علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر

آیا درد لگن بعد از عمل دیسک کمر طبیعی است؟

جراحی دیسک کمر جزو عمل هایی می باشد که سوالات بسیاری در خصوص آن وجود دارد، مخصوصا اگر جراحی شما به صورت باز انجام شده باشد، احتمال بروز برخی آسیب ها بعد از عمل وجود دارد، یکی از این آسیب ها درد لگن می باشد؛ این درد می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، اما سوالی که در خصوص آن ایجاد می شود این است که علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر چیست و چکونه می توان آن را درمان کرد؟

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این موضوع صحبت کنیم و انواع دلایل بروز این درد را برای شما آورده ایم و در آخر توضیح داده ایم که چگونه می توان علائم آن را از بین برد.

بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان جراحی دیسک کمر انجام داده اید و به درد لگن دچار هستید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر

در ابتدا توجه داشته باشید که گاهی درد لگن شما مربوط به آسیبی جدی نمی باشد، مخصوصا اگر جراحی باز را نزد فوق تخصص ستون فقرات انجام داده باشید، داشتن مقداری درد پس از جراحی طبیعی می باشد و به مرور زمان به خودی خود از بین می رود.

اما اگر درد شما طولانی شده است و برایتان ناراحت کننده است، باید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

تشخیص اشتباه

یک احتمال این است که منبع اصلی درد شما دقیقاً مشخص نشده باشد. همچنین ممکن است یک منبع درد دیگری از ناراحتی شما وجود داشته باشد که در تشخیص اولیه شما پزشک آن را متوجه نشده باشد. به دلیل نزدیکی باسن به پایین ستون فقرات، این امکان وجود دارد که شما در قسمت هایی که باسن خود را نگه می دارند مشکل داشته باشید. همچنین ممکن است دچار کشیدگی عضله لگن یا حتی عفونت در ناحیه لگن خود شده باشید.

همچنین بخوانید: علت پا درد بعد از عمل دیسک کمر + درمان

تحریک عضله پیریفورمیس

عضله پیریفورمیس در نزدیکی عصب سیاتیک قرار دارد که اغلب توسط فتق دیسک تحریک می شود . در برخی موارد این عضله نیز تحریک می شود. این عارضه گاهی اوقات در طول جراحی دیسککتومی اتفاق می افتد، اگرچه ممکن است بعد از جراحی نیز مشکلی ایجاد کند. در صورتی که این موضوع رخ دهد، ممکن است دردی داشته باشید که تا زمانی که عضله تحریک شده از بین برود، به ناحیه لگن گسترش می یابد. پزشک شما ممکن است پس از جراحی دیسک ستون فقرات، اسکن MRI را برای تأیید اینکه این عضله واقعاً تحریک شده است، درخواست کند.

تحریک طولانی مدت عصب سیاتیک

عصب سیاتیک گاهی اوقات پس از دیسککتومی همچنان تحریک می شود تا جایی که علائم طولانی مدت تجربه می شود. از آنجایی که این عصب از پایه ستون فقرات شروع می ‌شود و به سمت پایین حرکت می ‌کند، ناراحتی می ‌تواند به هر نقطه از مسیر عصب گسترش یابد، که  شامل لگن شما نیز باشد. در این مورد، علائم احتمالاً شامل بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن است که تا باسن گسترش می یابد. در صورتی که شما در کنار درد هر یک از این علائم را داشته باشید احتمالا به این معنا است که درد شما به دلیل تحریک شدن عصب سیاتیک می باشد.

عضلات ضعیف شده توسط جراحی

همچنین ممکن است عضلات پشتیبان باسن و ستون فقرات شما در حین یا بلافاصله پس از جراحی ضعیف شوند. اگر بعد از جراحی خیلی فعال نباشید، ممکن است این اتفاق بیفتد. پس از دیسککتومی یا حتی میکرودیسککتومی با حداقل تهاجم، شما نباید تمامی فعالیت های خود را محدود کنید. با این حال، بسیار مهم است که با یک فیزیوتراپیست برای تقویت عضلاتی که از ستون فقرات و باسن شما حمایت می کنند، کار کنید.

استراحت بیش از حد

یکی دیگر از احتمالات این است که استراحت بیش از حد پس از جراحی داشته اید که در این صورت ممکن است عضلات نزدیک یا اطراف باسن شما را ضعیف کند. در این حالت، زمانی که شروع به بلند شدن و دور زدن کنید، ناراحتی باید از بین برود و درد شما بهبود یابد.

همچنین بخوانید: کمربند طبی بعد از عمل دیسک کمر چه کاربردی دارد؟

چگونگی کنترل درد

روش هایی که برای درمان و کنترل علائم درد وجود دارد در ابتدا وابسته به این است که علت درد شما چه می باشد، اگر علت مربوط به آسیب های جدی باشد، در این صورت لازم است که علت شناسایی و رفع شود در این صورت درد شما نیز از بین می رود.

اما اگر درد شما مربوط به مشکلات جدی نباشد، می توانید با کمک برخی از روش ها به درمان آن کمک کنید. این روش ها عبارت است از:

فیزیوتراپی

شما می توانید به کلینیک های فیزیوتراپی مراجعه نمایید تا با توجه به وضعیت شما تمرین هایی متناسب با علائمی که دارید ارائه شود. به این صورت که هنگامی که معاینات لازم بر روی بیمار بطور کامل انجام شد، متخصص فیزیوتراپی می تواند نتایج حاصل از عمل جراحی را ارزیابی کرده و با توجه به فاکتورهای موثر بر مشکلات خاص کمر، از یک برنامه درمانی مناسب برای رفع مشکل بیمار استفاده کند.

روش های درمانی که به شما توصیه می شود معمولا شامل:

  • درمان های دستی جهت تغییر وضعیت لگن و بهبود حرکت مفاصل و بافت های نرم بدن
  • انجام تمرین های حرکتی تقویتی و انعطاف پذیری
  • آموزش به بیمار جهت نحوه مراقبت بعد از جراحی و مراقبت از وضعیت کمر
  • آموزش به بیمار برای انجام فعالیت های مختلف اعم از بلند کردن اشیا، چگونگی نشست و برخواست، نحوه صحیح خوابیدن و موارد این چنین تا حداقل میزان فشار به کمر و لگن وارد شود
  • کمک به بیمار جهت اجرای ایمن برنامه فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر به نحوی که بتواند سلامت کلی فرد را بهبود بخشد
  • استفاده از روش های سرما یا گرما درمانی و یا تحریک الکتریکی برای کاهش درد

انجام تمرین های حرکتی کششی

حرکات کششی برای بهبود مشکلات پس از جراحی بسیار موثر می باشند و این گونه احتمال مبتلا به فیبروز اپیدورال هم به حداقل می رسد. در اکثریت مواقع تشکیل بافت همبند حدود 6 تا 12 هفته پس از جراحی ایجاد می شود.

در این حالت اگر بیمار به صورت مرتب تمرینات ورزشی را انجام دهد می تواند تا حد بسیاری از ایجاد این عارضه جلوگیری کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر و چگونگی درمان آن آَشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید دلایل بروز این درد متنوع است، بنابراین برای درمان صحیح لازم است که در ابتدا تشخیص دقیق از آسیب انجام شود و پس از آن متناسب با علت بروز درد گزینه های درمانی لازم ارائه می شود؛ به همین جهت بسیار مهم است که شما نزد پزشک خود مراجعه کنید و درد را به حال خود رها نکنید.

همچنین برای مطالعه بیشتر می‌توانید مقاله درمان کمر درد را نیز مطالعه کنید تا انواع روش ها را در این زمینه یاد بگیرید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

گرفتگی کمر بعد از جراحی

علت گرفتگی کمر بعد از جراحی و چگونگی درمان

گرفتگی کمر بعد از جراحی یکی از عوارضی است که اغلب بیماران با آن روبرو می شوند، وابسته به جراحی که شما انجام داده اید این گرفتگی می تواند در قسمت های مختلفی از بدن ایجاد شود.

البته این مورد را در نظر داشته باشید که به طور مثال اگر پس از جراحی دیسک کمر شما به گرفتگی عضلات در ناحیه کمر یا باسن دچار شوید، به معنای ناموفق بودن جراحی نمی باشد، زیرا در بسیاری موارد اهداف مورد نظر برای عمل جراحی که می تواند شامل آزاد سازی و تثبیت فضای مورد نیاز برای بخش های آسیب دیده کمر است، تامین گردیده و عمل جراحی به صورت موفقیت آمیز انجام شده است.

بنابراین داشتن مقداری کمردرد و احساس گرفتگی پس از جراحی تا حدودی طبیعی است، اما چنانچه این درد بیشتر از حد مشخص شود، احتمالا نشان از یک مشکل می باشد و باید با مراجعه و تشخیص پرشک برای کنترل آن اقدام کنید.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به طور دقیق تر در خصوص گرفتگی عضلات کمر بعد از عمل جراحی صحبت کنیم و ببینیم که علت چیست و در زمان ایجاد چگونه می توان برای درمان آن اقدام کرد.

گرفتگی عضلات پس از جراحی باز دیسک کمر

خشکی کمر بعد از جراحی ستون فقرات

خشکی کمر بعد از جراحی دیسک کمر

در صورتی که شما جراحی دیسک کمر خود نزد فوق تخصص ستون فقرات را به صورت باز انجام داده باشید، احتمال گرفتگی عضلات بسیار بیشتر می شود. در این شرایط اگر این آسیب یک مشکل جدی نباشد، شما تنها برای مدتی احساس گرفتگی در ناحیه کمر خواهید داشت و پس از مدتی به خودی خود درمان می شود.

اما اگر گرفتگی کمر شما نشان از بروز یک آسیب و یا مشکلی در جراحی باشد، احتمالا در کنار آن باید علائم دیگری هم داشته باشید؛ این علائم معمولا شامل موارد زیر می باشد:

  • کمر درد مداوم یا مزمن پس از جراحی دیسک کمر
  • عارضه‌ های جدید ستون فقرات
  • احساس کمر درد در بالا یا پایین سطح درمان شده‌ ی ستون فقرات
  • محدود شدن توانایی حرکتی
  • طولانی شدن دوره نقاهت و باز نیافتن قدرت طبیعی
  • درد خفیف یا ملایم گردن، کمر و پشت بدن یا پاها
  • درد خنجری پایین تنه
  • حرکت نکردن مفصل
  • گرفتگی یا اسپاسم
  • اضطراب
  • افسردگی
  • وابستگی به داروهای تجویزی برای کنترل کمر درد

تشخیص گرفتگی کمر بعد از جراحی

تشخیص گرفتگی کمر بعد از جراحی

تشخیص گرفتگی کمر بعد از جراحی

با توجه به این که گرفتگی عضلات کمر لزوما به معنای مشکل در جراحی نمی باشد، بنابراین برای تشخیص علت، لازم است که حتما علائم و سابقه پزشکی هر بیمار به طور کامل بررسی شود تا از یک دوره درمانی مناسب و متناسب با آسیب استفاده شود.

بسیاری از جراحان برای تشخیص علت گرفتگی عضلات، در قدم اول از تست نوار عصب و عضله استفاده می کنند، پس از استفاده از این تست در صورت نیاز به سراغ تصاویر ام آر آی و سی تی اسکن می روند.

در تست نوار عصب عصله می توان عملکرد عضله و اعصاب را بررسی کرد، به همین دلیل یک گزینه مناسب برای بررسی علت کمردرد پس از جراحی دیسک کمر می باشد.

تحت فشار قرار گرفتن عصب (رادیکولوپاتی یا آسیب اعصاب)، آسیب‌ های عصبی محیطی و بیماری عضلانی از جمله عارضه‌ هایی هستند که معمولاً در این مرحله تشخیص داده می‌شوند. روند تشخیص معمولاً از دو بخش تست اعصاب (موسوم به “بررسی هدایت عصبی”) و دیگر آزمایش‌های عضلانی (موسوم به “الکترومیوگرافی یا عضله‌نگاری برقی”) تشکیل می ‌شود.

پزشک با استفاده از نتایج این تست می تواند به برخی دلایل گرفتگی عضلات پی ببرد، البته در نظر داشته باشید کلینیکی شما برای انجام تست به آن مراجعه می کنید بسیار مهم است، بنابراین حتما نزد مراکز معتبر مراجعه کنید تا اختلالی در انجام تست شما ایجاد نشود و اطمینان پیدا کنید که جواب تست به درستی انجام می شود.

چگونه می توان گرفتگی عضلات کمر پس از جراحی را کنترل کرد؟

فیزیوتراپی کمر

درمان گرفتگی کمر بعد از جراحی

این که چگونه می توان این موضوع را کنترل کرد، وابسته به این می باشد که علت گرفتگی عضلات کمر شما چیست. در ادامه رایج ترین روش های درمانی را برای شما آورده ایم؛ اما در نظر داشته باشید که ممکن است تمامی این روش ها برای شما مناسب نباشد و باید بهترین گزینه درمانی خود را متناسب با توصیه های پزشک انتخاب کنید.

تزریق اوزون

اوزون درمانی نوعی تزریق است که موجب تحریک و بازگشت جریان خون به بافت ها می شود و با فراهم کردن مواد لازم برای بافت ها سبب بازسازی و بهبود آن ها می شود.

این تزریق جزو روش های کم تهاجمی است که با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. معمولا عوارض دیده شده از آن بسیار نادر است و بیمار پس از یک روز می تواند فعالیت های عادی خود را انجام دهد. همچنین تزریق اوزون در 80درصد مواقع موفقیت آمیز می باشد و شما می توانید این اطمینان را داشته باشید که در صورت تجویز پزشک برایتان موفقیت آمیز خواهد بود.

فیزیوتراپی

گاهی گرفتگی عضلات کمر پس از جراحی مربوط به خشکی کمر و یا تغییراتی است که در طی جراحی ایجاد شده است. بنابراین در این شرایط مراجعه به کلینیک های فیزیوتراپی بسیار موثر می باشد.

دکتر فیزیوتراپی پس از بررسی و معاینه بیمار نتایج را بررسی می کند و عامل های تاثیرگذار برای مشکلات کمر بررسی می شود. پس از آن یک منحصر به فرد برای هر بیمار ارائه می شود که معمولا شامل موارد زیر می باشد:

  • درمان با دست (منوال تراپی)، برای مثال دستکاری ستون فقرات، به منظور افزایش توانایی حرکتی مفصل‌ها وبافت‌های نرم
  • نرمش‌های انعطاف‌پذیری و تقویتی خاص
  • آموزش در زمینه مراقبت بهتر از کمر بعد از جراحی دیسک کمر
  • آموزش روش صحیح بلند کردن اشیاء، خم شدن و نشستن برای انجام وظایف در محل کار و خانه و همچنین فراگیری حالت ‌های مناسب خوابیدن
  • مشاوره در زمینه تدوین برنامه فعالیت فیزیکی کارا و ایمن جهت افزایش سلامت کلی
  • بهره‌گیری از درمان ‌های سرد یا گرم یا تحریک الکتریکی برای تسکین کمر درد پس از عمل جراحی دیسک کمر

همچنین بخوانید: چه ورزش و فعالیت هایی برای دیسک کمر مضر است؟

ورزش کردن

یکی دیگر از کارهایی که برای درمان گرفتگی عضلات کمر پس از جراحی موثر می باشد ورزش کردن است، البته بهتر است قبل از انجام هرگونه حرکت ورزشی با پزشک خود مشورت داشته باشید تا اطمینان پیدا کنید که در این زمان ورزش برای شما عوارضی نخواهد داشت.

دو تمرین ورزشی که انجام آن ها برای شما موثر می باشد پیاده روی و شنا است، پیاده روی برای اتصال و جوش خوردن استخوانی ستون فقرات و رشد بهتر آن ها تاثیر بسیاری دارد.

شنا نیز جزو ورزش های بدون عوارضی است که علاوه بر تقویت کمر برای سوزاندن کالری نیز تاثیر بسیاری دارد. جدا از این دو مورد ورزش های کششی را هم به صورت مرتب انجام دهید تا دامنه حرکتی و انعطاف ستون فقرات افزایش یابد. در خصوص بهترین نرمش ها که برای شما تاثیر بسیاری دارد می توانید با مربی ورزش صحبت کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت گرفتگی کمر پس از جراحی و چگونگی کنترل آن آشنا کنیم. در آخر در نظر داشته باشید که دلایل بروز گرفتگی بسیار متنوعی می باشد و به جهت درمان صحیح لازم است که در ابتدا تشخیصی درست از این آسیب انجام شود. بنابراین اولین کاری که شما انجام می دهید باید مراجعه نزد پزشک باشد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

امپول اپیدورال برای دیسک کمر

عوارض و تاثیر امپول اپیدورال برای دیسک کمر

امپول اپیدورال جزو عمل های بسته و کم تهاجمی است که درد ناشی از التهاب های عصب های نخاعی را کاهش می دهد. این امپول را می توان برای گردن درد، بازو، پا و درد های کمری استفاده کرد. در این مطلب قصد داریم تا به بررسی امپول اپیدورال برای دیسک کمر بپردازیم و ببینیم که تزریق این امپول در ناحیه کمری چگونه است و در چه مواردی استفاده می شود.

از این امپول در ناحیه کمری زمانی استفاده می شود که التهابی در نتیجه فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی ایجاد شده باشد. در این شرایط تزریق در فضای اپیدوال یعنی ناحیه ای که مملو از چربی بین استخوان و کیسه ‌ی محافظ عصب‌ های نخاعی تزریق می شود.

میزان تسکین درد نیز وابسته به شرایط در افراد مختلف متفاوت است، برای برخی ممکن است بهبودی تا چند روز ادامه داشته باشد و یا برای گروهی دیگر تا چندین سال ادامه خواهد داشت. به طور کل هدف از انجام این تزریق در این است که درد بیمار به اندازه ای کم شود که بتواند فعالیت های معمول و روزانه خود را انجام دهد.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص این ترزیق که جزو درمان غیر جراحی دیسک کمر است صحبت کنیم و جزئیات مربوط به آن را بررسی کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان ملزم به استفاده از این آمپول هستید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

منظور تزریق استروئید در فضای اپیدورال چیست؟

امپول اپیدورال برای دیسک کمر

تزریق اپیدورال برای دیسک کمر

داروهایی که در فضای اپیدورال تزریق می‌شود، شامل کورتیکواستروئید (برای مثال تریامسینولون، متیل پردنیزولون و دگرامتازون) و دارو های بی ‌حسی (مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین) می‌ شود.

این دارو ها توسط فوق تخصص ستون فقرات به طور مستقیم درون فضای اپیدوال ستون فقرات (ناحیه میان مهره های استخوانی و کبسه ی محافظ دور نخاع و عصب نخاعی) تزریق می شود. استفاده از این دارو برای کم کردن التهاب بسیار موثر است، اما چنانچه دارو به طور مستقیم در ناحیه دردناک تزریق شود برای تسکین درد نیز موثر می باشد.

البته در نظر داشته باشید که این تزریق برای کوچک تر کردن فتق دیسک کاربردی ندارد و تنها با دور کردن پروتئین های عامل تورم بر روی عصب نخاعی تاثیر می گذارد.

در طی انجام این تزریق وابسته به برخی عوامل، درد برای چند روز تا چند سال تسکین می یابد و بیمار در این مدت این امکان را دارد که وضعیت ستون فقرات را با انجام طب فیزیکی ورزش درمانی بهبود دهد.

تزریق اپیدورال در چه مواردی کاربرد دارد؟

همان طور که در ابتدا اشاره کردیم این تزریق برای بیماران دارای کمردرد، گردن درد، بازو درد و درد سیاتیک پا مفید می باشد. در موارد زیر تزریق اپیدورال بسیار موثر می باشد:

تنگی کانال نخاعی: در صورت بروز این عارضه، ریشه های عصبی ناحیه کمری درگیر می شوند و بیمار در زمان راه رفتن در ناحیه کمر و پا احساس درد خواهد داشت.

اسپوندیلولیستزی: ضعف یا شکستگی بین فاست‌ های بالا و پایین مهره‌ ها. زمانی که مهره رو به جلو سر می‌خورد، به ریشه‌ های عصبی فشار می‌آورد و به درد دامن می‌ زند.

فتق دیسک: در این آسیب ماده ژلاتین در داخل دیسک برجسته می شود و یا از پارگی روی دیواره های دیسک بیرون می زند. در طی این آسیب بیمار علائمی مثل درد و ورم خواهد داشت.

ساییدگی دیسک: ساییدگی یا پیر شدن دیسک بین مهره‌ای، پارگی آنولوس، رشد خارهای استخوانی و از بین رفتن فضای دیسک را به دنبال دارد.

درد های سیاتیک: منظور از دردی است که در امتداد عصب سیاتیک در باسن و انتهای پا ایجاد می شود. این درد معمولا مربوط به فشردگی عصب مهره ی پنجم کمری یا عصب مهره اول خارجی است.

همچنین بخوانید: علل و روش های درمان درد سیاتیک

مراحل تزریق استروئید در فضای اپیدورال

اپیدورال برای دیسک کمر

امپول اپیدورال برای دیسک کمر

این تزریق بین 15 الی 45 دقیقه زمان می برد و پس از آن باید برای مدتی بیمار تحت نظر باشد و پس از گذشت این زمان مرخص می شوید. مراحل آن به شرح زیر می باشد:

آماده سازی بیمار

در ابتدا بیمار روی تخت رادیوگرافی قرار می گیرد، ناحیه کمری مورد نظر به صورت موضعی بی حس می شود تا میزان درد بیمار به حداقل برسد. دقت کنید که شما در حین تزریق کاملا هوشیار هستید و تنها ناحیه مورد نظر بی حس است.

وارد کردن سوزن با توجه به تصاویر فلوئوروسکوپی

جراح سوزن توخالی را از میان پوست عبور می دهد و در بین مهره و فضای اپیدورال وارد می کند، در این زمان پزشک حرکت سوزن را روی نمایشگر بررسی می کند تا مطمئن شود سوزن به طور دقیق وارد نقطه مورد نظر شده است.

داشتن کمی احساس ناراحتی عادی است، البته بیشتر بیماران فشار را بیشتر از درد احساس می کنند.

در ناحیه کمری جراح سوزن را کمی دورتر از خط میانی پشت بدن فرو می کند تا به کانال عصبی برسد. سپس ماده‌ی حاجب برای مشاهده‌ی محل جریان یافتن دارو تزریق می‌شود.

تزریق دارو

پس از اطمینان از درست بودن محل ورود سوزن، جراح داروی بی حسی و کورتیکواستروئید را در فضای اپیدورال دور ریشه‌ های عصبی تزریق می ‌کند و سپس سوزن را بیرون می ‌کشد. تزریق با توجه به محل درد برای طرف راست و چپ تکرار می شود.

دوران بهبود و مراقبت های بعد از آن

عوارض تزریق اپیدورال در کمر

مراقبتهای بعد از تزریق اپیدورال

اکثر بیماران می توانند بلافاصله پس از تزریق امپول اپیدورال برای دیسک کمر راه بروند. لازم است که مدت کوتاهی پس از تزریق شما تحت نظر باشید و پس از آن مرخص می شوید.

عوارض مربوط به آن کمتر ایجاد می شود، با این حال با توجه به امکان بروز بی حس و ضعف بهتر است برای یک روز یکی از نزدیکانتان در خانه کنارتان باشد.

معمولا بیماران می توانند پس از گذشت یک روز تمامی فعالیت های خود را از سر بگیرند، در صورت بروز درد استفاده از کبسه یخ بسیار موثر است.

اگر تپس از تزریق تسکین درد جزئی داشته باشید، احتمالا یک یا دو تزریق دیگر در مفاصل یک تا چهار هفته برای شما صورت میگیرد تا یک نتیجه مناسب به دست آید. مدت زمان ماندگاری تسکین درد از چند روز تا جند سال وابسته به افراد متفاوت است.

به جهت بررسی وضعیت بهتر است پس از مدتی از گذشتن تزریق نزد پزشک خود مراجعه کنید تا در صورت نیاز درمان فیزیوتراپی و طب فیزیکی شروع شود. در خصوص این که دقیقا چه زمانی باید مراجعه داشته باشید از پزشک خود سوال بپرسید.

سخن آخر

اگر بخواهیم در آخر خلاصه ای از این مطلب داشته باشیم، تزریق امپول اپیدورال برای دیسک کمر برای کاهش التهاب و درد موثر است. قبل از تزریق لازم است که پزشک سابقه بیماری و آلرژی به دارو ها را بررسی کنید و لازم است که مصرف دارو های رقیق کننده خون کاملا متوقف شود.

تزریق بین 15 تا 45 دقیقه طول می کشد و از بی حسی موضعی استفاده می شود، در صورت احساس درد می توانید از مسکن های ساده و یا کیسه ی یخ استفاده کنید. این که به چند تزریق دیگر پس از آن نیاز دارید در بیماران مختلف متفاوت است و چیزیست که توسط پزشک شما تعیین می شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با امپول اپیدورال برای دیسک کمر آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

دیسکوگرافی کمر

دیسکوگرافی کمر چیست؟ چه کاربردی دارد و چگونه انجام میشود؟

دیسکوگرافی کمر نوعی تزریق است که به کمک آن می توان یک ارزیابی از مشکلات کمر داشت. بیشترین کاربرد انجام این تزریق مربوط به قبل جراحی می باشد، به این صورت که با کمک این روش می توان تشخیصی از درد دیسک کمر به دست آورد.

همان طور که می دانید کمردرد جزو عارضه های شایعی است که اکثر افراد در طول زندگی خود با آن روبرو می شوند، درد کمر ممکن است وابسته به هر دلیلی باشد، در نتیجه برای پیدا کردن یک روش درمانی موثر، لازم است که تشخیص دقیقی از علت درد صورت گیرد.

در یا شرایط استفاده از دیسکوگرافی می تواند موثر باشد، دیسکوگرافی که به آن تست تحریک دیسک هم گفته می شود یک روش موثر به جهت تشخیص درد ناشی از دیسک آسیب دیده می باشد.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت دقیق تر به بررسی این روش بپردازیم و ببینیم که موارد کاربرد آن چیست و چگونه انجام می شود، بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان ملزم به انجام دیسکوگرافی کمر هستید و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

فرآیند دیسکوگرافی به چه صورت است؟

عکس دیسکوگرافی

دیسکوگرافی کمر چیست

با این که ممکن است هر یک از پزشکان فوق تخصص ستون فقرات از یک نوع روش استفاده کنند؛ اما معمولا فرایند کلی به صورت زیر است:

تاریخچه و آزمایش فیزیکی

در ابتدا یک پرستار یک تاریخچه از علائم شما و وضعیت جسمانیتان به دست می آورد، در این مرحله شما می توانید هر گونه سوالی که دارید از پرستار بپرسید تا با آرامش بیشتری ادامه مراحل را دنبال کنید.

سپس متخصص دیسکوگرافی با شما صحبت می کند تا آناتومی مربوط را بررسی کند و در خصوص جزئیات کار با شما صحبت می شود. در این جا اگر تمامی شرایط مناسب باشد تصمیم گرفته می شود تا ادامه مراحل طی شود.

اما ممکن است این سوال برایتان ایجاد شده باشد که در چه شرایطی دیسگوگرافی توصیه می شود؟ موارد زیر جزو زمان هایی است که پزشک استفاده از این عمل را توصی می کند:

  • پارگی دیسک کمر
  • بیماری دژنراتیو دیسک (DDD)
  • سندرم فاست
  • کمر درد دیسکوژنیک
  • فتق دیسک
  • فتق دیسک کمر
  • اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک (SI)

آماده سازی اولیه

اگر شما اجازه انجام این آزمایش را داده باشید، اگر به دارو های intra-procedural احتیاج باشد، تزریق داخل وریدی صورت می گیرد. معمولا هیچ نوع آرامش بخشی به بیمار داده نمی شود تا در خصوص واکنش هایی که ایجاد می شود یا احساسات تداخلی ایجاد نشود.

پس از آن شما باید روی یک میز تخصصی بنشینید که در اطراف آن اسعه ایکس قرار گرفته است. فضای دیسک شما در پشت کمر با قلم جوهر مشخص می شود و در نهایت بررسی می شود.

سپس کمر شما به طور کامل تمیز می شود و پارچه ای استریل بر روی آن قرار می گیرد. فلوئوروسکوپ نیز به صورت استریل پوشانده می‌ شود و متخصص دیسکوگراف یک لباس جراحی استریل می‌ پوشد.

همچنین بخوانید: هزینه و تعرفه های عمل جراحی دیسک کمر

تجویز بی حسی موضعی

این تزریق به این جهت انجام می شود که هسته ای از بافت پوست شما که تا سطح دیسک گسترش یافته است بی حس شود. در زمان بی حس شدن این بافت ها، یک سوزن به سمت دیسک هدایت می شود و تنها سطح خارجی آنالوس (حاشیه خارجی دیسک) را لمس می ‌کند.

با استفاده از این سوزن، یک سوزن بسیار کوچکتر به سمت قسمت مرکزی دیسک پیش می رود و در نهایت وارد می شود. در اکثر موارد این روند دردی به همراه ندارد، با این حال این موضوع وابسته به آستانه تحمل شما می باشد.

عمل دیسکوگرافی کمر معمولا در کمتر از یک ساعت انجام می شود، پس از آن در محل هایی که سوراخ های سوزنی ایجاد شده است تا چند روز درد خواهید داشت. در این زمان به جهت تسکین درد می توانید از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید.

همچنین قرار دادن کیسه یخ بر روی محل درد می تواند موثر باشد، اما در خصوص مصرف مسکن باید از پزشک خود سوال کنید که می توانید مصرف کنید یا نه.

تحت فشار قرار دادن دیسک ها

پس از وارد شدن تمامی سوزن ها، دیسک ها به نوبت تحت فشار قرار می گیرند، این فشار شامل تزریق مقداری مایع استریل (معمولاً ماده کنتراست (رنگ اشعه ایکس)) به مرکز دیسک است.

این مرحله مهم ترین قسمت این فرایند است و شما باید هرآنچه را که احساس می کنید به خوبی بیان کنید. معمولا احساسات شما یکی از سه موارد زیر می باشد:

  • هیچ احساسی ندارید
  • احساس فشار می ‌کنید
  • احساس درد می ‌کنید

البته پس از فشار دادن هر سطح با استفاده از یونیت فلوروسکوپی عکس گرفته می شود و سپس سوزن ها برداشته می شود. در نهایت یک سی تی به جهت مستندسازی ساختار داخلی دیسک به دست می آید و تمام.

به صورت کلی فراینند عمل دیسکوگرافی به همین صورت است و تنها در جرئیات ممکن است تغییراتی ایجاد شود.

همچنین بخوانید: چه ورزش و فعالیت هایی برای دیسک کمر مضر است؟

نتایج مورد انتظار

پس از انجام این عمل پزشک تصاویر و اطلاعاتی را که در زمان این فرایند داشتید را بررسی می کند تا به شما کمک کند منشا درد تشخیص داده شود، همچنین پزشکان از این تصاویر برای درمان بهتر و یا در جراحی استفاده می کنند.

البته تنها به این تصاویر اعتماد نمی شود، زیرا پاسخ های درد در حین دیسکوگرافی بسیار متفاوت است. بنابراین به طور معمول، نتایج دیسکوگرام با نتایج آزمایشات دیگر مانند ام آر آی یا سی تی اسکن و معاینه فیزیکی هنگام تعیین یک برنامه درمانی برای کمر درد ترکیب می ‌شود.

در خصوص بیماران نیز، شما در روز بعد می توانید تمامی فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید. با این حال وابسته به وضعیت بدنی ممکن است یک تا دو روز پس از دیسکوگرافی احساس درد داشته باشید. اگر درد شما ناراحت کننده است با پزشک خود تماس بگیرید، با توجه به علائمی که دارید پزشک به شما راهنمایی می کند چگونه درد خود را کاهش دهید.

خطرات و عوارض احتمالی دیسکوگرافی

تزریق به ستون فقرات

عوارض تزریق به ستون فقرات

اگرچه فرایند این عمل بسیار کم تهاجمی است، اما همانند هر آزمایش دیگری، متناسب با وضعیت بدنی شما ممکن است برای عوارض احتمالی ایجاد شود.

  • درد ستون فقرات نیز یک خطر نادر است.
  • ترسناک‌ ترین عارضه عفونت فضای دیسک است که درمان آن بسیار دشوار است. خوشبختانه، با استفاده از تکنیک ‌های بسیار سخت استریل، این یک عارضه بسیار غیر معمول است.
  • احتمال آسیب دیدگی ریشه عصب بسیار نادر است.

البته در صورتی که شما برای انجام این آزمایش نزد کلینیک های معتبری مراجعه کنید که از تکنیک های مدرن استفاده می شود، امکان ایجاد تمامی علائم بالا بسیار نادر می شود.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با دیسکوگرافی کمر و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پا درد پس از جراحی کمر

علت پا درد بعد از عمل دیسک کمر + درمان

جراحی ستون فقرات یکی از عمل هایی است که برای تنگی کانال نخاعی و یا فتق دیسک انجام می شود. اگرچه این عمل از گذشته تا کنون رایج بوده است، اما احتمال بروز عوارض پس از آن بسیار است و دوران نقاهت طولانی دارد. یکی از مشکلات مربوط به درد کمر یا پا پس از عمل است. برخی از بیماران که این جراحی را انجام داده اند از ما سوال می پرسند که برای برای درد پا بعد از عمل دیسک کمر چه باید کرد؟ در خصوص پاسخ به این سوال لازم است که در ابتدا علت درد مشخص شود.

دلایل مختلفی ممکن است منجر به درد پا پس از جراحی شود، برخی از این موارد جزئی هستند و به مرور زمان بهبود پیدا می کنند و برخی از دلایل مربوط به مشکل جدی می باشند که باید به صورت تخصصی بررسی شوند.

بنابراین نمی توان یک روش درمانی را برای همه استفاده کرد و لازم است که شما در ابتدا نزد جراح خود مراجعه کنید و علائم خود را بازگو کنید، در آنجا توضیحات لازم به شما ارائه می شود.

با این حال در این مطلب از کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا برخی از دلایل بروز درد پا بعد از دیسک کمر را بررسی کنیم و ببنیم که راهکار مناسب برای درمان این درد چیست. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این درد دچار شده اید و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دلایل درد پا پس از عمل دیسک کمر

پا درد و دیسک کمر

علت پا درد بعد از دیسک کمر

بهبود عصب پس از جراحی

فقط به این دلیل که مواد دیسک دیگر عصب را فشرده نمی کند به این معنی نیست که عصب آسیب دیده به طور خودکار بهبود می یابد، به خصوص اگر عصب برای چندین ماه یا بیشتر قبل از جراحی تحریک شده باشد. در این مورد، ممکن است تا زمانی که عصب به طور کامل بهبود یابد، درد طولانی مدت وجود داشته باشد.

با درد پا، عصب سیاتیک اغلب درگیر می شود. این بزرگترین عصب منفرد در بدن است و چندین عصب از آن منشعب شده و تا پاها ادامه می یابد. در این مورد، قسمت‌ های آسیب‌دیده عصب سیاتیک هنوز برای بهبودی کامل و بهبودی پس از جراحی به زمان نیاز دارند. به همین دلیل، ممکن است متوجه درد طولانی مدت ساق پا شوید، اما ممکن است به شدت آن چیزی که قبل از دیسککتومی احساس می کردید نباشد.

التهاب پس از جراحی

زمانی که شما این عمل را نزد فوق تخصص ستون فقرات انجام می دهید، ممکن است تا زمانی که بیهوشی از بین نرود، بلافاصله متوجه هیچ دردی نشوید اما پس از بین رفتن اثرات دارو درد شما شروع می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است به دلیل التهاب بافت پس از جراحی، حداقل یک پا را دچار ناراحتی کنید. این می تواند به این دلیل اتفاق بیفتد که تورم معمولاً در همان ناحیه ای است که عصب آسیب دیده قرار دارد، به ویژه در نزدیکی محل جراحی.

همچنین بخوانید: مراقبت های بعد از عمل دیسک کمر

اسپاسم عضلانی

با شروع مجدد فعالیت پس از دیسککتومی، ممکن است دچار اسپاسم عضلانی در اطراف ناحیه آسیب دیده یا در ناحیه کمر شوید که منجر به درد پا می شود. اگر قبل از جراحی به دلیل درد ناشی از دیسک به اندازه معمول فعال نبودید، ممکن است این اتفاق بیفتد. هنگامی که بعد از جراحی دوباره شروع به فعالیت می کنید، افزایش فعالیت ممکن است باعث اسپاسم عضلانی شود.

فتق دیسک ثانویه

در این شرایط دیسک برای دوم پاره می شود و مجدد فشار بر روی اعصاب وارد می شود. این اتفاق ممکن است هر زمان پس از جراحی رخ دهد، از علائم این عارضه دردی است که پس از جراحی از بین می رود اما پس از مدتی خود به خود برمی گردد.

آسیب عصب در حین جراحی

البته که این علت بسیار نادر است، زیرا ریشه های عصی بسیار محکم هستند و بعید است که با جراحی آسیب ببینند و جدا از این موضوع قطعا جراح به این موضوع واقف است، اما اگر شما برای جراحی نزد پزشکی ناوارد بروید و جراح شما مهارت کافی در این زمینه نداشته باشد ممکن است پس از جراحی چنین عوارضی در شما ایحاد شود.

بیشتر بخوانید: چه ورزش و فعالیت هایی برای دیسک کمر مضر است؟

تشکیل بافت اسکار

یکی از دلایل نادر دیگر مربوط به تشکیل بافت اسکار است. این عارضه پس از تمامی جراحی ها ممکن است رخ دهد، در صورت ایحاد تحرک ریشه های عصبی محدود می شود و شما در برخی نواحی همانند پا احساس درد خواهید داشت.

البته فیزیوتراپی در جلوگیری از ایجاد آن بسیار موثر است، این بافت فقط در 6 الی 12 هفته ایجاد می شود و با گذشت زمان نرم می شود. در صورتی که هیچ دلیل واضحی برای پادرد شما وجود ندارد ممکن است بافت اسکار در آن نقش داشته باشد.

همچنین بخوانید: آیا درد لگن بعد از عمل دیسک کمر طبیعی است؟

چگونگی درمان درد پا بعد از دیسک کمر

درمات پا درد

درمان پادرد پس از جراحی کمر

با توجه به این که درد پا آسیبی است که به دلیل اختلال در یک عضو دیگر ایجاد شده است، بسیار مهم است که تشخیص دقیقی از علت درد انجام شود. در ادامه برخی از روش های درمانی را برای شما آورده ایم. اما ممکن است این روش ها برای تمامی افراد مناسب نباشند. این روش ها شامل:

  • استفاده از الکتریسیته با شدت بسیار کم برای تحریک نخاع. این روش که جزء شیوه‌های جدید درمان است می‌تواند دردهای شدید و مزمن را تسکین دهد.
  • لیزر درمانی هم جز روش‌های درمانی است که در چند سال اخیر بین ۶۰ درصد از بیمارانی که با این روش درمان شده‌اند تأثیر خوبی داشته است. در این روش عصب‌های عامل درد، شناسایی‌شده و در اثر تابش لیزر می‌میرند و دوام این روش هم ۶ ماه الی ۲ سال برآورد شده است.
  • استفاده از الکتریسیته با شدت بسیار کم برای تحریک نخاع. این روش که جزء شیوه‌ های جدید درمان است می‌تواند دردهای شدید و مزمن را تسکین دهد.
  • تزریق نوعی کورتون در فضای اپیدورال که به‌وسیله آن التهاب کانال نخاعی بدون جراحی کم می‌شود.
  • تزریق در مفاصل بین مهره‌ای ستون فقرات که التهاب این مفاصل را کم می‌کند و درد را به مدت طولانی کاهش می ‌دهد.

البته در نظر داشته باشید که مقداری از این درد طبیعی می باشد و جایی برای نگرانی وجود ندارد، اما در صورتی که درد شما به طور پیوسته ادامه دارد و روز به روز در حال بدتر شدن است لازم است که علت و روش های درمان را پیگیری کنید.

همچنین بخوانید: درمان کمر دردهای پس از عمل جراحی دیسک کمر

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را دلیل ایجاد پا درد بعد از عمل دیسک کمر و چگونگی تسکین آن آشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید دلایل بروز درد بسیار متنوع می باشد. بنابراین حتما نیاز است که شما نزد پزشک متخصص مراجعه کنید تا وضعیت شما به طور تخصصی بررسی شود. پس از آن بنابر دلیل ایجاد گزینه درمانی لازم ارائه می شود.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

انواع کمربند های طبی

آشنایی با انواع کمربند های طبی و کاربرد آنها

کمربند طبی یکی از وسایل درمانی که برای در زمان آسیب های کمری و یا پس از جراحی به جهت بهبود سریع تر استفاده می شود. اما انواع کمربند های طبی در بازار وجود دارد که لازم است شما با تمامی آن ها آشنا باشید تا در صورت نیاز و برای استفاده بدانید که باید به سراغ کدام یک بروید.

به طور کلی کمربند طبی وسیله ای است که از آن به جهت حمایت بیشتر از کمر استفاده می شود. در این میان برخی معتقدند که بستن آن موجب می شود تا علائمی مثل کمردرد کمتر شود و در جهت کاهش صدمات و پیشرفت بیماری نیز موثر می باشد.

معمولا در ساخت آن ها از نوار های پلاستیک فشرده کننده، فلزات سخت و یا ترکیبی از هر دوی آن ها استفاده می شود. شما هم می توانید این کمربند را به صورت آماده تهیه کنید و هم از کلینیک های مربوطه سفارش دهید. در هر دو  صورت لازم است که بدانید دقیقا چه مدلی می خواهید و در میان انواع مدل ها کدام یک برای شما مناسب می باشد.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا شما را با انواع کمربند های طبی آشنا کنیم و ببینیم که هر یک از آن ها در چه زمان استفاده می شود و دارای چه مزایایی می باشند. بنابراین اگر به هر دلیل پزشک شما استفاده از کمربند های طبی را توصیه کرده است و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

مزایا استفاده از کمربند طبی

بریس ستون فقرات

کاربرد بریس ستون فقرات

شاید برایتان سوال باشد که استفاده از کمربند طبی چه مزایایی به دنبال دارد. معمولا اهداف استفاده از آن شامل:

  • بهبود وضعیت قرارگیری بدن جهت توزیع مجدد وزن در ستون فقرات
  • افزایش عملکرد در طول فعالیت روزانه
  • کاهش تنش عضلانی و درد پایین کمر
  • فراهم نمودن محیط درمانی مناسب برای ساختارهای ستون فقرات

اما مزایا استفاده از آن در چیست؟ زمانی که شما بنابر تجویز فوق تخصص ستون فقرات از کمربند های طبی استفاده کنید، مزایایی که به همراه دارد شامل:

حمایت از ستون فقرات

در هنگام ناپایداری ستون ستون فقرات، ضعیف شدن آن و یا آسیب دیدگی استفاده از بریس ها در ثبات و حمایت از آن موثر می باشد. با قرار گیری بدن در یک وضعیت مناسب و ایمن، این وسیله می تواند یک محیط درمانی مناسب را ایجاد کند تا از آسیب های اضافی جلوگیری شود.

کاهش فشار بر ساختار ستون فقرات

استفاده از بریس های کمری در جهت کاهش بخشی از وزن وارد شده بر روی کمر موثر می باشد. یعنی با پوشیدن آن ها مقداری از فشار روی مفاصل، دیسک و عضلات ستون فقرات کاهش میابد. و با کاهش این فشار، روند بهبودی سریع تر طی می شود و از پیشرفت آسیب جلوگیری می شود.

همچنین بخوانید: کمربند طبی بعد از عمل دیسک کمر چه کاربردی دارد؟

کاهش دامنه حرکتی در زمان فرایند بهبود

زمانی که شما جراحی های کمر را انجام می دهید لازم است که در دوران نقاهت به جهت بهبودی سریع تر تا حد ممکن از فشار بر روی کمر جلوگیری کنید. استفاده از کمربند های طبی موجب می شود تا حد بسیاری حرکات کمر محدود شود و در نتیجه روند بهبود شما سریع تر طی می شود.

انواع کمربند های طبی کدام اند؟

همان طور که در ابتدا اشاره کردیم انواع مختلفی از بریس ستون فقرات وجود دارد که از نظر مواد سازنده با یکدیگر متفاوت اند. اگرچه اکثر بریس ها شبیه به هم می باشند اما از نظر سختی و کنتر وضعیتی متفاوت هستند.

به طور کلی کمربند ها به سه نوع انعطاف پذیر، نیمه سخت و سخت تقسیم می شوند. در ادامه هر یک را به صورت دقیق تر برای شما تعریف می کنیم:

کمربند های طبی انعطاف پذیر

انواع کمربند های طبی

کمربند طبی انعطاف پذیر

این مدل از کمربند ها ساخته شده از مواد نرمی مثل مخلوط کتان/مواد الاستیک، کرباس و/یا نئوپرن (نوعی لاستیک مصنوعی و انعطاف‌پذیر) می باشند. طراحی ظاهری این بریس ها همانند کرست، کمربند کمری و کمربند ساکروایلیاک می باشند.

معمولا این مدل کمربند در اندازه و طرح های مختلفی تولید می شوند، کمربند طبی کرستی شبیه کرست زنانه به نظر می ‌رسد و امکان خم شدن محدود را فراهم می‌کند. کمربند طبی کرستی معمولاً شامل پایه‌های فلزی یا پلاستیکی عمودی در جلو، پشت و یا کناره‌ها هستند که ثبات و محدودیت حرکتی را فراهم می‌کنند.

اما مدل های کمری محدودیت بیشتری ایجاد می کنند و معمولا ساخته شده از پارچه های محکم و بدون پایه می باشند.

این مدل از کمربند ها از طریق روش های زیر به شما کمک می کنند:

  • فراهم نمودن حمایت اضافی برای ستون فقرات به منظور برداشتن فشار از روی عضلات ضعیف یا آسیب‌دیده
  • اعمال فشار سبک به تنه برای کمک به تنظیم وضعیت قرارگیری بدن و برداشتن وزن از روی ستون فقرات
  • محدود کردن نسبی دامنه حرکتی تا امکان خم شدن و پیچش فراهم شود. به عنوان مثال، اگر از یک بریس طبی انعطاف‌پذیر استفاده کنید، می‌توانید به اندازه کافی به جلو خم شوید تا بالای زانو را لمس کنید، اما قادر به لمس پایین زانوها نخواهید بود.
  • شل کردن عضلات منقبض از طریق ایجاد گرما

کمربند های طبی سخت و نیمه سخت

بریس های سخت

کمربند های سخت

کمربند های سخت تشکیل شده از یک لایه محکم از مواد کتان یا کرباس می باشند. این مدل به دور بدن بسته می شوند. برخی از مدل های آن دارای میله های پلاستیکی یا فلزی سخت می باشند که در قسمت بیرونی بریس قرار دارند.

این کمربند ها ساخته از مواد ترکیبی انعطاف پذیر و سخت می باشند، به طور مثال کمربند های انعطاف پذیر شامل بالشتک اضافی یا لایه های داخلی پلاستیک می باشند که حمایت و پایداری بیشتری دارند.

کمربند های سخت و نیمه سخت از طریق روش های زیر برای کمر مفید می باشند و به تسکین درد کمک می کنند:

  • کاهش قابل توجه حرکت اجسام خرد در بخش‌ ها یا محل شکستگی ستون فقرات، افزایش شانس بهبود با محدود کردن تحریک ناشی از شوک حرکات تکان‌ هنده
  • فراهم نمودن حمایت مناسب برای برداشتن فشار از ساختار های ضعیف یا آسیب‌دیده ستون فقرات از جمله عضلات، مفاصل، دیسک‌ها و ریشه‌ های عصبی
  • کاهش تنش عضلانی از طریق گرما
  • کاهش قابل توجه دامنه حرکتی برای جلوگیری از خم شدن به جلو، عقب و پهلو به پهلو
  • اعمال فشار به تنه برای نگه داشتن ستون فقرات در وضعیت مناسب و انتقال وزن از ستون فقرات به شکم

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را انواع کمربند های طبی و مزایا استفاده از آن ها آشنا کنیم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگرچه استفاده از کمربند عوارض جدی ای ندارد اما با این حال توصیه می شود حتما زیر نظر پزشک اقدام به استفاده از آن بکنید و به صورت خود سر آن را نپوشید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

استرس و درد مفاصل

ایا استرس باعث درد زانو یا درد مفاصل میشود؟

شاید برایتان سوال باشد که آیا میان استرس و درد مفاصل ارتباطی وجود دارد؟ در خصوص این موضوع باید بیان کنیم که بله، زمانی که به استرس دچار می شوید به دلیل آزاد شدن برخی از هورمون ها میزان شدت درد در مفاصل به خصوص زانو افزایش پیدا می کند. در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که ارتباط میان زانو درد و استرس چیست و چگونه می توان آن را برطرف کرد. توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

علائم استرس و اضطراب

استرس و اضطراب

علائم استرس

استرس می تواند ذهن و بدن شما را مختل کند، زمان هایی که میزان استرس کم است، علائم کمتری از خود نشان می دهد. با این حال، استرس مزمن می تواند منجر به مشکلات جدی مانند بیماری های قلبی عروقی، مشکلات گوارشی و بیماری های خود ایمنی شود. اگر هر یک از علائم زیر را به طور مداوم تجربه کردید، حتما با پزشک خود صحبت کنید.

علائم ذهنی/عاطفی:

  • بد خلقی
  • حواس پرتی
  • فراموشی
  • عزت نفس پایین
  • افسردگی

علائم فیزیکی:

  • درد، درد و تنش
  • بیخوابی
  • سردرد
  • درد قفسه سینه
  • عصبی بودن
  • مشکلات گوارشی
  • سطوح انرژی پایین
  • سرماخوردگی یا عفونت های مکرر
  • درد های عصبی

چگونه استرس موجب زانو درد می شود؟

درد های استرسی

علت درد مفاصل با استرس

یکی از اصلی ترین عوارض استرس تشدید بیماری های خود ایمنی می باشد، بیماری های خودایمنی باعث می شود که سیستم ایمنی بدن شما آنتی بادی هایی تولید کند که به جای مبارزه با عفونت، به بافت سالم بدن حمله کرده و به آن آسیب می زند. در شرایط خاصی، مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس، آنتی بادی‌ها به بافت همبند درون مفاصل می‌چسبند که منجر به درد، سفتی، تورم و بدون درمان آسیب بالقوه دائمی مفاصل می‌شود.

در صورتی که شما از زانو درد ناشی از استرس رنج می برید می توانید برای درمان نزد فوق تخصص زانو مراجعه نمایید.

سایر آسیب های آن عبارت است از:

احساسات و درد مفاصل

احساس ذهنی شما می تواند بر احساس فیزیکی شما تأثیر بگذارد به این معنی که احساساتی مانند استرس، اضطراب و افسردگی می تواند تأثیر منفی بر سلامت مفاصل شما داشته باشد. به گفته بنیاد آرتریت، افرادی که افسرده یا مضطرب هستند، بیشتر مستعد درد هستند. علاوه بر این، مطالعات متعدد در مورد استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، لوپوس و فیبرومیالژیا نشان می دهد که کسانی که احساسات منفی بیشتری را تجربه می کنند، درد بیشتری را نیز گزارش می کنند.

فشار

استرس بر هر قسمت از بدن اعم از خواب، هضم غذا، عملکرد سیستم ایمنی و هورمون‌ها تأثیر می‌گذارد. وقتی نوبت به مفاصل شما می‌رسد، استرس باعث می‌شود استخوان‌های شما مواد معدنی مورد نیاز برای تشکیل استخوان را به جریان خون آزاد کنند تا سایر بافت ها آسیب نبینند.

بدن شما این کار را انجام می دهد زیرا وقتی استرس دارید، واکنش جنگ یا گریز شما فعال می شود و فرآیندهای ترمیم شما سرکوب می شود. هر گونه مواد مغذی مصرفی برای تصمیم‌گیری سریع‌تر و زمان‌های واکنش به ارگان‌های ضروری – مغز، قلب و ریه‌ها فرستاده می‌شود تا به شما کمک کند از خطر خارج شوید.

متأسفانه، اگر استرس مزمن را تجربه کنید، استخوان های شما به طور مداوم از مواد معدنی محروم می شوند که می تواند منجر به تحلیل استخوان شود.

کورتیزول

کورتیزول یک هورمون استروئیدی است که توسط غده فوق کلیوی تولید می شود و زمانی که تحت استرس هستید آزاد می شود. در حالی که این ممکن است یک چیز منفی به نظر برسد، ما برای بسیاری از عملکردهای مهم دیگر مانند تجزیه کربوهیدرات ها، لیپیدها و پروتئین ها به کورتیزول نیاز داریم.

مقادیر بالای کورتیزول عملکردهای ترمیم بدن را سرکوب می کند و مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهد.

مقادیر کمی کورتیزول برای رشد طبیعی استخوان لازم است، اما مقادیر زیاد آن رشد استخوان را مسدود می کند. هورمون استرس به طور غیرمستقیم روی استخوان اثر می گذارد و مانع جذب کلسیم می شود که رشد سلول های استخوانی را مهار می کند. این امر باعث افزایش تحلیل استخوان و در نهایت کاهش تراکم مواد معدنی استخوان می شود.

هنگامی که سطح کورتیزول شما بالا باشد، بدن شما به حالت التهابی می رود که در آن توانایی کمتری برای جذب کلسیم پیدا می کند و حتی افزایش قابل توجهی در دفع کلسیم وجود دارد. در نتیجه توانایی استخوان ها برای بازسازی و ترمیم خود برای حفظ سلامتی به طور قابل توجهی مختل می شود.

علاوه بر این، استرس مزمن باعث کاهش سریع کلسیم می شود که رژیم غذایی ما به تنهایی قادر به جایگزینی مواد معدنی از دست رفته نیست. وقتی استخوان‌های ما به شدت از نظر کلسیم تهی می‌شوند، در نهایت استخوان‌ های متخلخل، استخوان‌های شکننده و شرایطی مانند پوکی استخوان ایجاد می‌شوند.

کاهش منیزیم

یکی دیگر از مواد معدنی که تحت تاثیر استرس قرار می گیرد، منیزیم است که به دلیل اثر متعادل کننده آن بر خلق و خو، به عنوان “قرص اصلی سرماخوردگی” نیز شناخته می شود. مشابه کلسیم، هرچه استرس بیشتری داشته باشید، از دست دادن منیزیم از سلول ها بیشتر می شود. اگر منیزیم پایینی دارید، احتمالاً علائمی مانند گرفتگی عضلات، خستگی و نوسانات خلقی را تجربه خواهید کرد. مهمتر از آن، منیزیم پایین، پذیرش درد را افزایش می دهد، به این معنی که درد مفاصل ما بیشتر تشدید می شود.

چگونه درد مفاصل مرتبط با استرس را کاهش دهیم

کمردرد عصبی

درمان درد های عصبی

ما نمی توانیم دقیقاً استرس را از زندگی خود حذف کنیم، اما راه هایی برای کاهش علائم وجود دارد.

محرک ها را شناسایی کنید: به این منظور می توانید هر زمان که استرس داشتید دلایل خود را بنویسید. هنگامی که آنها را شناسایی کردید، سعی کنید راه هایی برای دور زدن آنها پیدا کنید.

خوب غذا بخورید: نه تنها یک رژیم غذایی سالم برای حفظ وزن سالم ضروری است، برخی غذاها نیز می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. از این رو همیشه در تلاش باشید تا غذاهای سالم بخورید و از ضعف و پر خوری دوری کنید.

کمک بخواهید: معمولا بیشتر افراد زمانی استرس می گیرند که کارهای انجام نداده دارند و در این حین به سرعت مشغول آن ها می شوند. در این شرایط تنها فشار اضافی را بر روی زانو و مفاصل بیشتر می کنید و در نتیجه با درد آن ها روبرو می شوید. بنابراین در این اوقات سعی کنید تا از سایرین کمک بخواهید.

فعال بمانید: ورزش نقش مهمی در سلامت روحی و جسمی دارد. پیاده روی، یوگا یا سایر فعالیت ها را در برنامه روزانه خود بگنجانید. بسته به شرایط پزشکی و سطح آمادگی جسمانی، ممکن است فعالیت هایی وجود داشته باشد که باید از آنها اجتناب کنید. با پزشک خود صحبت کنید تا برنامه ای را که برای بدن شما مناسب است تعیین کند.

الکل و کافئین را محدود کنید: الکل و کافئین می توانند اضطراب و درد مفاصل را تشدید کنند. بنابراین تا حد امکان از مصرف آن ها خودداری کنید.

مثبت بمانید : سعی کنید به جنبه های روشن همه چیز نگاه کنید. قطعا انجام این کار آسان نیست اما اگر بدانید در زمان استرس و اضطراب چه فشاری به مفاصل بدن وارد می شود و در معرض بیماری های مختلف قرار می گیرید قطعا این می توانید آن را انجام دهید.

کلام آخر

همان طور که مطالعه کردید استرس باعث می شود که ما به طور مستمر کلسیم و منیزیم خود را هدر دهیم! بنابراین برای جلوگیری از تشدید استرس درد مفاصل چه کاری می توانید انجام دهید؟ اطمینان از داشتن یک رژیم غذایی متعادل که حاوی مقدار زیادی کلسیم است و یافتن راه‌های آسان برای مقابله موثر با استرس، به جلوگیری از تشدید استرس در ایجاد درد مفاصل کمک می‌کند.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

الکتروتراپی چیست؟

الکتروتراپی چیست و برای چه کسانی مناسب است؟

الکتروتراپی نوعی روش درمانی است که در آن از عوامل فیزیکی همچون تجهیزات الکتریکی بر روی بافت های بدن استفاده می شود. در طی این روش پالس های الکتریکی ضعیف به جهت ترمیم بافت ها، تحریک عملکرد اندام ها و افزایش احساس قدرت استفاده می شوند.

روش های مختلفی در این درمان استفاده می شود که هر یک از آن ها با توجه به مکانیزم های فیزیولوژیک های افراد متفاوت است. به این ترتیب روند درمان وابسته به سطح، نوع درد و ناراحتی بیمار متفاوت است. اما اگر تمامی این موارد به درستی شناسایی شود و درمان به نحو احسن انجام شود، روشی بسیار موثر می باشد و نتایج مثبتی از آن شناسایی شده است.

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا با جزئیات بیشتری در خصوص این روش صحبت کنیم و بررسی نماییم که در چه زمینه ای استفاده می شود و روند کار به چه صورت است. بنابراین اگز پزشکتان استفاده از این روش را توصیه کرده است و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

الکتروتراپی چیست؟

بهتر است در ابتدا یک آشنایی کلی در خصوص این روش درمانی بیان کنیم. این روش را هم می توان در خانه و هم در کلینیک های فیزیوتراپی و هم مراکز مخصوص توسط فوق تخصص ارتوپدی انجام داد. در این روش از جریان الکتریکی کنترل شده ای استفاده می شود که به نواحی آسیب دیده بدن و بافت های تحریک شده انتقال داده می شود. این روش درمانی معمولا به دو حالت قابل انجام است:

استفاده از جریان متناوب: این روش معمولا گزینه بهتری می باشد و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

جریان مستقیم: استفاده از جریان های الکتریکی به صورت مستقیم و بدون هیچ واسطه ای به بدن؛ این روش به ندرت انجام می شود.

مزایا الکتروتراپی چیست؟

الکتروتراپی دست

مزایا الکتروتراپی

اگرچه روش های درمانی متفاوتی در این روش وجود دارد، اما با توجه به این که این روش به طور کل غیر تهاجمی می باشد بنابراین حداقل عوارض را به همراه دارد. علاوه بر این موضوع مزایای دیگر آن عبارت است از:

  • اسپاسم عضلانی را آرام می کند
  • گردش خون را در بدن افزایش می دهد
  • دستگاه های الکتروتراپی همچنین بافت های عضلانی را برای آرامش تحریک می کنند.
  • با بهبود گردش خون اثر درمانی بر بدن ایجاد می کند.
  • تکانه های الکتریکی می فرستد که سیگنال های درد را مسدود می کند. در نتیجه، درد را کاهش می دهد.
  • درد عصبی را تسکین می دهد
  • زخم ها را التیام می بخشد
  • همچنین می تواند از آتروفی عضلانی از طریق EMS با تحریک عضلات جلوگیری کند.
  • این درمان سلول ها را تحریک می کند که منجر به کاهش التهاب در بدن می شود.
  • همچنین به ترشح اندورفین کمک می کند که درد یا ناراحتی را کاهش می دهد.
  • بهبود آسیب های اسکلتی عضلانی را تسریع می کند
  • درد بدن را کاهش می دهد

همچنین بخوانید: انواع دلایل درد ستون فقرات + چگونگی درمان با روش های مختلف

معایب استفاده از امواج الکتریکی چیست؟

عوارض الکتروتراپی

عوارض الکتروتراپی

همان طور که استفاده از این روش مزایا بسیاری به همراه دارد در عین حال برخی معایب در خصوص آن وجود دارد که عبارت است از:

  • استفاده از روش درمانی الکتروتراپی برای تمامی افراد مناسب نمی باشد.
  • در استفاده از روش در اکثر موارد به تمدید دوره نیاز است.
  • اگر برای انجام این روش به کلینیک های حرفه ای مراجعه نکنید و توسط فیزیوتراپیست ماهر انجام نشود می تواند خطرناک باشد و نتیجه موثر حاصل نشود.

البته لازم به ذکر است که تاکنون هیچ نوع عارضه ی دائمی و خاصی از این روش گزارش نشده است، تنها زمانی استفاده از آن خطرناک است که شما نزد افراد غیر متخصص مراجعه کنید. در برخی از افراد نیز عوارضی نظیر حساسیت های پوستی، درد، خارش و تورم موقت رخ می دهد.

الکتروتراپی برای چه کسانی مناسب است؟

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که این روش برای چه افرادی قابل انجام است؟ این روش به جهت بهبود عوارض، آسیب ها و بیماری استفاده می شود و مناسب کسانی می باشد که به عارضه های اسکلتی و استخوانی جدی دچار هستند و می خواهند از آسیب های جدی تر جلوگیری کنند.

افراد در سنین مختلف به شکستگی های شدید دچار می شوند، کسانی که فعالیت های شدید ورزشی انجام می دهند، کسانی که در صانحه های تصادف آسیب دیده اند و با به هر دلیلی فرد در نواحی رباط ها، تاندون یا عصب آسیب دیده است.

در این شرایط ممکن است افراد به دنبال این باشند که پس از جراحی و ترمیم محل آسیب بخواهند به سرعت به فعالیت های عادی خود بازگردند و عملکرد خود را به دست آورند. در این شرایط اکر فرد دارای عارضه ای خاص از جمله بیماری های قلبی عروقی، تومور های بدخیم و … نباشد می توان از روش درمانی الکتروتراپی استفاده کرد.

به طور کلی موارد کاربرد آن عبارت است از:

  • درد حاد یا مزمن مچ پا یا مفاصل
  • درد شانه
  • سندرم تونل کارپال
  • درد دیسک یا استئوآرتریت نخاعی/بیماری دژنراتیو دیسک (DDD)
  • درد لگن
  • فلج صورت
  • درد زایمان
  • بعد از لامینکتومی کمر
  • زانو درد پس از جراحی مربوط به عضله، تاندون، رباط
  • درد مچ دست
  • آرتریت روماتوئید (RA)
  • بیماری دژنراتیو مفصل (DJD)
  • آتل ساق پا
  • آرنج تنیس بازان

روش کار و طول دوره درمان

الکتروتراپی دست در فیزیوتراپی

الکتروتراپی در فیزیوتراپی

برای استفاده از این روش در ابتدا شخص نزد فیزیوتراپیست مراجعه می کند و مطابق با درد و بیماری که دارد برای او یک دوره کوتاه درمان الکتریکی تجویز می شود.

هر جلسه معمولا بین ده دقیقه تا یک ساعت زمان می برد و پس از گذراندن دوره متخصص مجدد وضعیت بیمار را بررسی می کند، اگر بهبودی به دست آمده باشد که پایان کار است. اما اگر نتیجه مورد نظر حاصل نشده باشد جلسات بیشتری نوشته می باشد.

یکی از مهم ترین اثرات فیزیوتراپی مربوط به افزایش گردش خون در بدن است، در این شرایط خون با سرعت بیشتری به بافت ها وارد می شود و همین موضوع سبب می شود که آسیب ها و درد های بافتی و عضلانی با سرعت بهتری بهبود یابند.

یکی دیگر از موارد درمانی این روش کمک به افزایش ترشح هورمون آندورفین است. این هورمون به هورمون بی حسی و ضد درد یاد می شود و باعث می شود تا التهاب های موضعی و درد های ناشی از آن تا حد بسیاری درمان شود.

برخی این سوال را می پرسند که زمان استفاده از این روش کی است؟ آیا در هر زمانی امکان استفاده از آن وجود دارد؟ در خصوص این سوالات باید بیان کنیم که خیر شما نمی توانید به صورت خود سرانه اقدام به استفاده از این روش کنید.

بهترین زمان وقتی که است گه پزشک شما این روش را توصیه کرده باشد و بنابر نظرات او به سراغ این گزینه درمانی آمده باشید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با الکتروتراپی در فیزیوتراپی و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید این روش درمانی بی خطر می باشد و در صورتی که پزشکتان آن را پیشنهاد داده باشد می توانید با خیال راحت به سراغ آن بروید.

البته که شما زمانی از مزایای آن به طور کامل بهره مند می شوید که مطابق با دستورات متخصص فیزیوتراپیست پیش بروید و تمامی توصیه های لازم را گوش دهید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم سوالات شما را به خوبی پاسخ دهیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در قسمت نظرات برای ما بیان کنید.

ورزش برای تاندون دست

بهترین تمرینات ورزشی برای تاندون دست و انگشتان

اگر شما نیز جزو آن دسته از افرادی هستید که پس از مدتی کار کردن با مچ دست احساس خستگی می کنید و برای انجام برخی از کارهای خود با مشکل روبرو شده اید، لازم است که از ورزش برای تاندون دست استفاده کنید.

به این صورت که برخی تمرینات و حرکات وجود دارند که انجام دادن آن ها موجب تقویت تاندون دست می شود و در صورت بروز درد و نارحتی در صورت ادامه و استمرار در تمرین از بین می روند.

در ابن مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص بهترین حرکات ورزشی تاندون دست صحیت کنیم و بسیاری از آن ها را برای شما آورده ایم. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به ضعف در تاندون و دست و عضلات آن دچار است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

تمرین های مناسب تقویت تاندون دست

ورزش تاندون انگشت دست

ورزش برای تاندون دست

در ادامه بهترین تمرین هایی که برای کشیدگی و پارگی تاندون دست مناسب می باشد را برای شما آورده ایم. دقت داشته باشید که اگرچه این تمرینات برای تمامی افراد مناسب می باشد، اما اگر شما دارای مشکل خاصی می باشد و یا آسیب دیدگی در ناحیه دست دارید بهتر است تمرینات خود را زیر نظر متخصص ارتوپدی و یا فیزیوتراپیست انجام دهید.

در زیر برخی از تمریناتی که می تواند به تقویت دست و حفظ سلامت آنها کمک کند آورده شده است:

کشش انگشتان دست

کشش انگشتان برای تقویت تاندون دست

کشش انگشتان برای تقویت تاندون دست

کشش انگشتان ورزش های مفیدی هستند که می توانند به حفظ و بهبود دامنه حرکتی دست ها کمک کنند و همچنین برای تسکین درد و تورم بسیار مفید هستند.

  1. دستان خود را به سمت پایین روی یک سطح صاف قرار دهید.
  2. انگشتان خود را به آرامی صاف کنید، در حالی که کمی روی سطح صاف فشار دهید (بدون اعمال نیروی بیش از حد).
  3. هنگامی که آنها کاملاً صاف شدند، این وضعیت را به مدت 15 ثانیه نگه دارید.
  4. رها کنید و سه بار برای هر دست تکرار کنید.

کشش پنجه

کشش پنجه باعث حفظ و بهبود دامنه حرکتی انگشتان شما و بهبود سریع تر تاندون دست می شود.

  1. دست های خود را در مقابل خود دراز کنید و کف دست ها رو به شما باشد.
  2. نوک انگشتان خود را در داخل دست به سمت پایین خم کنید، بنابراین هر نوک انگشت پایه انگشت را لمس کند.
  3. در حالی که آنها را در این حالت خم کرده اید، انگشتان دست را به سمت عقب بکشید تا کف دست باز شود. وضعیت شما باید به نحوی باشد که به خوبی کشش ایجاد شده در پنجه های خود احساس کنید.
  4. این وضعیت را برای 15-30 ثانیه نگه دارید.
  5. رها کنید و سه بار برای هر دست تکرار کنید.

کشش شست دست

کشش انگشت شست دست

کشش انگشت شست دست

مفاصل شست شما در برابر آسیب آسیب پذیر هستند. ورزش برای تقویت تاندون دست از جلوگیری این اتفاق بسیار موثر است، این حرکت به تقویت این مفاصل و چهار تاندون اصلی که شست شما را کنترل می کنند کمک می کند.

  1. دستان خود را به سمت جلو بگیرید.
  2. به آرامی نوک انگشت شست خود را به سمت پایین و به سمت پایه انگشت کوچک خود خم کنید.
  3. این وضعیت را به مدت 30 ثانیه نگه دارید.
  4. رها کنید و برای هر انگشت شست سه بار تکرار کنید.

تقویت کننده انگشتان

این تمرین برای تقویت انگشتان شما طراحی شده است. می توانید از توپ تنیس، توپ لاستیکی یا توپ فوم استفاده کنید.

  1. توپ را در کف دست خود نگه دارید و به آرامی آن را تا جایی که می توانید محکم فشار دهید.
  2. این حالت را به مدت پنج ثانیه نگه دارید.
  3. رها کنید و پنج بار برای هر دست تکرار کنید.

می توانید این تمرینات دستی را دو یا سه بار در هفته تکرار کنید و در حین حرکت تمرینات بیشتری را اضافه کنید. اگر در حین یا بعد از تمرین احساس درد کردید، آن را متوقف کنید. هرگز تاندون ها یا مفاصل را فراتر از محدوده حرکتی آنها مجبور نکنید.

تقویت عضلات انگشت دست

تقویت عضلات انگشت دست

تقویت عضلات انگشت دست

با کف دست خود روی دستمال کاغذی یا حوله روی میز شروع کنید، انگشتان را از هم جدا کنید. انگشتان خود را با فشار دادن دست به سمت پایین روی میز و جمع کردن حوله بین انگشتان خود به هم بکشید.

 همچنین می توانید این کار را بدون استفاده از حوله یا دستمال کاغذی و به سادگی با فشار دادن روی میز و فشار دادن انگشتان به هم و سپس باز کردن آنها از هم انجام دهید.

کشش انگشت اشاره

دستانتان را به سمت جلو دراز کنید، در حالتی که می خواهید علامت ایست را نشان دهید. سپس انگشت اشاره را روی کف ست خود حرکت دهید و حالت دورانی طی کنید. این کار برای باری چند ثانیه تکرار کنید.

بالابر دست

ساعد خود را روی یک سطح صاف، مانند میز قرار دهید و در حالی که دست خود را از لبه آن آویزان کرده، کف دستتان را رو به پایین قرار دهید. همچنین به جهت راحتی مچ دست می توانید یک حوله زیر آن قرار دهید. انگشتان خود را آرام نگه دارید، دست خود را به سمت بالا حرکت دهید تا زمانی که کشش ملایمی را احساس کنید، سپس به حالت شروع بازگردید.

چرخش مچ

چرخش مچ دست

چرخش مچ دست برای تقویت تاندون

آرنج خود را تا 90 درجه خم کنید در حالی که کف دست خود به سمت پایین باشد. ساعد خود را بچرخانید، به طوری که کف دست شما به سمت بالا و سپس پایین باشد. برای این کار می توانید بایستید یا بنشینید، بستگی به این دارد که شما در کدام حالت راحت تر هستید.

تکان دست

ساعد دست خود را روی یک میز قرار دهید و سپس در جهات مختلف شروع به چرخاندن مچ دست کنید. این کار را تا جایی انجام دهید که در ناحیه مچ دست احساس خستگی کنید. البته دقت داشته باشید نباید در حین حرکت فشاری اضافی روی مچ دست وارد کنید.

برای تقویت تاندون دست چه بخوریم؟

غذا برای تاندون دست

غذا برای تقویت تاندون

غذا برای تقویت تاندون دست و پشتیبانی از بهبود سلامت آن، بسیار مفید است. برخی از مواد غذایی که می‌توانند در تقویت تاندون‌ها و پشتیبانی از بهبود آنها موثر باشند شامل موارد زیر می‌شوند:

1. پروتئین‌ها: مصرف منابع خوبی از پروتئین مانند گوشت، ماهی، مرغ، تخم مرغ، لبنیات و سویا می‌تواند به تقویت تاندون‌ها کمک کند.

2. ویتامین C: مصرف منابع غنی از ویتامین C مانند پرتقال، نارنج، توت فرنگی و گلابی می‌تواند در تقویت تاندون‌ها و سلامتی آنها مؤثر باشد.

3. مواد غذایی حاوی روغن‌های چرب اسید آمینه اسانسیال مانند اسید چرب امگا-۳ و امگا-۶، از جمله ماهی چرب مانند سالمون، ماهی تونا و همینطور تخمه خوراکی، می‌تواند به بهبود سلامتی تاندون‌ها کمک کند.

البته توصیه می‌شود قبل از تغییر در رژیم غذایی خود، با متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با ورزش برای تاندون دست آشنا کنیم و بهترین تمرینات ورزشی که برای این قسمت از بدن مفید می باشد را برایتان آوردیم. همان طور که می دانید تاندون دست بسیار آسیب پذیر است، بنابراین مهم است حرکاتی را انجام دهید که متناسب با وضعیت شما باشد و فشار اضافی وارد نشود.

در صورتی که در هنگام انجام هر یک از این تمرینات احساس درد شدید داشتید باید انجام آن ها را متوقف کنید و نزد پزشک مراجعه کنید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

سوالات متداول در مورد تمرینات ورزشی برای تاندون دست

مدت زمان ترمیم تاندون دست چقدر است؟

مدت زمان ترمیم تاندون دست ممکن است بسته به شدت و نوع آسیب و همچنین روش‌های درمان متفاوت باشد. در صورتی که آسیب تاندون دست شما نسبتاً خفیف باشد، ممکن است ترمیم آن چند هفته تا چند ماه طول بکشد. اما در صورت وجود آسیب جدی تاندون که نیاز به عمل جراحی دارد، زمان ترمیم ممکن است چند ماه تا یک سال یا بیشتر نیاز داشته باشد.

مهم است که پس از درمان، توصیه‌های پزشک را رعایت کرده و فعالیت‌های فیزیکی را در حد مجاز انجام دهید تا به ترمیم تاندون کمک کنید.

دیگر درمان های خانگی برای کشیدگی تاندون دست چیست؟

برای کشیدگی تاندون دست، می‌توانید از روش‌های خانگی زیر برای کمک به تسریع فرایند ترمیم و کاهش درد استفاده کنید:

1. استراحت: اطمینان حاصل شود که دست خود را استراحت دهید تا تاندون آسیب دیده فرصت داشته باشد برای ترمیم.

2. کمپرس: استفاده از یک بسته یخ یا کمپرس سرد بر روی منطقه مصدوم شده کمک به کاهش التهاب و درد می‌کند.

3. استفاده از باندهای پشتیبان: استفاده از باندهای پشتیبان مخصوص مچ دست می‌تواند فشار مناسبی را اعمال کرده و در تثبیت تاندون‌ها کمک کند.

آیا پس از ترمیم، امکان پارگی مجدد تاندون دست وجود دارد؟

پس از ترمیم تاندون دست، احتمال پارگی مجدد وجود دارد، اما می‌توان با رعایت دقیق راهنمایی‌های پزشک و فیزیوتراپیست، این احتمال را کاهش داد. برخی اقداماتی که می‌توانند کمک کنند تا از پارگی مجدد تاندون دست جلوگیری شود عبارتند از:

1. پایبندی به برنامه تمرینات تقویتی و استرچینگ: انجام تمرینات تقویتی منظم و استرچینگ به دستها و تاندون‌ها بعد از ترمیم می‌تواند کمک کننده باشد.

2. رعایت ارامش و استراحت: استراحت کافی و اجتناب از فعالیت‌های سنگین و خطرناک برای تاندون دست شما ضروری است.

3. انجام فعالیت‌های روزمره با دقت: در حین انجام فعالیت‌های روزمره، توجه به حفظ قوام بدن و جلوگیری از حرکات نادرستی که تاندون را به خطر انداخته می‌تواند مفید باشد.

4. مراقبت از غذا و تغذیه: تغذیه مناسب و مصرف غذاهای حاوی مواد مغذی مفید برای تاندون‌ها می‌تواند در بهبود و قوی‌تر شدن تاندون‌ها کمک کند.

درمان کیست مچ دست

درمان کیست مچ دست به روش های خانگی و جراحی

کیست مچ دست نوعی توده گرد و پر از مایع است که معمولا در امتداد تاندون و مفاصل مچ دست ایجاد می شود. این کیست معمولا در اندازه های مختلفی ظاهر می شود، برخی از آن ها به اندازه ی نخود هستند و برخی به حدی بزرگ هستند که به خوبی قابل مشاهده است. اما درمان کیست مچ دست چیست؟ آیا امکان درمان این عارضه بدون استفاده از جراحی وجود دارد؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص علت، علائم، تشخیص و روش های درمان این عارضه صحبت کنیم. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان به این آسیب دچار شده است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علائم کیست گانگلیون چیست؟

عکس کیست مچ دست

علائم کیست گانگلیون

کیست‌های گانگلیون ضایعاتی هستند که فضا را اشغال می‌کنند و به همین دلیل ممکن است بسته به اندازه یا محل، مقادیر متغیری از ناراحتی یا درد ایجاد کنند.

معمولا درد حاصل از این عارضه یک درد دائمی، آزاردهنده و کسل کننده می باشد که ممکن است به بالای بازو کشیده شود. کیست های گانگلیون همانند کیست زانو ممکن است به اندازه ای بزرگ باشند که با دامنه حرکتی مچ دست تداخل داشته باشند.

همچنین اگر به تاندون فلکسور متصل شود، ممکن است در قدرت گرفتن یا حرکت انگشتان مرتبط اختلال ایجاد کند.

جدا از تمامی این موارد واضح ترین علائم آن برامدگی است که بر روی سطح پوست ایجاد می شود، این کیست ممکن است در قسمت های مختلفی از دست اعم از مچ دست، پشت دست، روی دست، انگشتان و … ایجاد شود.

به طور کلی واضح ترین علائم برای کیست دست شامل موارد زیر می باشد و در صورت احساس هر یک از آن ها لازم است که نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید:

  • توده قابل لمس:

    گانگلیون معمولاً به صورت یک توده قابل لمس و قابل تغییر در اندازه و شکل در ناحیه مچ دست یا پاشنه پا ظاهر می‌شود. این توده ممکن است نرم و انعطاف‌پذیر باشد.

    درد:

    بیشتر گانگلیون ها درد ندارند یا دردهای بسیار کمی دارند. با این حال، در برخی موارد، خصوصاً وقتی که گانگلیون فشار روی عصب‌ها یا سازمان‌های اطراف را ایجاد کند، ممکن است درد و مزاحمت در ناحیه مورد تحت بررسی را تجربه کنید.

    تغییرات حرکتی:

    گانگلیون در صورتی که در نزدیکی مفصل مچ دست یا پا باشد، ممکن است باعث محدودیت حرکت مفصل شود. که می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند سختی در خم و راست کردن مچ دست یا پاشنه پا شود.

    تورم و قرمزی:

    در برخی موارد، گانگلیون ها ممکن است باعث تورم و قرمزی در ناحیه مشکل ساز شوند.

    مهم است بدانید که علائم کیست مچ دست در هر فرد ممکن است متفاوت باشد. اگر علائمی در مچ دست یا هر ناحیه دیگری تشخیص دهید که نگران‌کننده است، بهتر است به فوق تخصص ارتوپدی در تهران مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را تعیین کند.

کیست مچ دست چگونه تشخیص داده می شود؟

کیست گانگلیون

تشخیص کیست گانگلیون

زمانی که شما با توجه به علائم ایجاد شده نزد پزشک متخصص مراجعه می کنید، در ابتدا سوالاتی در خصوص سابقه درمانی و مدت زمان ایجاد کیست از شما پرسیده می شود. در صورتی که کیست به صورت زیر پوستی باشد و قابل مشاهده نباشد از شما برخی از آزمایشات خواسته می شودکه معمولا شامل اشعه ایکس، سونوگرافی و ام ار ای می باشد.

امکان دریافت مایع از کیست مچ دست یا گانگلیون برای بررسی آزمایشگاهی نمونه نیز وجود دارد. کیست مچ دست در افرادی مانند ورزشکاران رشته ژیمناستیک و تایپیست‌ها که کار زیادی از مچ دست خود می‌کشند بیشتر دیده می‌شود.

همچنین بخوانید: درمان رگ به رگ شدن مچ دست

درمان کیست مچ دست

حدود 50 درصد از گانگلیون ها بدون درمان خود به خود ناپدید می شوند. بنابراین در مراحل اولیه باید منتظر بمانید تا ببینید آیا این اتفاق می افتد یا خیر. به همین جهت شما نیازی به درمان نخواهید داشت مگر اینکه کیست دردناک باشد.

البته اولین قدمی که شما باید به جهت درمان انجام دهید این است که از ایجاد فشار بر روی مچ دست خودداری کنید.

روش های خانگی

برخی از روش های خانگی وجود دارد که به کمک آن ها می توانید به درمان کیست مچ دست خود کمک کنید. البته توصیه ما همیشه در این است که در ابتدا نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید و سپس پس از معاینه حضوری در صورتی که گفته شد مشکل جدی ای وجود ندارد از روش های زیر استفاده کنید.

  • استفاده از کمپرس گرم به جهت ایجاد گردش خون بهتر و تخلیه سریع تر مایعات درون کیست
  • جلوگیری از حرکات مکرر مچ به جهت کاهش فشار بر روی مفاصل مچ دست
  • مصرف مسکن هایی مثل استامینوفن، ناپروکسن یا ایبوپروفن برای تسکین درد

چند نکته مهم در خصوص درمان های خانگی که لازم است رعایت کنید:

  • هرگز تلاش نکنید تا با استفاده از سوزن یا برش دادن کیست را تخلیه کنید. این کار نه تنها فایده ای ندارد بلکه سبب بروز عفونت خواهد شد.
  • با اجسام سنگین به کیست ضربه نزنید، بسیاری از افراد تصور می کنند با ضربه زدن به کیست می توانند آن را از بین ببرند، اما این کار کاملا اشتباه است و نتیجه ای جز آسیب به مفصل و عفوت کیست را به همراه نخواهد داشت.

در ادامه برخی از موارد پرکاربرد درمان خانگی کیست مچ دست را برایتان نام می‌بریم:

ضربه نور و لیفتینگ

با استفاده از ضربه نور مستقیم یا لیفتینگ (مجموعه دستگاه های مغناطیسی قدرتمند) می‌توان فشار روی کیست را افزایش داد و در برخی موارد ممکن است کیست را کوچکتر کند یا حتی برطرف کند. این روش به عنوان یک راه حل غیر جراحی در برخی از موارد تجویز می‌شود.

ضربه با وسایل مخصوص

برخی افراد با استفاده از روش سنتی ضربه با کتان به مکان کیست، تلاش می‌کنند تا فشار روی کیست را افزایش دهند و باعث کوچک شدن یا حتی از بین بردن آن شوند. اما این روش برخی مواقع می‌تواند باعث تشدید علائم یا عوارض جانبی شود، بنابراین توصیه می‌شود قبل از انجام این روش با پزشک خود مشورت کنید.

استفاده از باندهای فشاری

استفاده از باندهای فشاری روی مچ دست ممکن است فشار روی کیست را افزایش داده و از رشد و تورم آن جلوگیری کند. این روش معمولاً برای کنترل علائم و کاهش رخداد کیست مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روغن سیاه دانه برای کیست مچ دست

روغن سیاه دانه به عنوان یک درمان خانگی برای کیست مچ دست معروف است. این روغن از تخم سیاه دانه استخراج می‌شود و خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد قارچی قوی ای دارد که ممکن است به کاهش علائم و بهبودی در کیست مچ دست کمک کند.

برای استفاده از روغن سیاه دانه درمانی برای کیست مچ دست، شما می‌توانید این روندها را دنبال کنید:

1. پیش از استفاده از روغن سیاه دانه، منطقه مچ دست را با آب گرم و صابون بشویید و آن را خشک کنید.

2. چند قطره روغن سیاه دانه را روی کیست مچ دست خود قرار دهید و به آرامی به داخل پوست ماساژ دهید. می‌توانید از انتهای انگشتان خود یا از یک پنبه استفاده کنید.

3. بعد از حدود 15-20 دقیقه، روغن را با آب گرم بشویید و محل را خشک کنید.

4. این روند را دوبار در روز تکرار کنید تا بهبودی مشاهده شود

دارو درمانی

اولین گزینه که برای تجویز می شود مصرف دارو است، دارو به شما کمک می کند تا علائم شما کمتر شود و درد و ناراحتی کمتری احساس خواهید کرد.

برای تسکین درد ممکن است برای شما داروی مسکن تجویز شود. اطمینان حاصل کنید که هر دارویی را طبق تجویز مصرف می‌کنید و از یک پزشک متخصص در این زمینه راهنمایی بخواهید.

عمل جراحي

جراحی کیست دست

درمان کیست مچ دست با جراحی

اگر اندازه گانگلیون بعد از 6 ماه کاهش نیافته است یا باعث مشکلات عملکردی و یا درد قابل توجهی می شود، احتمالا گزینه جراحی به شما پیشنهاد می شود.

بنابراین اگر کیست مچ دست درد قابل توجهی ایجاد کند یا حرکت در مفصل شما را محدود کند، جراحی در نظر گرفته می شود. با این حال، این احتمال وجود دارد که حتی پس از جراحی دوباره عود کند.

در ادامه توضیحاتی در خصوص جراحی هر یک از بخش های این کیست برای شما آورده ایم:

کیست گانگلیون در پشت مچ دست

تخلیه این گانگلیون می تواند تورم را کاهش دهد اما اغلب برمی گردد.

مشکلات بعد از جراحی عبارتند از:

  • درد مداوم
  • از دست دادن حرکت مچ دست
  • گیر افتادن دردناک شاخه های عصبی در اسکار
  • احتمال عود مجدد آن پس از جراحی 10 درصد است.

کیست گانگلیون در جلوی مچ دست

تخلیه این گانگلیون ممکن است مفید باشد، اما می تواند خطرناک باشد زیرا کیست اغلب به شریان مچ دست نزدیک است (جایی که می توانید نبض را احساس کنید).

مشکلات بعد از جراحی عبارتند از:

  • درد مداوم
  • از دست دادن حرکت مچ دست
  • گیر افتادن شاخه های عصبی در اسکار

به این دلایل، بسیاری از جراحان توصیه می کنند که این کیست ها را جراحی نکنید. 30 تا 40 درصد احتمال بازگشت مجدد آن پس از جراحی وجود دارد.

درمان کیست دست

کیست گانگلیون در پایه انگشت

این گانگلیون ها در انتهای انگشت احساس می کنند مانند یک نخود خشک شده و می توانند هنگام گرفتن درد ایجاد کنند.

مشکلات بعد از جراحی عبارتند از:

  • درد مداوم
  • از دست دادن حرکت انگشت
  • گیر افتادن دردناک شاخه های عصبی در اسکار

احتمال بازگشت مجدد آن پس از جراحی بسیار کم است.

کیست گانگلیون انگشت

این گانگلیون ها با ساییدگی مفصل انتهایی انگشت همراه هستند. فشار ناشی از کیست ممکن است باعث ایجاد شیار در ناخن شود. گاهی اوقات مایع کیست از طریق پوست نازک پوشاننده نشت می کند.

مشکلات بعد از جراحی عبارتند از:

  • عفونت
  • سفتی و درد ناشی از فرسودگی مفصل

احتمال عود مجدد آن پس از جراحی 10 درصد است.

فیلم تخلیه کیست مچ دست

در این بخش برای اینکه بهتر فرایند جراحی کیست مچ دست را بدانید یک ویدیو به صورت انیمیشنی آورده‌ایم تا دقیقا مراحل عمل تخلیه کیست مچ دستتان را مشاهده کنید

 

آیا کیست مچ دست خطرناک است؟

آیا کیست مچ دست خطرناک است؟

آیا کیست مچ دست خطرناک است؟

به طور کلی، کیست‌های گانگلیون در مچ دست خطرناک نیستند و بیشتر به عنوان مشکلات آزاردهنده جسمانی تلقی می‌شوند. این توده ها معمولاً خودبخود بروز می‌کنند و در بیشتر موارد راحت برطرف می شوند.

اما در موارد نادر، کیست گانگلیون می‌تواند منجر به مشکلات جدی تر شود. برای مثال، اگر کیست فشاری روی بندها، عصب‌ها یا عضلات اطراف را ایجاد کند، ممکن است علائم دست‌شما را بیشتر کند. این علائم ممکن است شامل درد شدید، محدودیت حرکتی در مفصل مچ دست و تشدید علائم با فعالیت‌های مشخص باشد.

بنابراین، در صورتی که شما علائم مزاحمی دارید یا تغییرات جدی در علائم خود مشاهده می‌کنید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما می‌تواند بر اساس علائم، تاریخچه پزشکی و نیازهای شما، تشخیص دقیق را انجام دهد و در صورت لزوم، درمان کیست مچ دست را تعیین کند.

علت کیست های گانگلیون چیست؟

علت دقیق ایجاد کیست هایگانگلیون هنوز کاملاً مشخص نیست. با این حال، برخی عوامل و فرضیات مرتبط با ایجاد این توده ها وجود دارند:

تروما (صدمه)

برخی از محققان معتقدند که آسیب رسیدن به بافت مفصل می‌تواند به عنوان یک عامل ایجاد کیست های گانگلیون عمل کند. ممکن است تروما یا ضربه‌های مکرر به مچ دست یا نواحی دیگری از بدن باشد که در طول زمان می‌تواند عوارضی مانند ایجاد توده گانگلیون را ایجاد کند.

فشار و تنش

فعالیت‌هایی که موجب اعمال فشار و تنش بر روی مفصل می‌شود، ممکن است نقشی در تشکیل کیست گانگلیون داشته باشد. برای مثال، استفاده مکرر از مچ دست در فعالیت‌هایی مانند ورزش های وزنه برداری، تجربه شغلی خاص یا استفاده مکرر از ابزارهای کاری ممکن است باعث ایجاد این توده شود.

عوامل مورفولوژیک

برخی از مطالعات نشان داده است که وجود خلل در تشکیل و توسعه بافت مفصل می‌تواند ریشه علت گانگلیون باشد. این عوارض ممکن است به صورت ساختاری یا ژنتیکی باشند و باعث افزایش تمایل به ایجاد گانگلیون در برخی افراد شوند.

مهم است بدانید که این تمام فرضیات و فاکتورها احتمالی هستند و هنوز تحقیقات بیشتر برای تایید آنها نیاز است. همچنین، توجه به سایر عوامل و شرایط پزشکی فرد نیز می‌تواند در تشکیل گانگلیون تاثیرگذار باشد. به همین دلیل، در صورت تشخیص کیست گانگلیون یا داشتن هرگونه توده مشکوک در بدن، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت دقیق را تشخیص داده و درمان مناسب را تعیین کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با درمان کیست مچ دست و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که اگر علائم این کیست در دست شما وجود دارد حتما در مرحله اول نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید و مطابق با توصیه های پزشک برای درمان اقدام کنید.

زیرا بسیاری از افراد بدون مراجعه با درمان های خانگی اقدام به بهبود می کنند، در این صورت ممکن است نه تنها فایده ای برای شما نداشته باشد بلکه وضعیت کیست شما روز به روز بدتر شود و علائم آن بیشتر خواهد شد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.