کندروسارکوما نوعی تومور بدخیم (سرطانی) است که از غضروف، بافت همبند محکمی که در مفاصل و استخوان‌ها یافت می‌شود، منشأ می‌گیرد. این تومور می‌تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد، اما بیشتر در استخوان‌های بلند مانند ران و بازو و همچنین در لگن، جمجمه و ستون فقرات دیده می‌شود.

کندروسارکوما در مقایسه با سایر انواع سرطان‌ها نادر است و تنها حدود 1 درصد از تمام تومورهای بدخیم را تشکیل می‌دهد. با این حال، می‌تواند تهاجمی باشد و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. اگر می‌خواهید اطلاعات جامعی از تومور کندروسارکوما بدست آورید در این مقاله همراه ما باشید تا به صورت کامل از معرفی انواع آن تا روش های درمان را مورد بررسی قرار دهیم.

در این مطلب از سایت کلینیک خانه درد قصد داریم تا در خصوص دیسپلازی مفصل ران در کودکان و جزئیات مربوط به علائم، علل و درمان صحبت کنیم؛ بنابراین اگر کودک شما به این عارضه دچار است توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

دیسپلازی رشدی مفصل ران چیست؟

دیسپلازی رشدی مفصل ران  که همچنین به عنوان دیسپلازی رشدی اطفال لگن یا دیسپلازی هیپ شناخته می‌شود، طیفی از ناهنجاری‌های مفصل ران را توصیف می‌کند که شدت آن از دررفتگی کامل مفصل ران تا بی‌نظمی‌های خفیف مفصل ران متفاوت است.

در مفصل ران سالم، انتهای بالایی استخوان ران با استابولوم برخورد می کند تا مانند یک توپ و حفره در هم قرار گیرند، که در آن توپ آزادانه در حفره می چرخد؛ غضروف، یک بافت محافظ صاف، استخوان ها را خط می کشد و اصطکاک بین سطوح را در حین حرکت کاهش می دهد.

اما در DDH این روند به درستی صورت نمیگیرد و استخوان ها در جای درست خود قرار ندارند.

شرایطی که اصطلاح دیسپلازی هیپ را در بر می گیرد عبارتند از:

دررفتگی لگن: جایی که هیچ تماسی بین غضروف روی توپ و غضروف روی سوکت وجود ندارد.

لگن قابل جابجایی: جایی که توپ به راحتی وارد و خارج می شود

باسن سابلوکساتیو: جایی که غضروف توپ و کاسه با هم تماس دارند، اما توپ به درستی در حفره قرار ندارد.

دیسپلاستیک لگن: جایی که حفره لگن یا استابولوم برای حمایت از توپ کامل نشده است (در نوجوانان و بزرگسالان بیشتر از بیماران اطفال رایج است)

در کودکان، دیسپلازی مفصل ران بیشتر لگن چپ را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، این وضعیت می تواند در هر دو لگن وجود داشته باشد.

همچنین بخوانید: درمان شکستگی استخوان ران چیست؟

چه کسانی در معرض خطر دیسپلازی هیپ هستند؟

دیسپلازی هیپ در دختران بسیار شایع تر از پسران است و معمولاً در خانواده ها دیده می شود که این عارضه در یکی از والدین وجود داشته است، با این حال حتی در میان کودکانی که هیچ سابقه ارثی ندارند، امکان بروز وجود دارد.

علائم و نشانه های دیسپلازی رشدی هیپ در کودکان چیست؟

عاتئم دیسپلازی مفصل هیپ

هنگامی که این ناهنجاری در بدو تولد وجود داشته باشد، ممکن است در طی معاینه فیزیکی معمول نوزاد تازه متولد شده شناسایی شود. علائم دیگر عبارتند از ناهماهنگی طول پا، محدودیت دامنه حرکتی در لگن، لنگی یا تکان خوردن در راه رفتن در کودکان نوپا.

در طول معاینه معمول نوزاد، پزشک به آرامی باسن کودک را در جهات مختلف خم می کند. اگر لگن دررفته است پزشک ممکن است در هنگام خارج شدن لگن از هم راستایی خود، احساس کند که کشیده می شود. در درصد کمتری از موارد، مشکل تا اواخر دوران نوزادی یا اوایل کودکی آشکار نمی شود. تشخیص بعدی دیسپلازی هیپ ممکن است در طی معاینات معمول ثبات لگن در مطب متخصص اطفال تشخیص داده شود.

علائم دیگری که ممکن است دیسپلازی رشدی ناشناخته هیپ را مورد توجه والدین و پزشک قرار دهد عبارتند از:

• اختلاف طول اندام ها، یک پا کوتاه تر از پا در سمت آسیب دیده
• لنگی
• راه رفتن با دست و پا زدن (که نشان می دهد هر دو پا تحت تأثیر قرار گرفته اند)
• محدوده حرکتی محدود مفصل ران

در ضورت داشتن هر یک از علائم بالا لازم است که نزد ارتوپد اطفال مراجعه نمایید.

علت دیسپلازی هیپ چیست؟

ژنتیک نقش مهمی ایفا می کند، اما عوامل دیگر در دوران بارداری و تولد، مانند شرایط مادرزادی ناشی از قرار گرفتن جنین در رحم بسیار کوچک و زایمان بریچ نیز می تواند منجر به دیسپلازی رشدی هیپ شود.

سابقه خانوادگی

خطر دررفتگی مفصل ران در بدو تولد تقریباً یک در 1000 است. اگر والدینی در دوران کودکی دچار دیسپلازی مفصل ران شده باشند، خطر ابتلای فرزند خود به این خطر در مقایسه با والدینی که سابقه این بیماری را ندارند، ۱۲ درصد افزایش می‌یابد. کودکی که خواهر یا برادرش دیسپلازی هیپ دارد، 6 درصد بیشتر احتمال دارد به این عارضه مبتلا شود.

قرار گیری در رحم کوچک

کج شدن پاهای کودک شرایط مادرزادی است که اغلب نتیجه محدود شدن در رحم بسیار کوچک است. این وضعیت در سونوگرافی قابل بررسی است و باید به والدین این موضوع گفته شود که ممکن کودک آن ها با این عارضه متولد شود.

زایمان بریچ

این وضعیت مربوط به حالتی است که کودک به جای سر، ابتدا از باسن از کانال زایمان خارج می شود. احتمال ابتلا به دیسپلازی لگن در کودکی که بریچ به دنیا می‌آید، 10 برابر بیشتر از کودکی است که با سر به دنیا می‌آید.

مقاله پیشنهادی: علائم و درمان دررفتگی لگن و ران

دیسپلازی هیپ چگونه درمان می شود؟

درمان دیسپلازی مفصل ران

درمان زودهنگام برای اطمینان از رشد صحیح استخوان های تشکیل دهنده مفصل ران ضروری است. رشد نادرست در هر دو توپ یا سوکت می تواند باعث مشکلات مفصلی بسیاری شود.

هدف از درمان دستیابی و حفظ هماهنگی مشترک است. همان طور که در بالاتر اشاره کردیم استابولوم و سر استخوان ران برای رشد و تکامل طبیعی به یکدیگر وابسته هستند. بنابراین طی درمان این هماهنگی ایجاد می شود.

مهار پاولیک

مهار پاولیک یک بریس نرم است که به آرامی سر استخوان ران را به عمق حفره یا استابولوم هدایت می کند که رشد طبیعی مفصل را تحریک می کند.

معمولاً مهار به طور کلی به مدت سه ماه استفاده می شود. در ابتدا، کودک به طور تمام وقت از هارنس استفاده می کند و با بهبود وضعیت لگن و دستیابی به ثبات، این زمان می تواند به استفاده کمتر کاهش یابد. درمان با مهار پاولیک در حدود 85 درصد از دررفتگی لگن در کودکان زیر شش ماه موفقیت آمیز است.

متأسفانه هارنس پاولیک گزینه درمانی مناسبی برای کودکان بزرگتر نیست، زیرا لگن در موقعیت دررفته ثابت شده است و تنظیم مجدد آن دشوارتر است.

جراحی

برای تعداد کمی از بیمارانی که درمان با هارنس پاولیک در آنها موفقیت ‌آمیز نیست و برای کودکانی که تشخیص آنها تا شش ماهگی انجام نمی‌شود، ارتوپد ممکن است جراحی کاهش بسته یا باز را توصیه کند. جراحی روشی است که در آن استخوان‌ها مجدداً تراز می‌شوند یا در جای خود قرار می‌گیرند تا هماهنگی مفصل ران بهینه شود. روش های جراحی توسط ارتوپدهای کودکان با تجربه تخصصی در درمان دیسپلازی هیپ انجام می شود. دو نوع روش وجود دارد:

جااندازی بسته: اگرچه در این روش هیچ برشی ایجاد نمی‌شود، اما نیاز است که کودک تحت بیهوشی عمومی قرار گیرد. در طی یک روش کاهش بسته، پزشک از رادیوگرافی برای مشاهده مفصل ران استفاده می‌کند و سپس به آرامی آن را بدون ایجاد هیچ برشی در راستای مناسب قرار می‌دهد. سپس از گچ برای نگه داشتن مفصل ران تا سه ماه استفاده می شود.

جااندازی باز: در یک جااندازی باز، که تحت بیهوشی عمومی نیز انجام می شود، برای برداشتن هر بافتی که سر استخوان ران را از هم ترازی مناسب در سوکت نگه می دارد، برش جراحی لازم است. سپس همانند روش قبل در انتها یک گچ نیز اعمال می شود.

آیا دیسپلازی هیپ همیشه نیاز به جراحی دارد؟

در صورت نیاز به درمان، اولین انتخاب برای کودکان زیر شش ماه غیرجراحی و با استفاده از مهار پاولیک است. در اقلیت مواردی که این روش کار نمی کند و در کودکانی که تا شش ماهگی تشخیص داده نمی شود، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

آیا دیسپلازی هیپ خود به خود اصلاح می شود؟

برخی از آسیب های خفیف دیسپلازی رشدی هیپ در کودکان، به ویژه آنهایی که در نوزادان هستند می توانند خود به خود با گذشت زمان اصلاح شوند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را دیسپلازی مفصل ران و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم؛ امیدواریم که این مطلب برای شما مفید بوده باشد، در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

جراحی دیسک کمر جزو عمل هایی می باشد که سوالات بسیاری در خصوص آن وجود دارد، مخصوصا اگر جراحی شما به صورت باز انجام شده باشد، احتمال بروز برخی آسیب ها بعد از عمل وجود دارد، یکی از این آسیب ها درد لگن می باشد؛ این درد می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، اما سوالی که در خصوص آن ایجاد می شود این است که علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر چیست و چکونه می توان آن را درمان کرد؟

در این مطلب از کلینیک خانه درد قصد داریم تا به صورت کامل در خصوص این موضوع صحبت کنیم و انواع دلایل بروز این درد را برای شما آورده ایم و در آخر توضیح داده ایم که چگونه می توان علائم آن را از بین برد.

بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان جراحی دیسک کمر انجام داده اید و به درد لگن دچار هستید، توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر

در ابتدا توجه داشته باشید که گاهی درد لگن شما مربوط به آسیبی جدی نمی باشد، مخصوصا اگر جراحی باز را نزد فوق تخصص ستون فقرات انجام داده باشید، داشتن مقداری درد پس از جراحی طبیعی می باشد و به مرور زمان به خودی خود از بین می رود.

اما اگر درد شما طولانی شده است و برایتان ناراحت کننده است، باید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

تشخیص اشتباه

یک احتمال این است که منبع اصلی درد شما دقیقاً مشخص نشده باشد. همچنین ممکن است یک منبع درد دیگری از ناراحتی شما وجود داشته باشد که در تشخیص اولیه شما پزشک آن را متوجه نشده باشد. به دلیل نزدیکی باسن به پایین ستون فقرات، این امکان وجود دارد که شما در قسمت هایی که باسن خود را نگه می دارند مشکل داشته باشید. همچنین ممکن است دچار کشیدگی عضله لگن یا حتی عفونت در ناحیه لگن خود شده باشید.

همچنین بخوانید: علت پا درد بعد از عمل دیسک کمر + درمان

تحریک عضله پیریفورمیس

عضله پیریفورمیس در نزدیکی عصب سیاتیک قرار دارد که اغلب توسط فتق دیسک تحریک می شود . در برخی موارد این عضله نیز تحریک می شود. این عارضه گاهی اوقات در طول جراحی دیسککتومی اتفاق می افتد، اگرچه ممکن است بعد از جراحی نیز مشکلی ایجاد کند. در صورتی که این موضوع رخ دهد، ممکن است دردی داشته باشید که تا زمانی که عضله تحریک شده از بین برود، به ناحیه لگن گسترش می یابد. پزشک شما ممکن است پس از جراحی دیسک ستون فقرات، اسکن MRI را برای تأیید اینکه این عضله واقعاً تحریک شده است، درخواست کند.

تحریک طولانی مدت عصب سیاتیک

عصب سیاتیک گاهی اوقات پس از دیسککتومی همچنان تحریک می شود تا جایی که علائم طولانی مدت تجربه می شود. از آنجایی که این عصب از پایه ستون فقرات شروع می ‌شود و به سمت پایین حرکت می ‌کند، ناراحتی می ‌تواند به هر نقطه از مسیر عصب گسترش یابد، که  شامل لگن شما نیز باشد. در این مورد، علائم احتمالاً شامل بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن است که تا باسن گسترش می یابد. در صورتی که شما در کنار درد هر یک از این علائم را داشته باشید احتمالا به این معنا است که درد شما به دلیل تحریک شدن عصب سیاتیک می باشد.

عضلات ضعیف شده توسط جراحی

همچنین ممکن است عضلات پشتیبان باسن و ستون فقرات شما در حین یا بلافاصله پس از جراحی ضعیف شوند. اگر بعد از جراحی خیلی فعال نباشید، ممکن است این اتفاق بیفتد. پس از دیسککتومی یا حتی میکرودیسککتومی با حداقل تهاجم، شما نباید تمامی فعالیت های خود را محدود کنید. با این حال، بسیار مهم است که با یک فیزیوتراپیست برای تقویت عضلاتی که از ستون فقرات و باسن شما حمایت می کنند، کار کنید.

استراحت بیش از حد

یکی دیگر از احتمالات این است که استراحت بیش از حد پس از جراحی داشته اید که در این صورت ممکن است عضلات نزدیک یا اطراف باسن شما را ضعیف کند. در این حالت، زمانی که شروع به بلند شدن و دور زدن کنید، ناراحتی باید از بین برود و درد شما بهبود یابد.

همچنین بخوانید: کمربند طبی بعد از عمل دیسک کمر چه کاربردی دارد؟

چگونگی کنترل درد

روش هایی که برای درمان و کنترل علائم درد وجود دارد در ابتدا وابسته به این است که علت درد شما چه می باشد، اگر علت مربوط به آسیب های جدی باشد، در این صورت لازم است که علت شناسایی و رفع شود در این صورت درد شما نیز از بین می رود.

اما اگر درد شما مربوط به مشکلات جدی نباشد، می توانید با کمک برخی از روش ها به درمان آن کمک کنید. این روش ها عبارت است از:

فیزیوتراپی

شما می توانید به کلینیک های فیزیوتراپی مراجعه نمایید تا با توجه به وضعیت شما تمرین هایی متناسب با علائمی که دارید ارائه شود. به این صورت که هنگامی که معاینات لازم بر روی بیمار بطور کامل انجام شد، متخصص فیزیوتراپی می تواند نتایج حاصل از عمل جراحی را ارزیابی کرده و با توجه به فاکتورهای موثر بر مشکلات خاص کمر، از یک برنامه درمانی مناسب برای رفع مشکل بیمار استفاده کند.

روش های درمانی که به شما توصیه می شود معمولا شامل:

• درمان های دستی جهت تغییر وضعیت لگن و بهبود حرکت مفاصل و بافت های نرم بدن
• انجام تمرین های حرکتی تقویتی و انعطاف پذیری
• آموزش به بیمار جهت نحوه مراقبت بعد از جراحی و مراقبت از وضعیت کمر
• آموزش به بیمار برای انجام فعالیت های مختلف اعم از بلند کردن اشیا، چگونگی نشست و برخواست، نحوه صحیح خوابیدن و موارد این چنین تا حداقل میزان فشار به کمر و لگن وارد شود
• کمک به بیمار جهت اجرای ایمن برنامه فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر به نحوی که بتواند سلامت کلی فرد را بهبود بخشد
• استفاده از روش های سرما یا گرما درمانی و یا تحریک الکتریکی برای کاهش درد

انجام تمرین های حرکتی کششی

حرکات کششی برای بهبود مشکلات پس از جراحی بسیار موثر می باشند و این گونه احتمال مبتلا به فیبروز اپیدورال هم به حداقل می رسد. در اکثریت مواقع تشکیل بافت همبند حدود 6 تا 12 هفته پس از جراحی ایجاد می شود.

در این حالت اگر بیمار به صورت مرتب تمرینات ورزشی را انجام دهد می تواند تا حد بسیاری از ایجاد این عارضه جلوگیری کند.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم تا شما را با علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر و چگونگی درمان آن آَشنا کنیم. همان طور که مطالعه کردید دلایل بروز این درد متنوع است، بنابراین برای درمان صحیح لازم است که در ابتدا تشخیص دقیق از آسیب انجام شود و پس از آن متناسب با علت بروز درد گزینه های درمانی لازم ارائه می شود؛ به همین جهت بسیار مهم است که شما نزد پزشک خود مراجعه کنید و درد را به حال خود رها نکنید.

همچنین برای مطالعه بیشتر می‌توانید مقاله درمان کمر درد را نیز مطالعه کنید تا انواع روش ها را در این زمینه یاد بگیرید.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد و توانسته باشیم شما را به خوبی با علت درد لگن بعد از عمل دیسک کمر و جزئیات مربوط به آن آشنا کنیم. در صورت داشتن هرگونه سوال در این زمینه در بخش نظرات برای ما بیان کنید.

یکی از مشکلات رایجی که اغلب زنان زیادی به آن دچار هستند، درد لگن است که می تواند به دلایل متعددی در زنان رخ دهد. این درد با علائم و نشانه هایی همراه است که در صورت بروز آن ها باید به پزشک متخصص مراجعه کنید تا بتوانید راه درمان ایده آلی را برای آن پیدا کنید. علت درد لگن در زنان می تواند به دلایل متعددی رخ دهد که در ادامه بیشتر با آن ها آشنا می شوید، بنابراین پیشنهاد می کنیم تا انتها این مطلب همراه کلینیک خانه درد باشید.

درد لگن زنان مربوط به کدام قسمت می شود؟

درد لگن کجاست

یکی از حساس ترین قسمت های بدن زنان، لگن می باشد که دقیقا در زیر ناف و پایین شکم قرار دارد. لگن در اصل شامل روده، مثانه، رحم و تخمدان است که درد در ناحیه لگن از این قسمت ها آغاز می شود.

درد ایجاد شده مربوط به استخوان های لگن، عضلات، اعصاب، رگ های خونی لگن و مفاصل مجاور آن است که در برخی شرایط دردناک و در برخی خفیف تر است. در هر صورت علت ایجاد شدن این درد در هر یک می تواند متفاوت باشد.

این درد ممکن است حتی 6 ماه یا بیشتر به طول انجامد که عده ای به آن بی تفاوت هستند. این درد می تواند به صورت شدید و مداوم، دردی که به صورت متناوب می آید و می رود، درد کسل کننده، درد شدید یا گرفتگی و یا احساس فشار و سنگینی در عمق لگن باشد. در چنین مواقعی درد در هنگام مقاربت نیز احساس می شود و حتی ممکن است در هنگام مدفوع و ادرار کردن نیز آزاردهنده باشد.

در چنین مواقعی فرد ممکن است در هنگام نشستن طولانی مدت نیز با درد لگن رو به رو شود که می تواند خفیف یا آزار دهنده باشد. بنابراین علت درد لگن در زنان می تواند بسیار شایع باشد که در این حین به دلایل نامحدودی درد در بدن رخ می دهد.

این درد در بعضی مواقع چنان آزاردهنده می شود که فرد مجبور است از داروهای مسکن استفاده کند و فرد توان انجام کارها از او گرفته می شود و فرد حتی قادر نیست بخوابد، ورزش کند و یا کارهای روزانه خود را انجام دهد. بهترین کار برای رهایی از دست این درد، مراجعه نزد پزشک متخصص ارتوپدی و در جریان گذاشتن علائم درد لگن با پزشک است.

تشخیص درد لگن زنان به چه صورت انجام می شود؟

زمانی که بنا بر انواع علت درد لگن در زنان با علائم و نشانه هایی رو به رو می شوید، باید برای مطمئن شدن و یک تشخیص دقیق تر به پزشک مراجعه کنید. در این صورت پزشک از روش های تشخیصی زیادی برای اطمینان از وجود این بیماری و درد استفاده می کند. این روش های تشخیصی شامل موارد ذکر شده در زیر می باشد:

• معاینه لگن که می تواند به دلیل عفونت های زنان باشد. همچنین در این حین پزشک از آزمایشات ادرار و خون نیز استفاده می کند که می تواند نشان دهنده بیماری هایی نیز باشد.
• پزشک برای مشاهده رحم و اندام های داخلی از روش سونوگرافی استفاده می کند که ممکن است در آن خطر بروز کیست و یا توده دیده شود.
• ممکن است پزشک برای رسیدن به نتایج دقیق تر، به سی تی اسکن و ام آر آی نیز روی آورد.
• لاپاراسکوپی، روشی است که طی آن برش کوچکی به روی شکم داده می شود که دوربینی به داخل بدن فرستاده می شود و طی آن بافت های غیر طبیعی و عفونت ها نشان داده می شوند.

علت درد لگن و کشاله ران در زنان چیست؟

علت درد لگن و کشاله ران در زنان

همانطور که می دانید هر بیماری به خودی خود ایجاد نمی شود و حتما دلایل متعددی برای آن وجود دارد. پس انواع دلایل درد در مفصل ران و لگن سمت راست یا چپ زنان می تواند شامل:

عوامل مرتبط با سیستم تولید مثل

• درد قاعدگی: این نوع درد در زنان رایج است و معمولاً در قسمت پایین شکم یا کمر احساس می شود. درد قاعدگی می تواند چند روز قبل از شروع قاعدگی شروع شود و تا چند روز پس از آن ادامه داشته باشد. همچنین لازم است بدانید که این درد در لگن زنان، به دلیل اختلالات قاعدگی، عفونت مجرای ادراری، بیماری التهابی لگن و موارد این چنینی نیز رخ می دهد. همچنین علت درد لگن در زنان یائسه مربوط به تغییرات هورمونی می باشد که خیلی جای نگرانی ندارد.
• اندومتریوز: این بیماری زمانی رخ می دهد که بافت رحم در خارج از رحم رشد می کند. اندومتریوز می تواند باعث درد لگن، درد در هنگام مقاربت، ناباروری و سایر مشکلات شود.
• کیست تخمدان: کیسه های پر از مایع هستند که در تخمدان ها ایجاد می شوند. اکثر کیست های تخمدان بی ضرر هستند و خود به خود از بین می روند. با این حال، برخی از کیست ها می توانند باعث درد لگن، حالت تهوع و استفراغ شوند.
• فیبروم رحم: تومورهای خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند. فیبروم های رحم می توانند باعث درد لگن، خونریزی شدید قاعدگی و سایر مشکلات شوند.
• بیماری التهابی لگن (PID): عفونتی است که رحم، لوله های فالوپ یا تخمدان ها را درگیر می کند. PID می تواند باعث درد لگن، ترشحات غیرطبیعی واژن، درد در هنگام مقاربت و سایر مشکلات شود.
• حاملگی خارج رحمی: زمانی اتفاق می افتد که تخمک بارور شده در خارج از رحم، معمولاً در لوله فالوپ، لانه گزینی می کند. بارداری خارج رحمی می تواند باعث درد لگن، خونریزی واژینال و سایر مشکلات شود.

عوامل مرتبط با سایر اندام ها

• عفونت های ادراری (UTI): عفونت هایی هستند که در مجاری ادراری رخ می دهند. UTI می تواند باعث درد لگن، سوزش ادرار، نیاز مکرر به دفع ادرار و سایر مشکلات شود.
• سنگ کلیه: رسوبات سختی هستند که در کلیه ها تشکیل می شوند. سنگ کلیه می تواند باعث درد شدید لگن، حالت تهوع و استفراغ و سایر مشکلات شود.
• مشکلات گوارشی: مانند یبوست، اسهال و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) می تواند باعث درد لگن شود.
• مشکلات اسکلتی عضلانی: مانند آرتروز، درد عضلانی و آسیب دیدگی می تواند باعث درد لگن شود.

عوامل روانشناختی

گاهی اوقات درد لگن چه در زنان و چه در مردان بخاطر عوامل روانی ایجاد می‌شود و فیزیک بدن نقشی در آن ندارد، موافعی که اضطراب، استرس و افسردگی سراغ شما می‌آید ممکن است با به هم ریختگی سیستم عصبی دردی از طرف لگن خود احساس کنید که در این مواقع بهتر است سعی کنید خودتان را آرام کنید تا به صورت تدریجی درد شما نیز فروکش کند.

این علت ها در هر صورت گاهی در حدی می شوند که نمی توان آن ها را تحمل کرد. پس برای آنکه بتوانید کیفیت زندگی خود را افزایش دهید، باید برای پیدا کردن یک پزشک متخصص زنان تحقیقات خود را انجام دهید.

روش های درمانی درد لگن در زنان

درمان درد لگن در بانوان

زمانی که برای درد لگن به هر دلیل به پزشک متخصص زنان مراجعه می کنید، پزشک با توجه به روش های تشخیصی روش های درمانی مهمی را مدنظر قرار می دهند و توصیه می کنند. این روش های درمانی می تواند شامل موارد ذکر شده در زیر باشند:

• دارو درمانی، یکی از روش های درمان است که طی آن از مسکن ها، قرص های هورمونی، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد افسردگی و … استفاده می شود.
• فیزیوتراپی برای درمان های کششی و تقویت عضلات و ماساژ و تکنیک های آرامش بخش
• تحریک عصبی به وسیله روش کاشت دستگاهی که باعث مسدود کردن مسیرهای عصبی شده و مانع از رسیدن درد به مغز می شود.
• تزریق داروی بی حسی در نقاط تحریک کننده
• جلسات روان درمانی برای کسانی که به افسردگی دچار هستند

در نهایت زمانی که پزشک از روش های ذکر شده ناامید شود، و همچنان بیمار از درد و بیماری رنج بکشد، در این صورت است که پزشک به روش های جراحی روی می آورد که این روش ها به وسیله لاپاراسکوپی و هیسترکتومی انجام می شود.

در این صورت تنها روشی که می تواند باعث درمان درد لگن در زنان شود، جراحی است که به وسیله روش های ذکر شده انجام می شود و می توانید با متوسل شدن به جراحی هایی که پزشک توصیه می کند، درمان موفقیت آمیزی را پشت سر بگذارد.

همچنین بخوانید: درمان خانگی برای درد دنبالچه

درمان های خانگی درد لگن در زنان

1. گرما یا سرما:

• استفاده از پد گرم کننده یا کیسه آب گرم: گرما می تواند عضلات را شل کند و درد را تسکین دهد.
• استفاده از کمپرس یخ: سرما نیز می تواند التهاب و تورم را کاهش دهد.

در نتیجه بسته به نیاز خود گزینه مناسب را انخاب کنید و استفاده نمایید.

2. داروهای مسکن بدون نسخه:

• مصرف داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می تواند به تسکین درد لگن کمک کند.

3. تغییر در سبک زندگی:

• استراحت کافی: خستگی می تواند درد لگن را تشدید کند.
• انجام تمرینات ورزشی ملایم: مانند پیاده روی، شنا یا یوگا می تواند به تقویت عضلات لگن و کاهش درد کمک کند.
• کاهش استرس: استرس می تواند درد لگن را تشدید کند. تکنیک های آرامش بخش مانند یوگا، مدیتیشن یا تنفس عمیق می تواند به کاهش استرس کمک کند.
• حفظ وزن سالم: اضافه وزن می تواند فشار بیشتری بر عضلات لگن وارد کند.
• پوشیدن لباس های زیر راحت: از پوشیدن لباس های زیر تنگ که می تواند به عضلات لگن فشار وارد کند، خودداری کنید.

4. رژیم غذایی:

• مصرف غذاهای ضد التهابی: مانند میوه ها، سبزیجات، ماهی و آجیل می تواند به کاهش درد لگن کمک کند.
• نوشیدن آب کافی: کم آبی بدن می تواند عضلات لگن را منقبض کند و درد را تشدید کند.
• کاهش مصرف کافئین و الکل: کافئین و الکل می توانند عضلات لگن را تحریک کنند و درد را تشدید کنند.

5. درمان های جایگزین:

• طب سوزنی: طب سوزنی می تواند به تسکین درد لگن کمک کند.
• ماساژ: ماساژ می تواند به شل شدن عضلات لگن و کاهش درد کمک کند.
• یوگا: یوگا می تواند به تقویت عضلات لگن و کاهش درد کمک کند.

برای درد لگن زنان به چه دکتری مراجعه کنیم

برای درد لگن به چه دکتری مراجعه کنیم

با توجه به انواع دلایل ذکر شده برای درد لگن در زنان، روش های درمانی زیادی وجود دارد که پزشک با توجه به انواع علت درد لگن در زنان به توصیه انواع درمان ها می پردازد. البته لازم است بدانید که علت بروز این بیماری به موارد ذکر شده محدود نمی شود.

شما برای درد لگن به پزشکان متعددی می توانید مراجعه نمایید، اما با توجه به این که لگن یکی از اندام های اصلی بانوان می باشد و مشکلات سیستم عضلانی، اسکلتی و حرکتی مربوط به ارتوپد است، مراجعه به پزشک متخصص ارتوپدی بهترین انتخاب است.

توجه داشته باشید که شما هرگز نباید درد در ناحیه لگن را نادیده بگیرید. زیرا شما در ابتدا این درد خفیف باشد و مشکلات زیادی برای شما نداشته باشید اما به مرور زمان با نادیده گرفتن میزان شدت آن بیشتر می شود و مشکلات بسیاری برای شما ایجاد می شود. به طوری که حتی ممکن است در موارد نادر نیاز به تعویض مفصل لگن داشته باشید.

در این حین می توانید روش های درمانی را طی کنید که نتیجه آن باعث بهبود کیفیت زندگی شما می شود. پس بهتر است که درمان خود را جدی بگیرید و برای بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی خود به پزشک متخصص در این حیطه مراجعه کنید.

سخن پایانی

بنا بر علت درد لگن در زنان، روش های درمانی متعددی توصیه می شود که متفاوت هستند. برای بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی خود می توانید هر چه سریع تر برای رهایی از دست این درد به پزشک متخصص مراجعه کنید و به وسیله روش های تشخیصی درمان شوید.

پاسخ به سوالات متداول درباره درد لگن در زنان

آیا ورزش می تواند به درد لگن کمک کند؟

بله، ورزش می تواند به درد لگن کمک کند. انجام تمرینات ورزشی ملایم مانند پیاده روی، شنا یا یوگا می تواند به تقویت عضلات لگن و کاهش درد کمک کند.

آیا درد لگن می تواند نشانه سرطان باشد؟

در حالی که درد لگن می تواند نشانه سرطان باشد، اما این علامت بیشتر در زنان مسن تر رخ می دهد. اگر نگران سرطان هستید، با پزشک خود صحبت کنید.

چه زمانی باید برای درد لگن به پزشک مراجعه کرد؟

• درد لگن شدید
• درد لگنی که به طور مداوم ادامه دارد
• درد لگنی که با علائم دیگری مانند تب، لرز، خونریزی واژینال یا ترشحات غیرطبیعی همراه است