یکی از آسیب هایی که ممکن است برخی از افراد در طول زندگی خود با آن روبرو شوند مربوط به شکستگی استخوان دنبالچه می باشد. اگرچه این شکستگی چندان شایع نیست، اما در صورت بروز می تواند بسیار دردناک باشد.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم بررسی نماییم که آناتومی دنبالچه به صورت است، دلایل و علائم شکستگی چیست و در صورت آسیب چگونه می توان آن را درمان کرد. بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این آسیب دچار شده اید و می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن به دست آورید توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

آناتومی دنبالچه

آناتومی دنبالچه

دنبالچه استخوانی مثلثی است که از سه تا پنج بخش تشکیل شده است: اولین و بزرگترین این بخش های مهره ای با استخوان خاجی مفصل می شود. سه بخش آخر از نظر اندازه کاهش می یابد و معمولاً یک تکه استخوان را تشکیل می دهند. سطح قدامی سه شیار عرضی را نشان می دهد که خطوط همجوشی این بخش ها را نشان می دهد. به سطح قدامی، رباط‌های ساکروکوکسیژیال قدامی و رشته‌های عضله لواتور آنی متصل شده‌اند.

در دو طرف سطح خلفی، قرنیه دنبالچه ای قرار دارد که با قرنیه ساکروم مفصل می شود و سوراخ خاجی خلفی را تشکیل می دهد که توسط بخش خلفی عصب پنجم خاجی اشغال شده است. لبه جانبی صاف اولین بخش دنبالچه بالا می رود تا به مرز مشابه آخرین مهره خاجی بپیوندد و در نتیجه پنجمین سوراخ خاجی قدامی را تکمیل می کند که بخش قدامی عصب پنجم خاجی را در خود جای می دهد.

مرزهای جانبی دنبالچه بسیار نازک هستند و اتصالاتی به رباط های ساکروسیاتیک و اتصالات عضلات دنبالچه قدامی رباط ها و رشته های گلوتئوس ماکسیموس در خلف رباط ها ایجاد می کند. تاندون عضله iliococcygeus به نوک دنبالچه متصل می شود و از راست روده محافظت می کند و از طریق دنبالچه از آن حمایت می کند.

علت های شکستگی دنبالچه

علت شکستگی دنبالچه

آسیب های خارجی که باعث شکستگی می شود معمولاً به دلیل افتادن از عقب روی باسن، مثلاً افتادن از پله ها روی استخوان دنبالچه، یا ضربه ای که مستقیماً به دنبالچه وارد می شود، رخ می دهد.

محل دنبالچه آن را به ویژه در معرض آسیب های داخلی، از جمله شکستگی، در هنگام زایمان، به ویژه در هنگام زایمان سخت یا با ابزار، قرار می دهد که در این شرایط برای درمان باید نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

شکستگی همچنین می تواند در اثر نشستن مکرر یا طولانی مدت روی سطوح سخت، باریک یا ناراحت کننده، به ویژه در افراد مبتلا به استخوان های ضعیف یا پوکی استخوان رخ دهد.

عوامل خطر عبارتند از:

• داشتن یک مشکل سلامتی که ممکن است منجر به زمین خوردن شود، مانند عضلات ضعیف
• داشتن یک مشکل سلامتی که ممکن است باعث ضعیف شدن استخوان ها شود، مانند پوکی استخوان
• انجام ورزش های تماسی، مانند هاکی

علائم آسیب استخوان دنبالچه

• درد و حساسیت موضعی شدید ممکن است در ناحیه دنبالچه احساس شود.
• اگر آسیب ضربه ای باشد، ممکن است کبودی در این ناحیه قابل مشاهده باشد.
• درد به طور کلی هنگام نشستن برای مدت طولانی یا با فشار مستقیم به ناحیه دنبالچه بدتر می شود.
• حرکات روده و زور زدن اغلب دردناک است.
• برخی از زنان ممکن است در حین مقاربت دچار درد شوند.

همچنین بخوانید: درمان درد دنبالچه با روش های خانگی و دارویی

جراحی برای شکستگی دنبالچه

طول درمان شکستگی دنبالچه

شکستگی به زمان نیاز دارد تا خود به خود بهبود یابد. روند درمان می تواند هشت تا دوازده هفته طول بکشد که در این میان دارو می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند.

جراحی برای این آسیب نادر است. ممکن است زمانی که تمام گزینه های دیگر امتحان شده اند، این کار برای برداشتن دنبالچه انجام شود. جراحی ترمیم دنبالچه ممکن است برای شکستگی های پیچیده شامل آسیب بافت اطراف یا شکستگی های مرکب که در آن استخوان ممکن است از طریق پوست بشکند، نشان داده شود که البته این این موارد نادر هستند.

جراحی برداشتن دنبالچه می‌تواند درمانی برای دنبالچه صدمه دیده باشد، اما اغلب برای بیماران مبتلا به درد مزمن طولانی مدت دنبالچه استفاده می‌شود.

درمان های اولیه پس از آسیب

• بالشتک های گوه ای شکل اصلاح شده (بالشتک های دنبالچه ای) می توانند فشار روی دنبالچه را در حالی که بیمار نشسته است کاهش دهند.
• آموزش بیماران برای ایجاد وضعیت نشستن مناسب تضمین می کند که وزن از طریق توبروزیت های ایسکیال توزیع می شود، بنابراین فشار انتقالی از طریق دنبالچه کاهش می یابد.
• اصلاح فعالیت های اصلاح شده زندگی روزمره ، به ویژه: تکنیک خوابیدن به پهلو، خزیدن برای داخل و خارج شدن از رختخواب، حالت قرار گیری برای استراحت، اجتناب از تکنیک های خم شدن به جلو برای بلند کردن
• اعمال گرما و سرما بر روی محل درد
• ورزش هایی که باعث کشش رباط ها و تقویت ماهیچه های حمایت کننده از ستون فقرات می شود، مثل تمرینات کف لگن

درمان دنبالچه شکسته

درمان محافظه کارانه برای شکستگی دنبالچه با هدف تسکین علائم در حین بهبودی استخوان است. پزشک ممکن است چندین راه را برای کاهش التهاب و درد توصیه کند، از جمله:

تثبیت موقعیت. هنگام نشستن به جلو خم شوید تا وزن بیشتری روی پاهایتان پخش شود. همچنین استفاده از کوسن های نرم را امتحان کنید. زمانی که به پشت دراز کشیده اید، بالش هایی را زیر پاهای خود قرار دهید. هنگامی که در رختخواب به پهلو دراز می کشید، برای راحتی می توان یک بالش بین پاها قرار داد. هر یک از این اقدامات باید فشار روی دنبالچه را کاهش دهد.

یخ. برای چند روز اول، یک کیسه یخ پیچیده شده در حوله را می توان روی ناحیه قرار داد تا تورم کاهش یابد. این کار را باید 3 تا 4 بار در روز و هر بار به مدت 15 تا 20 دقیقه انجام دهید تا تورم کاهش یابد.

حرارت. حمام گرم، پد گرم‌کننده، پتوی برقی یا سایر منابع گرمایی ممکن است به کاهش درد کمک کند.

داروها پزشک شما تزریق ضد التهاب و یا استروئید را برای کمک به کاهش درد و همچنین نرم کننده های مدفوع برای یبوست توصیه می کند.

فیزیوتراپی و کاردرمانی. پزشک شما ممکن است درمان توانبخشی و یا درمان های تخصصی را برای کمک به روند بهبودی پیشنهاد دهد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با شکستگی استخوان دنبالچه و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

در این مطلب از کلینیک خانه درد بنابر سوال های متعدد شما در این زمینه قصد داریم تا شما را با مراحل، مزایا و عوارض بی حسی نخاعی و دیگر جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انتها همراه ما باشید.

منظور از بی حسی نخاعی چیست؟

تزریق آمپول به کمر

برای بسیاری از عمل هایی که توسط فوق تخصص ستون فقرات انجام می شود بیهوشی عمومی (GA) مورد نیاز است که برای انجام این کار متخصص بیهوشی معمولاً از طریق تزریق به داخل ورید، دارو را به بیمار می‌دهد و او را به خواب می‌فرستد. این باعث می شود بیمار در طول مدت عمل بیهوش، بی حرکت و بدون درد بماند به جهت تنفس بیماز نیز یک لوله تنفسی پس از خواب بیمار وارد می شود تا بتوان تنفس را در طول عمل کنترل کرد. پس از پایان عمل، بیمار نیز به هوش می آید.

این که دقیقا بیمار چه زمانی به هوش آید توسط متخصص و دوز داروی تزریق شده مشخص می شود.

اما روش جایگزین برای بیهوشی عمومی، بی حسی نخاعی است. بی حس کننده نخاعی قسمت پایین بدن را بی حس می کند (از هر گونه درد در حین عمل جلوگیری می کند)، اما به افرادی که این بی حسی داشته اند اجازه می دهد در طول عمل بیدار بمانند. برای اکثر عمل های زیر کمر می توان از بی حس کننده نخاعی استفاده کرد برای انجام این نوع بی حسی نیز باید توسط متخصص بیهوشی انجام شود.

بی حسی نخاعی چگونه کار می کند؟

طی انجام این بی حسی یک سوزن بسیار ظریف به وسط کمر وارد می شود و بی حس کننده موضعی از طریق سوزن به مایعی که طناب نخاعی را احاطه کرده است تزریق می شود. بی حس کننده موضعی اعصابی که شکم، باسن، پایین و پاها را تامین می کنند بی حس می کند.

هنگامی که اعصاب کاملاً بی حس شدند، شما در طی انجام مراحل عمل هیچ دردی از عمل احساس نمی کنید و همچنین نمی توانید پاهای خود را حرکت دهید. البته داروهای دیگری نیز می ‌توانند تزریق شوند که تا چند ساعت پس از عمل، درد را تسکین می ‌دهند.

دقت داشته باشید که بی حسی نخاعی با بی حسی اپیدورال متفاوت است، اما هر دوی این روش ها می توانند شبیه به هم به نظر برسند، زیرا هر دو شامل دادن داروهایی در نزدیکی ستون فقرات برای جلوگیری از احساس درد افراد است.

تفاوت اصلی این دو روش در این است که داروها به کدام قسمت تزریق می شوند. در طی بی حس کننده نخاعی، یک تزریق انجام می شود که مستقیماً به مایعی که طناب نخاعی را احاطه کرده است (به نام “فضای ساباخوئید”) می رود. اما در اپیدورال، یک لوله پلاستیکی نازک (یک «کاتتر اپیدورال») کمی دورتر از نخاع، در ناحیه‌ای به نام «فضای اپیدورال» وارد می‌شود. اپیدورال می تواند برای تسکین درد هنگام زایمان، و حین و بعد از عمل جراحی مفید باشد.

مزایای بی حسی نخاعی چیست؟

گاهی اوقات برخی از افراد به دلیل داشتن شرایط پزشکی خاص این امکان را ندارند که از بیهوشی عمومی استفاده کنند، به عنوان مثال، داشتن مشکلات تنفسی قابل توجه. در این شرایط متخصص بیهوشی شما در مورد گزینه ها با شما صحبت می کند و به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید کدام گزینه برای شرایط خاص شما مناسب تر است.

به صورت کلی مزایای استفاده از بی حسی نخاعی به جای بیهوشی عمومی عبارتند از:

• بدون نیاز به لوله تنفسی، بنابراین: خطر کمتر ابتلا به عفونت قفسه سینه بعد از عمل و عدم تأثیر مخرب بر ریه ها و تنفس و جلوگیری از گلودرد
• تسکین درد عالی بلافاصله پس از عمل.
• کاهش نیاز به مسکن های قوی که می تواند باعث احساس تهوع، استفراغ، گیجی و یبوست شود.
• بدون اثر پس از به هوش آمدن
• خطر گیجی بعد از عمل، به ویژه در افراد مسن کمتر است.
• تهوع یا استفراغ کمتر، که می تواند توسط داروهای بیهوشی ایجاد شود.
• توانایی خوردن و آشامیدن زودتر بعد از عمل.
• برخی از افراد می توانند زودتر پس از عمل به خانه بروند.

همچنین بخوانید: روش های تسکین درد بعد از جراحی

عوارض بی حسی نخاعی

درمان عوارض امپول بی حسی نخاعی

همان طور که این روش مزایای بسیاری به همراه دارد، در کنار آن عوارضی نیز وجود دارد که ممکن است برای شما رخ دهد؛ البته در نظر داشته باشید که احتمال بروز این عوارض بسیار پایین است و می توان این گونه گفت که از هر 1000 نفر یکی از آن ها ممکن است دچار شوند:

• برخی از داروهایی که در بی حس کننده نخاعی قرار می گیرند می توانند باعث خارش شما شوند.
• بی حس کننده نخاعی می تواند باعث کاهش فشار خون شما شود. اگر این اتفاق بیفتد، متخصص بیهوشی شما مایعی را به قطره اضافه می کند تا فشار خون شما را افزایش دهد.
• ممکن است متوجه شوید که دفع ادرار برایتان مشکل است. این به ویژه در مردان اتفاق می افتد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است به یک سوند ادراری نیاز داشته باشید تا زمانی که بی حس کننده نخاعی به طور کامل از بین برود و عملکرد مثانه شما به حالت عادی بازگردد.
• هنگامی که سوزن وارد می شود، ممکن است در پایین تنه خود به خصوص پاها احساس درد کنید، اگر این مورد را احساس کردید فوراً به متخصص بیهوشی بگویید زیرا ممکن است به این معنی باشد که سوزن با یک عصب تماس می‌ گیرد و بنابراین متخصص بیهوشی موقعیت سوزن را تغییر می‌ دهد.
• سردردهای خفیف کاملاً رایج هستند و می توانند ناشی از موارد زیادی باشند، مانند داروهای بیهوشی، کم آبی بدن، نخوردن غذا، و اضطراب. البته این سردردها معمولاً ظرف چند ساعت بهبود می یابند و داروهای مسکن نیز می توانند کمک کننده باشند.

همچنین بخوانید: عوارض و تاثیر امپول اپیدورال برای دیسک کمر

دوام بی حسی نخاعی چقدر است؟

مدت زمان دقیق بی حسی نخاعی به دوز داروهایی که متخصص بیهوشی استفاده می کند بستگی دارد، اما بسته به آنچه داده شده است، بین یک تا سه ساعت متغیر است. در این مورد جای نگرانی نیست زیرا متخصص بیهوشی شما به اندازه کافی داروی بیهوشی را به شما می دهد تا بیشتر از مدت زمان مورد انتظار عمل طول بکشد و قطعا شما در حین عمل احساسی نخواهید داشت.

همچنین اگر عمل بسیار بیشتر از حد انتظار طول بکشد (به عنوان مثال، اگر عمل دشوارتر از تصور اول باشد)، و بی حسی نخاعی ممکن است به اندازه کافی طول بکشد، متخصص بیهوشی شما یک بیهوشی عمومی می دهد تا دردی احساس نکنید.

بی حسی چگونه تزریق می شود؟

بی حسی از کمر

بی حسی نخاعی در اتاق بیهوشی و زیر تیم پزشکی بی هوشی انجام می شود.

قبل از تزریق بی حسی نخاعی، متخصص بیهوشی یک انژیوکت در دست شما می گذارد و شما را به یک مانیتور برای بررسی ضربان قلب، فشار خون و اشباع اکسیژن) وصل می کنید.

اغلب بی حسی نخاعی در حالی که شما بیدار هستید انجام می شود. متخصص بیهوشی به شما آموزش می دهد که برای انجام این عمل باید در چه موقعیتی قرار بگیرید. که معمولا شامل:

در حالت نشسته با خمیدگی به جلو، چانه روی سینه، شانه ها پایین و پایین خمیده شده.

به پهلو دراز بکشید و زانوهایتان را به سمت سینه خم کنید.

قرار گرفتن در این حالت به باز شدن فضاهای بین استخوان های پشت شما کمک می کند، جایی که متخصص بیهوشی باید بی حس کننده نخاعی را بگذارد.

هنگامی که در موقعیت صحیح قرار گرفتید، کمرتان با مواد ضد عفونی کننده تمیز می شود، تا خطر بروز هر گونه عفونت کاهش یابد.

متخصص بیهوشی پشت شما را به طور دقیق بررسی می کند تا نشانه‌های مشخصی را شناسایی کند و مشخص کند که دقیقاً کجا باید بی‌حس کننده نخاعی وارد شود.

ابتدا بی حسی موضعی برای بی حس کردن پوست تزریق می شود. سپس سوزن نخاعی ظریف وارد می شود.

در این مرحله حفظ حرکت بسیار مهم است. شما نباید درد قابل توجهی را احساس کنید. با این حال، اگر سوزن به یکی از اعصابی که پاهای شما را تامین می کند نزدیک شود، ممکن است درد تیزی در یکی از پاهای خود احساس کنید.

اگر این اتفاق افتاد، مهم است که بی حرکت بمانید و به متخصص بیهوشی خود اطلاع دهید و به او بگویید درد را در کدام پای خود احساس کرده اید.

پس از تزریق دارو، احساس سوزن سوزن شدن گرمی در کف پا احساس خواهید کرد و پاهایتان شروع به بی حس شدن می کنند.

بی حس کننده نخاعی فوراً کار نمی کند. کمی زمان می برد تا کار کند و تقریباً 5-15 دقیقه زمان لازم است که پس از گذشت این زمان احساس خواهید کرد که حرکت دادن پاهای خود دشوار است و در نهایت نمی توانید پاهای خود را حرکت دهید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با بی حسی نخاعی و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از آسیب هایی که در برخی شرایط خاص ممکن است برای افراد ایجاد شود مربوط به شکستگی استخوان بازو است. این شکستگی به این معنا است که استخوان هومروس بازوی شما به شکستگی دچار می شود. این شکستگی در امتداد وسط استخوان یا انتهای استخوان در نزدیکی شانه رخ می دهد.

البته این آسیب نادر است، اما در صورت رخ دادن باید در سریع ترین زمان ممکن برای درمان اقدام کنید زیرا می تواند سایر فعالیت های شما را تحت تاثیر قرار دهد.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص جزئیات مربوط به شکستگی استخوان بازو و موارد مربوط به آن صحبت کنیم، بنابراین توصیه می کنیم حتما تا انته این مطلب همراه ما باشید.

علت شکستگی استخوان بازو چیست؟

آناتومی بازو

شکستگی استخوان بازو تقریباً همیشه در اثر ضربه ایجاد می شود. استخوان بازو یکی از قوی‌ترین استخوان‌های بدن شماست که برای شکستن آن باید چیزی با نیروی زیادی به بازوی شما برخورد کند. برخی از شایع ترین علل عبارتند از:

• تصادفات اتومبیل
• سقوط
• آسیب های ورزشی

اگر استخوان های شما در اثر پوکی استخوان ضعیف شده باشد، احتمال شکستگی بیشتر است. که برای درمان باید نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

پوکی استخوان

این بیماری استخوان ها را ضعیف می کند و آنها را مستعد شکستگی های ناگهانی و غیرمنتظره می کند. بسیاری از مردم تا زمانی که پوکی استخوان باعث شکستن استخوان آنها نشود، نمی دانند که به پوکی استخوان مبتلا هستند.زیرا علائم واضحی وجود ندارد.

زنان، افرادی که در بدو تولد به شکنندگی استخوان دچار هستند و بزرگسالان بالای 50 سال در معرض افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند. بنابراین اگر در یکی از دسته های بالا هستنید با پزشک خود در مورد غربالگری تراکم استخوان که می تواند پوکی استخوان را قبل از ایجاد شکستگی گرفتار کند، صحبت کنید.

همچنین بخوانید: درمان خانگی پوکی استخوان با 9 روش ساده

علائم شکستگی استخوان بازو چیست؟

علائم شکستگی استخوان بازو

علائم شکستگی استخوان بازو عبارتند از:

• درد
• تورم
• لطافت
• ناتوانی در حرکت دادن بازوی خود به طور معمول
• کبودی یا تغییر رنگ
• تغییر شکل یا برآمدگی که معمولاً روی بدن شما نیست

اگر استخوان بازو شما شکسته شود، این احتمال وجود دارد که سایر بافت های اطراف استخوان شما نیز آسیب ببینند. که شامل:

• عضلات: عضله دوسر و سه سر شما
• اعصاب: عصب میانی، عصب اولنار و عصب شعاعی شما همگی به استخوان بازو متصل هستند.
• تامین خون: شریان و ورید بازویی شما

همچنین بخوانید: رایج ترین آسیب مفاصل در ورزش + درمان

تشخیص شکستگی استخوان بازو

به جهت تشخیص صحیح از شکستگی های بازو لازم است تا حداقل یکی از آزمایشات تصویر برداری زیر اجام شود:

اشعه ایکس: اشعه ایکس هرگونه شکستگی را تایید می کند و نشان می دهد که استخوان های شما چقدر آسیب دیده اند.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی: ارائه دهنده شما ممکن است از MRI ​​برای دریافت تصویر کاملی از آسیب استخوان های شما و ناحیه اطراف آنها استفاده کند. این کار بافت اطراف استخوان های شما را نیز به آنها نشان می دهد.

سی تی اسکن: سی تی اسکن به ارائه دهنده یا جراح شما تصویر دقیق تری از استخوان ها و بافت اطراف آن نسبت به اشعه ایکس می دهد.

درمان شکستگی استخوان بازو چیست؟

درمان شکستگی سر استخوان بازو

شکستگی هومرال پروگزیمال

اگر قطعات استخوان از موقعیت خود خارج نشوند (جابجا نشوند) اکثر شکستگی های پروگزیمال هومروس را می توان بدون جراحی درمان کرد. اگر قطعات از موقعیت خارج شوند، جراحی اغلب انجام می شود تا امکان تحرک زودتر فراهم شود. با این حال، هنگام تصمیم گیری بین تثبیت جراحی یا درمان غیر جراحی، عوامل دیگری نیز در نظر گرفته می شوند.

درمان غیر جراحی معمولاً با اسلینگ یا بی حرکت کننده شانه بدون حرکت شانه برای دو هفته اول است. پس از آن، به بیمار تمرینات هفتگی داده می شود تا به آرامی دامنه حرکتی شانه افزایش یابد. یک عکس اشعه ایکس از شانه به صورت هفتگی یا دوهفته ای (هر دو هفته یکبار) گرفته می شود تا تأیید شود که شکستگی به درستی بهبود می یابد.

جراحی معمولاً شامل تثبیت قطعات شکستگی با صفحات، پیچ یا پین است . شکستگی های شدید با آرتروسکوپی قبلی (دژنراسیون مفصل) ممکن است نیاز به تعویض شانه داشته باشد. که در این صورت فیزیوتراپی بلافاصله پس از جراحی آغاز می شود.

شکستگی شفت بازو

شکستگی شفت بازو بسته به الگوی شکستگی و آسیب ‌های مرتبط (یعنی آسیب عصبی یا شکستگی باز) ممکن است بدون جراحی درمان شود. برای مدیریت اولیه شکستگی می توان از یک آتل موقت که از شانه تا ساعد امتداد دارد و آرنج را 90 درجه خم می کند استفاده کرد.

درمان غیرجراحی معمولاً شامل قرار دادن بریس شکستگی است که سه تا چهار هفته بعد با بریس استوانه‌ای (بریس سارمینتو) جایگزین می‌شود که در قسمت بالای بازو قرار می‌گیرد و آرنج را آزاد می‌گذارد.

در خصوص مدت زمان استفاده نیز پزشک به شما می گوید که چه مدت باید گچ یا آتل را بپوشید و در زمان مناسب آن را برمی دارد. ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا بازوی شکسته به طور کامل بهبود یابد.

توانبخشی شامل افزایش تدریجی فعالیت ها برای بازگرداندن قدرت عضلانی، حرکت مفاصل و انعطاف پذیری است. همکاری بیمار برای فرآیند توانبخشی ضروری است. بیمار باید دامنه حرکتی، تقویتی و سایر تمرینات تجویز شده توسط پزشک را به صورت روزانه کامل کند. توانبخشی تا زمانی که ماهیچه ها، رباط ها و سایر بافت های نرم عملکرد طبیعی خود را انجام دهند ادامه خواهد داشت.

جراحی معمولاً شامل تثبیت داخلی قطعات با صفحات و پیچ است. توانبخشی با درمان غیر جراحی، بدون آتل یا گچ، کمی متفاوت است. معمولاً برای راحتی و حمایت از بازو به بیمار بریس می دهند. تمرینات آرنج ممکن است بلافاصله پس از جراحی شروع شود، در حالی که تمرینات شانه ممکن است برای چند هفته بر اساس الگوی شکستگی به تعویق بیفتد.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با شکستگی استخوان بازو و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید این عارضه بسیار نادر است، اما در صورت رخ داددن میتوتند عملکرد دست شما را با اختلال روبرو کند. بنابراین بسیار مهم است که در زمان روبرو شدن با علائم اولیه برای درمان اقدام کنید.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص شایع ترین علائم دیسک کمر در پاها صحبت کنیم؛ بنابراین اگر شما نیز به تازگی به درد و مشکلاتی در ناحیه پا دچار شده اید و می خواهید ارتباط آن با دیسک کمر را بدانید حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

فتق دیسک چیست؟

فتق دیسک

استخوان هایی که ستون فقرات را تشکیل می دهند که به عنوان مهره نیز شناخته می شوند و توسط دیسک ها محافظت می شوند. این دیسک ها به عنوان ضربه گیر برای ستون فقرات عمل می کنند.

فتق دیسک زمانی اتفاق می افتد که قطعه ای از هسته دیسک، ماده ژل مانندی که استخوان را متحرک می کند، از لایه بیرونی دیسک بیرون زده و از طریق پارگی وارد کانال نخاعی می شود.

این جابجایی باعث می شود دیسک به اعصاب نخاعی فشار بیاورد که می تواند باعث درد شدید شود. با این حال، علائم فتق دیسک نیز می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، به طوری که مردان دو برابر بیشتر از زنان در معرض فتق دیسک هستند.

با کمال تعجب، شایع ترین علائم فتق دیسک، درد در بازو یا پا است. اگر فتق دیسک در قسمت پایین کمر باشد، درد در ناحیه باسن، ران و ساق پا شدیدتر است. درد شانه و بازو اغلب زمانی که فتق دیسک در گردن باشد احساس می شود.

علاوه بر احساس درد در بازو یا پا، سایر علائم فتق دیسک اغلب نادیده گرفته می شوند زیرا ممکن است کاملاً دردناک نباشند؛ اما به هر حال لازم است که شما برای درمان نزد فوق تخصص ستون فقرات مراجعه نمایید.

همچنین بخوانید: آشنایی با انواع عمل بسته دیسک کمر

علت فتق دیسک چیست؟

فتق دیسک در اثر استفاده و تخریب دیسک های ستون فقرات شما ایجاد می شود. با گذشت زمان، دیسک ها محتوای آب خود را از دست می دهند، خشک تر و مستعد پارگی می شوند. برای افراد مسن‌ تر که انعطاف ‌پذیری خود را از دست داده ‌اند، تغییر ناگهانی در حرکت یا چرخش می‌تواند منجر به پارگی دیسک‌ های شما شود.

این فتق می تواند به دلیل ساییدگی دیسک های شما باشد یا می تواند در نتیجه یک فشار خاص باشد. افرادی که از پشت خود به جای پاها برای بلند کردن اجسام استفاده می کنند، ممکن است دچار فتق دیسک شوند. چرخش در حین بلند کردن می تواند این موضوع را تشدید کند.

تصادفات تروماتیک اتومبیل یا دوچرخه سواری می تواند بلافاصله باعث فتق دیسک شود. به همین دلیل است که برای افراد مسن بسیار مهم است که مراقب افتادن روی پله ها باشند.

افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر از افرادی که وزن سالمی دارند در معرض خطر هستند. وزن اضافی باعث ایجاد فشار بی مورد روی دیسک های شما می شود و قسمت پایین کمر شما را می کشد.

برخی مشاغل می توانند به مشکلات کمر نیز کمک کنند. افرادی که از نظر فیزیکی مشاغل سختی مانند ساخت و ساز و تخریب کار می کنند، ممکن است مستعد مشکلات پشت باشند. بلند کردن، کشیدن، خم شدن و هل دادن در همه جهات افراد را در معرض خطر مشکلات کمر در آینده قرار می دهد.

حتی ممکن است به دلیل سابقه خانوادگی مشکلات کمر در معرض خطر باشید. بدانید که چه کسانی در خانواده شما مشکلات کمر دارند تا بتوانید اقدامات پیشگیرانه را از هم اکنون انجام دهید. شما می توانید مشکلات کمر خود را به همان راحتی که رنگ چشم را به ارث می برید به ارث ببرید.

صرف نظر از اینکه شما این علائم و مشخصات را دارید یا نه، در اینجا 8 علامت رایج وجود دارد که باید مراقب آنها باشید.

علائم دیسک کمر در پاها

علائم دیسک کمر در پاها

1. پا درد

بسیاری از افراد مبتلا به فتق دیسک مدت ها قبل از اینکه متوجه مشکلات کمر شوند، متوجه درد پا می شوند. اغلب این دو را می توان با هم پیدا کرد و درد ساق پا به مراتب شدیدتر است.

اگر متوجه شدید که درد شما در امتداد  عصب سیاتیک شما جریان دارد ، باید نظر پزشک را جویا شوید. ممکن است از رادیکولوپاتی یا سیاتیک رنج ببرید. پزشک می تواند این موضوع را به درستی برای شما تشخیص دهد.

بیشتر بخوانید: علت درد پا از زانو به پایین و درمان آن

2. مشکلات عصبی

اگر متوجه دردهای شدید در پاها یا کمر خود شده اید، ممکن است از آسیب عصبی رنج ببرید. که می تواند یک علامت ناتوان کننده باشد و ممکن است بخواهید در اسرع وقت به دنبال کمک باشید.

هنگامی که دردها مانند سوزن سوزن شدن الکتریکی یا سوراخ شدن شدید احساس شد، کاری را که انجام می دهید متوقف کنید و با یک متخصص قرار ملاقات رزرو کنید. اگر یک ورزشکار هستید، تمرینات را تغییر دهید یا برای چند هفته از ورزش کردن خودداری کنید تا زمانی که علائم کاهش یابد.

3. دردی که در بدن تغییر می کند

ممکن است در نهایت یک هفته در قسمت پایین کمر و در هفته بعد در پشت ران خود درد داشته باشید. از این علائم آگاه باشید، به خصوص اگر به نظر می رسد در یک طرف بدن شما موضعی است.

اگر درد در اطراف باسن، ساق پا یا تا انگشتان پا می‌ پرد، ببینید متخصص چه توصیه ‌هایی می ‌کند زیرا ممکن است فتق دیسک داشته باشید.

4. درد سیاتیک

فتق دیسک می تواند باعث ایجاد مقدار مشخصی بی حسی در پاهای شما شود. اگر احساس سوزن سوزن دارید، ممکن است مشکل سیاتیک یا فتق دیسک داشته باشید.

این احساس می تواند مانع حرکت عادی شما شود. اگر این اتفاق افتاد حتما در اسرع وقت نزد پزشک متخصص مراجعه نمایید.

5. بی حسی پا

یکی از رایج ترین علائم که مربوط به فتق دیسک می باشد بی حسی در پاها است.

اگر احساس می کنید هنگام راه رفتن به طور ناگهانی حس پاهای شما از بین می رود، ممکن است مربوط به فتق دیسک باشد. معمولا اگر تنها یک بار به این عارضه دچار شده اید جای نگرانی نیست، اما اگر بی حسی پاهای شما به طور مکرر تکرار می شود مربوط به آسیب های کمری می باشد.

6. کمردرد

به طرز عجیبی، کمردرد در همه موارد فتق وجود ندارد. کمردرد شما ممکن است مانند یک ضربان مبهم باشد. ممکن است باعث سفتی یا عدم انعطاف برای جلوگیری از درد شود.

گاهی اوقات استفاده از  کمپرس های سرد و گرم می تواند  به درمان کمردرد کمک کند.. اما اگر احساس اسپاسم عضلانی می کنید، یا روزها برای چندین ساعت در حالت ثابتی قرار دارید، برای کاهش درد، به پشت دراز بکشید و یک بالش زیر زانوهای خود قرار دهید.

7. درد هنگام حرکت

برای برخی از افرادی که از فتق دیسک رنج می‌برند، ممکن است وقتی آرام هستند یا روی صندلی می‌نشینند، اصلاً دردی احساس نکنند. اما درد ممکن است پس از حرکت در فاصله کوتاهی ایجاد شود.

اگر متوجه شدید که عطسه یا جهش ناگهانی باعث درد می شود، با یک متخصص صحبت کنید. متأسفانه، برخی از افراد هستند که هنگام نشستن برای خندیدن، شدیدترین درد را تجربه می کنند.

همچنین بخوانید: ویژگی صندلی مناسب دیسک کمر

8. درد ناشی از خمیدگی

از آنجایی که بیشتر مردم روزهای خود را در پشت کامپیوتر در حالت خمیده می گذرانند، حتی نشستن سر کار نیز می تواند باعث درد شود. اگر این علامت را تجربه کردید، ممکن است از فتق دیسک رنج ببرید.

اگر خم شدن در ناحیه کمر باعث تشدید درد پای شما می شود توجه کنید. حتی الامکان هنگام نشستن از خم شدن یا خم شدن به جلو خودداری کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علائم دیسک کمر در پا ها و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ در آخر این مورد را در نظر داشته باشید که در صورت مشاده هرگونه درد غیر طبیعی لازم است که شما نزد فوق تخصص ارتوپدی یا متخصص ستون فقرات مراجعه نمایید تا وضعیت شما بررسی شود.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

اگر شما به هر دلیلی به آسیب و شکستگی پا دچار شوید، لازم است که در سریع ترین زمان ممکن برای درمان اقدام کنید زیرا در صورت ادامه دار شدن آسیب های بسیاری برای شما به دنبال دارد؛ اما سوالی که ایجاد می شود این است که روش های درمان شکستگی ساق پا چیست؟

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا شما را شکستگی پا و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ بنابراین اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به این این آسیب دچار شده اید پیشنهاد می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

انواع شکستگی ساق پا

انواع شکستگی ساق پا

کلمه “شکستگی” به معنای شکستگی استخوان است. یک استخوان ممکن است به طور کامل یا جزئی شکسته شود که معمولاً در اثر ضربه ناشی از زمین خوردن، تصادف با وسیله نقلیه موتوری یا ورزش ایجاد می شود. نازک شدن استخوان به دلیل پوکی استخوان در افراد مسن می تواند باعث شکستن آسان استخوان شود. آسیب ناشی از استفاده بیش از حد از علل شایع شکستگی استرس در ورزشکاران است.

انواع شکستگی عبارتند از:

• شکستگی های ساده که در آن قطعات شکسته شده استخوان به خوبی در یک راستا و پایدار هستند.
• شکستگی های ناپایدار شکستگی هایی هستند که در آن قطعات استخوان شکسته ناهمتراز و جابجا می شوند.
• شکستگی های باز (مختلط) شکستگی های شدیدی هستند که در آن استخوان های شکسته پوست را بریده اند. این نوع شکستگی بیشتر مستعد عفونت است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
• شکستگی های گرین استیک: این یک شکستگی منحصر به فرد در کودکان است که شامل خم شدن یک طرف استخوان بدون هیچ گونه شکستگی در استخوان است.

اگر شما به هر یک از شکستگی های بالا دچار شده باشید لازم است که برای درمان نزد فوق تخصص ارتوپدی مراجعه نمایید.

علائم شکستگی ساق پا

علائم شکستگی ساق پا

در این بخش مجموعه علائمی که مربوط به شکستگی ساق پا می‌شود را برایتان بیان می‌کنیم، تا اگر درباره شکستن ساق پای خود شک دارید و از نوع درد خود مطمئن نیستید، با مطالعه این بخش بتوانید نتیجه درست را از وضعیت خود بگیرید. اگر استخوان ساق پای شما شکسته باشد احتمالا علائم زیر را احساس خواهید کرد:

• درد، تورم، حساسیت و کبودی در ران شما
• ناتوانی در تحمل وزن روی پای آسیب دیده
• ناتوانی در حرکت دادن مفصل ران یا زانوی خود در سمت آسیب دیده
• اگر شکستگی باعث شکستگی در بخش های زیرین شود، قسمت های قابل مشاهده از استخوان شکسته شده است

اگر استخوان درشت نی یا هر دو استخوان درشت نی و نازک نی خود را شکسته اید، ممکن است ببینید:

• درد، تورم، حساسیت و کبودی در ساق پا
• تغییر شکل در شکل ساق پای شما
• تراز یا قرارگیری غیر طبیعی پای شما در سمت آسیب دیده

شکستگی نازک نی که به تنهایی رخ می دهد معمولاً باعث می شود:

• تورم و حساسیت موضعی در محل شکستگی، در امتداد قسمت بیرونی ساق پا
• درد در قسمت بیرونی ساق پا که هنگام راه رفتن بدتر می شود

همچنین بخوانید: علت درد استخوان پا + روش های درمان

تشخیص شکستگی ساق پا

پزشک پای آسیب دیده شما را معاینه می کند و تورم، تغییر شکل، خراشیدگی، کبودی و حساسیت را بررسی می کند. برای کمک به تشخیص اینکه آیا لبه تیز استخوان شکسته به رگ‌ های خونی یا اعصاب پای شما آسیب رسانده است یا خیر، پزشک همچنین نبض‌ ها را در پای آسیب‌ دیده احساس می‌کند، نحوه پاسخ شما به لمس را ارزیابی می‌ کند و قدرت عضلانی طبیعی را بررسی می‌ کند.

اگر معاینه فیزیکی نشان دهد که ممکن است شریان‌ ها یا ورید های بزرگ پای شما آسیب دیده باشد، پزشک آزمایش‌ های تخصصی تری را برای اندازه ‌گیری دقیق ‌تر جریان خون پا تجویز می‌ کند.

پای شما برای تایید محل و شدت شکستگی و بررسی شکستگی‌ ها و دررفتگی‌ های کمتر مشهود در مفاصل مجاور عکس‌ برداری می ‌شود.

همچنین بخوانید: علت، علائم و درمان کشیدگی و پارگی رباط زانو

چگونگی درمان شکستگی ساق پا

در این بخش در ابتدا انواع شکستگی ساق پا را بیان خواهیم کرد و سپس در ادامه هرکدام نحوه انجام درمان آن‌را برایتان بیان خواهیم کرد.

درمان شکستگی ساق پا

شکستگی تیبیا

درمان بستگی به شدت و محل شکستگی درشت نی شما دارد. اگر یک شکستگی بدون عارضه دارید که نزدیک زانو یا مچ پا نیست، پزشک ممکن است بتواند با بی حرکت کردن پای شما در گچ، آسیب شما را درمان کند. شکستگی های شدیدتر معمولاً باید با جراحی با میله فلزی، سیم یا صفحات و پیچ ترمیم شوند.

شکستگی استخوان فیبولا

به طور کلی، شکستگی استخوان نازک نی که بدون شکستگی استخوان درشت نی رخ می دهد، بدون جراحی یا بستری شدن در بیمارستان قابل درمان است. احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که به پای آسیب دیده استراحت دهید، یخ را روی ناحیه آسیب دیده بمالید و یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن ادویل ، موترین و غیره) مصرف کنید تا درد و تورم کاهش یابد. اگر تحمل وزن روی پای آسیب دیده بسیار دردناک است یا اگر شکستگی در نزدیکی مچ پا باشد، پزشک ممکن است از گچ استفاده کند و توصیه کند که به طور موقت از عصا استفاده کنید.

برای هر یک از این شکستگی ها، اگر شکستگی شما باعث شکستگی پوست استخوان شود، وضعیت جدی تر است: معمولاً دبریدمان (حذف مواد خارجی یا بافت آسیب دیده از زخم)، جراحی و آنتی بیوتیک های داخل وریدی توصیه می شود.

هنگامی که شکستگی شما به اندازه کافی بهبود یافت، پزشک برنامه فیزیوتراپی برای بازگرداندن قدرت و عملکرد کامل در پای آسیب دیده شما تجویز می کند.

شکستگی استخوان ران

در بیشتر موارد، پزشکان ترجیح می دهند شکستگی را با جراحی ترمیم کنند. ترمیم جراحی معمولاً مستلزم بستری کوتاه‌تر در بیمارستان است و نسبت به سایر روش‌های درمانی، مانند استفاده از گچ که تمام ساق و لگن را می‌پوشاند، ناتوانی کمتری ایجاد می‌کند.

برای ترمیم شکستگی شما، جراح با استفاده از یک میله فلزی مخصوص که در حفره داخلی استخوان قرار می گیرد، بخش های استخوان ران شکسته را به هم می پیوندد. این میله محل شکستگی را تثبیت و تقویت می کند و به استخوان ران اجازه می دهد تا سریع و محکم ترمیم شود. هنگامی که بهبودی کامل شد، میله فلزی ممکن است برداشته شود یا در جای خود باقی بماند.

پس از جراحی، برای جلوگیری از تحمل وزن روی پا، باید از عصا استفاده کنید و به دنبال آن یک برنامه فیزیوتراپی انجام دهید. هدف فیزیوتراپی بازگرداندن قدرت طبیعی در عضلات ساق پا و دامنه حرکتی طبیعی در مفاصل پا است. کل روند بهبودی و توانبخشی معمولاً ماه ها طول می کشد.

طول درمان بهبودی شکستگی ساق پا

چشم انداز شکستگی پا بسته به نوع شکستگی و شدت آن متفاوت است:

شکستگی استخوان ران: تقریباً تمام شکستگی های استخوان ران به خوبی بهبود می یابند و اکثر بیماران می توانند پس از حدود 6 ماه درمان و توانبخشی به فعالیت های عادی خود بازگردند. در میان بیماران مسن با استخوان ‌های ضعیف، میزان شکستگی ‌های مکرر بالاست و از 1% تا 15% متغیر است.

شکستگی استخوان درشت نی: شکستگی استخوان تیبیا نیز پیش آگهی خوبی دارد. شکستگی ‌هایی که نزدیک ‌تر به زانو هستند سریع ‌تر از شکستگی‌ های نزدیک مچ پا بهبود می‌یابند. شکستگی در کودکان سریعتر از بزرگسالان بهبود می یابد.

شکستگی استخوان نازک نی: تقریباً تمام شکستگی های استخوان نازک نی به خوبی بدون عارضه بهبود می یابند.

درمان شکستگی ساق پا با جراحی

در مواردی پزشک تشخیص می‌دهد که درمان شکستگی ساق پای شما تنها با انجام جراحی امکان پذیر است، این موارد به شرح زیر است:

شکستگی‌های باز

در این نوع شکستگی، استخوان از طریق پوست بیرون زده است و سزیعا نیاز به جراحی دارید چرا که معمولا با خونریزی شدید همراه است.

شکستگی‌های جابجا شده

در این نوع شکستگی، قطعات استخوان شکسته از جای خود خارج می‌شوند و برای اصلاح آن‌ها نیاز است که پزشک جراحی انجام دهد.

شکستگی‌های پیچیده

در این نوع شکستگی، بیش از یک قسمت استخوان در ساق پا شکسته شده است.

آسیب به مفصل

اگر شکستگی به مفصل زانو یا مچ پا آسیب برساند، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

شکستگی‌های ناقص التیام

اگر شکستگی با گچ‌گیری یا آتل‌بندی به درستی التیام نیابد، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

انواع جراحی درمان شکستگی ساق پا

جراحی برای شکستگی ساق پا می‌تواند به روش‌های مختلف انجام شود. رایج‌ترین روش‌ها عبارتند از:

کاهش باز و تثبیت داخلی (ORIF)

در این روش، جراح با برش جراحی، قطعات استخوان شکسته را به جای خود باز می‌گرداند و سپس آنها را با استفاده از پلاک، پیچ، میله یا سایر ابزارها تثبیت می‌کند.

فیکساتور خارجی

در این روش، جراح از پین‌های فلزی که از طریق پوست به استخوان وارد می‌شوند، برای تثبیت قطعات استخوان شکسته استفاده می‌کند. این پین‌ها به یک قاب خارجی متصل می‌شوند که استخوان را در طول دوره بهبودی ثابت نگه می‌دارد.

ناخ داخل کانال (IM nailing)

در این روش، جراح از یک میله فلزی بلند که از داخل کانال استخوان عبور می‌کند، برای تثبیت استخوان شکسته استفاده می‌کند.

انتخاب روش جراحی

انتخاب روش جراحی به عوامل مختلفی مانند نوع و شدت شکستگی، سن و سلامت بیمار و ترجیح جراح بستگی دارد. و نمی‌توان فقط با علائم ظاهری نتیجه گرفت که تصمیم پزشک کدام مورد خواهد بود.

مراقبت‌های بعد از جراحی

پس از جراحی، بیمار باید در بیمارستان بستری شود. در طول این دوره، بیمار باید از داروهای مسکن برای کنترل درد و از آنتی‌بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت استفاده کند.

همچنین، بیمار باید فیزیوتراپی را برای کمک به بازگرداندن قدرت، انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی پا آغاز کند.

ریکاوری

ریکاوری پس از جراحی شکستگی ساق پا می‌تواند چند ماه طول بکشد. در طول این دوره، بیمار باید صبور باشد و از دستورات پزشک برای مراقبت از زخم و انجام فیزیوتراپی پیروی کند.

عوارض احتمالی

جراحی شکستگی ساق پا نیز مانند هر عمل جراحی دیگری، عوارضی دارد. برخی از عوارض احتمالی عبارتند از:

• عفونت
• لخته شدن خون
• آسیب عصبی
• درد مزمن
• آرتروز

درمان غیر جراحی شکستگی ساق پا

در برخی موارد با اینکه ساق پای شما دچار شکستگی شده اما پزشک درمان غیر جراحی را برای درمان شما انتخاب می‌کند، درمان غیر جراحی شکستگی ساق پا در موارد خفیف‌تر که استخوان‌ها جابجا نشده‌اند یا جابجایی جزئی دارند، کاربرد دارد. این روش شامل موارد زیر می‌شود:

گچ‌گیری

یکی از روش‌های قدیمی اما همچنان پر کاربرد برای درمان آسیب‌های استخوانی گچ‌گیری است، در این روش، از گچ یا فایبرگلاس برای ثابت کردن استخوان‌های شکسته استفاده می‌شود که گچ‌گیری معمولاً برای 6 تا 12 هفته انجام می‌شود. فقط باید توجه داشته باشید که در طول این مدت، باید از خیس شدن گچ خودداری کنید و از حرکات سنگین و فعالیت‌های ورزشی پرهیز کنید. در صورت عدم رعایت نکات توصیه شده توسط پزشک در گچ گیری ممکن است اختلالی در فرایند درمان اسخوان ساق پای شما شود که جبران آن بسیار سخت و در مواردی نیاز به جراحی خواهد بود.

آتل‌بندی

آتل بندی نیز مانند گچ گیری یکی دیگر از روش های مرسوم قدیمی برای درمان مشکلات استخوانی است، در این روش، از آتل برای ثابت کردن موقت استخوان‌های شکسته استفاده می‌شود. آتل‌بندی معمولاً برای چند روز یا چند هفته انجام می‌شود تا زمانی که تورم ساق پا کاهش یابد و بتوان از گچ استفاده کرد.

سایر روش‌های درمان غیر جراحی

• استفاده از عصا یا واکر: برای کمک به راه رفتن و تحمل وزن ساق پا
• فیزیوتراپی: برای تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی ساق پا
• دارو درمانی: برای کنترل درد و تورم

مزایای درمان غیر جراحی شکستگی ساق پا

• غیر تهاجمی بودن: این روش نیازی به جراحی ندارد و خطرات کمتری دارد.
• هزینه کمتر: این روش معمولاً ارزان‌تر از جراحی است.
• بهبود سریع‌تر: در برخی موارد، ممکن است بهبودی با این روش سریع‌تر از جراحی باشد.

معایب درمان غیر جراحی شکستگی ساق پا

• عدم ثبات کافی: در برخی موارد، گچ یا آتل ممکن است به اندازه کافی برای ثابت کردن استخوان‌ها قوی نباشد.
• مشکلات پوستی: گچ یا آتل ممکن است باعث ایجاد مشکلات پوستی مانند خارش یا بثورات جلدی شود.
• کاهش قدرت عضلانی: عدم فعالیت در طول گچ‌گیری یا آتل‌بندی ممکن است باعث کاهش قدرت عضلانی شود.

در نهایت بهتر است با توجه به توصیه پزشک‌هایی که به آن‌ها مراجعه کرده‌اید نحوه درمان خود را پیش ببرید و اینگونه نباشد که فقط بخاطر حرف‌هایی که از اطرافیان شنیده‌اید از جراحی خودداری کنید و اصرار به انجام درمان غیر جراحی باشید، چرا که معمولا افرادی که علی رغم توصیه پزشکان به درمان غیر جراحی روی می‌آورند، در نهایت کار پس از به وجود آمدن مشکل در فرایند درمان به انجام جراحی روی آورند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با روش های شکستگی درمان ساق پا و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید روش های مختلفی برای درمان این شکستگی ها وجود دارد، این که کدام یک از آن ها برای شما انتخاب شود وابسته به محل شکستگی و شدت آن می باشد.

امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

پاسخ به سوالات متداول درباره شکستگی ساق پا

آیا شکستگی ساق پا در کودکان با بزرگسالان تفاوتی دارد؟

بله، شکستگی ساق پا در کودکان با بزرگسالان تفاوت‌هایی دارد. استخوان‌های کودکان انعطاف‌پذیرتر هستند و سریع‌تر از استخوان‌های بزرگسالان ترمیم می‌شوند.

آیا می‌توان با وجود شکستگی ساق پا رانندگی کرد؟

خیر، رانندگی با وجود شکستگی ساق پا خطرناک است و می‌تواند به تشدید آسیب دیدگی منجر شود.

زمان بهبودی شکستگی ساق پا چقدر است؟

زمان بهبودی شکستگی ساق پا به نوع و شدت شکستگی، سن و سلامتی بیمار و نوع درمان بستگی دارد. به طور کلی، ممکن است 6 تا 12 ماه طول بکشد تا ساق پا به طور کامل بهبود یابد.