص ستون فقرات آن ها را رعایت کنید، این موارد و مراقبت های قبل از عمل دیسک کمر به شرح زیر می باشد:

پوشیدن لباس مناسب:

شما برای آماده شدن جهت جراحی باید هرگونه کاری که موجب استرس و نکرانیتان می شود را دور کنید. لباس نیز یکی از این موارد می باشد، هر چقدر لباس های شما راحت تر باشد آرامش بیشتری خواهید داشت.

در نظر داشته باشید زمانی که شما در کلینیک قرار می گیرد و برای اتاق عمل آماده می شوید، باید لباس های مخصوص بیمارستان را تن کنید. بنابراین اگر لباس شما راحت باشد در این جا نیز به راحتی لباس های خود را تعویض می کنید.

همچنین اگر احتیاج به بستری شدن پس از عمل می باشد، لوازم مورد نیاز خود برای مدت زمان بستری را همراه داشته باشید.

همچنین خواندن مقاله مراقبت های بعد از عمل جراحی ستون فقرات به شما پیشنهاد می کنیم

غذا و نوشیدنی:

یکی از مواردی که حتما باید به آن توجه داشته باشید مربوط به مدت زمان ناشتا بودن شما می باشد. ناشتا بودن تاثیر بسیاری بر روی عملکرد دارو های بیهوشی دارد. عموما توصیه می شود که حداقل ۸ ساعت قبل از جراحی هیچ گونه ماده خوراکی (حتی آب) مصرف نکنید.

در صورتی که معده شما پر باشد و بیهوش شوید، این احتمال وجود دارد که غذا از معده به مری بازگشت کند و ایجاد عوارضی مانند آسپیراسیون یا ورود غذا به راه‌های هوایی وجود دارد.

باز هم تاکید می کنیم که در خصوص مدت زمان قطع مواد غذایی حتما از جراح خود سوال بپرسید. در صورتی که لازم است داروی خاصی را مصرف کنید می توانید با مقدار بسیار کمی آب آن را ببلعید. اما حتما قبل از ورود به اتاق عمل، پرسنل را در جریان هر نوع ماده خوراکی که مصرف کرده اید قرار دهید تا خطر هرگونه عوارض احتمالی به حداقل برسد.

داروها:

مورد دیگری که باید آن را در نظر داشته باشید مربوط به دارو می باشد، این احتمال وجود دارد که جراح برای آماده شدن پیش از عمل دارو های خاصی را تجویز کرده باشد، در این صورت باید در خصوص زمان قطع دارو ها و این که از چه زمانی بعد از جراحی مصرف آن ها را شروع کنید سوال بپرسید.

توصیه ما به اکثر بیماران این است که دارو های لازم و ضروری خود را روز جراحی همراه داشته باشند، تا پرسنل بتوانند کمک های لازم را ارائه دهند. بسیاری از افراد تصور می کنند که تنها دارو های شرکتی اهمیت دارند و اگر داروی گیاهی یا مکمل مصرف کنند ایرادی ندارد.

در صورتی که این تصور کاملا غلط است، هر گونه دارویی که بر روی عملکرد بخش هایی از بدن شما تاثیرگذار باشد لازم که به پزشک گزارش داده شود تا در صورت نیاز آن را قطع کنید. دقت داشته باشید که این توضیحات فقط به خاطر خود شما می باشد زیرا اگر داروی مصرفی شما با داروهای بیهوشی تداخل داشته باشند احتمال بروز عوارض های بسیاری وجود دارد.

در روز جراحی چه لوازمی را باید همراه خود داشته باشید؟

اما پس از بررسی موارد بالا، به این سوال می رسیم که برای روز عمل چه لوازمی باید به همراه داشت؟ در ادامه لیستی برای شما آماده کردیم که بهتر است آن ها در روز عمل عمراه داشته باشید.

  • کارت شناسایی
  • مدارک و اسناد مربوط به بیمه
  • داروها؛ بهتر است بر روی داروهای خود، نام و نام خانوادگی و همچنین تاریخ تولد خود را بنویسید.
  • همراهی یکی از دوستان یا یکی از اعضای خانواده
  • با این که لوازم شما در طول جراحی نگهداری می‌شود، اما بهتر است تا از به همراه داشتن جواهرات و سایر لوازم گران قیمت خودداری کنید.

بیشتر بخوانید: عوارض جراحی ستون فقرات چیست؟

نکات لازم قبل از عمل دیسک کمر

تغذیه بعد از عمل دیسک کمر

تغذیه برای از عمل دیسک کمر

علاوه بر تمامی موارد اشاره شده در بالا، برخی از نکات باقی مانده است که بهتر است قبل از جراحی خود با آن ها آشنا باشید و حتما رعایت کنید؛ این نکات به شرح زیر می باشد:

توقف مصرف سیگار: نیکوتن موجب تغییرات جریان خون و در نهایت بروز عوارض های جراحی می شود، علاوه بر آن افراد سیگاری پس از عمل سرعت ترمیم و بهبودی کند تری نسبت به سایر افراد دارند.

قرار دادن لوازم مورد نیاز در دسترس: زمانی که شما جراحی دیسک کمر انجام می دهید، احتمالا برای مدتی خم و راست شدن برایتان دشوار خواهد بود، از این رو توصیه می شود تا قبل از جراحی لوازم مورد نیاز خود را در دسترس قرار دهید تا مشکلی برایتان ایجاد نشود.

دانش خود را درباره جراحی دیسک کمر افزایش دهید: یکی از دلایلی که سبب می شود تا افراد استرس جراحی را داشته باشند و یا پس از آن با مشکلاتی روبرو شوند، به این دلیل است که اطلاعاتی در خصوص جراحی ندارند!

اما ما همیشه به بیماران خود توصیه می کنیم که به خوبی در خصوص عمل انجامی خود تحقیق کنند تا با علم بیشتری برای جراحی آماده شوند و بدانند که روند بهبودی و دوران نقاهت به چه صورت است.

مصرف غذا های سالم قبل از عمل: به جهت داشتن احساس بهتر برای بهبودی شما بسیار مفید است، علاوه بر آن هرچقدر بدن سالم تری داشته باشید سرعت بهبودی شما سریع تر می شود. همچنین بهتر است چند وعده غذایی برای روز های بعد از عمل خود آماده کنید.

آماده کردن تجهیزات مورد نیاز: احتمالا شما پس از عمل دیسک کمر برای کارهایی مثل راه رفتن به مشکل دچار می شوید و لازم است تا از وسایل کمکی نظیر عصا استفاده کنید، به جهت راحتی خودتان می توانید با مشورت با پزشک این وسایل را قبل تهیه کنید تا پس از عمل دچار مشکل نشوید.

همچنین بخوانید: آیا درد لگن بعد از عمل دیسک کمر طبیعی است؟

دوره نقاهت پس از جراحی دیسک کمر

دوران نقاهت عمل دیسک کمر

مدت زمان استراحت بعد از عمل دیسک کمر

به صورت کلی تجربیاتی که ما در خصوص بیماران مختلف خود داشته ایم، دوران نقاهت عمل دیسک کمر بین 3 تا 6 ماه می باشد، اما در طی این زمان می توانید با انجام برخی کارها دوران نقاهت بهتری داشته باشید. این نکات شامل موارد زیر می باشد:

هفته اول

در هفته اول لازم است تا پانسمان خود را به طور روزانه تعویض کنید، در طی این دوران لازم است تا سبزیجات تازه، لبنیات کم چرب و گوشت سفید مصرف کنید.

همچنین در طی این زمان باید به نحوه خوابیدن خود توجه بسیاری داشته باشید، توصیه می شود تا به پهلو بخوابید و یک بالشت در میان پاهای خود قرار دهید تا فشاری به کمر وارد نشود.

بهتر است در طی این مدت بیشتر در حالت خوابیده باشد، اما اگر قصد نشستن هم داشتید نهایت باید ده دقیقه باشد.

همچنین بهتر است حتما از توالت فرنگی استفاده کنید زیرا نشستن در حالت چمپاتمه به عضلات، مهره‌ها و دیسک‌های کمر شما فشار وارد می‌کند.

در روز های اول زخم شما بسیار تازه می باشد، در صورتی که در این زمان قصد تغییر وضعیت داشته باشید احتمالا درد بسیاری متحمل می شوید، احتیاجی به نگرانی نمی باشد و این درد کاملا طبیعی است، شما می توانید با مصرف مسکن درد خود را کنترل کنید.

اگر در این دوران علائمی مانند تب، قرمزی، تورم یا سفت شدت محل زخم را تجربه کردید و یا متوجه ترشح در نواحی بخیه شدید، لازم است که سریعا به پزشک اطلاع دهید تا وضعیت شما به طور دقیق تر بررسی شود.

هفته دوم تا چهارم

زمانی که دو هفته از جراحی شما گذشته باشد، این امکان را دارید که مدت زمان طولانی تری راه بروید، همچنین شما می توانید فعالیت سبک را شروع کنید تا به ندرت بتوانید به زندگی عادی خود بازگردید.

در این زمان شما اجازه دارید که در ماشین بنشینید و رانندگی خود را شروع کنید، اما در نظر داشته باشید که نباید این زمان بیشتر از 45 دقیقه باشد.

این مدت حمام کردن می تواند بسیار برای شما مفید باشد، استحمام با آب گرم سبب کاهش اسپاسم عضلات و گرفتگی می شود.

انجام دادن ورزش های مخصوص برای تقویت عضلات کمری در این بازه زمانی بسیار مفید است، البته باید این کار را به آرامی شروع کنید تا فشاری به کمر شما وارد نشود. همچنین داشتن فعالیت های جنسی در این دوران ممنوع است.

ماه اول تا ماه سوم

با گذشت یک ماه از جراحی شما می توانید به راحتی بنشینید و رانندگی کنید، اما باز هم نباید این کار را برای مدت طولانی انجام دهید و نهایت یک ساعت باید باشد. در این زمان برای راه رفتن محدودیتی وجود ندارد و می توانید هر مقدار که لازم است راه بروید.

همچنین داشتن ورزش هایی مثل پیاده روی، تمرینات هوازی، دوچرخه سواری و دیگر کارهای سبک بلامانع است.

پس از سه ماه

اگر 3 ماه از جراحی شما گذشته باشد، می توانید تمامی کارهای روزانه خود را مانند سابق شروع کنید و دیگر محدودیتی وجود ندارد. البته شما برای 6 ماه نباید هیچ کار سنگینی انجام دهید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را با مراقبت های قبل از عمل دیسک کمر آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

ضایعه نخاعی

انواع ضایعه نخاعی و درمان آن ها

انواع ضایعه نخاعی چیست؟ آیا ضایعه های نخاعی درمان میشود؟ بهترین دکتر برای ضایعه نخاعی کمر و گردن در تهران کجاست؟

در این مقاله از کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص تمامی جزئیات مربوط به آسیب های نخاعی صحبت کنیم، بنابراین اگر به دنبال مطالعه بیشتر در این زمینه هستید توصیه می کنیم تا انتها همراه ما باشید.

ضایعه نخاعی (Spinal Cord Injury) چیست؟

ضایعه نخاعی

ضایعه نخاعی

آسیب های نخاعی اشاره به مواردی دارد که منجر به اختلال در کارکرد صحیح نخاع کمری و گردنی می شود. این عوامل می تواند شامل بی حسی، بی حرکنی، اختلال در دستگاه ادراری و یا ترکیبی از تمامی این موارد باشد. شایع ترین دلایل این موضوع شامل: سقوط از ارتفاع، تصادفات رانندگی، آسیب های ورزشی و … می باشد.

همچنین در صورتی که ضربه ای مستقیم به ستون فقرات وارد شود موجب آسیب نخاع، ریشه های اعصاب و یا هر دوی این موارد می شود. در مورد اعمال حرکتی ممکن است ضعف اندام یا فلج یک اندام و آسیب نورون حرکتی فوقانی یا نورون حرکتی تحتانی وجود داشته باشد. در مورد اعمال حسی نیز ممکن است فقدان حس، کاهش حس، افزایش حساسیت یا احساس ‎های غیرطبیعی نظیر احساس سوزش یا کرختی بروز کند.

البته باید بیان کرد که بسیار کم پیش می آید که طناب نخاعی به آسیب های شدید دچار شود، اما در صورت رخ دادن دارای عواقب بسیاری اذیت کننده و طولانی است. عموما این عارضه بیشتر در افراد جوان تر و کسانی که کمتر از 30 سال سن دارند رخ می دهد و برای درمان لازم است که نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

انواع ضایعه نخاعی

انواع ضایعه نخاعی

انواع ضایعه نخاعی

آسیب هایی که به نخاع وارد می شود در دو دسته ناقص و کامل قرار می گیرند. در ادامه در خصوص هر یک از این موارد توضیح کامل تری ارائه می دهیم.

ضایعه نخاعی کامل

در صورتی که ضایعه نخاعی به صورت کامل رخ بدهد، هیچ گونه عملکرد حسی یا حرکتی در سطح ضایعه وجود نخواهد داشت. آسیب های نخاعی کامل عموما با قطع عرضی نخاع، آسیب های عروقی شدید، کشش های طولی نخاغ و فشار های شدید همراه می باشد.

در این نوع از آسیب دیدگی با توجه به این که ارتباط نخاع با مغز به طور کامل از بین می رود، بنابراین ادارک حسی و کنترل حرکتی فرد نیز مختل می شود. در چنین شرایطی درمان اهمیت بسیاری پیدا می کند زیرا باید دقت داشت که آیا می توان عملکرد های حسی و حرکتی را بازگشت داد یا خیر.

ضایعه نخاعی ناقص

اما در مورد دیگر که مربوط به ضایعه نخاعی نافص است، قسمت هایی از عملکرد حسی و حرکتی در سطح آسیب همچنان قابل احساس است. در صورتی که روند درمان را با سرعت انجام داد می توان امید داشت که بهبود عصبی نیز به طور کامل انجام می شود.

عوامل خطر زا در رخ دادن آسیب نخاعی

عکس ضایعه نخاعی

نخاع کمری

با این که در بیشتر موارد ضایعه نخاعی مربوط به حوادث می باشد و ممکن است این اتفاق برای هر شخصی رخ بدهد، اما برخی از عوامل وجود دارد که خطر رخ دادن آسیب های نخاعی را بیشتر می کند. این موارد شامل:

جنسیت: طی تجربیات ما آسیب های نخاعی در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد.

سن: بیشتر مراجعینی که نزد ما مراجعه می کنند در گروه سنی 16 تا 30 سال قرار دارند، بنابراین افرادی که در این رنج سنی می باشند بیشتر در احتمال خطر قرار دارند.

پیری: افرادی که سنی بیشتر از 60 سال دارند و سالخورده هستند، به دلیل عدم کنترل و افتادن‌های مکرر بیشتر در معرض ضایعات نخاعی هستند.

رفتار های آسیب زا: برخی رفتار ها می توانند شما را در معرض آسیب های بیشتر قرار دهد، به طور مثال انجام ورزش های سنگین بدون رعایت نکات ایمنی یا شیرجه در آب های کم عمق و عواملی از این دسته. همچنین تصادفات رانندگی شایع ترین دلیل آسیب های نخاعی در افراد زیر 60 سال می باشد.

داشتن بیماری های مفصلی و استخوان: داشتن بیماری هایی مثل آرتروز و پوکی استخوان موجب می شود تا در صورت ره دادن حتی آسیب های کوچک، شما در خطر آسیب های نخاعی باشید.

همچنین بخوانید: بهترین دکتر کمر درد در تهران کیست؟

آیا ضایعه نخاعی قابل درمان است؟

یکی از سوال هایی که به طور مکرر از ما پرسیده می شود این است که آیا امکان درمان آسیب های نخاعی وجود دارد؟ نمی توان برای پاسخ این سوال جوابی کامل ارائه داد؛ اما بسیاری از تحقیقات نشان داده است که می توان انتظار داشت بهبودی کمی پس از درمان ایجاد شود.

عموما آسیب هایی که با قطع کامل نخاع همراه نباشند، گزینه بهتری برای درمان می باشند که البته این موضوع نیز وابسته به درجات آسیب می باشد. اما به طور کلی می توان گفت در بسیاری از بیماران مقداری از بهبود تورم در نخاع باعث برگشتن عملکرد اعصاب قطع نشده می گردد.

اگر یک نتیجه گیری از روند درمان بخواهیم داشته باشیم، پس از درمان مقداری از قدرت های حرکتی و حسی در بیمار برگشت دارد. اما این مقدار وابسته به عوامل مختلفی می باشد که در بیماران مختلف با یکدیگر متفاوت است اما تا حدودی قابل پیش بینی است.

البته نمی توان گفت سرعت بهبودی سریع است، در بسیاری موارد حتی سال ها طول کشیده است تا کمی از ادارک حسی در بیمار به طور مجدد ایجاد شود.

بیشتر بخوانید: روش های درمان تنگی کانال نخاعی

گزینه های درمانی برای آسیب های نخاعی چیست؟

درمان ضایعه نخاعی

درمان ضایعه نخاعی

عموما بیمارانی که دچار ضایعه نخاعی می شوند به درمان های مکمل دیگری احتیاج پیدا می کنند، این درمان ها شامل موارد زیر می باشد:

  • درمان‌های اورژانسی جهت جلوگیری از آسیب بیشتر و انجام اقدامات پزشکی اولیه (مثلاً حفظ تهویه و جریان خون مناسب)
  • جراحی در مواردی که لازم باشد (مثلاً ثابت کردن قطعات شکسته)
  • درمان‌های دارویی
  • درمان اختلالات مثانه و روده
  • مراقبت پوستی جهت پیشگیری از ایجاد زخم بستر
  • درمان توانبخشی در اولین فرصتی که توسط پزشک تعیین می‌شود.
  • تحرک و فعالیت به وسیله تجهیزات کمکی همچون پاراپودیوم ،تجهیزات ارتوپد فنی و … جهت جلوگیری از تحلیل رفتن عظلات.
  • گاهی درمان روانپزشکی و مشاوره روانشناسی در بعضی از بیماران لازم است.

البته در حال حاضر هیچ گونه درمان قطعی برای این عارضه معرفی نشده است، با اینکه بسیاری از پزشکان در حال تحقیق بر روی این مسئله هستند، اما بازهم نتیجه ای حاصل نشده است. اما برخی از کار ها وجود دارد که انجام دادن آن ها موجب می شود تا شما کمی در روند درمان بهبود داشته باشید. این موارد به شرح زیر می باشد:

اقدامات اورژانسی

یکی از کارهایی که تاثیر بسیاری در خصوص آسیب های نخاعی دارد مربوط به اقدامات اورژانسی می باشد، یعنی زمانی که طی حادثه ای فرد دچار آسیب دیدگی می شود، اگر در همان لحظه پرسنل اورژانس اقدامات محافظه کارانه لازم را انجام بدهند می توان امید داشت که مقداری از آسیب دیدگی های فرد کم می شود.

ساده ترین کاری که آن ها باید انجام بدهند این است که ستون فقرات بیمار را در حالتی صاف قرار بدهند و بدون اتلاف وقت سریعا بیمار به بیمارستان منتقل شود.

دارو

دارو درمانی گزینه ای می باشد که معمولا برای تمامی بیماران تجویز می شود. به طور مثال معمولا دارویی که جهت درمان ضایعه نخاعی حاد استفاده می‌شود متیل پردنیزولون داخل وریدی است.

در صورتی که طی ۸ ساعت اولیه آسیب دیدگی، این تزریق انجام شود می توان امید داشت که میزان آسیب دیدگی فرد بسیار کم خواهد بود. البته در نظر داشته باشید که این دارو به طور کامل موجب درمان نمی شود اما با کم کردن سلول های عصبی و کم شدن میزان التهاب موجب بهبودی نسبی می شود.

به صورت کلی دارو ها معمولا جهت کنترل برخی از تاثیرات ناشی از ضایعه نخاعی استفاده می‌ شوند. دارو های مسکن و کنترل کننده اسپاسم عضلانی، کنترل کننده مثانه و روده و عملکرد جنسی در چنین شرایطی به بیماران قطع نخاع تجویز می‌ شود که البته باز هم باید در ابتدا شرایط بیمار مورد بررسی قرار بگیرد.

استفاده از تثبیت کننده ها

بهتر است به جهت جلوگیری از آسیب های شدید تر شما از تثبیت کننده های کمر و گردن استفاده کنید، استفاده از بریس های مخصوص موجب می شود تا فشار مضاعفی به نخاع کمری و گردن وارد نشود و این گونه روند بهبودی راحت تری خواهید داشت.

جراحی

معمولا زمانی از جراحی استفاده می شود که نیاز باشد استخوان های شکسته، اشیای خارجی، فتق دیسک یا مهره های شکسته را از کمر خارج کرد. البته در برخی موارد نیز از جراحی به جهت ثابت نگه داشتن ستون فقرات و پیشگیری از تغییر شکل ناحیه کمری استفاده می کنند.

داشتن درمان مداوم

همان طور که تا اینجا مطالعه کردید، ضایعه نخاعی جزو مواردی می باشد که به راحتی نمی توان آن را درمان کرد، بنابراین لازم است شما به صورت مستمر تحت درمان باشید.

در طی این بیماری ممکن است شما به عارضه های دیگری نظیر افت سلامت، انقباض عضلات، زخم، مشکلات روده و مثانه، عفونت‌های دستگاه تنفسی و لخته شدن خون و … نیز دچار شوید. بنابراین لازم است که به طور مرتب تحت درمان باشید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با ضایعه نخاعی و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این عارضه دچار شده است باید بدانید که نباید انتظار داشته باشید روند بهبودی سریعا حاصل شود، بلکه باید به طور مرتب تحت درمان باشید تا بتوانید انتظار بهبودی داشته باشید.

کم آبی دیسک کمر

منظور از کم آبی دیسک کمر چیست؟

شاید برایتان عجیب باشد اما باید بگوییم که کم آبی و کمر درد می تواند رابطه مستقیمی با یکدیگر داشته باشند! در یک تعریف ساده کم آبی موجب از دست رفتن آب میان مهره های کمر می شود و در نتیجه کمر درد ایجاد می شود. در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا در مورد تمامی جزئیات مربوط به کم آبی دیسک کمر صحبت کنیم و بررسی نماییم که چگونه می توان این مشکل را رفع کرد؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

خشک شدن دیسک کمر

 کم آبی دیسک کمر

خشک شدن دیسک کمر

در بین مهره ‌های ستون فقرات، دیسک‌ های ستون فقرات کوچکی قرار دارند که به شما کمک می ‌کنند در جهات مختلف حرکت کنید و در عین حال به عنوان یک ضربه‌ گیر طبیعی نیز عمل می‌کنند. سالم نگه داشتن این دیسک ها برای سلامت کلی ستون فقرات شما ضروری است، اما به هر حال تمامی افراد نیز در معرض تخریب طبیعی قرار دارند.

این انحطاط به آرامی رخ می دهد زیرا مربوط به سال ها فشاری است که دیسک کمر وارد شده است، اما اگر عوامل خاصی وجود داشته باشد این انحطاط سرعت می گیرد. افراد سیگاری و افراد دارای اضافه وزن، مانند افرادی که از خشکی دیسک رنج می برند، دچار انحطاط سریع تر می شوند.

کم آبی دیسک های ستون فقرات شما می تواند به آرامی در طول زمان یا در نتیجه ضربه به آن ناحیه رخ دهد. هنگامی که دیسک های ستون فقرات مایع خود را از دست می دهند، با یک فیبرو غضروف سخت جایگزین می شود که ذاتاً برخی از دامنه حرکت طبیعی دیسک را محدود می کند. این اتفاق می تواند منجر به سفتی، ضعف، بی حسی و حتی درد در منبع خشک شدن شود.

اگر شروع به تجربه هر یک از علائم ذکر شده در بالا کرده اید، باید معاینه ای با پزشک متخصص ستون فقرات داشته باشید، او با انجام یک معاینه فیزیکی شروع می کند تا ببیند کدام حرکات را می توانید انجام دهید و چه اقداماتی باعث ایجاد علائم می شود.

پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی را برای مشاهده بهتر مهره ها و دیسک ها تجویز کند. آزمایش ‌های تصویربرداری نشان می ‌دهد که کدام دیسک ‌ها نازک‌ تر از حد انتظار هستند یا شکل آن ها ناسازگار است.

نشانه های کم آبی دیسک کمر چیست؟

برآمدگی دیسک کمر

علائم کم آبی کمر

شایع ترین علائمی که نشان می دهد کمر شما به کم آبی دچار شده است مربوط به درد شدید در ناحیه کمری و بی حسی پاها می باشد. علائم هشدار دهنده نیز شامل موارد زیر می باشد:

  • برآمدگی در ناحیه ستون فقرات
  • درد کشنده در پاها
  • مشکلات در اندام‌های ناحیه لگن
  • ضعف و بی‌حسی در پاها
  • کاهش یا عدم وجود رفلکس در پاها

عواقب کم آبی دیسک کمر

در طول شب زمانی که تبادل میان مایع درون دیسکی رخ می دهد، بافت های درون دیسک خود را با آبی که ما در طول روز مصرف کرده ایم آبرسانی می کنند. پس از انجام این عمل، دیسک ها به صورت مجدد متورم می شود و کارایی خود را به دست می آورند.

زمانی که ما در طول روز آب کافی مصرف نکرده باشیم، این عمل با سرعت کمتری انجام می شود و به این طریق سرعت ترمیم دیسک های ستون فقرات کاهش می یابد که در نهایت موجب پارگی و سایش مهره های کمر می شود.

اگر در کنار کم آبی کمر، کار شما به نحوی باشد که فشار بسیاری به کمر وارد می شود. کم آبی می تواند منجر به عوارض جدی تری شود که شامل موارد زیر می باشد:

بی حرکتی: کم آبی موجب کوچک شدن مهره های کمر می شود و به این طریق دیسک منقبض می شود و سبب کاهش فاصله بین مهره ‌ها شود که منجر به مشکل در خم شدن و چرخش بدن می‌ شود.

فتق دیسک: در صورتی که دیسک کمر کم آب شود، این قابلیت را نخواهد داشت که به خوبی حرکات مختلف را تحمل کند. در نتیجه فشاری بسیار بر روی مهره های کمر وارد می شود و موجب برآمدگی و بیرون زدگی دیسک کمر می شود.

درد ستون فقرات: نازک شدن یا برآمدگی دیسک های ستون فقرات موجب فشار به ریشه های عصبی می شود و آسیب های متعددی را در پی دارد. گاهی ممکن است حتی شما به موجب این موضوع بی حسی در پاها را تجربه کنید.

چگونه هیدراته بمانیم؟

درمان کم آبی دیسک در طب سنتی

راههای درمان کم آبی دیسک کمر

منظور از هیدراته ماندن همان پر آبی بدن است، داشتن آب کافی در بدن نه تنها برای کمر بلکه بر روی عملکرد تمامی بخش ها تاثیر بسیاری دارد. شما به کمک روش های زیر می توانید به هیدراته ماندن بدن و  درمان کمر درد کمک کنید:

  • هنگام ورزش، مقدار زیادی آب بنوشید.
  • می‌توانیم هنگام ورزش یا هوای گرم، الکترولیت‌ها را به آب اضافه کنیم.
  • یک تایمر برای پیگیری میزان مصرف آب تنظیم کنید.
  • سبزیجات و میوه‌های خام را در رژیم غذایی خود بگنجانیم.
  • به تدریج در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید.

به همین راحتی و با انجام همین چند روش ساده به راحتی این امکان را خواهید داشت که به هیدراته ماندن بدن خود کمک کنید. در صورتی که دیسک های کمر برای مدت زمانی طولانی کم آب باقی مانده باشند سبب عوارض های بسیاری برای دیسک کمر خواهند شد که در این صورت باید از روش های درمانی پیشرفته مثل انواع جراحی ها استفاده کرد.

جراحی دیسک کمر برای عواقب کم آبی

کمر درد

جراحی دیسک کمر

اگر این اقدامات موثر واقع نشد، ممکن است جراحی لازم باشد.

روش های مختلفی از جراحی وجود دارد که می تواند به دیسک خشک شده کمک کند. این که دقیقا کدام روش برای شما انتخاب شود وابسته به نظر پزشک می باشد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فیوژن: در طی این روش جراح مهره های اطراف دیسک خشک شده را به هم می پیوندد. این کار به تثبیت کمر و جلوگیری از حرکتی که می تواند درد یا ناراحتی را بدتر کند، کمک می کند.

رفع فشار: جراح استخوان اضافی یا مواد دیسکی را که از جای خود خارج شده است خارج می کند تا فضای بیشتری برای اعصاب نخاعی ایجاد کند.

اصلاح: جراح برای اصلاح انحنای غیرطبیعی ستون فقرات، در صورت وجود، تعمیرات لازم را انجام خواهد داد. این کار می تواند به تسکین درد و افزایش دامنه حرکتی کمک کند.

ایمپلنت: دیسک ‌های مصنوعی یا اسپیسرها را می‌ توان در بین مهره‌ ها قرار داد تا از سایش ا استخوان ‌های کم آب جلوگیری کند.

فردی که در نظر دارد جراحی را انجام دهد باید یک متخصص ستون فقرات را پیدا کند که بتواند گزینه هایی را که برای وضعیت او مناسب است ارائه دهد. بسیار مهم است که پزشک شما دارای تخصص کافی در این زمینه باشد و بتواند به خوبی شما را با انواع روش های درمانی آشنا کند.

بیشتر بخوانید: هزینه و تعرفه های عمل جراحی دیسک کمر

چگونگی جلوگیری از کم آبی دیسک کمر

برخی کارها وجود دارند که با انجام آن ها شما می توانید از خشک دیسک و مهره های کمری جلوگیری کنید. انجام اقداماتی برای جلوگیری از خشک شدن و تحلیل رفتن دیسک ضروری است:

هیدراته بمانید: ننوشیدن آب کافی در هر روز باعث می شود بدن عملکرد کمتری داشته باشد و این قابلیت را نخواهد داشت که آب کافی در دیسک ها را حفظ کند.

سیگار نکشید: استفاده از سیگار می‌تواند مستقیماً روی دیسک‌های پشتی تأثیر بگذارد و میزان تخریب دیسک را افزایش دهد.

وزن مناسب را حفظ کنید: اضافه وزن یا چاقی بیش از حد فشاری غیر طبیعی بر پشت و ستون فقرات وارد می کند که می تواند سبب خشک شدن و پوسیدگی دیسک های بین مهره ای شود.

به طور منظم ورزش کنید: شرکت در تمرینات ورزشی و انجام حرکات کششی به طور منظم می تواند استخوان ها و ماهیچه ها را تقویت کند و دامنه حرکتی خوبی در پشت ایجاد کند. به این منظور اگر نمی دانید که دقیقا چه حرکاتی برایتان مفید است می توانید از پزشک یا فیزیوتراپیست خود بخواهید تا در این زمینه شما را راهنمایی کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را کم آبی دیسک کمر و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا نماییم. همان طور که مطالعه کردید یک کم آبی ساده می تواند عوارض هایی متعددی را به همراه داشته باشید و مشکلات بسیاری را ایجاد کند که تنها با جراحی قابل درمان است.

بنابراین توصیه می کنیم نسبت به مصرف آب کافی حتما دقت داشته باشید و حواستان باشد که در طول روز به میزان مناسب آب مصرف می کنید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد در صورتی که تجربه ای در این زمینه دارید که می تواند برای سایرین مفید باشد در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

منظور از آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟ چه چیزی سبب می شود تا کودکان به درد در ناحیه کمری دچار می شوند؟ آیا به کمک روش های خانگی می توان کمر درد در کودکان در سنین مختلف را درمان کرد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری در خصوص آسیب دیدگی مهره ها در کودکان صحبت کنیم، بنابراین اگر احساس می کنید علائم این نوع درد در کودکتان وجود دارد توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

آناتومی نخاع

مهره های کمر

آنانومی مهره های کمر

برای درک اینکه چگونه و چرا آسیب های مهره های کمر اثرات متفاوتی بر روی قسمت های مختلف بدن دارند، درک آناتومی ناحیه کمری و نخاع برای شما می تواند مفید باشد. طناب نخاعی به بخش هایی تقسیم می شود که با استخوان های مجاور ستون فقرات مطابقت دارد، که شامل موارد زیر می باشد:

  • ستون فقرات ابتدایی (ناحیه گردن)
  • قفسه سینه (پشت میانی)
  • کمر (کمر)
  • ساکروم (پایه ستون فقرات)

به صورت کلی هرچه آسیب وارد شده به نخاع کودک مربوط به بخش های بالاتر باشد، صدمات ناشی از آن بیشتر است. البته این مورد را هم باید در نظر داشت که سیستم بدنی کودکان بسیار ضعیف می باشد، بنابراین حتی هر نوع آسیب های جزئی و صدمات کوچیک نیز به ناحیه کمری، عوارض جدی به دنبال دارد و لازم است که برای درمان هرچه سریع تر نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

انواع آسیب های مهره های کمر کودکان

از آنجایی که بخش نخاعی نقش اساسی در بدن ایفا می کند، هرگونه آسیب احتمال آسیب گسترده و جدی را دارد. آسیب های نخاعی می تواند به صورت زیر رخ دهد:

  • کبودی، کوفتگی، ورم (هیچ نوع پارگی به دنبال نخواهد داشت)
  • پارگی جزئی
  • پارگی کامل

علاوه بر این، آسیب های نخاعی می توانند در دسته موارد زیر نیز قرار بگیرند:

  • نقص، تنها باعث از دست دادن جزئی احساس و حرکت در زیر سطح آسیب می شود
  • از دست دادن حس، باعث از دست دادن کامل حس و عملکرد زیر سطح آسیب می شود

تمامی این موارد با علائم مخصوص به خود همراه می باشند که شایع ترین آن ها کمردرد در کودکان است، در صورتی که به موقع اقدامات لازم جهت درمان را انجام ندهید احتمالا علائم جدی تری را احساس خواهید کرد.

بیشتر بخوانید: شکستگی مهره کمر و درمان آن

علت آسیب نخاعی در کودکان چیست؟

همان طور که بیان کردیم، قدرت بدنی کودکان بسیار پایین است، بنابراین تقریباً هر نوع ضربه می تواند منجر به آسیب به نخاع کمری کودک شود. برخی از رایج ترین موقعیت های آسیب زا که کودکان تجربه می کنند عبارتند از:

  • پرت شدن از ارتفاع
  • تصادفات جاده ای با خودرو
  • آسیب های ورزشی
  • کودک آزاری یا سایر موارد خشونت

علائم آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟

کمر درد در کودکان

علائم آسیب دیدگی مهره ها در کودکان

میزان نشانه ها و علائم دقیقی که کودک شما تجربه می کند به درجه شدت و محل خاص آسیب دیدگی او بستگی دارد.

بلافاصله پس از ضربه، او ممکن است دچار شوک نخاعی شود؛ از دست دادن شدید احساس، حرکت عضلات و رفلکس های زیر سطح آسیب، تمامی این موارد این چنینی ناشی از تورم است. در مورد آسیب دیدگی های نخاعی خفیف (مانند کبودی)، شوک ستون فقرات می تواند طی چند روز آینده با کاهش تورم کاهش یابد و برخی یا تمام حس ها و عملکردها ممکن است به تدریج برگردند.

با این حال، زمانی که میزان آسیب دیدگی شدید تر باشد، علائم دیگر ظاهر می شوند. این موارد بسته به محل آسیب می تواند شامل یکی یا تمامی موارد زیر باشد:

  • ضعف عضلانی
  • از دست دادن جزئی یا کامل حرکت عضلات در قفسه سینه، بازوها یا پاها
  • مشکل تنفس
  • از دست دادن عملکرد روده و مثانه

به طور کلی، هر چه آسیب در پشت یا گردن بالاتر باشد، علائم گسترده تر خواهد بود. به عنوان مثال، اگر آسیب کودک شما در قسمت پایین ستون فقرات او باشد، ممکن است احساسات پاها، مثانه و روده‌های خود را از دست داده باشد (و کنترل آن را مختل کند). اگر آسیب های نخاعی او در ناحیه بالای گردن باشد، ممکن است نتواند دست‌ ها یا پاهایش را حرکت دهد یا به تنهایی نفس بکشد.

دقت داشته باشید که آسیب های نخاعی برای کودکان بسیار آزار دهنده است، زیرا دردی که در پی این آسیب ها می باشد فشار زیادی به دیگر بخش های بدن وارد می کند و قطعا تحمل این چنین درد هایی برای بچه ها دشوار است.

چگونگی تشخیص

در بسیاری از موارد، وسعت کامل آسیب نخاعی کودک فوراً مشخص نیست. به همین دلیل بسیار مهم است که در اسرع وقت تشخیص را از یک متخصص پزشکی واجد شرایط دریافت کنید.

عموما زمانی که شما با توجه به علائم کودک خود نزد پزشک مراجعه می کنید، در ابتدا یک معاینه بالینی از وضعیت او انجام می شود. پزشک تمامی بخش های کمری و ناحیه ستون فقرات را بررسی می کند تا تشخیص دهد وضعیت کودک در چه حدی می باشد.

در مرحله بعد، پزشکان ممکن است یک یا همه موارد زیر را تجویز کنند:

  • آزمایش خون
  • اشعه ایکس، عموما از دوز های کمی برای کودکان استفاده می شود، در حدی که بتوان عکس هایی از بخش هایی از کمر به دست آورد
  • تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، ترکیبی از آهنرباهای الکترومغناطیس، امواج فرکانس رادیویی و کامپیوترها که  تصاویر دو بعدی و سه بعدی از ستون فقرات و سایر ساختارهای بدن می گیرد.
  • اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ، یک روش غیر تهاجمی است که از تجهیزات اشعه ایکس و کامپیوترهای قدرتمند برای ایجاد تصاویر دقیق از ستون فقرات، نخاع و سایر اعضای بدن استفاده می کند.

درمان آسیب دیدگی مهره ها در کودکان چیست؟

درمان کمردرد کودکان

درمان آسیب های کمری کودکان

عموما نمی توان روش درمانی ثابتی را برای تمامی افراد تجویز کرد، برای مشخص کردن نوع روش درمانی کودکان باید مواردی را در نظر داشت که به شرح زیر می باشند:

  • نوع و محل آسیب نخاعی که فرزند شما متحمل شده است
  • میزان آسیب
  • میزان عوارضی که ممکن است ایجاد شود
  • تحمل فرزند شما برای داروها، رویه ها یا درمان های خاص
  • ترجیحات خانواده شما برای درمان

پس از بررسی تمامی موارد بالا، پزشک متخصص یکی از روش های درمانی زیر را برای کودک انتخاب می کند:

مصرف دارو

عموما اولین گزینه درمانی که تجویز می شود دارو است، البته نمی توان دارو را به عنوان یک گزینه درمانی در نظر داشت، عموما دارو ها به عنوان گزینه ای برای کنترل درد و پیشگیری برای ایجاد عوارض جدی تر می باشند.

همچنین اگر کودک شما به جهت حرکت کمر خود دچار مشکل باشد، می توان از دارو برای تسکین درد و افزایش قدرت حرکت استفاده کرد. اما تمامی داروهای مصرفی باید زیر نظر پزشک باشد، بنابراین از مصرف خودسرانه آن پرهیز کنید.

استفاده از کمپرس سرد و گرم

استفاده از کمپرس، خصوصا زمانی که کودک شما درد دارد، بگیکی از بهترین روش های درمانی ای است که می توانید استفاده کنید.

توصیه می کنیم روزی چند بار و هر بار برای ۲۰ دقیقه از این کمپرس استفاده کنید. به جهت انجام این کار چند تکه یخ را درون پارچه قرار دهید و روی کمر کودک بگذارید تا درد و التهاب آن کاهش یابد.

پس از چند روز استفاده از کمپرس سرد به سراغ کمپرس های گرم بروید، به این جهت هم می توانید از کیسه آب گرم استفاده کنید و هم یک حوله را داغ کنید و بر روی کمر قرار دهید. کمپرس گرم موجب خون رسانی بهتر به کمر می شود و به همین صورت درد کمر نیز کنترل می شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی برای کمردرد کودکان

فیزیوتراپی کودکان

بسیاری از کودکان زمانی که به آسیب های نخاعی دچار می شوند برای تکان دادن کمر خود و حرکات های کمری دچار مشکل می شوند‌. در این شرایط بهترین کار این است که نزد متخصص فیزیوتراپی مراجعه نمایید.

فیزیوتراپیست تمریناتی را به کودک شما ارائه می دهد که به کمک آن ها عضلات کمری و ستکن فقرات به خوبی تقویت می شود و کودک این امکان را خواهد داشت که بتواند قدرت خود را مجدد به دست آورد. بناربراین توصیه می کنیم حتما چند جلسه نزد فیزیوتراپ مراجعه نمایید.

جراحی مهره های کمر

گزینه آخری که پزشک از آن برای درمان مشکلات نخاعی استفاده می کند جراحی است. در طی جراحی قسمت های آسییب دیده به خوبی درمان و ترمیم می شود و به این صورت درد نخاعی به طور کامل حذف می شود. اما این که از کدام یک از روش های جراحی استفاده شود وابسته به این است که مشکلات کودک تا چه حدی باشد و تنها توسط جراح قابل تشخیص است.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با آسیب های نخاعی کودکان آشنا نماییم، در نظر داشته باشید که شما باید بلافاصله پس از مشاهده علائم اولیه اقدامات لازم جهت درمان را انجام دهید تا از بسیاری عوارض جلوگیری شود.

امیداواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با آسیب های نخاعی آشنا نماییم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

عفونت ستون فقرات

همه چیز درباره عفونت ستون فقرات

علت عفونت ستون فقرات چیست؟ چگونه می توان برای درمان عفونت های کمری اقدام کرد؟ آیا تنها راه درمان جراحی است؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد به صورت کامل در خصوص علت، علائم، چگونگی تشخیص و روش های درمان این عارضه صحبت خواهیم کرد. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

عفونت ستون فقرات چیست؟

عفونت ستون فقرات

عفونت استخوان های کمری

عفونت های ستون فقرات عفونت های باکتریایی یا قارچی هستند که در بخش های داخلی یا اطراف ستون فقرات شما رخ می دهد. آنها بسته به نوع عفونت ستون فقرات شما می توانند علائم مختلفی ایجاد کنند.

به عنوان مثال، اگر عفونت شما فضای بین قسمت‌ های ستون فقرات را که به عنوان مهره شناخته می‌شود، درگیر کند، ممکن است دچار مشکل در ادرار، کاهش وزن، تب و کمردرد شدید شوید. نمونه ای از چنین عفونتی دیسیت است. ‌

اگر احساس می کنید علائم عفونت ستون فقرات را دارید توصیه می کنیم هر چه سریع تر در این خصوص با فوق تخصص ستون فقرات صحبت کنید. عفونت جزو عارضه هایی می باشد که اگر به موقع و به درستی درمان نشود می تواند عوارض و بیماری های متعددی به همراه داشته باشد.

انواع عفونت ستون فقرات چیست؟

انواع عفونت های ستون فقرات عبارتند از:

استئومیلیت مهره ای: این عفونت ها اغلب در ستون فقرات کمری رخ می دهد و می تواند باعث درد در بازو یا پا، تب، کاهش وزن، اسپاسم عضلانی و مشکلات راه رفتن یا دست درد شود.

دیسکیت: این عفونت غیر معمول می تواند به خودی خود یا بعد از جراحی رخ دهد. علائم شامل درد با حرکت ستون فقرات، پخش شدن درد در نواحی مختلف بدن و تب و لرز است.

آبسه اپیدورال نخاعی: این نوع عفونت‌ ها که بیشتر در ناحیه کمر دیده می‌ شوند، می‌ توانند باعث ضعف، جوش‌ های پوستی، کمردرد، درد بازو یا پا، حساسیت ستون فقرات و مشکلات روده، مثانه و شکم شوند.

آمپیم ساب دورال نخاعی: این عفونت بسیار نادر است و معمولاً از عفونت در ناحیه دیگری سرچشمه می گیرد. می تواند باعث تب و درد بازو یا پا شود.

مننژیت: این عفونت با ایجاد تورم در بافت‌ های اطراف مغز و ستون فقرات، می‌ تواند به سرعت گسترش یابد و در صورت عدم درمان مناسب، عوارض شدیدی ایجاد کند.

آبسه طناب نخاعی: این عفونت به صورت داخلی در ستون فقرات ایجاد می شود و بسیار نادر است. می تواند باعث تب، کمردرد و کاهش عملکرد ستون فقرات شود.

عوامل خطر و علل عفونت ستون فقرات

هر اتفاقی که باکتری را وارد جریان خون کند یا سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند می تواند منجر به عفونت ستون فقرات شود. به عنوان مثال، کسانی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند (خواه به دنبال پیوند عضو یا برای درمان یک بیماری خود ایمنی) اغلب از عفونت های ثانویه رنج می برند. این مدل از عفونت ها می توانند خفیف مانند یک سرماخوردگی ساده یا بسیار جدی مانند استئومیلیت باشند.

علاوه بر این، اگر اخیراً تحت عمل جراحی ستون فقرات یا لگن قرار گرفته اید، خطر ابتلا به عفونت ستون فقرات به شدت افزایش می یابد. این موضوع به دو دلیل مطرح می شود.

مورد اول مربوط به وسایل است، اگر ابزار جراحی و وسایل پزشکی به درستی استریل نشوند، می‌توانند میکروب‌ ها را وارد بدن کنند. مورد دوم مربوط به بدن خودتان است، شبکه بتسون شما (شبکه ای از رگ های خونی) ورید های سینه را به ورید های لگن، مثانه و پروستات متصل می کند. اگر باکتری هر یک از این نواحی به شبکه نفوذ کند، ممکن است دچار عفونت ستون فقرات شوید.

البته از طریق شبکه باتسون، امکان عفونت های مثانه (عفونت مجاری ادراری) یا پروستات نیز وجود دارد و می توانند به ستون فقرات سرایت کنند. بنابراین خطر ابتلا به عفونت نخاعی ثانویه از عفونت ادراری ده برابر افزایش می یابد.

عفونت‌ هایی مانند ذات‌ الریه و سل نیز می‌توانند از ریه‌ها به ستون فقرات سرایت کنند. سایر بیماری هایی که خطر ابتلا به عفونت ستون فقرات را افزایش می دهند عبارتند از دیابت، سرطان، HIV و سوء تغذیه.

سایر رویدادهایی که خطر شما را افزایش می دهند عبارتند از مصرف داخل وریدی دارو، استفاده طولانی مدت از استروئیدها و ضربه به ستون فقرات.

علائم عفونت ستون فقرات چیست؟

کمر درد

علائم عفونت کمری

نشانه ها و علائم عفونت نخاع بسیار آهسته ایجاد می شود. برای مثال، ممکن است یک هفته طول بکشد تا متوجه شوید که سرماخورده اید. در مقابل، تشخیص عفونت های ستون فقرات بین 3 روز تا 3 ماه طول می کشد که به طور متوسط ​​یک ماه و نیم زمان لازم است تا بتوان تشخیص داد که آیا علائم مربوط به ستون فقرات است یا نه. علائم هشدار دهنده رایج عفونت ستون فقرات عبارت است از:

  • کمردرد یا سفتی گردن
  • تب، لرز یا از دست دادن اشتها
  • عرق شبانه
  • کمردردی که در شب بدتر می شود یا با استراحت از بین نمی رود
  • از دست دادن تحرک یا دامنه حرکتی
  • قرمزی یا گرمی در محل برش های جراحی یا روی سطح پوست
  • زخم های جراحی که چرکی هستند و یا پس از مدت طولانی همچنان سرباز هستند

اگر که شما هر کدام از علائم اشاره شده در بالا را دارید، بسیار مهم است که اسرع وقت نزد پزشک مراجعه کنید. در صورتی که شما درمان به موقع را انجام دهید به راحتی می توانید با مصرف چند دوره انتی بیوتیک درمان شوید.

اما اگر اقدامات لازم را انجام ندهید عوارض جدی تری برایتان ایجاد می شود، به طور مثال ۲۰ درصد از این عفونت ها کشنده هستند!

عفونت ستون فقرات چگونه تشخیص داده می شود؟

زمانی که شما نزد پزشک مراجعه می کنید در ابتدا سوالاتی در خصوص علائم هایی که دارید پرسیده می شود. پس از برای تشخیص دقیق تر به برخی آزمایش ها و عکس برداری ها نیاز است.

اگر هنوز در مراحل اولیه عفونت هستید، پزشک شما احتمالاً با عکس برداری با اشعه ایکس شروع می کند. اگرچه اشعه ایکس نمی تواند بافت نرم (مانند دیسک های ستون فقرات) را نشان دهد، اما می تواند زوال استخوان و کاهش ارتفاع دیسک را نشان دهد. (در این مورد، کاهش ارتفاع دیسک با کاهش مقدار فضای بین دو مهره نشان داده می شود.) برای به دست آوردن اطلاعاتی در مورد بافت نرم و سلامت استخوان، پزشک ممکن است معاینه شما را به MRI ارتقا دهد.

گزینه های آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت مهره های کمر ممکن است شامل بررسی تعداد گلبول های سفید یا نشانگرهای التهاب باشد. به طور خاص، این نشانگرها به عنوان نرخ رسوب گلبول های قرمز و پروتئین واکنشی شناخته میشوند.

عموما با توجه به اینکه این عفونت علائم خود را دیر نشان می دهد و مربوط به استخوان های مفصلی است، باید از روش های درمان پیشرفته تری استفاده کرد. به همین جهت مراجعه به دکتر اهمیت بسیاری دارد.

درمان عفونت دیسک کمر

درمان عفونت نخاعی

درمان عفونت نخاعی

این که چه گزینه درمانی برای شما استفاده شود، وابسته به این است که عفونت شما در چه مرحله ای قرار گرفته باشد.

آنتی بیوتیک درمانی و بریسینگ

برای درمان عفونت ستون فقرات، پزشک احتمالاً از ترکیبی از آنتی بیوتیک های داخل وریدی و بریس ها برای حمایت از ستون فقرات در هنگام بهبودی استفاده می کند. در اکثریت مواقع همین دو کار برای درمان عفونت کافی می باشد. اما اگر شدت عارضه شما بیشتر باشد باید به سراغ روش های درمانی دیگر برویم.

لامینکتومی

اگر عفونت دیسک کمری شما آبسه داشته باشد، جراح ممکن است نیاز به انجام لامینکتومی برای کاهش فشار روی نخاع شما داشته باشد. در طول لامینکتومی، پزشک قسمت پشتی مهره (یا لامینا) شما را برمی دارد تا فضای نخاع شما را افزایش دهد.

همچنین بخوانید: عوارض جراحی ستون فقرات چیست؟

فیوژن میانی کمری

در طول این روش درمانی، پزشک منبع عفونت را از ستون فقرات شما برمی دارد و سپس فیوژن ستون فقرات را انجام می دهد. با ورود به ستون فقرات از جلو (یا سمت قدامی)، جراح شما پیوند استخوانی را وارد می‌کند که به طور دائم دو مهره را برای حمایت به یکدیگر متصل می‌ کند.

کیفوپلاستی

اگر مهره‌ های شما بر اثر عفونت شکسته باشد، پزشک شما باید کیفوپلاستی یا عمل بزرگ کردن مهره‌ ها را انجام دهد. در طی این عمل، پزشک عفونت را از بین می برد و سیمان درجه پزشکی را به مهره فرو ریخته تزریق می کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با عفونت دیسک کمر و موارد مربوط به آن آشنا نماییم. در صورتی که احتیاج به راهنمایی بیشتر دارید و یا سوالی در ذهن شما باقی مانده است و ما فراموش کرده ایم تا به آن اشاره کنیم در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

انواع شکستگی مهره های ستون فقرات

انواع شکستگی مهره های ستون فقرات و چگونگی درمان

ستون فقرات جزو اصلی ترین بخش های اعضای بدن می باشد که اهمیت زیادی دارد. هر گونه آسیب به ستون فقرات  می تواند بر روی عملکرد دست، پا و گردن تاثیر گذار باشد و به همین منوال تمام زندگی فرد تحت تاثیر قرار می گیرد. انواع شکستگی مهره های ستون فقرات وجود دارد که هر یک از آن ها به نوعی مشکل ایجاد می کنند.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت جامع و کامل انواع این شکستگی ها را بررسی کنیم و بیان کنیم که چه روش های درمانی برای آن ها وجود دارد؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

چگونگی طبقه بندی شکستگی مهره های کمر

شکستگی فشاری مهره کمر

شکستگی مهره کمر بر اثر تصادف

برای طبقه بندی انواع شکستگی ها، پزشکان از مدل دنیس استفاده می کنند. در این مدل از طیقه بندی نواحی ستون فقرات به سه دسته عقب، وسط و جلو تقسیم می شود. در ادامه بیشتر در خصوص آن ها صحبت می کنیم:

ستون خارجی (جلویی)

این مدل شامل مهره ها جلویی یا همان بخش هایی که رو به بدن قرار دارند می شود. در نیمه جلویی بدنه مهره و دیسک بین مهره‌ای واقع شده است. در ناحیه جلوی این ستون یک رباط به نام رباط طولی جلویی قرار دارد.

ستون میانی

این ستون در نیمه پشتی و دیسک بین مهره ای قرار دارد، این بخش اهمیت بسیار زیادی در بدن دارد و نقش کلیدی در ستون فقرات اجرا می کند، همچنین در این ستون رباطی به نام رباط خلفی قرار دارد.

در صورتی که ستون میانی دچار آسیب شود، پایداری ستون فقرات از بین می رود و قابلیت تحمل وزن بدن را ندارد. اما اگر آسیب های وارد شده مربوط به قسمت های جلویی یا عقبی باشد و بخش میانی سالم مانده باشد همچنان می توان به حرکت هر چند دشوار ادامه داد.

دقت داشته باشید که در صورت آسیب به قسمت های میانی باید هرچه سریع تر برای درمان نزد بهترین متخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

ستون پشتی (عقبی)

تمامی مهره های عثبی ستون فقرات در این بخش قرار دارند که شامل پدیکول، لامینا، مفاصل فاست و زوائد خاری (‏قسمتی از ستون فقرات که با انگشتان دست نیز قابل لمس است) میشود‏.

این روند تقسیم بندی به پزشکان کمک می کنئ نت بهتر بتوانند وضعیت ستون فقرات را شناسایی کنند و روش های درمانی بهتری را ارئه داد. به طور مثال اگر آسیب وارد شده تنها بر قسمت های عقبی باشد، می توان فهمید که ستون فقرات همچنان دارای ثبات می باشد.

اما شکستگی هایی که مربوط به قسمت هایی جلویی یا میانی باشند، عوارض بیشتری را در پی دارند.

انواع شکستگی مهره های ستون فقرات

شکستگی مهره های کمر

انواع شکستگی مهره های کمر

همان طور که اشاره کردیم انواع مختلفی از شکستگی ها وجود دارد که پزشکان آن ها را دسته بندی کرده اند. در این مقاله تمامی آن ها را بررسی می کنیم.

علاوه بر سه دسته بندی که در خصوص آن ها صحبت کردیم؛ دو مورد دیگر وجود دارد که زمان شکستگی های ستون فقرات باید آن ها را بررسی کرد. این دو مورد شامل شکستگی های همراه با در رفتگی و شکستگی های بدون در رفتگی می باشد که در ادامه بیشتر در خصوص آن ها صحبت می کنیم.

شکستگی ستون فقرات همراه با در رفتگی

در ادامه به بررسی شکستگی هایی می پردازیم که در آن ها مهره های کمر به طور قابل توجهی جابجا می شوند. در بالا در خصوص وضعیت های طبقه بندی مهره های کمر صحبت کردیم.

به طور کلی هنگام در رفتگی، تمامی سه بخش اشاره شده تحت تاثیر قرار میگیرد. این شکستگی ها شامل:

1.شکستگی کمپرشن

این نوع از شکستگی بیشتر در بیماران دیده شده است که به بیماری هایی مثل پوکی استخوان یا سرطان استخوان دچار هستند. این شکستگی زمانی ایجاد می شود که یک نیروی خارجی شدید به مهره های کمر وارد شود و مهره ها توانایی مقابله با آن را نداشته باشند. در چنین شرایطی شکستگی کمپرشن رخ می دهد.

2.شکستگی انفجاری

این نوع از از شکستگی زمانی رخ می دهد که مهره های صدمه شدید و ناگهانی ببینند، بر خلاف شکستگی های کمپرشن، در این مدا شکستگی در چندین قسمت رخ می دهد. همچنین باتوجه به این که بیشتر مهره ها خرد می شوند، بنابراین قطعات آن ها پخش و آسیب بسیاری به ستون فقرات وارد می شود.

با توجه به این توضیحات، در این مدل از شکستگی ها وضعیت بیمار بدتر می شود و باید سریعا تحت درمان قرار بگیرید.

3.شکستگی ستون فقرات فلکشن دیستراکشن

طبق تجربیات ما، بیشتر مراجعین کلینیک خانه درد که به این شکستگی دچار بودند، در حین تصادفات رانندگی آسیب دیده اند. زمانی که در تصادف ها بدن به سمت جلو کشیده می شود، در این حالت این آسیب رخ می دهد.

با این که ستون فقرات قابلیت خم شدگی به جهات مختلف را دارد، اما اگر این حرکت به طور ناگهانی و با سرعت بالا باشد، میزان فشار افزایش می یابد و شکستگی رخ می دهد.

عموم این شکستگی ها در ستون پشتی و میانی کمر رخ می دهد و باید سریعا درمان شود.

همچنین بخوانید: دستگاه تراکشن ستون فقرات چیست؟

شکستگی های بدون در رفتگی

در شکستگی های بدون در رفتگی، علی رغم اینکه آسیب به مهره های کمر وارد می شود، اما میزان آن به حدی نیست که استخوان یا مهره ها از جای خود خارج شوند. در حالت ستون فقرات همچنان می تواند وزن بدن را تحمل کند و بیمار درد چندانی نخواهد داشت.

اما در صورتی که شما به موقع برای درمان این نوع از آسیب ها اقدام نکنید، وضعیت بدتر می شود، یعنی میزان شکستگی پیشرفت می کند و آسیب های جدی تری وارد می شود. از نمونه این آسیب ها می توان به تغییر در شکل در ستون فقرات اشاره کرد.

خوشبختانه درمان برای نوع از شکستگی بسیار راحت تر است و روند بهبودی شما سریع تر طی می‌شود.

جابجایی مهره های کمر

جابجایی مهره های ستون فقرات زمانی اتفاق می افتد که رباط ها و یا ذیسک های متصل کننده دچار آسیب می شوند و در نهایت استخوان های مهره از محل اصلی خود جدا می شوند. این حالت در زمان هایی اتفاق می افتد که شما حرکت های ناگهانی رو به جلو داشته باشید. معمولا در این روش برای درمان به عمل جراحی نیاز است.

انواع شکستگی های مهره کمر

انواع شکستگی های مهره کمر

شکستگی ستون فقرات دارای انواع مختلفی می باشد که معمولا شامل شکستگی فشاری، شکستگی ناشی از خم شدن، در رفتن مهره ها و … می باشد. در این هر یک از این شکستگی ها نوع ایجاد آسیب نیز متفاوت است که در ادامه آن ها را توضیح داده ایم.

شکستگی مهره کمر می ‌تواند به چندین نوع تقسیم شود، از جمله:

  • شکستگی خطی: در این نوع شکستگی، مهره کمر در یک خط عمود بر طول آن شکسته می‌ شود.
  • شکستگی تقاطع: در این نوع شکستگی، دو قسمت از مهره کمر به صورت تقاطع با یکدیگر شکسته می ‌شوند.
  • شکستگی چند قسمتی: در این نوع شکستگی، مهره کمر به بخش ‌های مختلف و در نقاط مختلف از طول آن شکسته می ‌شود.
  • شکستگی فشاری: در این نوع شکستگی، فشار زائده بر روی مهره کمر باعث شکستگی آن می‌ شود.
  • شکستگی استروس: در این نوع شکستگی، استروس (ضایعات) در ساختار استخوان به وجود می ‌آید و منجر به ضعف و سپس شکستگی استخوان می شوند.

علائم و نشانه های آسیب دیدگی مهره کمر

آیا شکستگی مهره کمر خوب می شود

علائم شکستگی مهره کمر

اصلی ترین نشانه ای که می تواند مربوط به شکستگی مهره کمر باشد بروز درد ناگهانی کمر است، البته که هر دردی را نمی توان به این موضوع ربط داد، اگر شما می دانید که به کمرتان فشار بسیاری وارد شده است و یا در معرض پوکی استخوان هستد، در صورتی که درد کمرتان بیشتر از چند روز طول کشید باید برای آن نگران شوید و این احتمال را بدهید که مهره های کمرتان آسیب وارد شده است.

علائم آسیب دیدگی مهره کمر

علائم آسیب دیدگی مهره کمر

نشانه های شکستگی مهره های کمر وابسته به نوع شکستگی متفاوت است، همچنین در نظر داشته باشید که لزوما همیشه شکستگی ستون فقرات همراه با درد نیست. گاهی ممکن است شما حتی درد نداشته باشید اما به شکستگی مهره های کمر دچار باشید و لازم است برای درمان نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

اما در اکثر موارد شما درد ناگهانی و یکباره ای را در اطراف ستون فقرات احساس می کنید. همچنین ممکن است با ورم در اطراف ناحیه ستون فقرات نیز روبرو شوید. جدا از این موضوع اگر شکستگی مهره های کمر موجب فشار به یک عصب یا کانال نخاعی شده باشد، احتمالا علائم زیر را نیز احساس خواهید کرد:

  • ضعف در دست و پاها
  • بی حسی دست و پاها
  • دردی که به سمت دست یا پاها کشیده می شود
  • مشکل در راه رفتن یا حرکت
  • مشکلات در ادرار یا مدفوع
  • فلح (در مواردی نادر)

دیگر علائم شکستگی مهره کمر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد شدید: در صورتی که مهره کمر شکسته باشد، درد شدید و حاد در ناحیه پشتی بخصوص در نزدیکی محل شکستگی احساس می ‌شود.

تورم و تغییر رنگ پوست: شکستگی مهره کمر همچنین می‌تواند منجر به تورم و تغییر رنگ پوست در ناحیه آسیب دیده شود.

سختی حرکت: افراد با شکستگی مهره کمر علاوه بر درد، دچار سختی حرکت و افزایش ناتوانایی در انجام فعالیت‌های روزانه خود هستند.

تحلیل عضلات: به دلایل فعال نبودن عضلات پشت، افزایش لطافت عضلات و تحلیل آن‌ ها ناشي از كاهش فعاليت آن‌ ها است.

دلایل شکستگی مهره کمر

انواع شکستگی ستون فقرات

·        پوکی استخوان: علت شکستگی مهره کمر در سالمندان

پوکی استخوان یکی از بیماری هایی است که مربوط به استخوان ها است، روند این بیماری به این صورت است که تراکم استخوان ها کاهش پیدا می کند و در نتیجه آن استخوان های به این حالت دچار می شوند که با کوچک ترین ضربه دچار شکستگی شوند.

بیماری پوکی استخوان در زنان به خصوص زنانی که سن یائسگی می رسند بیشتر دیده می شود، در مردان نیز بیشتر افراد مسن و یا کسانی که برای مدت طولانی دارو های استرونیدی مصرف کرده اند وجود دارد.

همچنین پیشنهاد می شود مقاله علل و علائم ساییدگی مهره کمر | راه های درمان را بخوانید!

·        ضرب دیدگی :شکستگی مهره کمر بر اثر تصادف

شاید برایتان عجیب باشد اما باید بدانید اگر به کمر شما ضربه های شدید وارد شود مهره های شما شکسته می شوند، البته باید درجه ضربه ای که به کمر وارد می شود زیاد باشد که در این حد آسیب ببیند، مثلا در سقوط از ارتفاع و یا تصادف های رانندگی این امکان وجود دارد.

·        شکستگی پاتولوژیک

حتما در اطرافتان دیده اید که برخی به دلیل داشتن بیماری دچار شکستگی استخوان شده اند؛ بیماری این افراد به گونه ای می باشد که مهره های کمر را تحت تاثیر داده است و زمنیه را برای شکستگی استخوان فراهم کرده.

در بیشتر موارد این نوع از شکستگی به دلیل ایجاد شدن بافت سرطانی در دیگر قسمت های بدن مثل: پروستات، ریه ها و پستان به مهره های کمر منتقل می شود.

دیگر دلایل شکستن استخوان های کمر:

مصدومیت های شدید در ورزش، تصادف با ماشین و یا موتور سیکلت، در رفتن مهره های کمر، بلند کردن یک جسم سنگین، سرطان؛ زمین خوردگی و هرگونه کاری که موجب فشار به مهره های کمر شود…

چگونگی تشخیص شکستگی مهره های کمر

معمولا دو ازمایش برای تشخیص شکستگی مهره های کمر و عوارض ناشی از آن وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:

  • تست مغز و اعصاب

این تست به جهت بررسی و ارزیابی وضعیت عصبی بیمار انجام می شود، که شامل ارزیابی حرکت اندام ها، توانایی راه رفتن، واکنش اندام های عصبی و … می باشد. هدف از انجام این تست بررسی آسیب های احتمالی برای مغز و ریشه های عصبی در ستون فقرات می باشد.

  • تصویربرداری از مغز

یکی دیگر از روش های تشخیص عوارض ناشی از شکستگی مهره های ستون فقرات تصویربرداری از مغز می باشد؛ که با روش های مثل سی تی اسکن، اشعه ایکس و ام ار ای قابل انجام است.

راه های تشخیص شکستگی مهره های کمر

عکس برداری از مهره های کمر

تشخیص شکستگی مهره های کمر چگونه انجام می شود

وضعیت خود را بررسی کنید و اگر احساس کردید درد کمر شما غیر طبیعی است و یا می دانید که به مهره های کمر آسیب رسیده است باید سریعا برای تشخیص آن به پزشک مراجعه کنید. پزشک عملکرد ستون فقرات شما را بررسی می کنید و احتمالا از شما می خواهد کار های زیر را انجام دهید.

  • عکس برداری به وسیله اشعه ایکس
  • سی تی اسکن
  • تصویری برای به کمک ام آر آی

معمولا دو ازمایش برای تشخیص شکستگی مهره های کمر و عوارض ناشی از آن وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:

  • تست مغز و اعصاب

این تست به جهت بررسی و ارزیابی وضعیت عصبی بیمار انجام می شود، که شامل ارزیابی حرکت اندام ها، توانایی راه رفتن، واکنش اندام های عصبی و … می باشد. هدف از انجام این تست بررسی آسیب های احتمالی برای مغز و ریشه های عصبی در ستون فقرات می باشد.

  • تصویربرداری از مغز

یکی دیگر از روش های تشخیص عوارض ناشی از شکستگی مهره های ستون فقرات تصویربرداری از مغز می باشد؛ که با روش های مثل سی تی اسکن، اشعه ایکس و ام ار ای قابل انجام است.

روش های درمان شکستگی مهره های کمر

بریس برای کمر

بریس های کمری

برای انتخاب روش درمانی، در ابتدا باید نوع شکستگی مشخص شود. عموما به کمک عکس برداری از ستون فقرات و یک معاینه بالینی می توان وضعیت شکستگی را بررسی کرد.

پس از آن با توجه به سن، وضعیت بدنی، نوع شکستگی و نظر پزشک از یکی از روش های زیر برای شما استفاده می شود:

استفاده از بریس

بریس جزو روش های درمان غیر جراحی دیسک کمر است، که از آن برای محکم کردن ستون فقرات در جای خود استفاده می کنند. این وسیله شبیه به همان به مچ بند یا گردن بند می باشد، با این تفاوت که برای ستون فقرات استفاده می شود.

البته شما تنها در شرایطی می توانید از این وسیله استفاده کنید که دچار در رفتگی مهره های کمر نشده باشد وآسیب شما به نوعی جزئی باشد.

اوزون تراپی

در این روش از یک سوزن باریک و بلند استفاده می شود و می توان گفت جزو روش های غیر تهاجمی می باشد. استفاده از ازون تراپی باعث می شود تا بدن تحریک شده و واکنش هایی جهت بازسازی و ترمیم آسیب دیدگی در بدن صورت گیرد که می تواند در درمان شکستگی مهره های کمر بسیار موثر باشد.

فیزیوتراپی

دوره های توان بخشی فیزیوتراپی به شما کمک می کند تا قدرت عضلات را حفظ کنید و این گونه برای استفاده از کمر دچار مشکل نمی شوید. این که چه روش ها و حرکات اصلاحی برای شما استفاده شود وابسته به این است که میزان آسیب دیدگی شما تا چه حدی می باشد.

به طور کلی هر چقدرآسیب وارد شده به شما شدید تر باشد، لازم است تا دوره های طولانی تری را شرکت کنید. اما دقت داشته باشید که حتما ارزش انجام را دارد زیر فیزیورتاپی یک روش درمانی عالی می باشد.

جراحی شکستگی مهره های کمر

در برخی موارد تنها روش درمانی که می توان برای مهره های کمر استفاده کرد جراحی می باشد، عموما از دو روش جراحی می توان استفاده که شامل ورتبروپلاستی و کیفوپلاستی می باشند.

ورتبروپلاستی درد شما را از بین می برد و به تثبیت استخوان های کمر کمک می کند. طی این روش درمانی به طور مستقیم ویسکوزیته یا سیمان در مورد شکسته تزریق می گردد تا فاصله و فضای خالی پر شود.

در کیفوپلاستی نیز مطابق روش قبل ار روش های غیر تهاجمی استفاده می شود. این روش استخوان را در سر جای خود قرار می دهد و به این طریق درد بیمار از بین می رود.

همچنین بخوانید: آشنایی با انواع جراحی ستون فقرات

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. در صورت مشاهده علائم فوق با کلینیک خانه درد تماس بگیرید، بهترین متخصصان ارتوپد و ستون فقرات در کلینیک ما با روش های غیر جراحی و در شرایط ضروری از عمل جراحی برای درمان انواع درد های شما آماده خدمات رسانی می باشند.

سخن آخر

در این مطلب تلاش کردیم تا شما را با انواع شکستگی مهره های ستون فقرات آشنا نماییم و در انتها رایح ترین روش های درمانی را توضیح دادیم. دقت داشته باشید که فرقی نمی کند شکستگی شما در کدام دسته قرار دارد، مسئله قابل اهمیت این است که سریعا برای درمان اقدام کنید تا عوارض جدی تری برای شما ایجاد نشود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت احتیاج به راهنمایی بیشتر و یا هرگونه سوال در بخش نظرات با ما در ارتباط باشید.