جراحی انتقال تاندون یا تاندون ترانسفر جزو جراحی های مهمی است که به جهت بهبود عملکرد عضلات و تاندون های آسیب دیده انجام می شود. در طی این جراحی تاندون آسیب دیده با یک تاندون سالم جایگزین می شود.

این جراحی کاربرد های متعددی دارد که بارز ترین آن ها شامل اختلال در سیستم عصبی، سکته مغزی، آرتریت روماتوئید، پارگی تاندون و… می باشند.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا تمامی جزئیات مربوط به این عارضه از جمله روش کار، خطرات، دوران بهبودی و … را بررسی کنیم، بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان ملزم به انجام این عمل هستید و سوالاتی در خصوص آن دارید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

انتقال تاندون یا تاندون ترانسفر چیست؟

جراحی انتقال تاندون

تاندون‌ها اجزای مهمی از ساختارهای بدن هستند که عضلات را به استخوان متصل می‌کنند؛ بنابراین در صورت هرگونه آسیب عملکرد آن قسمت از بدن مختل می شود. اما راه حل چیست؟

انتقال تاندون، یا تاندون ترانسفر، به عملیات جراحی گفته می‌شود که در آن یک تاندون از یک منطقه از بدن به منطقه دیگری انتقال داده می‌شود. این عمل برای ترمیم آسیب‌های تاندونی، بهبود عملکرد تاندون، یا درمان برخی مشکلات تاندونی استفاده می‌شود.

مواردی که ممکن است به انتقال تاندون نیاز داشته باشند شامل:

• آسیب‌های جدی تاندون: ممکن است تاندون‌ها در اثر آسیب های ورزشی، تصادف یا شرایط دیگر آسیب ببینند.
• بیماری‌های تاندونی: برخی بیماری‌ها می‌توانند باعث ضعف و آسیب تاندون‌ها شوند.
• التهاب و آسیب‌های مزمن تاندون: شرایطی مانند شکستگی تاندون، یا آسیب به بافت‌های اطراف تاندون ممکن است نیازمند انتقال تاندون باشند.
• بیماری‌های مزمن مانند آرتریت و ترشح زیاد مایع مفصل: این بیماری‌ها ممکن است باعث آسیب تاندون شوند و نیازمند تعویض تاندون باشند.

البته که نمی توان به طور دقیق بیان کرد که چه شرایطی نیاز به انتقال تاندون دارد، این مورد نیاز به بررسی تخصصی توسط فوق تخصص ارتوپدی دارد و حتما باید مطابق با توصیه های پزشک خود پیش بروید.

چه کسانی به جراحی تاندون ترنسفر نیاز دارند؟

• افرادی که مبتلا به فلج مغزی هستند.
• افرادی که به دلیل اتفاق و یا یک حادثه دچار پارگی غیر قابل ترمیم تاندون شده باشند.
• افرادی که به دلیل مادرزادی و ژنتیکی دچار نقص در کارکرد یک عضله خود هستند.
• کسانی که به کشیدگی یا پارگی تاندون پا دچار شده اند.
• افرادی که به سکته مغزی دچار شده اند.

مراحل عمل جراحی انتقال تاندون

تاندون ترانسفر

انتقال تاندون یک روش جراحی است که در آن یک تاندون از یک منطقه از بدن به منطقه دیگری انتقال داده می شود. این روش معمولاً در مواردی مانند ترمیم آسیب تاندونی، بهبود عملکرد تاندونی و یا درمان برخی از مشکلات تاندونی مورد استفاده قرار می گیرد.

مراحل عمل تاندون ترانسفر عبارتند از:

آماده سازی بیمار

قبل از جراحی، بیمار باید تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کند را به پزشک خود اطلاع دهد. همچنین، باید از مصرف دخنایات، سیگار و الکل خودداری کند. هر گونه عفونت یا بیماری موجود در بدن نیز باید قبل از عمل جراحی درمان شود.

بیهوشی

بیمار معمولاً در حالت بیهوشی کلی قرار می گیرد تا احساس دردی به جراحی را نداشته باشد. البته در برخی شرایط تنها ممکن است قسمتی از بدن بی حسی شود که عموما مربوط به پایین تنه می باشد.

برش

پزشک یک برش کوچک در پوست به جهت بررسی منطقه مورد نیاز برای انتقال تاندون انجام می دهد.

جداسازی تاندون

پزشک تاندون مورد نظر را از بدن بیمار جدا می کند. این کار ممکن است با استفاده از ابزار تیغه، برش بر روی استخوان، یا با استفاده از تکنیک های پیشرفته مانند لاپاروسکوپی صورت بگیرد.

انتقال تاندون

پس از برداشتن تاندون، پزشک تاندون سالم را در منطقه مقصد قرار می دهد و با استفاده از روش های مختلف مانند دوختن تاندون به محیط اطراف، محل برش را بخیه می زند.

پروسه ترمیم ممکن است طولانی بوده و نیاز به درمان و توجه مراقبتی مداوم داشته باشد.

بازگشت به فعالیت

پس از عمل جراحی، بیمار نیاز به استراحت کافی دارد تا بهبود یابد. پزشک ممکن است فیزیوتراپی و تمرینات خاصی را نیز توصیه کند تا عملکرد تاندون ترمیم شده بهبود یابد.

موقعیت و جزئیات دقیق عمل تاندون ترانسفر بستگی به مشکل مورد نظر و توصیه پزشک دارد. از آنجا که این روش نوعی از جراحی است، همیشه بهتر است قبل از عمل اطلاعات لازم را به دست آورید تا با اطمینان بیشتری برای جراحی آماده شوید.

دوران نقاهت عمل تاندون ترانسفر چقدر است؟

بهبودی جراحی انتقال تاندون

مدت زمان نقاهت پس از عمل تاندون ترانسفر بستگی به نوع عمل، مکان ترانسفر تاندون، و تعداد عوامل دیگر دارد. در برخی موارد، بیماران ممکن است در مدت چند هفته یا چند ماه نقاهت نیاز داشته باشند. اما در موارد دیگر، زمان نقاهت ممکن است کوتاه‌تر باشد.

پزشک شما معمولاً پس از عمل جراحی و بر اساس شرایط شما تعیین می‌کند که چقدر زمان نقاهت نیاز دارید.

اگر می خواهید سریع تر بهبودی خود را به دست آورید مهم است که تمامی توصیه های پزشک را دنبال کنید؛ معمولا این توصیه ها شامل جلوگیری از فعالیت های اضافی، استراحت کافی، تمرینات فیزیوتراپی و مراقبت از بخیه ها می باشد.

همچنین اگر به تازگی جراحی ترمیمی تاندون دست و بازو را انجام داده اید، توصیه می کنیم مقاله برای ترمیم تاندون دست چی بخوریم؟ را مطالعه کنید.

خطرات جراحی انتقال تاندون

همانند هرگونه از جراحی ها، عمل تاندون ترانسفر همچنین ممکن است با خطراتی همراه باشد. برخی از این خطرات عبارتند از:

عفونت

یکی از شایع ترین عوارض می باشد، یعنی ممکن است در محل عمل تاندون عفونت رخ دهد. البته که پزشک شما پس از عمل، آنتی‌بیوتیک‌ها را تجویز می‌کند تا از این خطر جلوگیری کند.

تورم و التهاب

بعد از عمل، ممکن است محل عمل تورم کند و منجر به التهاب شود. این وضعیت معمولاً با داروهای ضد التهابی و استفاده از یخ تسکین یافته و بهبود می‌یابد.

عوارض بیهوشی

بیمارانی که بیهوشی کامل دارند، ممکن است عوارض جانبی نظیر تهوع، استفراغ، سرگیجه و تاری دید تجربه کنند.

عدم موفقیت انتقال تاندون

در برخی موارد، تاندون منتقل شده ممکن است به درستی عمل نکند یا پس از مدتی تاندون توانایی و کارایی صحیح را نداشته باشد. این موارد ممکن است نیاز به تکرار عمل جراحی داشته باشند.

عوارض عصبی

در برخی موارد، ممکن است عصب‌های اطراف منطقه عمل آسیب ببینند، که می‌تواند منجر به عوارض عصبی مانند کاهش حساسیت یا قدرت حرکتی شود.

عوارض جراحی

همیشه وجود خطرات و عوارض عمل جراحی امری طبیعی است، و این موارد بستگی به مکان و نوع عمل و وضعیت بیمار ممکن است متفاوت باشند.

به طور کلی، پیش از تصمیم به عمل تاندون ترانسفر، شما باید با پزشک خود در مورد مزایا، خطرات، و نقاهت مورد توصیه صحبت کنید. همچنین مهم است که پزشک انتخابی شما دارای مهارت و تجربه کافی در خصوص این جراحی باشد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا در خصوص تاندون ترانسفر و جزئیات مربوط به این عمل صحبت کنیم. در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که مهم ترین نکته در خصوص این جراحی، انتخاب پزشکی با تجربه می باشد، این گونه میزان عوارض و خطرات به حداقل می رسد و شما اطمینان پیدا خواهید کرد که روند جراحی نیز به خوبی طی می شود و در آینده دچار مشکل نخواهید شد.

سوالات متداول:

میزان موفقیت آمیز بودن جراحی انتقال تاندون چقدر است؟

این موضوع وابسته به شرایط مختلفی از جمله شرایط و سلامت عمومی بیمار، میزان انعطاف عضلات، مهارت جراح و … دارد.

تا چه مدت بعد از جراحی انتقال تاندون باید از آتل یا گچ استفاده کرد؟

این موضوع نیز در تمامی افراد یکسان نمی باشد، اما معمولا بین 1 الی دو ماه متغیر است.

جایگزین های جراحی انتقال تاندون کدام اند؟

برخی از روش های جایگزین دیگر شامل: ترمیم عصب آسیب دیده یا ترمیم ماهیچه می باشد. اما همواره توصیه می کنیم تنها به توصیه های پزشک خود عمل کنید.

پارگی مینیسک زانو آسیبی است که به غضروف هایی که میان استخوان های زانو واقع شده اند اشاره دارد؛ مینیسک بخشی از زانو است که همانند بالشتی نرم می باشد و موجب تثبیت و محافظت از استخوان ها در برابر عارضه های مختلف می شود.

آسیب هایی مثل پیچ خرودگی یا ضربات شدید می توانند موجب پارگی مینیسک زانو شوند. در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد ما قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این آسیب دیدگی صحبت کنیم و توضیح کاملی در خصوص علت، علائم و انواع روش های درمانی پارگی مینیسک زانو ارائه دهیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

پارگی مینیسک زانو چگونه است؟

پارگی مینیسک زانو

زانو بزرگ ترین مفصل در بدن که از پیچیدگی بسیاری بهره مند است، به دلیل کارایی و استفاده زیادی که از این مفصل می شود در معرض بسیاری از آسیب ها قرار دارد. با توجه به این که اجزای مختلفی درون مفصل زانو قرار دارد، بنابراین مشکلات متعددی هم برای آن ایجاد می شود که در این میان پارگی مینیسک زانو یکی از شایع ترین آن ها می باشد.

ورزش کاران به خصوص افرادی که در رشته های ورزشی پر تماس و پر فعالیت هستند، بیشتر از سایر افراد در معرض این آسیب می باشند. با این حال هر شخصی در هر سن و سالی ممکن است به پارگی مینیسک زانو دچار شود.

این پارگی ممکن است در انواع و حالت های مختلفی ایجاد شود، که بر اساس شکل ظاهری و محل وقوع پارگی طبقه بندی می شوند. شایع ترین مدل پارگی شامل: پارگی طولی، منقار طوطی، فلاپ، دسته سطلی و ترکیبی (پیچیده) می ‌باشد.

با توجه به اینکه این نوع از آسیب مربوط به بخش های داخلی زانو می باشد، بنابراین در بیشتر موارد به خودی خود درمان نمی شود و لازم است که شما برای درمان نزد متخصص زانو در تهران مراجعه نمایید.

علت پارگی مینیسک چیست؟

علت پارگی مینیسک

شایع ترین دلیلی که موجب دلیل پارگی مینسک زانو می شود آسیب های ورزشی می باشد. در اکثر ورزش ها لازم است که شما فشار بسیاری به زانو وارد کنید و همین موضوع به پارگی مینیسک زانو منتهی می شود.

البته این مورد در خصوص افراد جوان و کسانی که فعالیت ورزشی انجام می دهند است، در خصوص افراد میانسال و مسن، پارگی معمولا به دلیل خرابی و فرسودگی غضروف ها ایجاد می شود. به مرور و با افزایش سن، غضروف ها ضعیف تر می شوند و بافت ها پیر و فرسوده، در چنین شرایطی زانو آسیب پذیر تر می شود، به طوری که حتی با یک بلند شدن اشتباه یا چرخش سریع ممکن است پارگی مینیسک زانو رخ دهد. همچنین اگر اخیرا زمین خورده‌اید و احتمال می‌دهید پارگی مینیسک در شما رخ داده توصیه می‌کنیم محتوای درمان زانوی ضربه دیده را مطالعه فرمایید.

علائم پارگی مینیسک زانو

علائم پارگی مینیسک زانو

زمانی که شما به پارگی مینیسک زانو دچار می شوید، در اکثریت مواقع باید صدایی مثل تق را از داخل مفصل احساس کنید. البته اغلب افراد بلافاصله پس از آسیب دیدگی بازهم این امکان را دارند که روی پای خود راه بروند، حتی بیشتر ورزشکاران که در حین ورزش دچار آسیب می شوند، پس از آن نیز می توانند با همان مینیسک پاره شده فعالیت های خود را ادامه دهند.

بنابراین این تصور را نداشته باشید که در صورتی پارگی قادر نخواهید بود پای خود را تکان دهید. شایع ترین علائم پارگی مینیسک زانو عبارت است از:

• درد زانو
• خشکی و ورم زانو
• گیر کردن یا قفل کردن زانو
• احساس ناپایداری و خالی کردن زانو
• ناتوانی در حرکت دادن مفصل زانو تا انتهای دامنه حرکتی آن

این مورد را در هم نظر داشته باشید که اگر شما درمان به موقع برای این آسیب را انجام ندهید، ممکن است تکه های غضروغ مینیسک کنده شوند و در داخل مفصل گیر کند؛ در چنین شرایطی زانوی شما به صورت مرتب قفل می شود و قادر به حرکت دادن آن نخواهید بود.

درمان خانگی پارگی مینیسک زانو

درمان خانگی پارگی مینیسک زانو

به همراه درمان پزشکی، برخی تکنیک‌های خانگی می‌تواند به عنوان تکمیل در فرآیند بهبود مفید باشند. مثلا:

استفاده از یخ: استفاده از کیسه یخ یا کمپرس بر روی منطقه دردناک می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. یخ باید به مدت 15 تا 20 دقیقه قرار داده شود.

استراحت و آرامش: به منظور بهبود سریع تر، بهتر است فعالیت های فیزیکی سخت و تحمیلی را محدود کنید و به بدن خود استراحت کافی بدهید.

تمرینات تقویت عضلات: بعد از مرحله اول بهبود، فیزیوتراپیست ممکن است به شما تمرینات خاصی برای تقویت عضلات و افزایش پایداری زانو توصیه کند.

روغن برای پارگی مینیسک زانو و درد زانو

روغن برای زانو درد

روغن‌های طبیعی ممکن است به عنوان یک روش تکمیلی در کاهش درد و التهاب در پارگی مینیسک زانو کمک کنند. با این حال، قبل از استفاده از هر نوع روغن، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که استفاده از آن برای شما ایمن است و با سایر درمان‌هایی که در حال انجام هستید تداخل ندارد.

برخی از روغن‌های طبیعی که ممکن است در کاهش درد و التهاب زانو موثر باشند عبارتند از:

روغن آووکادو: این روغن دارای خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی است و می‌تواند در کاهش التهاب و درد زانو مفید باشد.

روغن جوجوبا: این روغن دارای خاصیت ضد التهابی و آرامش‌بخش است. می‌توانید روغن جوجوبا را روی زانوهای خود بمالید و به آرامی ماساژ دهید.

روغن نعناع: روغن نعناع می‌تواند خنک کننده و ضد دردی برای زانوهای دردناک باشد. می‌توانید چند قطره از این روغن را به همراه روغن حامل مثل روغن زیتون مخلوط کرده و روی منطقه زخمی ماساژ دهید.

مهمتر از همه، توجه داشته باشید که استفاده از روغن‌های طبیعی تنها به عنوان یک روش تکمیلی و کمکی برای کاهش درد و التهاب استفاده شود و نباید به تنهایی به جای مراجعه به پزشک و درمان‌های تخصصی قرار گیرد. در صورتی که درد و مشکلات بهبود نیافته و به شدت ادامه دارند، توصیه می‌شود به پزشک خود مراجعه کنید.

درمان پارگی مینیسک

ایا پارگی مینیسک زانو ترمیم میشود

به جهت درمان این عارضه لازم است که در ابتدا چندین مورد را مورد بررسی قرار داد، این موارد شامل: محل پارگی و اندازه‌ی آن و نیز سن شخص، میزان فعالیت و هر گونه مصدومیت مرتبط می‌ باشد. در نتیجه روند درمان بصورت موردی برای هر بیمار تعیین می ‌گردد.

در صورتی که میزان آسیب دیدگی جزئی باشد این امکان وجود دارد که از طریق درمان های محافظه کارانه و خانگی برای درمان اقدام کرد، این درمان ها شامل: استراحت، استفاده از یخ، فشرده‌سازی، بالا بردن زانو و انجام درمان پزشکی مناسب می ‌باشد.

اما در صورتی که شدت آسیب دیدگی زیاد باشد و علائم شما افزایش یابد، برای درمان زانو درد باید به سراغ سایر روش های درمانی رفت که شامل موارد زیر است:

دارو درمانی

اولین کاری که پزشک برای شما انجام می شود، تجویز دارو های ضد التهابی و غیر استروئیدی است که به طور مثال می توان به نوروفن و ناپروکسن اشاره کرد. البته در صورتی این دارو ها تجویز می شوند که شخص به خون ریزی داخلی دچار نباشد. بنابراین هرگز به صورت خودسرانه اقدام به مصرف دارو نکنید.

ورزش درمانی و تمرین

در صورتی که درد زانوی شما شدید نباشد و این امکان را داشته باشید که فشار وزن خود را تحمل کنید، ورزش درمانی گزینه مناسبی می باشد. البته که تنها باید حرکات مخصوص را انجام دهید و از انجام هر گونه حرکات خود سرانه پرهیز کنید زیرا ممکن است نه تنها برای شما مفید نباشد بلکه میزان آسیب دیدگی شما افزایش یابد.

الکتروتراپی

این مورد یکی از روش های درمانی نسبتا جدید است که از امواج اولتراسوند، شاک‌ ویو تراپی، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) و تحریک مغناطیسی نیز استفاده می شود و ممکن است در کاهش التهاب موثر باشد.

لیزر درمانی

بسیاری از افراد همواره به دنبال این گزینه درمانی می باشند، با توجه به این که در این روش میزان خطر به حداقل می رسد و درد آن بسیار کمتر است، بنابراین مورد علاقه بسیاری می باشد. به همین طریق در بیشتر موارد بیماران واکنش بسیار مناسبی را به این نوع درمان نشان داده و معمولاً متوجه تسکین درد قابل ملاحظه ‌ای تنها پس از چند جلسه درمان خواهند شد.

اوزون تراپی

یکی دیگر از روش های نسبتا جدید که به تازگی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد اوزن تراپی زانو است، در طی این روش اکسیژن به صورت مستقیم به نواحی آسیب دیده تزریق می شود و این گونه امکان بهبودی و بازیابی کامل عملکرد زانو فراهم است.

این روش شامل تزریق مواد مغذی و التیام بخش به اطراف رباط ها، تاندون و غضروف زانو می باشد. در طی این روش میزان خون رسانی افزایش می یابد و بافت ها سریع تر بهبود می یابند.

پی آر پی

درمان با پلاسمای غنی شده سبب بهبودی سریع تر و افزایش قدرت غضروف ها می شود. برای استفاده از این روش درمانی، یک نمونه کوچک از خون بیمار گرفته می شود و سپس پلاکت های موجود از خون جدا می شوند. سپس پی آر پی غنی شده به داخل و اطراف نواحی دارای آسیب تزریق می شود که این کار به طور موثری موجب تقویت روند درمان می شود.

همچنین اگر پزشک شما استفاده از روش پی ار پی زانو را پیشنهاد داده است، قطعا خواند مقاله: هزینه پی آر پی زانو چقدر است؟ برای شما مفید خواهد بود.

جراحی

نمی توان گفت که همیشه جراحی برای تمامی افراد لازم است، اما برای برخی افراد که به پارگی کامل دچار باشند جراحی تنها گزینه ای است که می تواند برای آن ها موثر باشد. این که جراحی به چه روشی برای شما استفاده شود موضوعی است که تنها پزشک متخصص مشخص می کند. بنابراین در خصوص این موضوع تنها از پزشک خود راهنمایی بخواهید.

پس از جراحی نیز معمولا لازم است برای حداقل سه هفته از عصا استفاده کنید تا بهبودی کامل برای شما حاصل شود. ورزشکاران نیز حدود سه تا چهار ماه بعد این امکان را دارند که فعالیت خود را شروع کنند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با پارگی مینیسک زانو و هر آنچه که مربوط به این عارضه می شود آشنا نماییم. دقت داشته باشید که ما تنها اطلاعات کلی ارائه دادیم و تنها پزشک متخصص می تواند به شما در این مورد و چگونگی درمان کمک کند.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

عمل الیزاروف روشی است که طی آن روند تغییر شکل استخوان های اندام انجام می شود. طی این روش استخوان ها در حالتی خارج از وضعیت طبیعی و مناسب تثبیت می شوند. موارد کاربرد این روش شامل درمان شکستگی های پیچیده و باز، پیوند عفونی استخوان یا بلند کردن استخوان می باشد.

شاید این سوال برایتان ایجاد شده باشد که دلیل نام گذاری این روش به این نام چیست؟ در پاسخ باید بگوییم که نام این تکنیک از جراح ارتوپد گاوریل آبراموویچ ایلیزاروف از اتحاد جماهیر شوروی که پیشگام در انجام این روش جراحی بوده است گرفته شده است.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا کمی بیشتر در خصوص این عمل توضیح دهیم و بررسی کنیم که برای چه افرادی مناسب است، دوران نقاهت آن چقدر است و چه مراقبت هایی را باید پس از آن انجام دهید. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان قصد انجام این عمل را دارید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

روش ایلیزاروف چیست؟

دستگاه ایلیزاروف

این روش که توسط فوق تخصص ارتوپدی انجام می شود، در درمان بسیاری از ناهنجاری های مختلف از کوتاهی قد گرفته تا تحلیل استخوان استفاده می شود. نتایج موفقیت آمیزی هم در بیماران اطفال و هم در بزرگسالان به دست می آید. روش ایلیزاروف برای کوتاهی قد نیز قابل استفاده است.

ایلیزاروف سیستمی است که می تواند به کمک لولاها و میله ها حرکت کنترل شده ای به قسمت های استخوانی بدهد، جایی که استخوان ها با سیم ها و دایره های نازک ثابت می شوند.

در چه بیماری هایی از روش ایلیزاروف به عنوان درمان استفاده می شود؟

• شکستگی های بسته و باز
• شکستگی های غیر پیوندی
• درمان افزایش طول استخوان
• اصلاح انحنای دست و پا
• از دست دادن استخوان (معمولاً پس از تومور، پس از ضربه یا پس از عفونت رخ می دهد)
• درمان دررفتگی رشدی لگن درمان نشده
• در بیماری های پا
• عفونت های استخوانی
• محدودیت حرکت
• در بیماری های متابولیک
• در اختلالات ساختاری استخوان

درمان کوتاهی پا

درمان کوتاهی پا با دستگاه

نابرابری طول در پاها: کوتاهی پاها می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود که شامل یکی از موارد زیر می باشد:

• مادرزادی
• رشدی
• کوتاهی که باعث کوتاه شدن انتهای استخوان می شود

اکثر بیماران کوتاهی پا مادرزادی را می توان با افزایش طول و بازسازی درمان کرد. در بسیاری از موارد، شروع جراحی افزایش طول و بازسازی قبل از 4 سالگی و اغلب قبل از 2 سالگی ترجیح داده می شود.

موارد کوتاهی پا را می توان با یک یا دو عمل بلند کردن ساق درمان کرد. بیشتر موارد کوتاهی پا پس از ضربه در بزرگسالان رخ می دهد و تنها با یک عمل بلند کردن ساق برطرف می شود.

همچنین بخوانید: روش های درمان مشکل کوتاهی آشیل پا در استخوان

بعد از عمل بیمار باید به چه نکاتی توجه کند؟

قبل از هر چیز، انجام پانسمان روزانه طبق توضیحات پزشک، توجه به تمیزی دستگاه و در صورت امکان محافظت از سیستم در برابر محیط خارجی با لباس مخصوص بسیار مهم است.

بیمار باید حرکات توصیه شده توسط پزشک را به طور منظم انجام دهد تا با محدودیت حرکتی مفاصل مواجه نشود.

برای تسریع روند درمان و جلوگیری از مشکلاتی که ممکن است ایجاد شود، باید تا حد امکان راه بروید. مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد.

برای تکمیل موفقیت آمیز روند درمان، باید از استعمال دخانیات و مصرف کافئین خودداری کنید.

داروهای حاوی ویتامین و کلسیم توصیه شده توسط پزشک باید به طور منظم استفاده شود.

مصرف زیاد شیر و لبنیات (ماست، پنیر و غیره) ضروری است.

عوارض عمل الیزاروف

عوارض عمل الیزاروف

قطعا تمامی عمل های جراحی عوارضی به همراه دارند، برخی از این عوارض عمومی می باشد و برخی دیگر نسبت به عملی که انجام می شود رخ می دهد. در خصوص این جراحی نیز عوارض شامل موارد زیر می باشد:

• درد
• خون ریزی
• لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی)
• تورم

عوارض خاص پس از جراحی فریم ilizarov ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عفونت در جایی که پین ​​ها به پوست نفوذ می کنند
• کبودی یا خونریزی
• ترومبوز سیاهرگی عمقی
• سفتی عضلات یا مفاصل
• شکستگی پین یا سیم
• یبوست (به دلیل مصرف داروهای مسکن)

مزایای روش ایلیزاروف چیست؟

• ساخت استخوان را تحریک می کند.
• عروق را افزایش می دهد که باعث افزایش خون رسانی می شود، بنابراین میزان پیوند استخوان افزایش می یابد.
• افزایش عرضه خون همچنین بهبود التهاب (استئومیلیت) را که ممکن است رخ دهد یا وجود داشته باشد، سرعت می بخشد.
• انحناهایی که ممکن است در هر مرحله از درمان ایجاد شوند یا از قبل وجود داشته باشند، بدون نیاز به بیهوشی قابل اصلاح هستند.
• پس از عمل (در صورت عدم وجود مانع)، بیمار می تواند بلافاصله راه برود. بنابراین اختلال جدی در زندگی روزمره و اجتماعی بیمار ایجاد نمی کند.

روش ایلیزاروف چه زمانی اعمال می شود؟

برای درمان کوتاهی پا با روش ایلیزاروف باید رشد کودک کامل شود. این مدت برای دختران 16 و برای پسران 17-18 عنوان شده است.

آیا درمان بلند کردن ساق پا در کودکان موثرتر است؟

اگرچه تصور می شود که این درمان برای کودکان مفید است، نتایج مشابهی را می توان برای بزرگسالان نیز به دست آورد. با این حال، این واقعیت که بچه ها خیلی سریع تر بهبود می یابند و استخوان های آنها خیلی سریعتر تشکیل می شود کاملا واضح است.

در حالی که نقص 6 سانتی متری در بزرگسالان را می توان در هشت ماهگی از بین برد، این دوره را می توان در 5 ماهگی در کودکان تکمیل کرد. بیماران اطفال می توانند خیلی سریعتر با دستگاه سازگار شوند. آنها می توانند بدوند، بیفتند و بازی کنند و طوری رفتار کنند که انگار هیچ وسیله ای در بدنشان وجود ندارد.

اما این موضوع در بزرگسالان کمی متفاوت تر و مدت زمان بیشتری نیاز است تا یک فرد بالغ بتواند به این وسیله عادت کند؛ بنابراین این گونه عنوان می شود که استفاده از این روش بیشتر برای کودکان و نوجوانان بهتر است.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با عمل الیزاروف و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم، امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

شکستگی استخوان کف پا یکی از آُسیب های نه چندان شایعی است که ممکن است برای هر کسی رخ دهد. در ناحیه کف پا یک رباط نازک و بلند قرار دارد که به طور مستقیم زیر پوست کف پا قرار گرفته است. به کمک این رباط قسمت پاشنه به قسمت جلویی پا متصل می شود.

جدا از آن، کف پا از 26 استخوان تشکیل شده است، که به کمک تمامی آن ها اتصال و قوای لازم برای کف پا فراهم می شود. این استخوان ها تنش و فشار های زیادی را متحمل می شوند که البته بخشی طبیعی از روند بدن است، اما گاهی میزان فشار به بافت های پا بیشتر می شود و موجب آسیب دیدگی آن ها می شود.

در نتیجه این موضوع فرد علائمی مثل درد، سفتی و ورم کف پا را احساس می کند. اما علائم آسییب دیدگی استخوان پا چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟ در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این شکستگی و جزئیات مربوط به آن صحبت کنیم؛ بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

شکستگی استخوان متاتارس

شکستگی استخوان متاتارس

شکستگی استخوان متاتارس یک نوع شکستگی است که در استخوانهای پا وجود دارد. متاتارس ها پنج استخوان بلند در قسمت جلوی پا هستند که به انگشتان پا متصل می‌شوند. شکستگی استخوان متاتارس معمولاً ناشی از ضربه، فشار یا تنش زیاد بر روی استخوان ها است.

علائم شکستگی استخوان متاتارس شامل درد، تورم، احساس ناراحتی و سفید شدن منطقه آسیب دیده هستند. در صورت شکستگی، ممکن است ناتوانی در حرکت کردن انگشتان پا وجود داشته باشد.

برای تشخیص شکستگی استخوان متاتارس، فوق تخصص ارتوپدی ممکن است از رادیولوژی و سایر آزمایش ‌های تصویربرداری برای تصویربرداری منطقه آسیب دیده استفاده کند که در صورت تأئید شکستگی، درمان ممکن است شامل استفاده از چسب‌ها، باندها، روکش‌ها یا حتی جراحی باشد.

پس از درمان، ترخیص و بازسازی معمولاً به طول می ‌انجامد که شامل استفاده از پانسمان، فیزیوتراپی و تمرینات تقویت عضلات پا است. همچنین، رعایت استراحت و جلوگیری از فعالیت‌های سنگین نیز برای بهبود و بهبود کامل لازم است.

دقت داشته باشید که در صورت تشخیص شکستگی استخوان متاتارس، مهم است که با پزشک خود درباره درمان مناسب و برنامه بازسازی صحبت کنید. همچنین، حفظ سلامت عمومی پای خود و جلوگیری از ضربه و فشار زائد بر روی پای خود نقش مهمی در جلوگیری از شکستگی‌ های آینده دارد.

علائم شکستگی استخوان کف پا

علائم شکستگی استخوان کف پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد شدید: در صورتی که استخوان کف پا شکسته باشد، ممکن است درد شدید و نابهنجاری در منطقه آسیب دیده را احساس کنید.

تورم و قرمزی: شکستگی استخوان می‌تواند منجر به تورم، قرمزی و التهاب کف پا شود.

عدم قابلیت حرکت دادان پا: اگر استخوان کف پا شکسته باشد، ممکن است قابلیت حرکت در منطقه آسیب دیده محدود گردد یا به صورت کامل از بین بروند.

شنیدن صدای غیر طبیعی: هنگام حرکت کف پا، ممکن است صدایی غیر طبیعی از پا مثب صدای ترق ترق را احساس کنید.

ناتوانی در تحمل وزن بدن: شکستگی استخوان کف پا موجب می شود تا در زمان حرکت این امکان را نداشته باشید که وزن خود را روی پا قرار دهید.

خروج قطعات استخوان: در بعضی موارد، قطعات استخوان ممکن است از جای خود خارج شده و حتی از زیر پوست نیز احساس شوند.

همچنین بخوانید: علت داغ شدن کف پا چیست؟

درمان شکستگی کف پا

درمان شکستگی استخوان کف پا

درمان شکستگی استخوان کف پا بستگی به نوع و شدت شکستگی دارد. اما در کل، روش‌ های قابل استفاده شامل موارد زیر می باشد:

استفاده از چسب‌ها و باندهای محافظ: در برخی موارد، استفاده از چسب ‌ها و باند های محافظ می‌ تواند به تثبیت استخوان شکسته کمک کند و فرصت بهبود را افزایش دهد.

استفاده از گچ: در بعضی موارد، قرار دادن گچ روی پا به منظور تثبیت استخوان شکسته و جلوگیری از حرکت آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

جراحی: در شکستگی ‌های خطیر و نامعمول، جراحی ممکن است لازم باشد تا قطعات شکستگی را با هم تثبیت کنید. همچنین، در بعضی موارد، نصب پلاک و پین ‌های فلزی نقش تثبیت کننده را دارند.

فیزیوتراپی: بعد از انجام درمان ‌های اولیه، فیزیوتراپی ممکن است به شما کمک کند تا عضلات و استخوان ‌های پا را تقویت کنید و بهبود بخشید.

استفاده از آتل: در بعضی موارد، پس از درمان شکستگی، استفاده از آتل یا کفش مخصوص می تواند کمک کننده باشد تا استخوان شکسته را حفاظت کنید و روند بهبود سریع تر طی شود.

البته در نظر داشته حتماً قبل از هرگونه درمان، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا روش مناسب برای شما تعیین شود.

در کلینیک خانه درد بهترین پزشکان و متخصصان قرار دارند که به خوبی با انجام آزمایش های مربوطه آسیب شما شناسایی می شود و علت آسیب مشخص می شود و در نهایت بهترین گزینه درمانی ارائه می شود؛ بنابراین اگر علائم این آسیب را در خود احساس می کنید می توانید از مشاوره رایگان ما بهره مند شوید.

برای شکستگی استخوان کف پا چی بخوریم؟

غذا برای شکستگی

برای تسریع در ترمیم شکستگی استخوان کف پا می‌توانید رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و مواد معدنی مورد نیاز برای بهبود استخوان و بازسازی بافت استفاده کنید. برخی از مواد غذایی که ممکن است مفید باشند شامل:

1. پروتئین:

مصرف منابع غنی از پروتئین مانند گوشت، مرغ، ماهی، حبوبات و میوه‌های خشک می‌تواند به سرعت ترمیم شکستگی کمک کند.

2. کلسیم و ویتامین D:

مواد غذایی حاوی کلسیم مانند شیر و فرآورده‌های لبنی، سبزیجات و ماهیان چرب کمک به قوی‌تر شدن استخوان‌ها می‌کنند. ویتامین D نیز برای جذب بهتر کلسیم از غذاها ضروری است.

3. مواد غذایی ضد التهابی:

مصرف مواد غذایی ضد التهابی مانند زنجبیل، زعفران، زردچوبه و ماهی چرب می‌تواند به کاهش التهاب و تسریع در ترمیم شکستگی کمک کند.

4. مواد غذایی حاوی آهن:

مصرف مواد غذایی حاوی آهن مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، حبوبات و سبزیجات، به تقویت بافت‌های آسیب دیده و ترمیمی کمک می‌کند.

5. مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان:

مصرف میوه‌ها و سبزیجات غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها مثل توت فرنگی، خرما، سبزیجات تیره و آووکادو می‌تواند به حفظ سلامتی بافت‌ها کمک کند.

حتما قبل از تغییرات در رژیم غذایی خود، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

مدت زمان ترمیم و جوش خوردن استخوان کف پا

مدت زمان ترمیم شکستگی کف پا بستگی به میزان و شدت شکستگی، نوع درمان و عوامل دیگری مانند سن و سلامت کلی فرد دارد. اما به طور کلی، معمولاً ترمیم یک شکستگی کف پا حدود 6 تا 8 هفته زمان می ‌برد.

البته به خاطر داشته باشید که این زمان به صورت کلی می باشد و در هر بیمار به نسبت بیمار دیگر متفاوت است، یعنی یک فرد جوان که به توصیه های پزشک خود عمل کند به نسبت یک فرد مسن تر که توانایی ترمیم بدن او پایین تر است، قطعا در یک زمان سریع تری بهبودی خود را به دست می آورد. بنابراین هرگز وضعیت بدنی خود را با دیگران مقایسه نکتید و تنها به توصیه های پزشک عمل کنید.

در صورت نیاز به جراحی یا استفاده از دستگاه‌های تثبیت، مدت زمان ترمیم ممکن است بطور قابل توجه‌ای بلندتر باشد. همچنین، پس از پایان یافتن مدت درمان، فعالیت‌های روزانه و ورزش‌های سنگین نباید به صورت نادرست انجام شود تا از خطر بازگشت شکستگی جلوگیری شود. برای دقت بیشتر، بهتر است با پزشک خود درباره زمان تخصصی ترمیم شکستگی کف پا صحبت کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با شکستگی استخوان کف پا و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که علائم این آسیب را در خود مشاهده می کنید به صورت خودسرانه برای درمان اقدام نکنید و حتما نزد پزشک متخصص در این زمینه مراجعه کنید. همچنین دقت کنید که اگرچه این آسیب در ابتدا اذیت کننده به نظر نمی رسد اما این به آن معنا نیست که شما می توانید آن را به حال خود رها کنید، زیرا در صورت عدم درمان احتمال بروز عوارض و آسیب های بیشتر وجود دارد.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

سوالات متداول در خصوص شکستگی کف پا

چقدر زمان لازم است تا استخوان کف پا بهبود یابد؟

مدت زمان ترمیم شکستگی کف پا به عوامل مختلفی مانند جراحت، نوع و شدت شکستگ، سن فرد و رژیم درمانی بستگی دارد. به طور عمومی، شکستگی کف پا ممکن است حدود 6-8 هفته زمان نیاز داشته باشد تا بهبود یابد.

در این مدت، ممکن است استفاده از دستگاه گچ و چرخش محدود پا برای حفاظت از شکستگی و افزایش ترمیم کمک ضروری باشد. بعد از برداشتن گچ، فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی ممکن است برای بازگشت کامل قدرت و حرکت به محل شکستگی نیاز باشد. اطمینان حاصل کنید که توصیه‌های پزشک را دنبال کنید تا ترمیم بهینه صورت بگیرد.

آیا ترمیم شکستگی کف پا درد دارد؟

ترمیم شکستگی کف پا ممکن است با در و ناراحتی همراه باشد، اما سطح درد بسته به شدت و نوع شکستگی، همراهی عوارض دیگر و درمان‌های انجام شده دارد. در طول فرآیند ترمیم، احتمال دارد شدت درد کاهش یابد، اما گاهی اوقات درد و عدم راحتی ممکن است ادامه داشته باشد. استفاده از داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی می‌تواند به کنترل درد کمک کند. مطمئن شوید که هر گونه افزایش یا تغییر در درد را با پزشک خود مطرح کنید تا اقدامات لازم انجام شود.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص رادیوفرکوئنسی ستون فقرات و جزئیات مربوط به این روش صحبت کنیم؛ بنابراین اگر شما نیز قصد استفاده از این روش را دارید و می خواهید اطلاعات بیشتری در خصوص آن به دست آورید توصیه می کنیم تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

رادیوفرکوئنسی چیست؟

درمان با فرکانس رادیویی یک روش مدیریت درد است که در درجه اول برای درمان آرتریت یا درد مفاصل ستون فقرات در نظر گرفته شده است. در انتهای این مفاصل اعصاب حسی کوچکی قرار دارد که تنها وظیفه آنها این است که به مغز بگویند که مفصل چه احساسی دارد. این اعصاب منبع اصلی سیگنال های درد هستند که از مفاصل کمر می آیند.

در طول رادیوفرکوئنسی، پزشک سوزن های تخصصی را روی اعصاب آسیب دیده قرار می دهد و سپس انرژی حرارتی یا سیگنال های گرما را از طریق سوزن ها ارسال می کند. به این صورت به طور موقت اعصاب قطع می شوند. البته در حالی که علت اصلی درد را برطرف نمی کند، فرسایش با فرکانس رادیویی تعداد سیگنال های درد که از مفاصل می رسد را مسدود می کند. بنابراین برای بیشتر افراد به عنوان یک روش عالی برای تسکین درد موقت شناخته می شود.

رادیوفرکوئنسی ستون فقرات

رادیوفرکوئنسی ستون فقرات

رادیوفرکوئنسی معمولا برای مدیریت درد ناشی از مفاصل (مانند زانو) و به خصوص بیشتر مربوط به درد ناشی از ستون فقرات، به ویژه گردن و کمر (ناحیه کمری ستون فقرات) استفاده می شود.

در ستون فقرات، اعصاب از نخاع شما منشعب می شوند و به مفاصل فاست و مفاصل ساکروایلیاک می روند.

مفاصل فاست جفت مفاصل کوچک بین مهره های ستون فقرات شما هستند. این مفاصل به ستون فقرات شما انعطاف ‌پذیری می ‌دهند و امکان حرکت پشت شما مانند چرخش و خم شدن را فراهم می ‌کنند. دو عصب کوچک، به نام اعصاب شاخه داخلی، به مفاصل فاست متصل هستند و سیگنالی را به مغز شما ارسال می کنند که از این مفاصل درد می آید.

مفاصل ساکروایلیاک در نزدیکی انتهای ستون فقرات، درست بالای دنبالچه شما یافت می شوند. اعصاب شاخه جانبی که به این مفاصل متصل هستند سیگنال های درد را از ستون فقرات به مغز شما ارسال می کنند.

استفاده از فرسایش با فرکانس رادیویی برای درمان عصب شاخه داخلی هدف در مفاصل فاست یا عصب شاخه جانبی در مفاصل ساکروایلیاک، سیگنال ‌های درد از رسیدن به مغز را کاهش می ‌دهد.

همچنین بخوانید: منیپولیشن ستون فقرات چیست و برای چه کسانی مفید است؟

رادیوفرکوئنسی ستون فقرات چگونه انجام می شود؟

عمل رادیوفرکوئنسی

در طی یک روش فرسایش با فرکانس رادیویی چه اتفاقی می افتد؟

ابتدا روی یک میز مخصوص اشعه ایکس روی شکم خود دراز می کشید. پزشک شما از مانیتورها برای نظارت بر وضعیت شما در طول عمل استفاده می کند. شما بیدار و هوشیار خواهید ماند تا بتوانید در طول فرآیند به سوالات پزشک خود پاسخ دهید.

پزشک شما از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن ناحیه ای از پوست شما که در آن سوزن وارد می شود استفاده می کند. سپس:

• یک سوزن نازک در ناحیه ای که احساس درد می کنید وارد می شود.
• قرار دادن سوزن توسط نوع خاصی از اشعه ایکس پیوسته بلادرنگ به نام فلوروسکوپی هدایت می شود .
• هنگامی که سوزن به محل مورد نظر رسید، پزشک آزمایشی را برای تأیید قرار گرفتن آن در موقعیت مناسب انجام می دهد. این آزمایش شامل وارد کردن یک میکروالکترود از طریق سوزن توخالی است. پزشک از شما خواهد پرسید که آیا احساس سوزن سوزن شدن (یا ناراحتی یا انقباض عضلانی) دارید یا خیر. این بدان معنی است که مکان مناسب برای درمان پیدا شده است.
• یک بی حس کننده موضعی از طریق سوزن تزریق می شود تا ناحیه مورد نظر بی حس شود.
• یک جریان فرکانس رادیویی از طریق سوزن ارسال می شود تا قسمت مشخص شده عصب را گرم کند.
• جریان آن ناحیه از عصب را از بین می برد و مانع از ارسال سیگنال های درد به مغز شما می شود.
• بیش از یک عصب را می توان در طول عمل (در صورت نیاز) درمان کرد.

مدت زمان عمل رادیوفرکوئنسی ستون فقرات چقدر است؟

رادیوفرکوئنسی ستون فقرات بسته به محل درمان و تعداد درمان های انجام شده بین 15 دقیقه تا دو ساعت طول می کشد.

بعد از عمل رادیوفرکوئنسی چه اتفاقی می افتد؟

پس از استفاده از این روش:

شما مدت کوتاهی پس از عمل به خانه می روید، البته بهتر است یک نفر شما را به خانه برساند.

وقتی به خانه رسیدید استراحت کنید. تا 24 ساعت پس از انجام عمل، رانندگی نکنید و کارهای سنگین انجام ندهید. پس از یک یا دو روز، می توانید به فعالیت های عادی خود از جمله حمام کردن یا هر کار دیگر بازگردید.

ممکن است برای چند روز همچنان درد یا اسپاسم عضلانی را در محل درمان احساس کنید. ممکن است پزشک شما داروهای ضد درد را برای درد و درد تجویز کرده باشد. همچنین می‌توانید چند بار در اولین روز بهبودی خود در خانه، یک کیسه یخ را روی محل تزریق قرار دهید.

ممکن است پزشک شما فیزیوتراپی را نیز برای بازیابی قدرت و انعطاف پذیری توصیه کرده باشد. همچنین یک قرار ملاقات بعدی برای بررسی پیشرفت خود و هرگونه سؤالی که ممکن است پاسخ داده باشید خواهید داشت.

مزایای استفاده از رادیوفرکوئنسی چیست؟

• کنترل درد
• بدون جراحی
• زمان ریکاوری کم
• کاهش نیاز به داروهای مسکن
• عملکرد بهبود یافته
• پس از یک یا دو روز استراحت به فعالیت های عادی خود بازگردید

عوارض و خطرات (RFA) چیست؟

در طول عمل، ممکن است کمی درد یا احساس سوزش در محل تجربه کنید، مشابه آنچه قبل از عمل تجربه کرده اید. درد ممکن است یک یا دو هفته بعد از عمل ادامه داشته باشد.

ممکن است در جایی که سوزن وارد پوست شما شده، احساس بی حسی موقت داشته باشید.

خطر عوارض ناشی از RFA بسیار کم است. گاهی ممکن است آسیب یا درد دائمی عصبی رخ دهد. در برخی افراد، درد اصلی آنها ممکن است بدتر شود. سایر عوارض، از جمله عفونت و خونریزی در محل وارد کردن سوزن، ناشایع هستند.

رادیوفرکوئنسی ستون فقرات چقدر موثر است؟

RFA ستون فقرات

اکثر افراد پس از رادیوفرکوئنسی مقداری تسکین درد دارند، اما مقدار آن بر اساس علت درد و محل آن متفاوت است. تسکین درد می تواند در برخی افراد فوری باشد، در سایر افراد ظرف 10 روز رخ می دهد یا در برخی دیگر ممکن است تا سه هفته طول بکشد.

تسکین درد می تواند از شش ماه تا 12 ماه طول بکشد. برای برخی افراد، تسکین چند سال طول می کشد. برخی دیگر ممکن است تنها تسکین درد محدودی داشته باشند.

عصب درمان شده می تواند دوباره رشد کند. اگر این اتفاق بیفتد، معمولاً حدود 6 تا 12 ماه پس از عمل اتفاق می افتد. در صورت نیاز می توان فرسایش رادیوفرکانسی را تکرار کرد.

با پزشک خود در مورد میزان موفقیت عمل خود و مدت زمان تسکین درد خود صحبت کنید. پزشک شما بهترین پیش بینی خود را بر اساس علت خاص، محل و شدت درد شما ارائه می دهد.

چرا (RFA) انجام می شود؟

اهداف استفاده از روش رادیوفرکوئنسی عبارتند از:

• درد را متوقف یا کاهش دهید.
• بهبود عملکرد
• تعداد داروهای مسکن مصرفی را کاهش دهید.
• از جراحی اجتناب کنید یا آن را به تعویق بیندازید.

چه شرایطی را می توان با رادیوفرکوئنسی درمان کرد؟

رادیوفرکوئنسی برای درمان موارد زیر استفاده می شود:

• درد مزمن ناشی از شرایطی از جمله آرتریت ستون فقرات ( اسپوندیلوز ) و درد مفصل ساکروایلیاک (SI).
• درد در گردن، کمر و زانو.
• درد سرطان.
• درد عصب محیطی.
• مشکلات ریتم قلب
• تومورها (برای کشتن سلول ها).

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با رادیوفرکوئنسی ستون فقرات و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.